“ΦΟΒΟΥ ΤΟΥΣ ΔΑΝΑΟΥΣ ΚΑΙ ΔΩΡΑ ΣΤΟΥΣ ΚΩΦΟΥΣ ΦΕΡΟΝΤΑΣ”

Τις μέρες αυτές βιώνουμε όσοι υπηρετούμε σε δομές της ειδικής αγωγής και μάλιστα σε σχολεία που είναι στεγασμένα στους χώρους των ιδρυμάτων όπως Σικιαρίδειο,ΕΛΕΠΑΑΠ και Εθνικό Ίδρυμα Κωφών, την απόλυτη απαξίωση του Ρόλου και της προσφοράς των σχολείων αυτών, που εκφράζεται με την κοινή αντίληψη των Δ.Σ ότι πρέπει να απομακρυνθούν από τον χώρο των Ιδρυμάτων.

Η αντίληψη αυτή, ανεξάρτητα εάν τα Ιδρύματα είναι Ν.Π.Ι.Δ ή Ν.Π.Δ.Δ όπως το Εθνικό Ίδρυμα Κωφών, συνδέεταιμε την γενική αρχή ότι τα Ιδρύματα θα πρέπει να απαλλαγούν από την υποστήριξη της υποχρεωτικήςεκπαίδευσης των μαθητών με αναπηρίες και να επιδοθούνστην ανάπτυξη άλλων χρηματοδοτούμενων προγραμμάτων, τα οποία θα αποφέρουν έσοδα.

Απαξιώνουν τις μεγάλες ανάγκες των παιδιών σχολικής ηλικίας και τις σχολικές μονάδες ειδικής αγωγής, για να προωθήσουν την μεταλυκειακή εκπαίδευση, την δια βίου μάθηση, την ελεγχόμενη από τα Ιδρύματα επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση, την επιμόρφωση επαγγελματιών κ.λ.π.

Κανένας βεβαίως δεν θα μπορούσε να κρίνει ως αρνητική αυτή την προοπτική των Ιδρυμάτων (ή καλύτερα των Δ.Σ. των Ιδρυμάτων), αλλά θα ήταν εντελώς παράλογο να μην υποστηρίζεται τουλάχιστον εξίσου αν όχι περισσότερο, η υποχρεωτική εκπαίδευση , που θεωρείται η βάση της εξέλιξης των ατόμων με αναπηρία.

Από την πλευρά μου, ως διευθυντής του ΕΕΕΕΚ Κωφών και Βαρηκόων Αθήνας, βιώνωτις μέρεςαυτέςέντονα την αντίληψη που περιέγραψα πριν από το Δ.Σ., την Πρόεδρο και την διεύθυνση του Εθνικού Ιδρύματος Κωφών (Ε.Ι.Κ), οι οποίοι από κοινού αποφάσισαν να αμφισβητήσουν την αναγκαιότητα ύπαρξης και στέγασης του σχολείου μας εντός των εγκαταστάσεων του Ιδρύματος, στο οποίο βεβαίως το σχολείο στεγάστηκε με κοινή απόφαση του Υπουργείου Παιδείας και του Υπουργείου Υγείας , θεωρώντας πολυτέλεια το σχολείο με 15 μαθητές, να καταλαμβάνει (τον μετρήσαμε με το μέτρο) λειτουργικό χώρο 250 τμ.

Θεωρούν ότι οι μαθητές του ΕΕΕΕΚ που εκτός της Κώφωσης παρουσιάζουν σοβαρά συνοδά προβλήματα, μπορούν να περιοριστούν σε 3 ουσιαστικά αίθουσες, αδιαφορώντας για τις ιδιαίτερες εκπαιδευτικές και υποστηρικτικέςανάγκεςτους, αλλά και για τις ανάγκες που έχει ένα ειδικό σχολείο σε χώρους για να λειτουργήσει, όπως αυτές προβλέπονται και από τον κανονισμό του ΟΣΚ.

Οι μαθητές του σχολείου μας δεν θα πρέπει κατά την άποψη του Δ.Σ να διαθέτουν εργαστήρια (όπως γίνεται με όλα τα ΕΕΕΕΚ), ούτε χώρους για εξατομικευμένα προγράμματα, αλλά ούτε καν ένα χώρο άθλησης.

Με περισσήυποκρισία, κάνουν αναφορά σε τετραγωνικά που έχουν παραχωρήσει και όχιστους αναγκαίους και απαραίτητουςχώρους για την υποστήριξη των μαθητών αυτών.

Αμφισβητούν και ακυρώνουν την διυπουργική απόφαση για την ίδρυση και στέγαση του σχολείου, σαν να πρόκειται για ιδιοκτησία τους , που πρέπει να εξαναγκάσουν σε έξωσητον ανεπιθύμητοκαταληψία.

Ακυρώνουν στην πράξη τους ίδιους τους σκοπούς του Ε.Ι.Κ, όπως περιγράφονται στο Β.Δ 703/1972, ΑΡ. 2, ΦΕΚ 201, 27/10/1972, βάζοντας στη θέση τους τις προσωπικές επιδιώξεις της νέας διοίκησης.

