Αμέσως μετά από την εκ του βήματος της βουλής ανακοίνωση του υπουργού παιδείας ότι θα ήρε το διάταγμα προσλήψεων αναπληρωτών 2016-2017 και θα διατηρούσε το σύστημα που ίσχυε έως σήμερα, ξέφρενοι ήταν οι πανηγυρισμοί του συνόλου των εκπαιδευτικών φορέων και μερίδας των αδιόριστων εκπαιδευτικών, που όλο αυτό το χρονικό διάστημα έδωσαν σκληρό αγώνα με θετική ευτυχώς κατάληξη. Οι πανηγυρίζοντες δεν παρέλειπαν να τονίζουν προς όλες τις κατευθύνσεις ότι η άρση του διατάγματος αποτελεί μία ξεκάθαρη νίκη του συλλογικού εκπαιδευτικού κινήματος απέναντι στις μνημονιακές πολιτικές της κυβέρνησης.

Από την άλλη πλευρά δεν ήταν και λίγοι εκείνοι, ειδικά οι γνωρίζοντες εις βάθος την κατάσταση που επικρατούσε στο καθεστώς προσλήψεων αναπληρωτών τα τελευταία χρόνια, οι οποίοι παρά τα ισχυριζόμενα των πανυγυριζόντων, δεν κατάφεραν τελικά να βρουν καμία σύνδεση μεταξύ του διατάγματος και του μνημονίου. Το μνημόνιο μιλά για παύση των διορισμών και μείωση των προσλήψεων στην εκπαίδευση, ενώ η διάταξη βελτίωνε απλά την θέση πρόσληψης για το σχολικό έτος 2016-2017, μέρους των αδικηθέντων εκπαιδευτικών επιτυχόντων ΑΣΕΠ από την καταστρατήγηση του νόμου 2525/97 ο οποίος όριζε ότι από το 2002 και εντεύθεν όλες οι προσλήψεις αναπληρωτών και οι διορισμοί μονίμων θα έπρεπε να πραγματοποιούνταν από τους πίνακες επιτυχόντων του σχετικού διαγωνισμού.

Η άστοχη αυτή κατά κοινή ομολογία σύνδεση μνημονίου και διάταξης, προξένησε ιδιαίτερα αρνητική εντύπωση τουλάχιστον στους υγιώς σκεπτόμενους περί των εκπαιδευτικών θεμάτων ενασχολούμενους, διότι φάνηκε εξ αρχής ότι οι πολέμιοι του διατάγματος, ελλείψει νομικών και ηθικών επιχειρημάτων, επιχειρούσαν με αυτήν την σύνδεση να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη από την πραγματική ουσία του ζητήματος. Ποιοι είναι όμως αυτοί οι ευφυέστατοι εμπνευστές της παραπάνω ντρίπλας και μεγάλοι ταυτόχρονα νικητές της άρσης του διατάγματος;

1. Σαφώς οι εκπαιδευτικοί που ωφελήθηκαν από την άρση του. Οι νίκη τους δε, παίρνει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις διότι οι εκπαιδευτικοί αυτοί διακρίνονται από δύο χαρακτηριστικά τα οποία υπό άλλες συνθήκες και σε κάθε άλλη ευνομούμενη χώρα, μόνο σε νίκη δεν θα τους οδηγούσαν:

  • Κατά συντριπτική πλειοψηφία δεν διαθέτουν καμία επιτυχία σε γραπτό διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, δηλαδή οι εκπαιδευτικοί αυτοί κατά το Συμβούλιο της Επικρατείας, δεν αξιολογήθηκαν ποτέ από ανεξάρτητη αρχή σύμφωνα με τα οριζόμενα του Συντάγματος, άρα από την επόμενη σχολική χρονιά κανονικά δεν θα μπορούσαν να θεμελιώσουν κανένα δικαίωμα μοριοδότησης-πρόσληψης.
  • Το σύνολο ή μέρος της προϋπηρεσίας τους αποκτήθηκε από προσλήψεις οι οποίες δεν συνδέθηκαν σε καμία τους φάση με τον μηχανισμό του ΑΣΕΠ και για αυτό το λόγο έχουν κριθεί από το ΣτΕ ως αντισυνταγματικές.

