Δείτε τι αναφέρουν σε ανακοίνωσή τους οι Παρεμβάσεις Κινήσεις Συσπειρώσεις Π.Ε.:

Εκφράζουμε την οδύνη και τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στην οικογένεια του μαθητή μας, στους/στις μαθητ(ρι)ες και στους/στις εκπαιδευτικούς του σχολείου του, καθώς και στην κοινωνία των Σερρών.

Εκπαιδευτικοί και γονείς θρηνούμε για το τραγικό περιστατικό στο 9ο Δ.Σ. Σερρών που οδήγησε στο θάνατο 12χρονου μαθητή μας και τον τραυματισμό άλλων δύο εξαιτίαςέκρηξης στο λεβητοστάσιο του σχολείου, όπου είχαν πραγματοποιηθεί εργασίες ενεργειακής αναβάθμισης.

Θρηνούμε και οργιζόμαστε για τις εγκληματικές ευθύνες όλων των “υπεύθυνων-ανεύθυνων” που αντί να φροντίσουν οι μαθητές μας να απολαμβάνουν σύγχρονα σχολικά κτήρια, χώρους ολόπλευρης γνώσης, χαράς και δημιουργίας, εγκαταλείπουν τα σχολεία μας στο έλεος της υποχρηματοδότησης, της κακοσυντήρησης και της απαξίωσης θέτοντας σε κίνδυνο την ασφάλεια και τη ζωή εκπαιδευτικών και μαθητ(ρι)ών.

Οργιζόμαστε με την επιχείρηση μετάθεσης των ευθυνών ανάμεσα στους “υπεύθυνους- ανεύθυνους” ή στις πλάτες των εκπαιδευτικών. Πρώτος διδάξας μιας τέτοιας πολιτικής λογικής είναι ο Πρωθυπουργός που εκφράζει τα συλλυπητήριά του και την ίδια στιγμή με θράσος σπεύδει να απαλλαγεί της πολιτικής ευθύνης συμπληρώνοντας “… παρά το γεγονός πως η συντήρηση των σχολείων δεν εμπίπτει στις αρμοδιότητες της κυβέρνησης, θα κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας να υποστηρίξουμε τη διερεύνηση της υπόθεσης, ώστε να αποδοθούν οι ευθύνες εκεί που πρέπει.”

Η «αποκέντρωση» των ευθυνών του κεντρικού κράτους αποτελεί εμπαιγμό για μαθητές κι εκπαιδευτικούς κι ειδικά όταν επιδιώκεται να μετατραπούν σε εξιλαστήρια θύματα. Δεν θα το επιτρέψουμε!

Είναι απαράδεκτη η αναλγησία, η αδιαφορία και ο κυνισμός της ηγεσίας του ΥΠΑΙΘ, της κυβέρνησης και των δήμων όταν αφήνουν τα σχολεία να συντηρούνται με αέρα κοπανιστό! Είναι εμφανές ότι αδιαφορούν πλήρως και δείχνουν πρωτοφανή περιφρόνηση για τις λαϊκές ανάγκες.

Είναι ολοφάνερο το σχέδιό τους για αποτίναξη κάθε είδους ευθύνης στη χρηματοδότησή τους. Επιδιώκουν να πέφτει το βάρος στους γονείς και στους εκπαιδευτικούς που θα ψάχνουν χορηγούς για τη λειτουργία των σχολείων ακόμα και για τα στοιχειώδη.

