Εκπαιδευτικοί: «Το υπουργείο Παιδείας να σεβαστεί τον θεσμό του αιρετού. Μετά τα αποτελέσματα των ψευδοεκλογών των υπηρεσιακών συμβουλίων θα ανάμενε κανείς ότι το θα λάμβανε υπόψη την παραπάνω λαϊκή μας θυμοσοφία και με σοβαρότητα θα έκανε την αυτοκριτική του».

«Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα».

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Μετά τα αποτελέσματα των ψευδοεκλογών των υπηρεσιακών συμβουλίων θα ανάμενε κανείς ότι το ΥΠΑΙΘ θα λάμβανε υπόψη την παραπάνω λαϊκή μας θυμοσοφία και με σοβαρότητα θα έκανε την αυτοκριτική του για όλη αυτή την αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά του στην προσπάθεια να πειραματιστεί στην πλάτη των εκπαιδευτικών νέες μεθόδους εκπροσώπησής τους χωρίς προηγουμένως να λάβει υπόψη του τη γνώμη αυτών των ίδιων των εκπαιδευτικών.

Όμως η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Το Σάββατο 7/11/2020 θα καταγραφεί όχι μόνον ως μαύρη ημέρα της αρχής μιας ακόμα καραντίνας (lockdown) κάτω από το βάρος της έξαρσης της πανδημίας στη χώρα μας αλλά και ως μαύρη ημέρα του απόλυτου αυταρχισμού επιβολής με απίστευτη προχειρότητα, «εκλογών» με την υποχρεωτική υποψηφιότητα υποψηφίων οι οποίοι/ες για άλλον τρόπο εκλογών δήλωσαν υποψηφιότητα (με κάλπη) και άλλος τους προέκυψε (ηλεκτρονικά) και μάλιστα χωρίς να τους παρέχεται η δυνατότητα απόσυρσής τους!!!

Δεν επιχαίρουμε για το αποτέλεσμα (ψήφισαν μόνο 13.168 στους 180.000 περίπου εγγεγραμμένους, δηλαδή αποχή περίπου 93%) που δικαίωσε και τις δικές μας προσπάθειες, οι οποίες δυστυχώς δεν απέδωσαν έστω και την τελευταία στιγμή το ΥΠΑΙΘ να «ανακόψει πρύμναν», να ακούσει επιτέλους τη φωνή των εκπαιδευτικών, να μην οδηγηθεί ολόκληρο Υπουργείο σε αυτή την ηχηρή αποξένωση από τους υπαλλήλους του. Είχε προηγηθεί η απίστευτη ελαφρότητα τοποθετήσεων της ΥΠΑΙΘ όπως «μας παίρνουν τηλέφωνα και θέλουν ηλ. ψηφοφορία» ή το απαράδεκτο «τώρα θα δούμε ποιοι είναι με μας και ποιοι με την ΟΛΜΕ».

Γιατί τελικά, όπως αποδείχθηκε, το θέμα του τρόπου των εκλογών δεν ήταν διαμάχη μεταξύ του ΥΠΑΙΘ και των «συνδικαλιστών». Το ΥΠΑΙΘ απέναντί του είχε τελικά τη συντριπτική πλειοψηφία της εκπαιδευτικής κοινότητας που απείχε παραδειγματικά από τις εκλογές της «ηλ. ψηφοφορίας» επειδή με αυτήν διακυβεύονται οι δημοκρατικές διαδικασίες εκλογής.

Παρά τις γενικόλογες δηλώσεις της ΥΠΑΙΘ, δεν εξηγήθηκαν ποτέ η διασφάλιση του αδιάβλητου και πολύ περισσότερο της ταυτοπροσωπίας του ψηφοφόρου. Ακόμα και το σύστημα ΖΕΥΣ που ήταν τεχνικά υπεύθυνο για τη διεξαγωγή της ηλ. ψηφοφορίας είναι γεμάτο «ψιλά γράμματα» που αφορούν τη διαχείριση τόσο των αποτελεσμάτων όσο και ακόμα των προσωπικών δεδομένων των ψηφοφόρων. Να αφήσουμε ότι για εμάς το κυριότερο που έγινε με τον τρόπο αυτό είναι ότι αποτέλεσε προπομπό για να περάσουμε σιγά-σιγά από τη δημοκρατία της Εκκλησίας του Δήμου (Γενική Συνέλευση) στην τηλε – δημοκρατία του … «καναπέ». Δηλαδή στην ιδιωτικότητα και τον ατομισμό από ένα κατεξοχήν γεγονός συνάντησης με τον άλλον.

