Αξιότιμε Κε Κουράκη, Αναπληρωτή Υπουργέ Παιδείας … Όταν, στα τέλη του 2006, προετοιμαζόμουν – στο υστέρημα του χρόνου και των υποχρεώσεών μου – για να συμμετάσχω στον 5ο διαγωνισμό που είχε προκηρύξει τότε το ΑΣΕΠ (Προκήρυξη 10Π/2006) για το διορισμό μόνιμων εκπαιδευτικών στα δημόσια σχολεία, δε φανταζόμουν ότι η κατοπινή επιτυχία μου (με βαθμό 73,89 στη θέση 1.009, δηλαδή 0,61 του βαθμού κι 169 θέσεις πίσω από τον τελευταίο διοριστέο) θα με οδηγούσε, σταδιακά, στο σημερινό αδιέξοδο. Μ’ εφόδιο την προαναφερθείσα επιτυχία μου και μόνο, ξεκίνησα – ως όριζε το τότε ισχύον νομικό πλαίσιο – να συγκεντρώνω την προϋπηρεσία μου, αρχικά ως ωρομίσθιος κι, εν συνεχεία, ως αναπληρωτής, σε διάφορους νομούς ανά την Ελλάδα.
Ο στόχος προφανής: ο διορισμός. Παράλληλα, διαπίστωσα -μετά λύπης μου – πως η ισχύουσα νομοθεσία επέτρεπε τον ίδιο στόχο αλλά, τελικώς, και το διορισμό σε συναδέλφους που ποτέ δε δοκιμάστηκαν στους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ. Αναφέρομαι, σε απολυμένους συναδέλφους από ιδιωτικά σχολεία, σε πολύτεκνους συναδέλφους, σε συναδέλφους με προϋπηρεσία από την Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη, από την Εκκλησιαστική Εκπαίδευση, από την Ειδική Αγωγή, από τις σχολές μαθητείας του ΟΑΕΔ, όπου – τότε – τα κριτήρια επιλογής ήταν ασαφή και αδιαφανή. Παρόλα αυτά, συνέχισα να ελπίζω και να διεκδικώ κι εγώ το διορισμό μου, υπηρετώντας σε δημόσια σχολεία ανά την Ελλάδα, κοντά ή μακριά από τον τόπο και την οικογένειά μου, «ματώνοντας» οικονομικά αλλά γευόμενός τους καρπούς του καίριου λειτουργήματός μας. Ακολούθως, εξαιτίας των μνημονιακών πολιτικών, παρά την ψήφιση του Ν.3848/2010 (ΦΕΚ 71/2010) από την τότε Υπουργό Κα Διαμαντοπούλου, που – παρά τις όποιες του ατέλειες – δικαίωνε, επιτέλους, εμάς τους επιτυχόντες προηγούμενων διαγωνισμών, αφού καθιστούσε ισχυρό κριτήριο ένταξης στους πίνακες διοριστέων και αναπληρωτών το συνολικό βαθμό στον τελευταίο κάθε φορά ή σ’ έναν από τους δυο προηγούμενους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ, οι διορισμοί ελαχιστοποιήθηκαν, οι πίνακες αναπληρωτών «κλείδωσαν» και ξεκίνησε μια μεταβατική περίοδος, που χρόνισε κι έφτασε έως σήμερα. Στη διάρκειά της, βεβαίως, οι «κλειδωμένοι» πίνακες δεν ήταν για όλους «κλειδωμένοι», αφού οι απολυμένοι των ιδιωτικών σχολείων, για παράδειγμα, έμπαιναν σε αυτούς με την προϋπηρεσία τους έως το 2010.