Στη συντριπτική πλειοψηφία των σχολείων οι κτηριακές υποδομές είναι απαρχαιωμένες, υπάρχουν σημαντικές φθορές και κακοτεχνίες, ενώ σπάνια ελέγχονται για τη στατική τους επάρκεια. Μεγάλο ποσοστό των σχολικών μονάδων, στεγάζονται σε προκάτ κατασκευές στις οποίες οι συνθήκες καθημερινής διαβίωσης είναι απαράδεκτες και στις περισσότερες περιπτώσεις έχουν ξεπεράσει τη διάρκεια χρήσης που προβλέπεται από τις προδιαγραφές τους. Ο σχεδιασμός για την ανέγερση νέων σχολικών μονάδων είναι σχεδόν ανύπαρκτος και μετά την κατάργηση του ΟΣΚ διενεργείται μέσω προγραμμάτων ΣΔΙΤ που είναι υπερκοστολογημένες, ολοκληρώνονται με μεγάλες καθυστερήσεις, με αμφιβόλου ποιότητας αποτελέσματα και με σοβαρούς κι αντιεκπαιδευτικούς περιορισμούς στη χρήση αυτών των κτηρίων. Κατά κανόνα στις σχολικές μονάδες δεν υπάρχει συστηματικός έλεγχος για την πυροπροστασία και τις συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας, δεν τηρείται τεχνικό δελτίο εργασιών συντήρησης από τους Δήμους. Διευθυντ(ρι)ες και προϊστάμενοι/ες βρίσκονται συνεχώς αντιμέτωπες/οι με τις καθυστερήσεις από την πλευρά των τεχνικών υπηρεσιών των Δήμων λόγω της υποστελέχωσής τους και την αδυναμία ουσιαστικών παρεμβάσεων, ενώ το μεγαλύτερο μέρος των αναγκαίων εργασιών δίνεται σε εργολάβους, γεγονός που οξύνει τα προβλήματα. Οι εργολάβοι, κατ’ εντολή των δήμων, εκτελούν τις εργασίες σε ώρες λειτουργίας των σχολείων, ώστε να μειώσουν το εργατικό κόστος και να μην αποδίδουν υπερωρίες, αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο για τα παιδιά, όπως με δραματικό τρόπο επιβεβαιώθηκε στις Σέρρες. Από υποστελέχωση υποφέρουν, όμως και οι σχολικές μονάδες, αφού υπάρχει τεράστια έλλειψη βοηθητικού προσωπικού (φύλακες, νοσηλευτές, γραμματεία κλπ).

Οργιζόμαστε που χρόνια τώρα τα αιτήματα του εκπαιδευτικού κινήματος, οι επισημάνσεις και οι προτάσεις μας για το θέμα της σχολικής στέγης, των τεχνικών προδιαγραφών, της συντήρησης και του συστηματικού ελέγχου, που αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση για την ασφάλεια μαθητών και εργαζομένων στις σχολικές μονάδες, αντιμετωπίζουν τη χλεύη των πολιτικών ηγεσιών του ΥΠΑΙΘ και του τοπικού κράτους (δήμοι και περιφέρειες) και προσκρούουν στο δημοσιονομικό κόστος. Αλήθεια, τι κοστίζει περισσότερο από τη ζωή και το μέλλον των παιδιών μας;

Οι μαθητές μας αξίζουν καλύτερη μεταχείριση. Δεν θα ανεχτούμε άλλη υποβάθμιση και χλευασμό. Οι δικαιολογίες περισσεύουν. Η πολιτική επιλογή υποχρηματοδότησης και ιδωτικοποίησης είναι ολοφάνερη.

Αγωνιζόμαστε και απαιτούμε αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης ώστε να καλυφθούν οι πραγματικές ανάγκες των σχολείων, πανελλαδικό πρόγραμμα ανέγερσης σχολικής στέγης με αποκλειστικά κρατική χρηματοδότηση, εξασφάλιση των αναγκαίων συνθηκών ασφάλειας και υγιεινής.

Τιμούμε τη μνήμη του μαθητή μας και απαιτούμε ασφαλή σχολικά κτήρια για όλες/ους.

Τιμούμε τους μαθητές μας και συνεχίζουμε ανυποχώρητα τον αγώνα για τη Δημόσια δωρεάν Εκπαίδευση που αξίζει στα παιδιά μας.