Η ανακοίνωση του ΥΠΑΙΘ της 7ης/11 κάνει λόγο και θριαμβολογεί(!) μάλιστα, μόνον για την αρτιότητα της τεχνικής κάλυψης της ηλ. ψηφοφορίας αλλά δεν έχει τίποτα να πει για την ουσία της υπόθεσης. Την απουσία των εκπαιδευτικών από τις εκλογές αυτές. Φαίνεται όμως πως η τηλε-μανία έχει προσβάλλει πολύ σοβαρά ως νέος ιος πολλά κυβερνητικά στελέχη έτσι ώστε όλα να τα «βλέπουν» από το δικό τους περιορισμένο και θολό οπτικό πεδίο.

Η λελογισμένη χρήση της τεχνολογίας είναι απαραίτητη, μας διευκολύνει και μας επιτρέπει πιο σύντομα να εργαζόμαστε δημιουργικά σε πολλές περιπτώσεις. Όμως γνωρίζουμε καλά ότι δεν είναι η πανάκεια επί παντός επιστητού. Τη σημερινή εποχή της αυτοθεοποίησης του ανθρώπου η τεχνολογία μπορεί να υπηρετήσει τα χειρότερα ανθρώπινα πάθη με πρώτο και καλύτερο την αλαζονεία με συνέπεια την αποστασιοποίηση από τον άλλον και το χειρότερο την προσπάθεια επιβολής σε αυτόν.

Για εμάς στη ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ έχει μεγάλη σημασία η αντίληψη της οποιασδήποτε θέσης που έχει ο/η καθένας/μια μέσα στην κοινωνία ως προσφοράς και αλληλοπεριχώρησης του άλλου με την Αγάπη όχι σαν ένα απλό συναίσθημα αλλά ως πράξη ζωής.

Δεν νοούνται λοιπόν απρεπείς συμπεριφορές (που έφτασαν ακόμα και στο ζοφερό «εντέλλεσθε») από κανέναν (και μάλιστα από τους οπαδούς της λεγόμενης …αριστείας) γιατί φέρνουν τα αντίθετα αποτελέσματα, συνήθως καταστροφικά για όλους. Η συνεργασία, η ανταλλαγή επιχειρημάτων ακόμα και η αναγνώριση του λάθους και η αλλαγή στάσης είναι ο δρόμος της συνεννόησης και της καταλλαγής.

Σίγουρα το νεοφιλελεύθερο όραμα για την Παιδεία του ΥΠΑΙΘ απέχει πολύ από το δικό μας όραμα. Την Παιδεία για τον Άνθρωπο και όχι για το Σύστημα. Όμως ζητήματα πρακτικότερα αντιμετώπισης καθημερινών καταστάσεων και προβλημάτων στα σχολεία μας (ιδιαίτερα για το καθεστώς λειτουργίας τους αυτόν τον καιρό της πανδημίας) καθώς και ζητήματα που αφορούν τα υπηρεσιακά των εκπαιδευτικών, μπορούν να βρουν ένα πεδίο συνεννόησης.

Καλούμε λοιπόν και πάλι το ΥΠΑΙΘ (έστω και μετά από αυτή την απίστευτη ανακοίνωση της 7ης/11 που μοιάζει περισσότερο με διασπορά ψευδών, παραπλανητικών ειδήσεων – fake news)  να προσέξει τις επόμενες κινήσεις του. Ο θεσμός του αιρετού είναι πολύ σοβαρός για όλο το πλαίσιο των εκπαιδευτικών υπηρεσιακών μεταβολών και πρέπει μάλλον να ενισχυθεί η αντικειμενικότητα και η διαφάνεια και με τρίτον εκπρόσωπο κι όχι να αποδυναμωθεί ακόμα περισσότερο.

Καλούμε το ΥΠΑΙΘ να μην προχωρήσει σε επικύρωση των αποτελεσμάτων των ψευδοεκλογών. Να μην προχωρήσει σε διορισμό μελών για να συμπληρώσει τον αριθμό των υπηρεσιακών συμβουλίων. Αυτή θα είναι η έσχατη επονείδιστη πράξη που θα μας οδηγήσει πίσω κατευθείαν στην αλήστου μνήμης εποχή της χούντας των «δοτών» διορισμένων. Αμέσως να καλέσει σε διάλογο τις Ομοσπονδίες των εκπαιδευτικών για το εφικτότερο σχέδιο απεγκλωβισμού από το αδιέξοδο που οδήγησε η εμμονή για ηλ. εκλογές.

Ο Μένανδρος μας υποδεικνύει: «Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού». Ας το λάβει σοβαρά υπόψη με τόσες εξαγγελίες που έχουν ήδη γίνει από το ΥΠΑΙΘ για την εισαγωγή και πάλι της επαπειλούμενης … «αξιολόγησης», για το νέο αντισυνδικαλιστικό νόμο που εκκολάπτεται και του οποίου πρόβα ήταν οι ψευδοεκλογές της 7ης Νοεμβρίου και άλλα που πρόκειται να ακολουθήσουν.