Ενστάσεις σχετικά με το κείμενο του συνδέσμου Ελλήνων βιομηχάνων για την Παιδεία

ΑΠΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΣΦΑΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΕΛΛΗΝΩΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΩΝ:

«Οι 12 προτάσεις του ΣΕΒ για την εκπαίδευση» – ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 7/2/2017

Έστω και εάν αποδεχθούμε ως αναφαίρετο δικαίωμα της οιασδήποτε Ένωσης/ Ομοσπονδίας/Συλλόγου ή Συνδέσμου να διατυπώνει λόγο και επί ειδικών –σύνθετων και πολύπλευρων-ζητημάτων όπως εκείνο της Εκπαίδευσης στην χώρα μας, εντούτοις εκτιμούμε πως τέτοιες πρωτοβουλίες χρειάζεται να αναδεικνύουν τα ζητήματα στις πραγματικές διαστάσεις ή διατομές τους. Την εν λόγω μάλιστα, δεσμευτική του δημοσίου λόγου, προϋπόθεση θα έπρεπε να είχαν λάβει υπόψη τους και οι συγγραφείς του πρόσφατου άρθρου (Εφημερίδα Καθημερινή) στο οποίο και ανέπτυξαν τις θέσεις του ΣΕΒ για την ελληνική εκπαιδευτική πραγματικότητα. Το περιεχόμενο, όμως, του κειμένου επιλέγει «βολικές» στατιστικές ώστε να δημιουργούνται κατευθυνόμενες εντυπώσεις.

Επειδή, λοιπόν, μία τέτοια συζήτηση ενέχει ευρύτερες κοινωνικές και όχι μόνον προεκτάσεις, χρειάζεται να διαμείβεται με στοιχεία και όρους απολύτως ακριβείς. Για τον λόγο αυτό επιλέγουμε να διατυπώσουμε ορισμένες «εύλογες» απορίες και, εν συνεχεία, να κοινοποιήσουμε τις προτάσεις μας επί των όσων σχετικών ο ΣΕΒ επισημαίνει.

Αξιότιμοι κύριοι,

Α] Το κείμενό σας αναφέρεται, γενικώς και αορίστως, σε «επαρκείς πόρους» για την Παιδεία, αλλά διόλου δεν μνημονεύει το ποσοστό του ΑΕΠ για την Παιδεία. Εάν, μάλιστα, η ως άνω επάρκεια πόρων αφορά και στο ανθρώπινο δυναμικό στον χώρο της Εκπαίδευσης, τότε εμφανώς αποσιωπάται το γεγονός ότι, δίχως την πρόσληψη χιλιάδων αναπληρωτών, τόσο η Πρωτοβάθμια όσο και η Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση αδυνατεί να ανταποκριθεί με επάρκεια στον ρόλο τους.

Β] Αναφέρεται στο κείμενο ¨αποτυχία του δημόσιου σχολείου με φωτεινή εξαίρεση τα Πρότυπα σχολεία¨.Στα «Πρότυπα Σχολεία» ποίας εποχής αναφέρεσθε; Σε εκείνα, όπου οι μαθητές εισάγονταν με εξετάσεις ή σε αυτά που επιλέγονται με κλήρωση; Διότι στα Πρότυπα με επιλογή των μαθητών μέσω κλήρωσης δεν καταγράφεται καμία ιδιαίτερη ¨επίδοση¨ συγκριτικά με τα δημόσια σχολεία.

Γ] Συγκρίνετε το Δημόσιο με το Ιδιωτικό Σχολείο. Ποιό Δημόσιο Σχολείο με ποιό Ιδιωτικό; Σας υπενθυμίζουμε ότι υπάρχουν Ιδιωτικά Σχολεία «πολλαπλών» μορφών και ιδιοκτησιακών επιλογών, μεταξύ των οποίων και: Ιδιωτικά Σχολεία που δέχονται μαθητές κατόπιν εξετάσεων, άλλα που διώχνουν μαθητές διότι δεν αποδίδουν, όπως και ορισμένα στα οποία «αγοράζονται απολυτήρια». Πρέπει γράφετε ¨να επιτρέψει στο δημόσιο σχολείο να βελτιωθεί αξιοποιώντας το παράδειγμα λειτουργίας των ιδιωτικών σχολείων…» σε ποιο από τα παραπάνω μοντέλα ιδιωτικού σχολείου εννοείτε την προσαρμογή;

