Επιτροπή για την εξέταση της νομοθετικής λειτουργίας των σχολείων Ειδικής Αγωγής

Επιτροπή για την εξέταση της νομοθετικής λειτουργίας των σχολείων της Ειδικής Αγωγής

Ο υπουργός Παιδείας Νίκος Φίλης, απαντώντας σε ερώτηση του Βουλευτή Γιάννη Δελή , σχετικά με την αντιμετώπιση των προβλημάτων που προκύπτουν σε όλες τις δομές της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης, υπογράμμισε :

Θα έχουμε πολλές ευκαιρίες να συζητήσουμε όχι με όρους αντιπολίτευσης και συμπολίτευσης, αλλά με όρους ενδιαφέροντες για ένα κοινό καλό, για το καλό αυτών των παιδιών το ζήτημα της ειδικής αγωγής.

Εμείς ως Κυβέρνηση αναγνωρίζουμε ότι η συνολική εικόνα του χώρου της ειδικής αγωγής μόλις τελευταία έχει αρχίσει να καταγράφεται συστηματικά, παρότι η ειδική αγωγή λειτουργεί στη χώρα μας οργανωμένα πάνω από τριάντα χρόνια. Όμως, οι κινήσεις που έγιναν τα τελευταία χρόνια –μπορεί να κατηγορηθούν οι κυβερνήσεις ότι κάνουν βεβιασμένες και πρόχειρες κινήσεις ως προς την υλοποίησή τους- ήταν προς την σωστή κατεύθυνση.

Οι νέες σχολικές δομές που δημιουργήθηκαν, τα τμήματα ένταξης ΑΜεΑ μέσα στα σχολεία γενικής εκπαίδευσης, τα ειδικά σχολεία για διάφορες κατηγορίες μαθητών με σύνθετες ανάγκες, τα προγράμματα συνεκπαίδευσης, τα εργαστήρια ειδικής επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης, τα ΤΕΕ Ειδικής Αγωγής, τα Κέντρα Διάγνωσης, Αξιολόγησης και Υποστήριξης των μαθητών με ειδικές ανάγκες και άλλα πολλά έθεσαν τις βάσεις για την αντιμετώπιση των αναγκών του παιδιού που χρειάζεται ειδικό εκπαιδευτικό χειρισμό.

Άρα, θα αξιοποιήσουμε αυτές τις δυνατότητες για να τις βελτιώσουμε και να δώσουμε σταδιακά, βήμα-βήμα, λύσεις στα προβλήματα. Δεν καταστροφολογούμε. Επισημαίνουμε τα προβλήματα και αυτά που υπήρχαν και αυτά που υπάρχουν σήμερα.

Θα ήταν, κατά τη γνώμη μου, άδικο να κατηγορείτε την Κυβέρνηση των ολίγων μηνών ή των ολίγων εβδομάδων ότι δεν αντιμετώπισε στο μέτρο των δυνατοτήτων της το πρόβλημα του διορισμού του προσωπικού στα ειδικά σχολεία. Οι πίνακες είναι αδιάψευστοι μάρτυρες των όσων μπορέσαμε να κάνουμε και εν πάση περιπτώσει του έμπρακτου ενδιαφέροντος που έχουμε επιδείξει.

Φέτος σε όλες τις δομές -εξατομικευμένη σε ειδικά σχολεία, εξειδικευμένη, βοηθητικό προσωπικό, ΚΕΔΔΥ κ.λπ.- προσλάβαμε αναπληρωτές και ο αριθμός είναι δύο χιλιάδες τετρακόσιοι ενενήντα τέσσερις. Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν πάει ήδη στις θέσεις τους και συνεχώς βελτιώνεται και αυτή η κατάσταση, του να πάνε δηλαδή οι αναπληρωτές στα σχολεία.

Πέρυσι ο αντίστοιχος αριθμός ήταν χίλιοι διακόσιοι σαράντα τέσσερις αναπληρωτές. Το ξαναλέω: Πέρυσι διακόσιοι σαράντα τέσσερις προσλήφθηκαν και φέτος δύο χιλιάδες τετρακόσιοι ενενήντα τέσσερις. Διπλασιασμός. Και αυτή η εικόνα που φαίνεται ήδη στα σχολεία ειδικής αγωγής θα φανεί ακόμη περισσότερο όταν ολοκληρωθεί τις επόμενες ημέρες το πρόγραμμα στο οποίο αναφερθήκαμε νωρίτερα.

Άρα, δεν είναι «θα». Αντιθέτως, είναι δέσμευση που υλοποιείται. Και παρακαλώ να μας ελέγξετε με τον πιο αυστηρό τρόπο εάν το επόμενο διάστημα -όχι του χρόνου- αν τους επόμενους μήνες, δεν προκαλέσουμε εμείς με σχέδιο, με πρόγραμμα, με προτάσεις, με αποφάσεις διάλογο προκειμένου να αντιμετωπισθούν τα προβλήματα που έχουν τα σχολεία της ειδικής αγωγής.

Και κάτι τελευταίο: Δεν θα αντιδικήσουμε για τα ζητήματα τα οποία αναφέρατε. Δεν είναι ότι έχουμε χρήματα και δεν τα αξιοποιούμε. Μην πάμε στη γενική συζήτηση περί των τραπεζών και των εξοπλισμών. Είναι μία μεγάλη συζήτηση αυτή που ξεφεύγει από τη σημερινή μας διαδικασία εδώ πέρα. Είναι σαφές ότι η Κυβέρνηση έχει ως προτεραιότητα τα σχολεία, την εκπαίδευση, την υγεία και την Δημόσια Διοίκηση. Θα φανεί αυτό το επόμενο διάστημα.

Είμαστε Κυβέρνηση –επαναλαμβάνω- ολίγων εβδομάδων ή μηνών και θα είμαστε Κυβέρνηση τετραετίας. Θα κριθούμε στο τέλος της τετραετίας, αλλά σταδιακά μέχρι το τέλος της τετραετίας θα δείτε τι μέτρα θα λάβουμε για την ιστορία της εκπαίδευσης.

Αναφερθήκατε σε μία εξαγγελία δική μου. Έχει γίνει μία παρανόηση. Δεν είπα «ένα σχολείο σε κάθε περιφέρεια». Είπα τουλάχιστον ένα σχολείο ειδικής αγωγής ανά περιφέρεια. Το τονίζω για να μην υπάρχει καμία παρεξήγηση. Τουλάχιστον ένα σχολείο ανά περιφέρεια ειδικής αγωγής.

Θα μπορούσαμε να αναφερθούμε και σε άλλα ζητήματα. Επαναλαμβάνω ότι το θέμα της εκπαίδευσης είναι θέμα εθνικού κοινωνικού διαλόγου. Η εκπαίδευση αποτελεί αυτό που θα ονομάζαμε το «κοινό καλό» για την κοινωνία μας. Δεν σβήνω τις διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες ούτε τις κοινωνικές αντιπαραθέσεις που οργανώνονται και τις ανισότητες γύρω από το θέμα της εκπαίδευσης. Όμως, καθήκον όλων μας εδώ είναι να ενισχύσουμε μία πορεία εξομάλυνσης αυτών των κοινωνικών ανισοτήτων που μία κραυγαλέα και δραματική –κατά τη γνώμη μου- όψη είναι η κατάσταση των ειδικών σχολείων.