Όσοι είχαν το κουράγιο και παρακολούθησαν τη χθεσινοβραδινή συνέντευξη του υπουργού παιδείας στην εκπομπή «Ενικός», ίσως να ανησύχησαν περισσότερο μ’ αυτά που είπε ο υπουργός παρά με τις σεισμικές δονήσεις που έγιναν αισθητές κατά τη διάρκεια της εκπομπής.

Ο υπουργός, χρησιμοποιώντας άψογα τη γλώσσα του σώματος και εκμεταλλευόμενος κάθε χιλιοστό του προσώπου του κάνοντας κάθε είδους γκριμάτσα, ανάλογα με την ερώτηση ή την απάντηση, κατάφερε, κατά τη γνώμη μου, να επιβεβαιώσει αυτό που πριν από μία μέρα ο πρωθυπουργός ο ίδιος επικύρωσε: Την απόφαση της κυβέρνησης για γκρέμισμα της δημόσιας εκπαίδευσης και την ρίξιμο των ευθυνών στους κακούς εκπαιδευτικούς.

Χρέωσε στον προκάτοχό του την σημερινή τραγική εικόνα των σχολείων και αρνήθηκε ότι υπάρχει παρέμβαση της τρόικας, της ΕΕ και του ΟΟΣΑ στη χάραξη της εκπαιδευτικής πολιτικής της στην Ελλάδα. Βέβαια, αμέσως μετά επικαλέστηκε την έκθεση του ΟΟΣΑ για να στηρίξει ένα άλλο ζήτημα.

Τι απάντησε ή αν θέλετε τι δεν απάντησε ο υπουργός:

Για το αν θα υπογράψει ή όχι τις απολύσεις των 300 εκπαιδευτικών των ειδικοτήτων των ΕΠΑΛ που βρίσκονται σε διαθεσιμότητα επαναλάμβανε πως το αποτέλεσμα της αξιολόγησης στα πανεπιστήμια δείχνει την ανάγκη πρόσληψης προσωπικού. Στην επανάληψη της ερώτησης, είχαμε επανάληψη της ίδιας απάντησης.

Για το αν υπάρχει περίπτωση να επαναλειτουργήσουν οι ειδικότητες των ΕΠΑΛ που καταργήθηκαν, απάντησε με κάθε ειλικρίνεια πώς αυτό δεν μπορεί να συμβεί.

Για τους εργαζόμενους των πανεπιστημίων που βρίσκονται σε διαθεσιμότητα, επανέλαβε πάλι την προηγούμενη απάντηση για να προσθέσει πως «αν» κάποτε αρθεί ο μνημονιακός όρος 1 προς 10, θα γίνουν προσλήψεις. Το αν θα είναι διοικητικοί ή πανεπιστημιακοί δάσκαλοι ας το αποφασίσουν τα πανεπιστήμια. Προφανώς αποκλείεται να υπάρξει πληρότητα και σε διοικητικό και σε επιστημονικό και διδακτικό προσωπικό. Κατά τα άλλα, τα πανεπιστήμια ήδη αξιολογούνται!!!

Για την χαμηλή χρηματοδότηση της παιδείας, απλώς την επιβεβαίωσε. Σα να έλεγε, βρείτε χρήματα με όποιον τρόπο μπορείτε! Ωραίο ε;

Για την κάλυψη των κενών με εθελοντές, τα μάζεψε, ατσούμπαλα κατά τη γνώμη μου, κάνοντας επίκληση σε γιαγιάδες, παππούδες και λοιπούς συγγενείς να προσέχουν τα μωρά όσων εκπαιδευτικών βρίσκονται σε άδεια ανατροφής, ώστε να «μπορούν» οι εκπαιδευτικοί αυτοί να προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους καλύπτοντας κανένα κενό! Πόσα από τα αμέτρητα κενά μπορούν να καλυφθούν έτσι, είναι λεπτομέρεια. Το καλύτερο είναι ότι θα μπορούσε να υπάρξει και «χαρτζιλικάκι» διακοσίων-τριακοσίων ευρώ σε όσους, ενδεχομένως το δεχόταν. Να πάρει κάτι και η γιαγιά! Όχι, για κατάργηση της παραπάνω άδειας ανατροφής δεν μίλησε (ακόμα).

Για την κουτσουρεμένη χρηματοδότηση που αφορά στη σίτιση και στέγαση των φοιτητών, την επιβεβαίωσε και πρόσθεσε ότι φέτος δεν κουτσουρεύτηκε άλλο.

Επίσης, ευχήθηκε να πάνε καλά τα πράγματα (ίσως προτείνει και κυβενρητικό τάμα στον Άγιο Παντελεήμονα) για να μπορέσει η παιδεία να εξαιρεθεί (να το επιτρέψει δηλαδή η τρόικα) από το μέτρο ένα προς δέκα που αφορά τις προσλήψεις.

Για τις αδικίες του νόμου των μετεγγραφών απάντησε πως συστάθηκε επιτροπή που μαζεύει τα παράπονα.

Μάθαμε επίσης έναν καινούργιο δύο καινούργιους όρους σε σχέση με τα κενά: την επάρκεια και την πληρότητα, δηλαδή, αντί για δύο ώρες Βιολογία στη Β’ Λυκείου (με τράπεζα θεμάτων παρακαλώ), ας κάνουν μία ώρα, ή ας καταργήσουμε τους υπεύθυνους των σχολικών εργαστηρίων για να μπαλώσουν κανένα κενό (κάτι ξέρουν εκεί στην Ανατολική Αττική από τέτοια).

Για τις χαμένες ώρες λόγω καταλήψεων είπε ότι θα αναπληρωθούν. Για όσες χάθηκαν λόγω έλλειψης εκπαιδευτικών, δεν είπε…

Για το αν θα δουλέψει ο ίδιος εθελοντικά, δεν απάντησε! Λέτε να το σκέφτεται;

Να με συγχωρέσετε αλλά είναι πολύ ψυχοφθόρο για μένα να προσπαθήσω να θυμηθώ και τα υπόλοιπα.

Αυτό που εγώ γνωρίζω είναι ότι ο κύριος υπουργός στήριξε είτε ως βουλευτής είτε ως υπουργός, τις κυβερνήσεις που μας έφτασαν μέχρι εδώ. Εννοείται, αποποιήθηκε κάθε ευθύνης.

Όμως πέρα από αυτό, μου είναι αδύνατο να καταλάβω πώς μπορεί κάποιος να θεωρεί ότι κάτι είναι λανθασμένο και απαράδεκτο, αλλά παρόλα αυτά να εξακολουθεί να στηρίζει τα λανθασμένα και απαράδεκτα.

Γιατί δεν φεύγει; Φοβάται μήπως λείψει σε κάποιον;

Ίσως, αλλά σε ποιον άραγε;