Τέλη Ιουνίου 2021 δόθηκε για διαβούλευση με τίτλο «αναβάθμιση του σχολείου, ενδυνάμωση του εκπαιδευτικού και άλλες διατάξεις». Προηγήθηκαν διαρροές και διαφημίσεις με βαρύγδουπες δηλώσεις από πλευράς πρωτοκλασάτων κυβερνητικών στελεχών, αναφέρουν σε ανακοίνωση τους οι Παρεμβάσεις Κινήσεις Συσπειρώσεις Π.Ε.

Η ανακοίνωση:

Ο πυρήνας του νομοσχεδίου αφορά στην αξιολόγηση όλων των παραγόντων του δημόσιου σχολείου, τόσο στον πυρήνα των εκπαιδευτικών διαδικασιών, όσο και σε όλη τη  διοικητική πυραμίδα. Στη βάση του υιοθετεί όλες τις αντιεκπαιδευτικές πολιτικές ΕΕ/ΟΟΣΑ που κατά καιρούς εφαρμόστηκαν ανά τον κόσμο και οδήγησαν σε ενίσχυση των ταξικών φραγμών, διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, βαθιά ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης, εδραίωση του σχολείου της αγοράς. Με το δίπολο αξιολόγηση/αυτονομία επιχειρείται η πλήρης αποδόμηση του δωρεάν και δημόσιου σχολείου που χρόνια τώρα βάλλεται από το επίσημο κράτος: με την υποχρηματοδότηση, την απαξίωση του ρόλου των εκπαιδευτικών και των συλλογικών τους οργάνων, την εμπορευματοποίηση πλευρών της λειτουργίας του, την ενίσχυση των ταξικών φραγμών.

Τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών και τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών μπαίνουν στο κέντρο της επίθεσης της κυβέρνησης. Η ΝΔ θέλει να ακυρώσει κατακτήσεις προηγούμενων δεκαετιών και να κερδίσει στο ιδεολογικό πεδίο, προσδοκώντας να  φτιάξει μια τεράστια δεξαμενή «προθύμων» στελεχών που θα λειτουργήσουν ως δούρειος ίππος στο σώμα της εκπαίδευσης. ΕΙΝΑΙ ΓΕΛΑΣΜΕΝΟΙ. Θα υπερασπίσουμε τις κατακτήσεις μας και τα μορφωτικά δικαιώματα των επόμενων γενεών.  Οι εκπαιδευτικοί γνωρίζουν ότι είναι πολιτική επιλογή αποδόμησης του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης τα 25αρια τμήματα, το προσοντολόγιο, οι ελάχιστοι διορισμοί, η υποχρηματοδότηση που ανοίγει πόρτες στους χορηγούς.

Στο πεδίο της ειδικής εκπαίδευσης το νομοσχέδιο αξιοποιεί την νομοθετική παρακαταθήκη προηγούμενων κυβερνήσεων επιδιώκοντας να εδραιώσει τη λογική της πλήρους ένταξης των μαθητών με αναπηρία/ ή και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, αλλάζοντας την ορολογία στις δομές της ( τα ΚΕΣΥ ονομάζονται ΚΕΔΑΣΥ, οι ΕΔΕΑΥ βαφτίζονται ΕΔΥ).

Οι «νέες» λιγοστές ΕΔΥ θα αξιολογούν μαθητές, θα διαμορφώνουν εξατομικευμένα προγράμματα στήριξης και θα τα αξιολογούν. Τα σχολεία θα χωριστούν σε δυο κατηγορίες: σε όσα έχουν ΕΔΥ και στα υπόλοιπα, με τις ίδιες όμως  χρεώσεις: πρόγραμμα παρέμβασης που πρέπει να καταρτίσουν και για το οποίο θα λογοδοτήσουν (ασχέτως αν έχουν εργαλεία ή όχι, γνώσεις ή όχι). Αφού εφαρμόσουν το πρόγραμμα παρέμβασης και αξιολογήσουν αν πέτυχε ή όχι, ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ, ο μαθητής θα προχωρά προς τα ΚΕΔΑΣΥ για να πάρει «σειρά». Η εμπειρία από τη λειτουργία των ΕΔΕΑΥ (ΕΔΥ) δείχνει ότι η μονοήμερης παρουσία/ μια φορά τη εβδομάδα σε κάθε σχολείο δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες των παιδιών.

