Την έκτακτη σύγκληση της Ιεραρχίας μέσα στον Μάιο ζητά ο μητροπολίτης Φθιώτιδος Νικόλαος με επιστολή του στον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο, προκειμένου το ανώτατο διοικητικό όργανο να συζητήσει για τη στάση που πρέπει να τηρήσει η Εκκλησία της Ελλάδος αναφορικά με τον τρόπο διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών στα σχολεία.

Κι αυτό γιατί μετά την πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας εχουν αλλάξει τα δεδομενα.

Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον  αναμένεται η επίσημη στάση που θα τηρήσει η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος αλλά και η Εκκλησία της Κρήτης, καθώς με βάση το χρονοδιάγραμμα του διαλόγου υπουργείου Παιδείας – Εκκλησίας στο τέλος του τρέχοντος σχολικού έτους θα πρέπει να αξιολογηθούν από την επιτροπή της Ιεράς Συνόδου και το ΙΕΠ οι φάκελοι μαθητή και να προταθούν βελτιώσεις και τροποποιήσεις.

Το ζήτημα του μαθήματος των Θρησκευτικών εκτιμάται ότι θα συζητηθεί εκτενώς στην επικείμενη συνεδρίαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου.

Ο μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ σε συνέντευξή του στη «δημοκρατία» μετά την απόφαση-σταθμό του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου είχε δώσει στίγμα λέγοντας ότι «η Εκκλησία πρέπει να συγγράφει η ίδια τα βιβλία του μαθήματος των Θρησκευτικών που διδάσκονται στη δημόσια εκπαίδευση […] και βέβαια να επιλέγει η ίδια τους καθηγητές θεολόγους που θα διδάσκουν τα μαθήματα αυτά στα παιδιά μας».

Στο εσωτερικό της ιεραρχίας φέρεται ότι κυριαρχούν δύο διαφορετικές τάσεις. Από τη μια πλευρά υπάρχει μια ομάδα μητροπολιτών που έχουν στηρίξει ποικιλοτρόπως κατά καιρούς τα νέα προγράμματα σπουδών για το μάθημα των Θρησκευτικών.

Αυτή η ομάδα, που θεωρεί ότι εκπροσωπεί μετριοπαθείς θέσεις, εκτιμάται ότι σε ενδεχόμενη συνεδρίαση της Ιεραρχίας θα ζητήσει να τηρηθούν χαμηλοί τόνοι, εκτιμώντας ότι η Επιτροπή Εκκλησίας – υπουργείου Παιδείας πρέπει να συνεχίσει το έργο της αξιολόγησης και της επικαιροποίησης των νέων προγραμμάτων σπουδών για τα Θρησκευτικά.

Στον αντίποδα υπάρχει ακόμη μια ισχυρή ομάδα μητροπολιτών, που υποστηρίζουν ότι η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας είναι κόλαφος για τα νέα προγράμματα σπουδών, τα οποία πρέπει ως τη συγγραφή νέων βιβλίων να αντικατασταθούν από τα παλιά.