Παράλληλα, για τη στοιχειώδη κάλυψη των ολοένα διογκούμενων κενών στην Εκπαίδευση εφαρμόστηκαν οι πλέον βάρβαρες και αντιπαιδαγωγικές «λύσεις»: κατάργηση – συγχώνευση χιλιάδων σχολικών μονάδων, αύξηση του αριθμού μαθητών ανά τμήμα στα όρια της νομιμότητας, παραβίαση ακόμη και της νομιμότητας στην «αξιοποίηση» των β’ αναθέσεων, αποψίλωση ή και κατάργηση των παράλληλων εκπαιδευτικών δομών, αύξηση διδακτικού ωραρίου, υποχρεωτικές μετακινήσεις εκπαιδευτικού προσωπικού στα όρια της Περιφέρειας, υποχρεωτικές υπερωρίες (άτυπη δηλαδή αύξηση ωραρίου), διδακτική παρουσία σε πολλά σχολεία, απομακρυσμένα μεταξύ τους, του ίδιου εκπαιδευτικού, άτυπη κατάργηση μαθημάτων ή περιορισμός των ωρών διδασκαλίας τους, ύπαρξη κενών έως και το τέλος της χρονιάς.
Επιπλέον, η μισθολογική απαξίωση και στασιμότητα, η αξιολόγηση – τιμωρία, το νέο Πειθαρχικό Δίκαιο, που απειλούσε με διαθεσιμότητα ή και απόλυση ακόμη και το θύμα αστήρικτων και κακόβουλων κατηγοριών, διαμόρφωσαν στα δημόσια σχολεία ένα κλίμα απαγορευτικό για την ουσία τους εκπαιδευτικού λειτουργήματος και την επίτευξη των στόχων του. Σε όλα αυτά, εσείς Κε Κουράκη, από τη θέση του Βουλευτή της Αντιπολίτευσης και του Υπεύθυνου για θέματα Παιδείας του Κόμματός σας, πάντοτε, αντιταχθήκατε. Εγώ, από την πλευρά μου, συνέχισα με υπομονή και αγάπη για το λειτούργημα, τους μαθητές μου και το δημόσιο σχολείο να το υπηρετώ, απ’ όπου με καλούσαν, παρόλο που υπήρξαν σχολικές χρονιές που χρηματοδότησα με τις ύστατες οικονομίες μου αυτή μου την επιλογή! Προεκλογικά και μετεκλογικά, δηλώσατε Κε Κουράκη ότι δε θα προχωρήσετε σε προκήρυξη νέου διαγωνισμού ΑΣΕΠ, μιας και υπάρχουν επιτυχόντες παλιότερων διαγωνισμών και υπηρετούντες αναπληρωτές ανά την Ελλάδα, των οποίων σκοπεύετε να δικαιώσετε τους κόπους τους. Επιπλέον, εσείς και η, εν συνεχεία, Κυβέρνησή σας μιλήσατε για χιλιάδες διορισμούς, που θα κάλυπταν τμήμα των τεράστιων – μετά από χρόνια ισχνών ή και ανύπαρκτων διορισμών – κενών στα δημόσια σχολεία. Στην πορεία κι, ενώ η Κυβέρνησή σας διαπραγματευόταν με τους δανειστές της χώρας, ο αριθμός μειώθηκε και, πλέον, τίθεται εν αμφιβόλω.
Στο μεταξύ, τον περασμένο Φεβρουάριο, το Συμβούλιο της Επικρατείας με τη γνωμοδότησή του 527/2015, απεφάνθη πως κάθε διορισμός (με το 40%, το 24μηνο, το 30μηνο) από το 2002 κι εξής, όταν έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί η ποσόστωση του Νόμου Αρσένη, με τον οποίο είχε καταργηθεί η τότε αποκαλούμενη Επετηρίδα, πλην των διοριστέων του ΑΣΕΠ, υπήρξε αναξιοκρατικός και αντισυνταγματικός. Επίσης, απεφάνθη πως κακώς στον πίνακα των αναπληρωτών προηγούνται συνάδελφοι χωρίς ή με μικρότερο βαθμό επιτυχίας στον ΑΣΕΠ από άλλους, μόνο και μόνο επειδή έχουν μεγαλύτερη προϋπηρεσία, που απέκτησαν από «δρόμους» εκτός ΑΣΕΠ. Εγώ και άλλοι συνάδελφοι επιτυχόντες σε καλή σειρά στους παρελθόντες διαγωνισμούς από κάθε ειδικότητα απευθυνθήκαμε σε δικηγόρο με ειδίκευση στο Διοικητικό Δίκαιο κι αιτηθήκαμε, με δικόγραφο, από το Υπουργείο σας τον αναδρομικό διόρισμό μας, κάτι που στερηθήκαμε αδίκως κατά το ΣΤΕ, όταν με τη σειρά επιτυχίας μας στο διαγωνισμό που συμμετείχαμε θα έπρεπε να είμαστε διοριστέοι, εφόσον οι διορισμοί γίνονταν 100% από ΑΣΕΠ, όπως θα έπρεπε.