Θλίβει βεβαίως το γεγονός ότι οι θέσεις αυτές προκύπτουν από άτομα που θεωρούνται ειδικοί στον χώρο της ειδικής εκπαίδευσης, άτομα πουπάνω στο πρόβλημα της Κώφωσης έχουν κτίσει την επαγγελματική τους καριέρα.

Βέβαια όταν τα συμφέροντα μπλέκονται και οι προσωπικές απόψεις πρέπει να κυριαρχήσουν, η επιστημοσύνη πηγαίνει περίπατο.

Προσπαθώντας να ερμηνεύσουμε την λογική των κινήσεωντων μελών του Δ.Σ. και της προέδρου του Ε.Ι.Κ κας Λαμπροπούλου , διαπιστώνουμε ότι μέλημά τους είναι να περιορίσουν την λειτουργία του ΕΕΕΕΚ εντός του Ιδρύματος, αφαιρώντας του τους χώρους που είχαν παραχωρηθεί, ώστε να αναγκαστεί (το σχολείο), με την σύμφωνη γνώμη ή την ανοχή του ΥΠΠΕΘ, να εγκαταλείψει τον χώρο του Ιδρύματος.

Στο συμπέρασμα αυτό οδηγεί η απόφαση του Δ.Σ. για την παραχώρηση ενός μέρους από τον χώρο που είχε αρχικά οριστεί για την εγκατάσταση του ΕΕΕΕΚ, μόνο στο ισόγειο του κτιρίου και για ένα χρόνο, με την υποσημείωση ότι εάν το Ε.Ι.Κ χρειαστεί τον χώρο, θα πρέπει να τον εγκαταλείψουμε εντός μηνός.

Είναι τραγικό να συμπεριφέρεται ένα Ν.Π.Δ.Δόπως είναι το Ε.Ι.Κ , σε άλλον δημόσιο φορέα όπως είναι το ειδικό σχολείο ως άκαμπτος ιδιοκτήτης, αδιαφορώντας για τις ανάγκες των μαθητών.

Είναι απαράδεκτο το Εθνικό Ίδρυμα Κωφών, ο κατεξοχήνεπίσημος φορέας των Κωφών να διώχνει με τον χειρότερο τρόπο τα παιδιά του από το σπίτι τους.

Το Εθνικό Ίδρυμα Κωφών , έλεγε η σημερινή πρόεδρος του Ε.Ι.Κ, είναι το σπίτι των Κωφών.

Αλήθεια το πιστεύει ή το υποστηρίζει μετά την πρόσφατη στάση της ακόμη;

Βεβαίως επειδή πολλά λέγονται και κυκλοφορούν, ότι δηλαδή το νέο Δ.Σ. θα βάλει τάξη στο απαξιωμένο κύρος του Ε.Ι.Κ, ότι θα επαναφέρει την κανονικότητα κ.λ.π, εμείς πρώτοι επικροτήσαμε τον διορισμό της νέας προέδρου και δηλώσαμε ότι θα είμαστε αρωγοί στο έργο της.

Αυτό που δυστυχώς εισπράξαμε, παρά τις εξαγγελίες της στη γιορτήλήξης του σχολείου ότι θα στηρίξει το σχολείο μας , χωρίς καν να έχουμε κληθεί να καταθέσουμε τις απόψεις μαςγια τις ανάγκες μας και χωρίς κανένα δείγμα διάθεσης για συνεργασία σχολείου και Ιδρύματος, ήταν η αρνητική και απαξιωτική στάση του Δ.Σκαι της διεύθυνσης του Ε.Ι.Κ απέναντι στο σχολείο με την γνωστή απόφαση της παραχώρησης του χώρου και την βίαιη έξοδό μας από τον πρώτο όροφο, χωρίςκαν προειδοποιητική περίοδο και αναγκαστικό περιορισμό στις 3 αίθουσες του ισογείου.

Η πρόεδρος έκρινε ότι έπρεπε να εκδιώξει το σχολείο δυναμικά και για τον λόγω αυτό άλλαξε χωρίς ενημέρωσή μας την κλειδαριά της εισόδου που οδηγεί στον πρώτο όροφο και που εμείς με τις υπηρεσίες του δήμου Αθηναίων είχαμε τοποθετήσει.

Αν αυτές οι πρακτικές είναι πρακτικές σύννομες, σε πνεύμασυνεργατικότητας , συνύπαρξης , κατανόησηςκαι μεκοινό στόχο (την υποστήριξη των αναγκών των Κωφών ατόμων), τότε μάλλον έχουμε χάσει το μέτρο.

Βεβαίως θα πρέπει και το ΥΠΠΕΘ, να πάψει να απεμπολείτο δικαίωμά και την υποχρέωσήτουνα ιδρύει και υποστηρίζει εκπαιδευτικές δομές εντός του Ιδρύματος (ν.3194, αρ.3, παρ. 1).

Φοβού τους Δαναούς και δώρα στους Κωφούς φέροντας.

Μόνο που οι Κωφοί , πιστεύω, δεν θα δεχτούν τους«σωτήρες» τους και τα δώρα τους παθητικά.