2. Επόμενοι και ισάξιοι νικητές, τα συνδικαλιστικά όργανα των εκπαιδευτικών. Η ΟΛΜΕ, η ΔΟΕ, η ΑΔΕΔΥ και οι αντίστοιχες κομματικές παρατάξεις τους όπως το ΠΑ.Μ.Ε. η ΔΑΚΕ, η ΠΑΣΠ η ΣΤΝΕΚ κτλ, οι οποίες από ην πρώτη ημέρα κονταροχτυπιούνται με λύσσα επάνω από το κουφάρι της αρθείσας διάταξης, μήπως και καρπωθούν κατά αποκλειστικότητα την δόξα του θανάτου της. Πολλοί θεωρούν ότι τα κύρια κίνητρα του αγώνα αυτών των ομάδων αποτέλεσαν μεμονωμένα και συνδυαστικά:

  • Το πρόσφορο έδαφος για αντιπολιτευτικό αγώνα ενάντια στην κυβέρνηση.
  • Η διατήρηση και η αύξηση των εκλογικών τους δυνάμεων.
  • Η ιδεοληψίας τους, ιδιαίτερα του ΣΥΝΕΚ για τον αγώνα του υπέρ της επετηρίδας το 1998!
  • Η παραδοσιακή «συμπόρευση» με τους μη επιτυχόντες ΑΣΕΠ και ωφελημένους από την άρση της διάταξης, ιδιαίτερα για την ΔΑΚΕ και την ΠΑΣΠ.
  • Η συνευθύνη τους για τις παθογένειες του συστήματος προσλήψεων-διορισμών, λόγω της επί σειρά ετών ένοχης σιωπής τους μπροστά στην καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων χιλιάδων εκπαιδευτικών από την καταστρατήγηση του νόμου Αρσένη.

3. Τέλος τρίτος αλλά όχι έσχατος νικητής, αναδείχθηκαν οι χιλιάδες μόνιμοι εκπαιδευτικοί οι οποίοι είδαν τις υπογραφές που έβαζαν στα δεκάδες έγγραφα διαμαρτυρίας κατά της διάταξης που τους μοιράζονταν καθημερινά, να πιάνουν τόπο. Κάθε ημέρα που περνά βγαίνουν στην επιφάνεια πολλές ενδιαφέρουσες μαρτυρίες από σχολεία ανά την επικράτεια οι οποίες αναφέρουν επί λέξει ότι οι εκπαιδευτικοί αυτοί:

  • Πριν υπογράψουν ενημερώνονταν μονομερώς από τις τοπικές ΕΛΜΕ και ΔΟΕ, μόνο ως προς τις θέσεις των υποστηρικτών της άρσης της διάταξης.
  • Υπέγραφαν χωρίς να διαβάσουν τα κείμενα.
  • Υπέγραφαν από υποχρέωση στους συνδικαλιστές της ΟΛΜΕ-ΔΟΕ.
  • Υπέγραφαν κατά της κυβέρνησης.
  • Υπέγραφαν γιατί το έκαναν οι άλλοι.
  • Υπέγραφαν διότι το ζήτημα της άρσης της διάταξης συνδέονταν στα έγγραφα με φλέγοντα γενικού ενδιαφέροντος ζητήματα όπως οι καθολικοί διορισμοί, η κατάργηση των ΕΑΕΠ, των νηπιαγωγείων, η μείωση των προσλήψεων αναπληρωτών κα.

Συμπέρασμα

Τρεις λοιπόν οι νικητές… κι ο κούκος;

Ο κούκος δυστυχώς πέταξε για ακόμα μία φορά μακριά από την χώρα, κουβαλώντας στα φτερά του την αξιοκρατία, την δικαιοσύνη και την ηθική.

Συγχαρητήρια για την νίκη σας!

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΕΠΙΤΥΧΟΝΤΩΝ ΑΣΕΠ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Αυξήσεις μισθών: Πώς θα ενισχυθεί το εισόδημα σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα