Οι λεγόμενες βασικές ειδικότητες (γιατί αποτελούν τη «ραχοκοκαλιά» του ωρολογίου προγράμματος) τίθενται εκτός των πολυδιαφημισμένων δεξιοτήτων, αναφέρει η Πανελλήνια Ένωση αναπληρωτών.
Η ανακοίνωση:
Οι επικείμενοι διορισμοί έχουν προκαλέσει μια άνευ προηγουμένου κινητικότητα στην εκπαιδευτική -και όχι μόνο- κοινότητα. Κατανοητή, βέβαια, μιας και η μακροχρόνια αδιοριστία στην εκπαίδευση έχει πολλαπλές συνέπειες σε διάφορα επίπεδα.
Όμως, η κινητικότητα αυτή δεν μπορεί να συνοδεύεται από περίεργες και αντι-εκπαιδευτικές ενέργειες, που με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγήσουν σε ακόμα μεγαλύτερα αδιέξοδα το πολύπαθο εκπαιδευτικό μας σύστημα. Η ΠΕΑΔ ζητά να αποσαφηνισθούν δημοσίως και έγκαιρα τα ακόλουθα ζητήματα, τα οποία περιήλθαν στην αντίληψή μας:
i. Κεντρικός γνώμονας οιασδήποτε σχετικής προσέγγισης πρέπει να είναι ο παιδαγωγικός-εκπαιδευτικός, μακριά από συμπτωματολογίες, μικροσυμφέροντα, συντεχνιασμούς. Πολύ περισσότερο αυτό αφορά κάθε θεσμική έκφραση.
ii. Οι λεγόμενες βασικές ειδικότητες (γιατί αποτελούν τη «ραχοκοκαλιά» του ωρολογίου προγράμματος) τίθενται εκτός των πολυδιαφημισμένων δεξιοτήτων. Προφανώς κάποιοι δε διδάχθηκαν τίποτα από την τραγική αποτυχία των εξίσου πολυδιαφημισμένων projects. Τα οποία, όπου εφαρμόστηκαν σύμφωνα με το σχεδιασμό των εμπνευστών τους πέτυχαν, εκτός της Ελλάδας, που χρησιμοποιήθηκαν για το «γέμισμα» του ωραρίου όποιας ειδικότητας τύχαινε. Δεξιότητες χωρίς τις βασικές ειδικότητες είναι απλώς τέχνασμα για να μοιράσουμε ώρες δεξιά κι αριστερά. Δεν επιτρέπεται ο σχεδιασμός των ωρολογίων προγραμμάτων να βασίζεται στη λογική του ποιες ειδικότητες μάς περισσεύουν.
iii.Πληθώρα επαγγελματικών κλάδων διεκδικούν μερίδιο εισαγωγής στο ωρολόγιο αναλυτικό πρόγραμμα. Κατανοούμε τις δυσκολίες της εποχής (οι αναπληρωτές έχουμε οργώσει κάθε λαγκάδι και πέλαγος, χωρίς μισό ευχαριστώ από κανέναν), αλλά η εκπαίδευση δεν μπορεί να λειτουργήσει ως παραμάγαζο του ΟΑΕΔ, όπου κάθε πικραμένος θα βρίσκει «στέγη».
Η ΠΕΑΔ, ως θεσμοθετημένος φορέας εκπροσώπησης των αναπληρωτών εκπαιδευτικών όλων των κλάδων, εκφράζει όχι μόνο τις ανησυχίες της για τη διασφάλιση των νομίμων συμφερόντων των εκπαιδευτικών, που για μια 12ετία πλέον βιώνουν το εργασιακό μαρτύριο του εκπαιδευτικού-νομάδα, αλλά και για το μέλλον της εκπαίδευσης και κατά προέκταση του τόπου. «Η Παιδεία και η Εκπαίδευση είναι επένδυση και αποδίδει τον καλύτερο τόκο», όπως έλεγε ο Β. Φραγκλίνος. Και μέχρι τώρα, σπαταλάμε πόρους που δεν έχουμε. Όλα αυτά τα χρόνια έχει κυριολεκτικά σπαταληθεί ένα πολυτιμότατο επιστημονικό-παιδαγωγικό κεφάλαιο εμπειρότατου και πολλαπλώς επιμορφωμένου προσωπικού, αφού μια από τις βασικές αρχές της παιδαγωγικής σχέσης, αυτή της σταθερότητας (προϋπόθεση της «οικοδόμησης» της αναγκαίας εμπιστοσύνης ανάμεσα στον εκπαιδευτικό και τους μαθητές του), ακυρώνεται κάθε χρόνο στην πράξη!
Ως εκ τούτου, εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκε πως τα μπαλώματα που ακολουθήθηκαν την προηγούμενη δεκαετία το μόνο που πέτυχαν ήταν η όξυνση των γνωστών προβλημάτων.
Αναμένουμε το Υπουργείο, αλλά και κάθε άλλο εμπλεκόμενο θεσμικό φορέα να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και να μην ακολουθηθεί για άλλη μια φορά μια αποτυχημένη πεπατημένη.
Ακολουθείστε το iPaidia στο Google News