Την ίδια στιγμή η στελέχωσή τους γίνεται με αναπληρωτές. Τα προαπαιτούμενα για να φτάσει κάποιος στα ΚΕΔΑΣΥ λειτουργούν ως «κόφτης προσβασιμότητας» προς τα πάνω και ως πολυεργαλείο προς τα κάτω. Στην πράξη η γραφειοκρατική διαδικασία, πέρα από την πολιτική στόχευση κατάργησης των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών ΑμΕΑ, θα οδηγήσει τις οικογένειες στην ιδιωτική πρωτοβουλία για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες των παιδιών τους, ή ακόμα και σε ΜΚΟ με δράση στο χώρο της ειδικής εκπαίδευσης. Θα αυξηθούν οι ιδιώτες ειδικοί βοηθοί λόγω μη ανταπόκρισης του κράτους του ειδικού πληθυσμού.

Την ίδια στιγμή οι εκπαιδευτικοί των Τ.Ε. θα γίνουν «φωτεινοί παντογνώστες», θα υποστηρίζουν μαθητές, θα συμμετέχουν στις ΕΔΥ, θα διαμεσολαβούν στην επικοινωνία με τα ΚΕΔΑΣΥ, θα διαμορφώνουν εξατομικευμένα προγράμματα, θα συνεργάζονται με τους υπόλοιπους εκπαιδευτικούς. Η κυβέρνηση και το κράτος επιδιώκουν να μεταφέρουν στις πλάτες των εκπαιδευτικών την αποτυχία των πολιτικών και οικονομικών τους επιλογών. Την ιδια στιγμή πλασάρεται από τους κυβερνώντες ότι με αυτό τον τρόπο το σχολείο και τα προγράμματα που θα υλοποιεί,  είναι αυτά που θα καλύψουν την ανυπαρξία κοινωνικής πολιτικής, την έλλειψη δομών, τη μαθητική διαρροή, την υποχρηματοδότηση της υγείας και της παιδείας, την ανεργία, τη φτώχια και τα τεράστια προβλήματα που δημιουργούν σε χιλιάδες οικογένειες.

Στο νομοσχέδιο επαναλαμβάνεται η ανάγκη για πρώιμη παρέμβαση, σημείο που απαντάται και σε όλους τους προηγούμενους νόμους για την ειδική αγωγή και εκπαίδευση. Υπενθυμίζουμε ότι αυτή πρέπει να αποτελεί έμπρακτα και όχι διακηρυκτικά υποχρέωση του κράτους  και οφείλει να παρέχεται σε όλα τα παιδιά που την έχουν ανάγκη, από τη γέννησή τους και κυρίως πριν αυτά μπουν στην εκπαίδευση, μέσω ειδικών θεραπευτικών προγραμμάτων που θα προσφέρονται δωρεάν σε δημόσια πλαίσια. Με την είσοδο των παιδιών στην υποχρεωτική εκπαίδευση χωρίς να έχουν λάβει αντίστοιχη υποστήριξη, το κράτος οφείλει να διαθέτει διαγνωστικούς-αξιολογικούς-υποστηρικτικούς φορείς που θα εντοπίζουν εγκαίρως τις δυσκολίες τους και εξειδικευμένο προσωπικό που θα βρίσκεται μέσα στο σχολείο και θα μπορεί να υλοποιεί τα προγράμματα που χρειάζονται. Στο νομοσχέδιο (άρθρο 157 παρ.1) ωστόσο, δεν αναφέρεται ο τρόπος και το προσωπικό που θα υλοποιεί τα προγράμματα πρώιμης παρέμβασης, τα οποία, αν εφαρμοστούν, μάλλον θα πέφτουν στην πλάτη των εκπαιδευτικών και δευτερευόντως των μελών των ΕΔΥ (αν, όπου και για όσες μέρες της εβδομάδας βρίσκονται στο σχολείο).

Είμαστε υποψιασμένοι ότι η αναφορά που γίνεται στο νομοσχέδιο, «θα συναντηθεί» με την πολυδιαφημιζόμενη πρωτοβουλία του υπουργείου εργασίας για το σχέδιο πρώιμης παρέμβασης στο πεδίο του αυτισμού (σε 200 βρεφονηπιακούς σταθμούς της χώρας) που ανακοινώθηκε από τον υπ. εργασίας και την υφυπουργό τον Οκτώβρη του 2020 στη βουλή και προβλήθηκε στο οικονομικό φόρουμ στους Δελφούς  τον Μάρτιο του 2021 με «πρώτο βιολί» το think tank της «διαΝΕΟσις», ΜΚΟ του κ. Δασκαλόπουλου (επίτιμου προέδρου του ΣΕΒ!!!!) και επικεφαλή τον Κ. Μεγήρ (μέλος της ομάδας ΠΙσσαρίδη)!!! Αυτή η προοπτική δίνει άλλη διάσταση στο δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα του σχολείου με την πρωτοκαθεδρία χορηγών και παραγόντων της οικονομικής σφαίρας.

