Ο Νίκος Φίλης επαναφέρει στην επικαιρότητα το θέμα του μαθήματος των Θρησκευτικών αλλά και της προσευχής στα σχολεία και τοποθετείται ενόψει και της επικείμενης συνταγματικής αναθεώρησης. Γιατί αφήνει “αιχμές” για Γιαβρόγλου.

Με αρθρο στην εφημερίδα “Εποχή” το οποίο αποτελεί ουσιαστικά την ανάπτυξη της πρόσφατης ομιλίας του στην εκδήλωση για τα δικαιώματα του ανθρώπου, ο Νίκος Φίλης θίγει και πάλι το θέμα του τρόπου της διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών στα ελληνικά σχολεία.

Αφού ασκεί δριμεία κριτική τόσο στο ΣτΕ (“με την πρόσφατη απόφασή του για τα θρησκευτικά επιχειρείται η παράκαμψη των συνταγματικών προβλέψεων και υποσκάπτεται η δημοκρατική νομολογία του Ανώτατου Δικαστηρίου”) όσο και στην Εκκλησία (“οι παρεμβάσεις της στην εκπαίδευση είναι φανερές και κρυφές και συνιστούν ένα ολόκληρο πλέγμα θεσμικών και συμβολικών ρόλων που εισχωρεί στην καθημερινότητα του σχολείου και έχει ως επιστέγασμα τη συνύπαρξη στο ίδιο υπουργείο της παιδείας με τα θρησκεύματα”) ο πρώην υπουργός παιδείας τονίζει την ανάγκη της αλλαγής του χαρακτήρα του μαθήματος σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.

Χαρακτηριστικά αναφέρει ότι το εν λόγω μάθημα “πρέπει να αντιμετωπίζεται ως μάθημα γνώσης και όχι πίστης” και συμπληρώνει ότι “τα τολμηρά βήματα που έγιναν με τα νέα προγράμματα μπορούν να αξιοποιηθούν έτσι ώστε σταδιακά και με βάση την εκπαιδευτική εμπειρία να δημιουργηθεί μάθημα θρησκειολογίας ή, όπως συμβαίνει, σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, να καθιερωθεί αργότερα μάθημα φιλοσοφίας”.

Στο συγκεκριμένο σημείο μάλιστα, ο κ. Φίλης αφήνει αιχμές κατά του διαδόχου του στο υπουργείο, Κώστα Γαβρόγλου, αναρωτώμενος με νόημα ότι “δεν είναι άραγε περίεργο ότι στο προτεινόμενο σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευσης, στην Γ’ Λυκείου, τα Θρησκευτικά παραμένουν υποχρεωτικό μάθημα σε όλες τις κατευθύνσεις ενώ αφαιρείται η Ιστορία;”

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ θίγει επίσης το θέμα της καθημερινής υποχρεωτικής προσευχής στα σχολεία σχολιάζοντας ότι “πολλοί εκπαιδευτικοί αλλά και εκκλησιαστικοί παράγοντες έχουν διερωτηθεί ποια είναι η σκοπιμότητα της καθημερινής υποχρεωτικής προσευχής, ένα μέτρο που έχει καταντήσει ρουτίνα” ενώ παράλληλα γνωστοποιεί ότι στα αρχεία του υπουργείου παιδείας υπάρχει έτοιμη τροπολογία “που είχαμε ετοιμάσει για την κατάργηση του αναχρονισμού της αναγραφής του θρησκεύματος στους τίτλους σπουδών”.

Σε άλλο σημείο του άρθρου του τέλος ο κ. Φίλης προτείνει την κατάργηση του προοιμίου του Συντάγματος με βάση το οποίο το Αγιο Πνεύμα εμφανίζεται συμβολικά ως πηγή του αλλά και του άρθρου 3 που μιλά για την “επικρατούσα θρησκεία”.