Η κατάργηση της διδασκαλίας των Κοινωνικών Επιστημών στο Ελληνικό δημόσιο Σχολείο και η εξαφάνιση του κλάδου των κοινωνικών επιστημόνων (ΠΕ78 ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΩΝ-ΝΟΜΙΚΩΝ-ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ) είναι πλέον γεγονός μετά την ψήφιση του πρόσφατου Νόμου για την Παιδεία και την δημοσίευση των νέων Ωρολογίων Προγραμμάτων Σπουδών Γενικού Λυκείου και Γυμνασίου (Ημερήσιο – Εσπερινό).

Οι Κοινωνικές Επιστήμες (μαθήματα: Κοινωνιολογία, Σύγχρονος Κόσμος Πολίτης και Δημοκρατία, Βασικές Αρχές Κοινωνικών Επιστημών, Πολιτική Παιδεία, και το επιλεγόμενο Ευρωπαϊκός πολιτισμός ) παύουν να αποτελούν ουσιαστικό εφόδιο και πλοηγό των μαθητών και μαθητριών στον σύγχρονο και εξαιρετικά πολύπλοκο κόσμο του 21ου αιώνα και εξαφανίζονται κατ΄ουσίαν, διδασκόμενες πλέον μόλις 2 ώρες , αντί των 16, σήμερα (μείωση κατά 87,5%! ) στο λύκειο και συνολικά στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση 4 ώρες(2 ώρες Κοινωνική και Πολιτική αγωγή στη Γ γυμνασίου) με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην επαγγελματική και προσωπική ζωή των διδασκόντων στα μαθήματα αυτά.

Την ώρα που η πολιτειότητα και η διαμόρφωση ελεύθερου και υπεύθυνου πολίτη σε μια δημοκρατική πολιτεία αποτελούν άνευ ετέρου προϋπόθεση στη διαμόρφωση της εκπαιδευτικής πολιτικής και αναπόσπαστο κομμάτι της σε όλα τα κράτη του σύγχρονου, δυτικού κόσμου και τους Διεθνείς Οργανισμούς, μέσα από την διδασκαλία των Κοινωνικών Επιστημών (ενδεικτικά: Γαλλία, Ιταλία, Σουηδία, Φινλανδία, Ολλανδία), επιταγή του Συμβουλίου της Ευρώπης, επιταγή της Unesco, επιταγή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και επιταγή του Συντάγματος της Ελληνικής Δημοκρατίας (άρθρο 16), το Υπουργείο Παιδείας τοποθετείται διαμετρικά αντίθετα!
Εξοβελίζει τις Κοινωνικές Επιστήμες από την εκπαίδευση, σημειώνοντας σαφή υποχώρηση στην διδασκαλία των ανθρωπιστικών, πολιτειακών και εν γένει δημοκρατικών αξιών.

Χωρίς προηγούμενη ενημέρωση, χωρίς να λάβει υπόψη του τις ουσιαστικές, βάσιμες και πολύ εγκαίρως και αρμοδίως διατυπωθείσες αντιρρήσεις των εκπαιδευτικών, σε όλους τους τόνους και όπως αυτές διατυπώθηκαν και στην επίσημη Διαβούλευση για το νέο Νόμο, στερώντας στην Πανελλήνια Ένωση Εκπαιδευτικών Κοινωνικών Επιστημών το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα προηγούμενης ακρόασης στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων του Ελληνικού Κοινοβουλίου και μεροληπτώντας υπέρ της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων (στην Επιτροπή κλήθηκαν και ήταν παρόντες με δικαίωμα λόγου οι ωφελούμενοι και όχι οι θιγόμενοι!), χωρίς ειδική, και εμπεριστατωμένη, όπως ο Νόμος ορίζει, επιστημονική και παιδαγωγική τεκμηρίωση των δυσμενέστατων αυτών μεταβολών, το Υπουργείο επιφέρει έναν ακαριαίο, αιφνίδιο «θάνατο» σε επιστημονικά αντικείμενα που διδάσκονται ανελλιπώς στο ελληνικό σχολείο επί δεκαετίες.
Η μεροληπτική αυτή στάση επαναλήφθηκε και στην επιλογή της ΕΡΤ εκπαιδευτικού ΠΕ02 (Φιλολόγων) για την ανάλυση των ορθών απαντήσεων στα θέματα των Πανελληνίων Εξετάσεων στο μάθημα της Κοινωνιολογίας (!), γνωστικό αντικείμενο το οποίο δεν επιτρέπεται να διδαχθεί από εκπαιδευτικούς της ειδικότητας αυτής στο Γενικό Λύκειο, αντί του επιστημονικά και δεοντολογικά ορθού να δοθούν οι απαντήσεις στα θέματα από τους μόνους αρμόδιους για αυτό, τους Κοινωνικούς Επιστήμονες.