Δ] Εστιάζετε τις αναφορές σας σε αποτελέσματα διεθνών διαγωνισμών, των οποίων η αξιοπιστία ελέγχεται. Μην λησμονείτε, άλλωστε, πως σε πλείστα αναγνωρισμένα Πανεπιστήμια του Εξωτερικού διαπρέπουν Έλληνες, οι οποίοι φοίτησαν στο Δημόσιο Σχολείο μας. Ακόμη και εάν δεχθούμε ότι η ποιότητα στην Εκπαίδευση της χώρας μας κρίνεται αρνητικά με βάση τους διαγωνιστικούς δείκτες που επικαλείσθε, η πραγματικότητα θα αντιμετωπισθεί με την προτεινόμενη αύξηση της αναλογίας Μαθητή-Καθηγητή;

Ε] Υπεισέρχεσθε, όμως, και σε ειδικότερα εκπαιδευτικά θέματα. Προτείνετε λοιπόν αναδιάρθρωση του Προγράμματος μαθημάτων. Με ποία «τεχνογνωσία»; Έτσι, για να επικαλεστούμε και όρους της επιχειρηματικότητας την οποία προτείνετε ως ¨-νέο;-¨ σημαντικό αντικείμενο στην εκπαίδευση.

ΣΤ] Ιδιαίτερο ενδιαφέρον, όμως, έχει –και εδώ σάς καταθέτουμε πρόταση και όχι ερώτημα- η επισήμανσή σας ότι: «το κόστος μισθοδοσίας δασκάλων ανά μαθητή, αναλογικά για το ΑΕΠ της κάθε χώρας, κινείται σε πολύ υψηλά επίπεδα, υψηλότερα του μέσου όρου του ΟΟΣΑ, ακόμα και στα χρόνια της κρίσης. Στην Ελλάδα η μισθοδοσία αποτελεί το 80% των δημοσίων δαπανών για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, αντί του 60% στην ΕΕ και 50% στη Φινλανδία.»

Συνοψίζοντας, σας προτείνουμε, λοιπόν, στο πνεύμα και της ως άνω διαπίστωσή σας, τα εξής για τα οποία και αναμένουμε την «αυτονόητη» συμφωνία σας:

Η μισθοδοσία να αποτελέσει και στην Ελλάδα το 50% των δημοσίων δαπανών, όπως και στην Φινλανδία, όμως παράλληλα ο μισθός του Έλληνα εκπαιδευτικού να εξισωθεί με αυτόν του Φιλανδού εκπαιδευτικού. Ένας Φιλανδός εκπαιδευτικός παίρνει περίπου 3.000 ευρώ τον μήνα (θεωρείται μέσος μισθός) και υποχρεούται να κάνει μόνο τα μαθήματα του (περίπου 4 ώρες την ημέρα) και επιπλέον τρεις ώρες εργασία στο σχολείο την εβδομάδα.

Κανένας Καθηγητής δεν θα μετακινείται σε δεύτερο σχολείο -όπως στην Φινλανδία- και τα καθήκοντα του Έλληνα εκπαιδευτικού θα περιορίζονται αποκλειστικά στα εκπαιδευτικά, δίχως καμία, διοικητικού έργου, επιβάρυνση, όπως και στην Φινλανδία.

Να εξισωθούν οι δαπάνες για την Παιδεία στην Ελλάδα ( 3,5% του ΑΕΠ) με εκείνες της Φιλανδίας ( 6,1%). Ειρήσθω εν παρόδω εδώ ότι στην Ευρώπη των «27», η χώρα μας ευρίσκεται στην 25^η θέση σε ό,τι αφορά στο ποσοστό του ΑΕΠ που διατίθεται για την Εκπαίδευση. Επιπλέον η αναλογία στη χώρα μας είναι 8,2 μαθητές ανά εκπαιδευτικό ενώ στη Φινλανδία είναι 12,5. Μόνο που στην Φινλανδία ο μέγιστος αριθμός μαθητών ανά τάξη είναι 16 όταν ο αντίστοιχος αριθμός στη χώρα μας είναι 27! Και φυσικά η προκύπτουσα αναλογία μαθητών καθηγητών στη χώρα μας φαίνεται να είναι 8,2 εφόσον στον υπολογισμό συμμετέχουν σχολεία της νησιωτικής και ορεινής Ελλάδας που η αναλογία κάποιες φορές φτάνει στο 2 ή 3 μαθητές προς καθηγητή!

Σημειώνουμε επιπλέον ότι:

Στην Φινλανδία οι εκπαιδευτικοί έχουν αντίστοιχο κοινωνικό στάτους με τους γιατρούς και τους δικηγόρους. Στην Ελλάδα έχει χαθεί, προ πολλού, η έννοια ¨κοινωνικό στάτους¨ για γιατρούς, για δικηγόρους και πόσο μάλλον για καθηγητές και δασκάλους.

ΓΙΑ ΤΗ ΔΑΚΕ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ Θ. ΑΝΔΡΙΤΣΟΣ Α. ΚΑΠΡΟΥΛΙΑΣ ΜΕΛΗ Δ.Σ ΕΛΜΕ ΖΑΚΥΝΘΟΥ