Για μία ακόμη φορά αδιαφορώντας για  την  διαβούλευση και τους βασικούς κανόνες διαλόγου, το Υπουργείο Παιδείας εισάγει στο που έρχεται για συζήτηση στη Βουλή αιφνιδιαστικά νέες  ρυθμίσεις (που δεν υπήρχαν στη διαβούλευση), αναφέρει η Προοδευτική ενότητα καθηγητών.

Η ανακοίνωση:

Για μία ακόμη φορά αδιαφορώντας για  την  διαβούλευση και τους βασικούς κανόνες διαλόγου, το Υπουργείο Παιδείας εισάγει στο νομοσχέδιο που έρχεται για συζήτηση στη Βουλή αιφνιδιαστικά νέες  ρυθμίσεις (που δεν υπήρχαν στη διαβούλευση) .

Το γεγονός αυτό για όσους παρακολουθούν τις εξελίξεις δεν εκπλήσσει, αφού  η περιφρόνηση του διαλόγου και των δημοκρατικών κανόνων αποτελεί  πάγια τακτική του Υπουργείου Παιδείας.

Μεγαλύτερη σημασία όμως και από  την τήρηση αυτών των κανόνων, στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουν οι ρυθμίσεις οι οποίες εισάγονται. Ρυθμίσεις αιφνιδιαστικές, που δεν υπήρχαν στο σχέδιο που κατατέθηκε, άσχετες με τη διαβούλευση.

Ειδικότερα, στο νέο άρθρο 97 του νομοσχεδίου με τίτλο “Υπαλλακτικός τρόπος άσκησης των αρμοδιοτήτων των άρθρων 47 και 47 Α του ν. 547/2018 από τον Διευθυντή ή τον Προϊστάμενο της σχολικής μονάδας”, ο νομοθέτης εφευρίσκει τον τρόπο με τον οποίο η Πολιτεία ως κυριαρχικώς ασκούσα την εξουσία, θα ξεπεράσει τη συλλογική μέχρι σήμερα  αντίθεση των εκπαιδευτικών στην εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση της σχολικής μονάδας.

Συγκεκριμένα, στο άρθρο αυτό προβλέπεται ότι “εφόσον ο Σύλλογος δεν προβεί στις απαραίτητες ενέργειες για την εφαρμογή των διαδικασιών αξιολόγησης σχολικής μονάδας, τότε ο Διευθυντής της σχολικής μονάδας προβαίνει, σε όσες από τις ενέργειες της αρμοδιότητας του συλλόγου διδασκόντων εξακολουθούν να παραλείπονται από τον σύλλογο”.

Στις ενέργειες μάλιστα αυτές “προβαίνει αμελλητί ο Διευθυντής της σχολικής μονάδας, με τη συνεργασία του Συμβούλου Εκπαίδευσης και οι αποφάσεις του είναι υποχρεωτικές για τους εκπαιδευτικούς”.

Στο άρθρο 107 με  τίτλο “ Αναμόρφωση του θεσμού του Σχολικού Συμβουλίου” ο θεσμός αυτός συμμετοχικής και συλλογικής λειτουργίας  του Ν. 1566/85 μετατρέπεται   σε γραφειοκρατικό και συγκεντρωτικό όργανο άσκησης εξουσίας  για  συγκεκριμένες εκπαιδευτικές λειτουργίες.

Και ενώ στο νομοσχέδιο που παρουσιάστηκε στη διαβούλευση,  την πλειοψηφία στο σχολικό συμβούλιο που προτεινόταν να είναι επταμελές την είχαν οι εκπαιδευτικοί (ο Διευθυντής και  τρεις εκπαιδευτικοί της σχολικής μονάδας δύο εκπρόσωποι του δήμου και ένας εκπρόσωπος του συλλόγου γονέων), στο νομοσχέδιο όπως εισάγεται για συζήτηση στη Βουλή, το σχολικό συμβούλιο πλέον διορίζεται από το Δήμαρχο και σε αυτό συμμετέχουν με δικαίωμα ψήφου ο Διευθυντής της σχολικής μονάδας ένας εκπαιδευτικός δύο εκπρόσωποι του δήμου και ένας εκπρόσωπος του συλλόγου γονέων.

Η πλειοψηφία δηλαδή για σημαντικά ζητήματα του σχολείου και της εκπαιδευτικής λειτουργίας παύει να ανήκει στους εκπαιδευτικούς και στο ίδιο το σχολείο. Πραγματοποιείται με τον τρόπο αυτό σταδιακά η μεταφορά αρμοδιοτήτων στην τοπική αυτοδιοίκηση και υλοποιούνται βαθμιαία οι προτάσεις της έκθεσης Πισσαρίδη που φτάνουν μέχρι και στην διαχείριση του εκπαιδευτικού προσωπικού από τους δήμους.

Η ένταση των μηχανισμών ελέγχου και εποπτείας, η παράκαμψη συλλογικών λειτουργιών και ο συγκεντρωτισμός εξουσίας,  η αποδόμηση των εργασιακών δικαιωμάτων και των συνδικαλιστικών ελευθεριών, το αυταρχικό και συμπεριφοριστικό μοντέλο άσκησης εξουσίας, η επιστροφή σε παραδοσιακές μεθόδους, αποτελούν το οπλοστάσιο της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της Κυβέρνησης.

Και αυτό το οπλοστάσιο το  αξιοποιεί πλήρως στην άσκηση μιας χωρίς προηγούμενο αντιεκπαιδευτικής πολιτικής.

Δεν θα το επιτρέψουμε.