Αναφορικά δε με την οργάνωση της υποστήριξης των προνηπίων με αναπηρίες ή/και εεα στο σχολείο (άρθρο 157, παρ.2), αυτή χαρακτηρίζεται από προδιαγεγραμμένο αποτέλεσμα. Όπως αναφέρει το σχέδιο νόμου, οι γονείς που θα διαθέτουν «σχετική ιατρική γνωμάτευση» από την οποία θα «προκύπτει η ανάγκη λήψης μέτρων υποστηρικτικής παρέμβασης» θα αιτούνται στα ΚΕΔΑΣΥ την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών (!!!) και ψυχοκοινωνικών αναγκών των παιδιών τους, ένα χρόνο πριν την είσοδό τους στο νηπιαγωγείο, δηλαδή μέχρι και 4 μήνες πριν κλείσουν τα 3 τους χρόνια!!! Προφανώς με σκοπό οι διεπιστημονικές ομάδες να «μαντέψουν» το είδος της εκπαιδευτικής υποστήριξης που ΘΑ χρειαστούν τα παιδιά ένα χρόνο μετά. Γιατί τι άλλο μπορεί να κάνει μια/ένας νηπιαγωγός ο οποίος δεν είναι εξειδικευμένος στην αξιολόγηση παιδιών αυτής της ηλικίας; Και ο οποίος ακόμα και αν ήταν, πως θα μπορούσε σε μια τόσο μικρή ηλικία και σε παιδιά που δεν έχουν καμία επαφή με την εκπαίδευση να αποφασίσει για το είδος της εκπαιδευτικής υποστήριξής τους; Η απάντηση είναι προφανής: η ιατρική επιστήμη, η οποία θα αποφασίζει για την αναγκαιότητα της υποστήριξης, τελικά θα επιβάλει και το είδος της.

Τέλος, για άλλη μια φορά, το νομοσχέδιο (αρ.157 παρ.3) αναφέρεται σε προγράμματα επιμόρφωσης, τα οποία ποτέ δεν έχουν υλοποιηθεί.

Το νομοσχέδιο της ενδυνάμωσης των ταξικών φραγμών «απλώνει» την αξιολόγηση σε όλες τις δομές ειδικής εκπαίδευσης, θεωρεί τη διαφοροποιημένη διδασκαλία ως κύριο μέσο για την ένταξη των μαθητών με αναπηρία/ ή και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες σε γενικές τάξεις 25 μαθητών, δυσκολεύει τις εναλλακτικές μορφές αξιολόγησης των μαθητών (προφορικές εξετάσεις ή παροχή επιπλέον χρόνου) ορίζοντας τες ως τελευταίες επιλογές.

Τέλος, στο νομοσχέδιο της ενδυνάμωσης των ταξικών φραγμών εδραιώνεται ο αποκλεισμός των εργαζομένων στα ΚΕΔΑΣΥ από υπηρεσιακές μεταβολές (ΜΕ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗ ΙΣΧΥ αφού δεν υπολογίζεται ως διδακτική εμπειρία ο χρόνος υπηρεσίας στα ΚΕΣΥ-ΚΕΔΔΥ-ΚΔΑΥ). Η κυβέρνηση μετά την επίθεση στην προϋπηρεσία των αναπληρωτών (μέσω του προσοντολόγιου) επεκτείνει την επίθεση και σε άλλες ομάδες εργαζομένων.

Συμπερασματικά το νομοσχέδιο του υπ. παιδείας ΑΝΑΒΑΘΜΙΖΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ, ΕΝΔΥΝΑΜΩΝΕΙ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΤΑΤΑΞΗ ΜΑΘΗΤΩΝ, ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ στοχεύει στην υλοποίηση ενός σχολείου που θα λειτουργεί με δημόσιο μανδύα ΥΠΗΡΕΤΩΝΤΑΣ όχι τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών του, αλλά τις στοχεύσεις της αγοράς.

Ένα σχολείο μόνο κατ΄ όνομα δημόσιο και δωρεάν που θα πετάει εκτός τους μαθητές που οι εξεταστικοί μαραθώνιοι όποιας μορφής θα καταστούν αδύνατους, και θα δοξάζει τους «άριστους» των δεξιοτήτων και όχι των γνώσεων. Σε αυτό το δυστοπικό σχολείο-επιχείρηση που θα συνδυάζει το ιδιωτικοοικονομικό επιχειρηματικό μοντέλο λειτουργίας με την αυταρχική λογική διευθυντών και αναβαθμισμένων επιθεωρητών προηγούμενων δεκαετιών, ο αγώνας για την ανατροπή του αποκτά κυρίαρχο ρόλο και  οι χθεσινές μας διεκδικήσεις αποκτούν χαρακτήρα ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝΤΟΣ.

ΘΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ ΜΑΣ ΓΙΑΤΙ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΤΩΝ ΜΟΡΦΩΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΩΝ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

–          ΤΩΡΑ διαχειριστικός έλεγχος ιδιωτικών μονάδων ειδικής εκπ/σης (ΚΛΕΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΑΝΟΙΧΤΩΝ) και ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΑΠΟΥΝ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΕΣ. Έγκαιρη διάγνωση και καταγραφή των ατόμων με ειδικές ανάγκες.

–          Πρώιμη παρέμβαση, ίδρυση ΤΕ σε κάθε σχολείο, πριν την είσοδο στην υποχρεωτική εκπαίδευση, απαραίτητο εξοπλισμό και εποπτικό υλικό, στελέχωση των σταθερών δομών με μόνιμο προσωπικό.

–          Μόνιμο εξειδικευμένο προσωπικό και δομές υποστήριξης σε όλα τα νηπιαγωγεία (τμήματα ένταξης) με σκοπό να καλύπτονται εγκαίρως οι ανάγκες όλων των παιδιών, από την πρώτη μέρα της φοίτησης στο σχολείο και όποτε κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους εντοπιστούν δυσκολίες.

–          Δημιουργία και δεύτερου ΤΕ ανάλογα με τις ανάγκες κάθε σχολείου.

–          Αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 15% του τακτικού προϋπολογισμού.

–          Ίδρυση και στελέχωση δημόσιων δωρεάν δομών διάγνωσης, αξιολόγησης, υποστήριξης της ειδικής αγωγήςκαι εκπαίδευσης. Κατοχύρωση παιδαγωγικής εκπαιδευτικής κατεύθυνσης, άμεση στελέχωση, με μικρές περιοχές ευθύνης ανά δήμο, λιγότερες διοικητικές αρμοδιότητες, κινητές μονάδες που θα επισκέπτονται τα σχολεία και θα στηρίζουν εκπαιδευτικούς και μαθητές και θα υλοποιούν την υποστήριξη των μαθητών με ειδικές ανάγκες μέσα στα σχολεία.

–          Διορισμοί εκπαιδευτικών σε όλα τα δημόσια ιατροπαιδαγωγικά κέντρα.

–          Στελέχωση των ειδικών σχολείων με απαραίτητες ειδικότητες με μόνιμη σχέση εργασίας.20 μαθητές/τμήμα στα δημοτικά, 15 ανά τμήμα Α/ Β΄ δημοτικού/νηπιαγωγεία. Μείωση αριθμού μαθητών και στα τμήματα των ειδικών σχολείων. Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού για την καθαριότητα.

–          Αναβάθμιση υπαρχόντων και ίδρυση νέων εκπαιδευτικών μονάδων δημόσιων και δωρεάν, ΕΕΕΕΚ, μονάδων αυτόνομης διαβίωσης, προστατευμένων εργαστηρίων, νομοθετική κατοχύρωση των αποφοίτων. Μόνιμη/Σταθερή/προστατευμένη/υποστηριζόμενη εργασία σε Δημόσιο/Ιδιωτικό Τομέα.

–          Μαζικούς μόνιμους διορισμούς στην ΕΑ, σε όλες τις βαθμίδες για όλες τις ανάγκες. Καμία κατηγοριοποίηση, κατακερματισμός/διαχωρισμός εκπαιδευτικών. Κατάργηση ελαστικής εργασίας. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους με πλήρη εργασιακά, ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά δικαιώματα! Ενιαία κριτήρια μεταθέσεων, διορισμών σε όλη την εκπαίδευση. Διορισμοί με βάση το χρόνο λήψης του πτυχίου και όλη την προϋπηρεσία. Διορισμός όλων των αναπληρωτών με έστω και μια σύμβαση στο δημόσιο σχολείο. Σταθερή και μόνιμη εργασία για όλους.

–          Επαναλειτουργία των διδασκαλείων, απαλλαγή από διδακτικά καθήκοντα για όλους στην εκπαίδευση.

–          Επιμόρφωση των εκπαιδευτικών γενικής και ειδικής εκπαίδευσης.

–          Κατάργηση των νόμων που εμπορευματοποιούν την ειδική αγωγή, προωθούν την ιατρικοποίηση, κατηγοριοποιούν τους εκπαιδευτικούς και ανατρέπουν εργασιακά δικαιώματα. Κανένα προσοντολόγιο. Όχι στα πιστοποιητικά παιδαγωγικής, διδακτικής επάρκειας. Όχι σε αξιολόγηση, πιστοποιητικό επαγγελματικής επάρκειας, πλαίσιο προσόντων εκπαιδευτικού.