του αιρετού του ΠΥΣΠΕ Β Αθήνας Νίκου Παπασπύρου

Η υπουργική απόφαση αναφέρει ρητά:

« Οι μαθητές διδάσκονται ως 2η ξένη γλώσσα όποια από τις δυο (Γαλλικά-Γερμανικά) έχει την πλειοψηφία των δηλώσεων προτίμησης σε επίπεδο τμήματος, όπως αυτή διαμορφώνεται μετά τις δηλώσεις των μαθητών που θα φοιτήσουν κατά το επόμενο σχολικό έτος στην Ε΄ τάξη. Σε περίπτωση ισοψηφίας στις προτιμήσεις των μαθητών του τμήματος, διδάσκεται ως 2η ξένη γλώσσα αυτή για την οποία υπάρχουν διαθέσιμες διδακτικές ώρες σε επίπεδο οικείας Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Δεν επιτρέπεται αλλαγή τμήματος μαθητών λόγω διαφορετικής προτίμησης σε σχέση με τη 2η ξένη γλώσσα που πλειοψήφησε και διδάσκεται στο τμήμα τους.»

Επίσης αναφέρει «…Αν μέχρι την 1η Οκτωβρίου κάθε σχολικού έτους δεν έχει καλυφθεί η θέση εκπαιδευτικού της ξένης γλώσσας που επιλέχθηκε από τις δηλώσεις προτίμησης, τότε οι μαθητές διδάσκονται την ξένη γλώσσα για την οποία υπάρχουν διαθέσιμες διδακτικές ώρες σε επίπεδο οικείας Δ/νσης Α΄βάθμιας Εκπαίδευσης».

Με την απόφαση αυτή καταργείται το δικαίωμα, στους μαθητές του Δημοτικού να επιλέξουν τη Δεύτερη Ξένη Γλώσσα που επιθυμούν να διδαχθούν καθώς:

Τους αναγκάζει ανάλογα με το τμήμα που φοιτούν να ακολουθήσουν την άποψη της πλειοψηφίας. Έτσι το κάθε τμήμα θα είναι γαλλόφωνο ή γερμανόφωνο.

Σε περίπτωση ισοψηφίας λειτουργεί η λογιστική λογική του « ό,τι έχουμε διαθέσιμο »

Το ερώτημα είναι: θέλει το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα να μάθει στα παιδιά μας γράμματα και μέσα σ’ αυτά και ξένες γλώσσες;

Συνέπειες αυτής της διάταξης της Υπουργικής Απόφασης είναι:

Η επιβολή της 2ης ξένης γλώσσας και όχι η επιλογή που αποτελεί βασικό κίνητρο μάθησης.

Πολλά παιδιά θα αναγκάζονται πλέον να μάθουν μια γλώσσα που δεν τους αρέσει. Θα χάσουν κάθε ενδιαφέρον για τις ξένες γλώσσες, με αποτέλεσμα, με αυτήν την «καινοτομία» να απαξιώνεται ο δάσκαλος, το μάθημα και το Δημόσιο Σχολείο.

Η επιβολή μίας ξένης γλώσσας για τα 2 χρόνια του δημοτικού δεν έχει κανένα νόημα, αφού στο γυμνάσιο η ξένη γλώσσα μπορεί να είναι διαφορετική καθώς ορίζεται ανάλογα με τις οργανικές θέσεις κάθε σχολείου. Δεν είναι λοιπόν σίγουρο ότι στο γυμνάσιο οι μαθητές θα συνεχίσουν με την ίδια γλώσσα. Έτσι η εκπαίδευση παύει να έχει ενιαίο χαρακτήρα και η διετής εκπαίδευση σε μια ξένη γλώσσα μπορεί να αποδειχθεί άχρηστη.

Παράλληλα αναπληρωτές εκπαιδευτικοί γαλλικών ή γερμανικών που χρόνια τώρα καλύπτουν μόνιμες και διαρκείς ανάγκες, οδηγούνται σε οριστική απόλυση.

Από την παράθεση των συνεπειών της Υπουργικής απόφασης, που αφορά τη δεύτερη ξένη γλώσσα, αλλά και το γεγονός ότι η απόφαση αυτή πλήττει στο σύνολο της τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών και οδηγεί χιλιάδες αναπληρωτές στην απόλυση αντιλαμβανόμαστε την ευθύνη του εκπαιδευτικού κινήματος και των συλλόγων μας να παλέψουν για να μην εφαρμοστεί

Σήμερα είναι αναγκαία η θέσπιση ενός δίκαιου και παιδαγωγικά ορθού συστήματος επιλογής Δεύτερης Ξένης γλώσσας, που θα επιλύει, αντί να δημιουργεί προβλήματα και κυρίως θα λαμβάνει υπόψη την ανάγκη της ελληνικής κοινωνίας για παροχή ποιοτικής ξενόγλωσσης εκπαίδευσης μέσα στο δημόσιο σχολείο, η οποία πρέπει να συνδέεται με την κρατική πιστοποίηση γλωσσομάθειας.

H κοινή δράση όλων των συναδέλφων είναι σήμερα αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ!

Αιρετός ΠΥΣΠΕ Β΄ Αθήνας: Νίκος Παπασπύρος Αναπληρωτής αιρετός Β΄ Αθήνας: Άννα-Μάγια Σταυροπούλου

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Αυξήσεις μισθών: Πώς θα ενισχυθεί το εισόδημα σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα