Την υποχρεωτική ετήσια επαναλαμβανόμενη
αυτοαξιολόγηση όλων των σχολικών μονάδων της χώρας, αναμένεται να θεσμοθετήσει άμεσα ο υπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου υλοποιώντας «οδηγία» των Θεσμών. Μάλιστα ο Κώστας Γαβρόγλου από τις πρώτες κιόλας μέρες έδωσε το στίγμα των προθέσεων του Υπουργείου Παιδείας: «Ας μη φοβόμαστε να πούμε τη λέξη αξιολόγηση».
Την ίδια ώρα, σύμφωνα με πληροφορίες, στη συνάντηση της Παρασκευής 21 Οκτωβρίου, οι θεσμοί επικαλέστηκαν τη δυσμενή δημοσιονομική κατάσταση που «απαγορεύει» τους διορισμούς στο Δημόσιο και ξεκαθάρισαν ότι για να πραγματοποιηθούν διορισμοί στα σχολεία πρέπει να προηγηθεί αυστηρή και εξαντλητική αξιολόγηση του υπάρχοντος διδακτικού δυναμικού, να απομακρυνθούν οι «ακατάλληλοι» από τις τάξεις και όσα κενά προκύψουν να καλυφθούν με αντίστοιχο αριθμό προσλήψεων.
Στο Μνημόνιο Συνεννόησης που συμφωνήθηκε τον Αύγουστο του 2015 και επικαιροποιήθηκε το καλοκαίρι 2016 αναφέρεται ότι η επανεξέταση του ΟΟΣΑ πρέπει να καλύψει όλα τα επίπεδα εκπαίδευσης, μεταξύ άλλων:
• την υλοποίηση της μεταρρύθμισης του «Νέου Σχολείου»·
• τα περιθώρια για περαιτέρω εξορθολογισμό (τάξεων, σχολείων και πανεπιστημίων)· – βλέπε συγχωνεύσεις
• την αποδοτικότητα και την αυτονομία των δημόσιων εκπαιδευτικών μονάδων·
• την αξιολόγηση των σχολείων και των εκπαιδευτικών, καθώς και τη διαφάνεια σε όλα τα επίπεδα.
Οι συστάσεις αυτές αποτελούν τη βάση στο νέο σχέδιο δράσης (τριετές) για την εκπαίδευση της περιόδου 2016/17-201819. Εκεί ορίζεται σαφώς η θεσμοθέτηση ενιαίου φορέα αξιολόγησης – αυτοαξιολόγηση για όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.
Παράλληλα στην Έκθεση Παρακολούθησης της εκπαίδευσης και της κατάρτισης του 2016 (Σπτέμβριος) που εκδόθηκε για την Ελλάδα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναφέρεται πως:
– πρέπει να γίνουν κι άλλες συγχωνεύσεις/καταργήσεις σχολείων-τάξεων-πανεπιστημίων
– ΕΕ-ΟΟΣΑ-ΔΝΤ ανησυχούν για το πάγωμα της αξιολόγησης.
– Οι μισοί εκπαιδευτικοί στην Α/βάθμια (49%) είναι άνω των 50 ετών και πως τα επόμενα 6 χρόνια ο πληθυσμός της Α/βάθμιας θα μειωθεί κατά 25% .
Στην Έκθεση αυτή διαβάζουμε: “Η αναδιάρθρωση του δικτύου σχολικών μονάδων σταμάτησε πρόσφατα και έκτοτε δεν πραγματοποιήθηκε καμία άλλη ουσιαστική ενέργεια για την προσαρμογή του συστήματος στις ανάγκες της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Ως εκ τούτου, καθίσταται αναγκαίο να προσδιοριστούν περαιτέρω σε ποσοτικό επίπεδο οι ανάγκες σε εκπαιδευτικό προσωπικό, καθώς και να διερευνηθούν τα περιθώρια αύξησης της αποδοτικότητας του εκπαιδευτικού δυναμικού”… “Δεδομένης της θετικής επίδρασης που μπορούν να έχουν η αυτονομία και η λογοδοσία στις εκπαιδευτικές επιδόσεις, θεωρείται ανησυχητικό το γεγονός ότι έχουν ανασταλεί οι διαδικασίες για την αξιολόγηση των σχολείων και των εκπαιδευτικών (αυτοαξιολόγηση για τα σχολεία και ατομική αξιολόγηση εκπαιδευτικών), ακόμα και στην ιδιωτική εκπαίδευση (ΟΟΣΑ 2016). Η αρμόδια διοικητική αρχή (ΑΔΙΠΠΔΕ) δεν επιτελεί έτσι πλήρως την αποστολή της, που συνίσταται στη διασφάλιση της ποιότητας και στην αξιολόγηση”.
Αν συνδυάσει κανείς τα “πορίσματα-υπομνήματα” των επιτροπών του Αντώνη Λιάκου και του Κώστα Γαβρόγλου με τις συστάσεις ΕΕ-ΟΟΣΑ με τις “οδηγίες” της Έκθεσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, οι κατευθύνσεις και οι στόχοι του Υπουργείου Παιδείας φαίνονται ξεκάθαρα: Βρισκόμαστε και πάλι μπροστά σε μια διαδικασία η οποία στρώνει το έδαφος και για απολύσεις και για κινητικότητα και για συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων
Και αν πει κανείς ότι το πόρισμα της Επιτροπής Γαβρόγλου τονίζει ότι η αυτοαξιολόγηση πρέπει να έχει στόχο «τη βελτίωση και όχι την επιβολή κυρώσεων», τα ίδια επικαλούνταν και όλοι οι υπουργοί Παιδείας που επιχείρησαν την επαναφορά της αξιολόγησης στο σχολείο («μη τιμωρητική», «ανατροφοδοτική» και άλλα ηχηρά παρόμοια).