Γιώργος Πιπερόπουλος: Ένα κείμενο που έγραψε ο 18χρονος γιός φίλων μου που τώρα “ψήνεται” μαζί με άλλες 100,000 παιδιά στις Παννελήνιες

“Λοιπον τελειωσε το πρωτο μαθημα! Αισθανομαι οτι μου φυγε ενα βαρος, ομως εχω αλλες τρεις μαχες να δωσω. “Μαχες; Τι μαχες; Δεν εισαι και στον πολεμο” θα πει καποιος
Οποιος εχει περασει απο το σταδιο αυτο της ζωης του καταλαβαινει οτι προκειται για εναν πολεμο. Ολοι λενε ενας χρονος ειναι θα περασει. Αυτο που δεν γνωριζουν ομως ειναι οτι μεσα απο ολη αυτη τη διαδικασια των πανελλαδικων, απο αυτη την ακαταπαυστη προσπαθεια (υπερπροσπαθεια) οι μαθητες καταρρακωνονται.
Φιλε μαθητη που δινεις πανελληνιες
Εχεις θυσιασει πολλα πραγματα για να βρισκεσαι εδω που βρισκεσαι και εχεις ξοδεψει ολες σου τις δυναμεις για να φτασεις σε ενα ικανοποιητικο επιπεδο γνωσεων και αυτο γιατι; Για να περασεις σε μια καλη σχολη; Ποια ειναι καλη σχολη; Η ιατρικη; Η νομικη; Ποια; Θα γινεις γιατρος και θα γραφεις φαρμακα σε υπερηλικους για να βγαζεις εναν βασικο μισθο και να ζησεις την οικογενεια σου;
Δεν μπορω να καταλαβω πραγματικα γιατι επιθυμεις να εισελθεις σε μια απο αυτες τις σχολες με καθε τιμημα φιλε μου. Εχεις περασει μια χρονια κατα την οποια η ψυχολογια σου εναλλασοταν καθημερινα. Τη μια εκλαιγες επειδη εγραψες 60/100 την αλλη χαιροσουν και ενιωθες ικανοποιημενος επειδη εγραψες 90/100 και πως θα ωφεληθεις απο αυτο; Αν εισαι τυχερος θα περασεις ναι αλλα αυτο που προσπαθω να σου εξηγησω για να μην περιαυτολογω ειναι οτι δεν εχει σημασια να περασεις σε μια καλη σχολη

Αυτο που εχει σημασια ειναι να κανεις την προσπαθεια σου οχι οχι γι αυτους αλλα για σενα. Να καταφερεις να ξεπερασεις τα ορια σου και να χτισεις μια προσωπικοτητα θεμελιωμενη στην προσπαθεια και οχι στην υποταγη, την υποταγη σε ενα εκπαιδευτικο συστημα το οποιο εχει χασει καθε αξια.
Γι αυτο,λοιπον, το ζητημα ειναι να του δωσουμε εμεις αξια. Σταματα να “κραζεις” το εκπαιδευτικο συστημα και την πολιτεια και απλα κανε οτι καλυτερο μπορεις για σενα. Και οταν μπαινεις στην αιθουσα και σου δινουν τα θεματα πες τους “θα πουλησω ακριβα το τομαρι μου. Δεν προκειται να οδηγηθω σαυτο που με στελνετε. Εγω ειμαι εδω για μενα και οχι για εσας”. Γι αυτο λοιπον χαλαρωσε κανε οτι καλυτερο μπορεις. Αν ομως αποτυχεις μην στεναχωρηθεις.
Ναι, ξερω προσπαθουσες τοσο καιρο γι αυτη τη στιγμη, ξεπερασες τις δυνατοτητες σου ομως σκεψου τα εφοδια που απεκτησες σε ολη αυτη τη διαδρομη. Το νιωθεις οτι ωριμασες και η αποτυχια ειναι παντα μεσα στη ζωη. Θα εχεις δευτερες και τριτες ευκαιριες. Η ζωη δεν κρινεται απο 4 ή 5 διαγωνισματα οπως σου εχουν δειξει στο σχολειο. Το μονο που πρεπει να κανεις ειναι να μην τα παρατησεις να συνεχισεις να προσπαθεις και η προσπαθεια αυτη καποια στιγμη θα αποδωσει. Οπως μου ειχε πει ενας καθηγητης μου “αν κερδισεις τη μαχη δεν σημαινει οτι κερδισες και τον πολεμο και ακαι αντιστοιχα αν τη χασεις τη μαχη αυτη απλα συνεχιζεις και προσπαθεις περισσοτερο”
Γι αυτο μην δινεις σημασια στους καθηγητες που σε κρινουν, στα ατομα που σε υποτιμουν και σε οσους δεν πιστευουν σε σενα και κανε κατι για τον εαυτο σου γιατι ουτε η ζωη σου θα παρει το δρομο της αν τα “καταφερεις” και περασεις ουτε θα σε εκτιμησει κανενας περισσοτερο. Κανε οτι κανεις για σενα διοτι η πραγματικη χαρα δεν ερχεται μονο απο την επιτυχια αλλα και απο την προσπαθεια που εκανες για να επιτυχεις τον στοχο σου.”