Πού, ακριβώς, διαφωνεί το Υπουργείο Παιδείας και με ποια επιστημονική αιτιολογία; Σφάλλουν οι Διεθνείς Οργανισμοί και τα σύγχρονα κράτη του δυτικού κόσμου επιμένοντας στην εντατική και αυτοτελή, στις περισσότερες χώρες, διδασκαλία των Κοινωνικών Επιστημών, σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης;
Οι Κοινωνικές Επιστήμες διδάχθηκαν και αγαπήθηκαν από εκπαιδευτικούς και μαθητές, προσέφεραν γνώσεις και τρόπους του πολιτικώς ζην, διεύρυναν τους κοινωνικούς ορίζοντες των μαθητών και μαθητριών για το σύγχρονο κόσμο, ανέπτυξαν την κριτική τους ικανότητα, συνέδραμαν αποφασιστικά στην κατανόηση της Ιστορίας και της Λογοτεχνίας και στην βελτίωση των λεξιλογικών τους ικανοτήτων στην διδασκαλία της Νεοελληνικής Γλώσσας, με την κατανόηση και επεξεργασία περίπλοκων εννοιών και προβλημάτων της παγκόσμιας πραγματικότητας, καλλιέργησαν την πολιτική τους κοινωνικοποίηση, συνέβαλαν, ως θετικός πόλος, στην άμυνά τους εναντίον της πολιτικής απάθειας και του καταστροφικού, πολιτικού κυνισμού, στάσεις διαβρωτικές για τη δημοκρατία σήμερα και συνδιαμόρφωσαν τον ελεύθερο και υπεύθυνο πολίτη του δημοκρατικού 21ου αιώνα.

Διδάχθηκαν από άρτια καταρτισμένους επιστήμονες, σε πολύ μεγάλο ποσοστό κατόχους μεταπτυχιακών και διδακτορικών τίτλων σπουδών, διαρκώς μετεκπαιδευόμενων εξαιτίας της βαθειάς αγάπης τους για την επιστήμη τους, ο γνωστικός τους δε αυτός πλούτος ουδέποτε διατυμπανίστηκε ούτε ζήτησε επιβράβευση, αλλά διοχετεύτηκε στην διδασκαλία τους για την ολόπλευρη ανάπτυξη των μαθητών και μαθητριών τους. Οι επιστήμονες αυτοί, οι οποίοι αντιμετωπίζουν σήμερα την βίαιη απομάκρυνσή τους από τον φυσικό και επιλεγμένο επαγγελματικό τους χώρο, θα λείψουν πολύ από το δημόσιο σχολείο.
Δεν αντιπαρατιθέμεθα σε οποιοδήποτε άλλο επιστημονικό γνωστικό αντικείμενο. Χαρακτηριστικό της δημοκρατικής παιδείας είναι ο πλουραλισμός, η κοινωνική αλληλεγγύη, η επιμονή στις αξίες του ανθρωπισμού. Όμως, δεν υφίσταται δημοκρατική παιδεία χωρίς τις Κοινωνικές Επιστήμες.
Διαμαρτυρόμαστε σε όλους τους τόνους για την εξαφάνιση των Κοινωνικών Επιστημών από την εκπαίδευση και την υποβάθμιση του δημόσιου, δημοκρατικού σχολείου.

Εμμένουμε σθεναρά στα αιτήματα της Πανελλήνιας Ένωσης Εκπαιδευτικών Κοινωνικών Επιστημών (Π.Ε.Ε.Κ.Ε):
1. Παραμονή του μαθήματος της Κοινωνιολογίας ως πανελλαδικώς εξεταζόμενο για τις Σχολές των Κοινωνικών Επιστημών (με επιλογή των Λατινικών για τους μαθητές και τις μαθήτριες που ενδιαφέρονται για τις σχετικές με το μάθημα αυτό Σχολές)
2. Ανάπτυξη των Κοινωνικών, Πολιτικών Επιστημών σε όλες της βαθμίδες της εκπαίδευσης.
3. Διατήρηση όλων των υπαρχόντων μαθημάτων στο Λύκειο.
4. Ανάπτυξη των Κοινωνικών Επιστημών στα ΕΠΑΛ και την Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση (Κοινωνιολογία των Επαγγελμάτων,
Συμβουλευτική Εργασίας)
5. Την αξιοποίηση των Κοινωνικών Επιστημόνων σε μια σειρά θεμάτων όπως: σχολικός εκφοβισμός, παραβατικότητα, προβλήματα της σχολικής κοινότητας κ.α, με εξειδίκευση στην συμβουλευτική εφήβων, επαγγελματικό προσανατολισμό κ.λ.π. μαζί με άλλους κοινωνικούς επιστήμονες, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς κ.λ.π. ,με μόνιμο διορισμό σε σχολικές μονάδες, ΚΕΣΥ κ.α.
Το σύγχρονο δημοκρατικό σχολείο στην Ελλάδα οφείλει κατ΄ ουσίαν να είναι δημοκρατικό, διαπλάθοντας, όπως και το Σύνταγμα επιτάσσει, ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες. Δημοκρατικό Σχολείο χωρίς τις Κοινωνικές Επιστήμες είναι αδιανόητο.

Με εκτίμηση Εκπαιδευτικοί Κοινωνικών Επιστημών (ΠΕ78) Ν. Αχαΐας.
(Ακολουθούν τα ονόματα των εκπαιδευτικών)