Έλληνες καθηγητές οικονομολόγοι λένε ΝΑΙ κι εξηγούν…

Διακήρυξη υπέρ του “Ναι” στο ευρώ 30 παγκοσμίως διακεκριμένων Ελλήνων οικονομολόγων δημοσιεύεται στην εφημερίδα “Καθημερινή”. Αναλυτικά το κείμενο…

Το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου ΔΕΝ είναι υπέρ ή κατά μιας συγκεκριμένης συμφωνίας. Είναι υπέρ ή κατά της ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας. “Ναι” στο δημοψήφισμα σημαίνει “Ναι” στην παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το “Ναι” εγγυάται ότι η Ελλάδα θα συνεχίσει την προσπάθεια βελτίωσης της οικονομίας και των θεσμών της, ώστε να καλύψει την απόσταση που τη χωρίζει από τις ανεπτυγμένες ευρωπαϊκές χώρες. Το “Ναι” είναι η σωστή επιλογή!

Το “Όχι” θα έφερνε την Ελλάδα έξω από την Ευρωζώνη και πιθανώς έξω και από την Ε.Ε. Αυτό θα είχε καταστροφικές συνέπειες, τόσο άμεσα όσο και σε βάθος χρόνου.

Οι άμεσες συνέπειες ενός “Όχι” έχουν αρχίσει να φαίνονται ήδη με το κλείσιμο των τραπεζών. Έπειτα από ενδεχόμενο “Όχι” στο δημοψήφισμα, η μετατροπή των καταθέσεων σε δραχμές, με μείωση της αξίας τους τουλάχιστον στο μισό, θα είναι ζήτημα λίγου χρόνου. Η αναστάτωση στο τραπεζικό σύστημα θα έχει επίσης ως συνέπεια τη χρεοκοπία πολλών επιχειρήσεων, και η ανεργία θα εκτοξευθεί. Η νέα δραχμή θα είναι έντονα υποτιμημένη σε σχέση με το ευρώ, και μισθοί και συντάξεις θα χάσουν τουλάχιστον το μισό της αξίας τους.

Η κυβέρνηση, αδύναμη να ισοσκελίσει έσοδα και δαπάνες, θα τυπώνει πληθωριστικό χρήμα εξαλείφοντας την ανταγωνιστικότητα από το αδύναμο νόμισμα. Τόσο οι εξαγωγές όσο και οι εισαγωγές θα μειωθούν, και χωρίς ανθρωπιστική βοήθεια από την Ευρώπη θα υπάρξουν ελλείψεις σε βασικά αγαθά όπως φάρμακα και καύσιμα. Η λιτότητα θα είναι κατά πολύ χειρότερη από οποιαδήποτε συμφωνία παραμονής στο ευρώ και περισσότερο από όλους θα πληγούν οι ασθενέστεροι.

Οι μακροχρόνιες συνέπειες ενός “Όχι” θα είναι εξίσου σημαντικές. Οι σύγχρονες και ευημερούσες οικονομίες, στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο, βασίζονται στην αγορά και τον υγιή ανταγωνισμό, χρησιμοποιώντας τον πλούτο που παράγεται για να χρηματοδοτήσουν ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος. Έχουν επίσης έναν αποτελεσματικό δημόσιο τομέα που λειτουργεί ανεξάρτητα από την εκάστοτε κυβέρνηση και, συνεπώς, περιορίζει τις κομματικές επιρροές.

Η συμμετοχή της Ελλάδας στον πυρήνα της Ευρώπης ενισχύει τη μακροχρόνια σύγκλισή μας προς τους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Αντιθέτως, η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα ενδυναμώσει τη ροπή προς τις πελατειακές δομές και θα ενισχύσει τις διαχρονικές παθογένειες της ελληνικής οικονομίας. Αυτό οδηγεί αναπόφευκτα σε μια κλειστή και φτωχή οικονομία με υψηλή διαφθορά.

Η συμφωνία της τελευταίας στιγμής είναι μέτρια χωρίς ούτε πολλές από τις απαιτούμενες διαρθρωτικές αλλαγές ούτε την αναγκαία ελάφρυνση του χρέους και του φορολογικού βάρους. Διασφαλίζει όμως την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας, παρέχοντάς μας επίσης τη δυνατότητα να συνεχίζουμε να διαπραγματευόμαστε με τους Ευρωπαίους εταίρους μας για καλύτερους όρους, για ανάπτυξη, και προσαρμογή του χρέους. Σε αυτό το πλαίσιο, οι ευρωπαϊκοί θεσμοί και οι ισχυρές ευρωπαϊκές οικονομίες οφείλουν επίσης να ανταποκριθούν τάχιστα, αναλαμβάνοντας το μερίδιο ευθύνης που τους αναλογεί για τη στήριξη της αναπτυξιακής τροχιάς της Ελλάδας.

Ο ελληνικός λαός πρέπει να ψηφίσει ΝΑΙ στο δημοψήφισμα. ΝΑΙ στην Ευρωζώνη και στην Ευρώπη!”

Υπογράφουν οι παρακάτω οικονομολόγοι:

Αγγελέτος Μάριος, MIT. Αζαριάδης Κώστας, Washington University at St Louis. Βαγιανός Δημήτρης, London School of Economics. Βέττας Νίκος, IOBE και Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Γαλενιανός Μανόλης, Royal Holloway, University of London. Γιαννέλης Νίκος, University of Iowa. Ιωαννίδης Γιάννης, Tufts University. Καραμπαρμπούνης Λουκάς, University of Chicago. Κατσουλάκος Γιάννης, Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Κοτσόγιαννης Χρήστος, University of Exeter. Κωνσταντινίδης Γιώργος, University of Chicago. Μακρής Μίλτος, University of Southampton. Μεγήρ Κώστας, Yale University. Μιχαλόπουλος Στέλιος, Brown University. Ντελής Μάνθος, University of Surrey. Ντέλλας Χάρης, Universitat Bern. Ξεπαπαδέας Τάσος, Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Οικονομίδης Νίκος, New York University. Παλυβός Θόδωρος, Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Παναγέας Σταύρος, University of Chicago. Παπαϊωάννου Ηλίας, London Business School. Παπανικολάου Δημήτρης, Northwestern University. Παππά Εύη, European University Institute. Περράκης Στυλιανός, Concordia University. Πετράκης Μανόλης, Πανεπιστήμιο Κρήτης. Πισσαρίδης Χριστόφορος, London School of Economics και Πανεπιστήμιο Κύπρου, Νομπέλ Οικονομικής Επιστήμης. Σκρέτα Βασιλική, University College London. Στέγγος Θανάσης, University of Guelph. Τραυλός Νίκος, ALBA. Χαλιάσος Μιχάλης, Goethe University Frankfurt.