Το Υπουργείο αρνήθηκε τον αναδρομικό διορισμό μας, επικαλούμενο πως οι πίνακες των διοριστέων – επιτυχόντων όλων των περασμένων διαγωνισμών έχουν περατώσει το σκοπό της έκδοσής τους. Σε συνέχεια της αρνητικής απάντησής σας, προσφύγαμε στο Διοικητικό Εφετείο, προκειμένου να δικαιώσει το εύλογο και δίκαιο αίτημά μας, σύμφωνα πάντοτε με τη γνωμοδότηση του ΣΤΕ και αναμένουμε την απόφασή του, που – σε περίπτωση δικαίωσής μας – θα δεσμεύσει τη δική σας ή όποια μελλοντική Κυβέρνηση να μας διορίσει αναδρομικά. Ο δικηγόρος και πολλοί από εμάς, επανειλημμένως, σας επισκεφτήκαμε στο Υπουργείο, ενημερώνοντας εσάς και τους συνεργάτες σας για το περιεχόμενο της γνωμοδότησης του ΣΤΕ και για τις περαιτέρω κινήσεις μας, αν οι αποφάσεις σας για ό,τι σχετίζεται με τον, στο εξής, τρόπο κλήσης αναπληρωτών αλλά και τον τρόπο διορισμού δεν είναι σύμφωνες με το σκεπτικό και την επιχειρηματολογία της γνωμοδότησης 527/2015 του ΣΤΕ.
Παρα, λοιπόν, τη γνωμοδότηση του ΣΤΕ, παρά τις προεκλογικές και μετεκλογικές σας εξαγγελίες και παρά όσους – συναδέλφους ή φορείς – σας επισημαίνουν πως έφτασε, επιτέλους, η στιγμή που οφείλετε να δικαιώστε τον τίμιο και καθαρό αγώνα επιτυχόντων – οιονεί διοριστέων όλων των ΑΣΕΠ από το 2002 έως και το 2008, εσείς – όλως παραδόξως – δημοσιεύσατε, την Παρασκευή 24/7/2015, την ίδια, επί χρόνια, εγκύκλιο για την πρόσκληση αναπληρωτών, χωρίς καν το «άνοιγμα» των πινάκων από το 2010 και χωρίς την αυτονόητη, κατά το ΣΤΕ, προϋπόθεση ΑΣΕΠ. Επιπλέον, ανακοινώσατε στους εκπροσώπους των εκπαιδευτικών ομοσπονδιών – ΟΛΜΕ και τη ΔΟΕ -, που πρόσφατα σας επισκέφτηκαν, πως προαλείφετε ως σύστημα διορισμού τη δημιουργία πίνακα, όπου θα μετρά ο βαθμός επιτυχίας τους ΑΣΕΠ του 2008 μονάχα (!), η προϋπηρεσία και κάποια, άγνωστη για την ώρα, μοριοδότηση για γονείς με τρία τέκνα και άνω.
Μάλιστα, δέχεστε τη μοριοδότηση της προϋπηρεσίας απολυμένων ιδιωτικών εκπαιδευτικών, με προϋποθέσεις τη διετή υπηρεσία ως αναπληρωτή σε δημόσιο σχολείο και την προηγούμενη εξαετή σε ιδιωτικό. Έχετε σκοπό να παρακάμψετε το Σύνταγμα (ΣΤΕ), τη λογική, τις προεκλογικές και μετεκλογικές εξαγγελίες σας και να εξισώστε εμένα και άλλους, που δοκιμαστήκαμε επιτυχώς στο διαγωνισμό του 2006 ή σε παλαιότερους διαγωνισμούς με κάποιους που αγνοούν τι σημαίνει διαγωνισμός ΑΣΕΠ, είτε γιατί εξασφάλιζαν για χρόνια προϋπηρεσία από άλλους «δρόμους», είτε γιατί υπηρετούσαν σε ιδιωτικό σχολείο, όπου ποιος γνωρίζει πως επελέγησαν; Γνωρίζετε πως, με τον τρόπο που προτείνετε, δικαιώνετε μόνον απολυμένους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς με δεκάδες χρόνια προϋπηρεσία ή συναδέλφους με μεγάλες προ
ϋπηρεσίες, που τις εξασφάλισαν χωρίς προηγούμενη επιτυχή συμμετοχή σε διαγωνισμό κι ελάχιστους επιτυχόντες του διαγωνισμού του 2008, που έλαχε να έχουν προηγούμενη προϋπηρεσία είτε μετά από προηγούμενη επιτυχία τους, είτε χωρίς; Αντιλαμβάνεστε το αδιέξοδο στ’ οποίο με / μας οδηγείτε; Αν η επιτυχία μου, του 2006, αναίτια και παράδοξα, πεταχτεί στα «σκουπίδια, ενώ και ο νόμος Διαμαντοπούλου και οι έως σήμερα πίνακες αναπληρωτών τη συνυπολογίζουν και το ΣΤΕ την καθιστά μοναδικό ή κύριο κριτήριο μελλοντικού διορισμού, τι μου απομένει; Η συνέχιση του δαπανηρού δικαστικού αγώνα μέσω προσφυγών και ασφαλιστικών μέτρων, η παραίτηση και η συνακόλουθη ανεργία, η μετανάστευση, η αυτοκτονία …, τι;
Για ποιο λόγο σκέφτεστε να με τιμωρήσετε, επειδή – αυτονόητα – επέλεξα να μη συμμετάσχω καν στον ΑΣΕΠ του 2008, αφού το μέγεθος της επιτυχίας μου στον ΑΣΕΠ του 2006 μου εξασφάλιζε εργασία ως αναπληρωτή για κάποια χρόνια και, κατόπιν, το διορισμό μου, με βάση την τότε νομοθεσία, τη στιγμή που, μάλιστα, σκέφτεστε να δικαιώσετε συναδέλφους με τεράστιες προϋπηρεσίες σε δημόσια ή ιδιωτικά σχολεία, που αγνοούν παντελώς τη βάσανο του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ, μιας και ουδέποτε συμμετείχαν σε κάποιον από τους έξι που έχουν προηγηθεί από το 1998 κι εξής; Ελπίζω κι εύχομαι στην Κυβέρνηση της Αριστεράς και στο Υπουργείο σας να πρυτανεύσει το δίκαιο, που το ΣΤΕ με παρρησία και σαφήνεια προσδιόρισε. Δε χρωστώ αλλά δε σκοπεύω και να χαρίσω την επιτυχία, τον κόπο, τις θυσίες μου, την όποια ελπίδα μου απέμεινε …, την οποία, άλλωστε, επικαλεστήκατε – ως παράταξη – προεκλογικά.
Με τιμή,
Θεόδωρος Πούλιας του Ιωάννη, ΠΕ02. Επιτυχών στο Διαγωνισμό ΑΣΕΠ του 2006 (με συνολικό βαθμό: 73,89, με βαθμό χωρίς προσαυξήσεις: 72,19, με θέση 1.009 – οι πρώτοι 840 διοριστέοι), (με προϋπηρεσία αποκτηθείσα εξ αφορμής της επιτυχίας στο διαγωνισμό του 2006: 55,314 μήνες πλέον, ως ωρομίσθιος για δύο και ως αναπληρωτής για έξι σχολικά έτη).
Η επιστολή στάλθηκε
στο ipaideia.gr