στα προκαλεί έντονες αντιδράσεις, καθώς θεωρείται ότι πλήττει τον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης.

Η κυβέρνηση, αν και αρχικά παρουσίασε το μέτρο ως μια ευκαιρία για μαθητές που θέλουν να σπουδάσουν στο εξωτερικό, ξεκαθαρίζει πλέον τις πραγματικές της προθέσεις: την εισαγωγή εργαλείων που ενισχύουν τις ταξικές διακρίσεις και προωθούν την ιδιωτικοποίηση του εκπαιδευτικού συστήματος.

Η εισαγωγή του ΔΑ, αντί να εστιάζει στην ισότιμη πρόσβαση στη γνώση, φαίνεται να δημιουργεί ένα εκπαιδευτικό περιβάλλον δύο ταχυτήτων, εντείνοντας τις ανισότητες και προωθώντας την εμπορευματοποίηση της παιδείας.

Η ανακοίνωση από τις Παρεμβάσεις Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Δ.Ε.:

Η εισαγωγή του Διεθνούς Απολυτηρίου (International Baccalaureate – IB) στα δημόσια σχολεία συνιστά μια ακόμα επίθεση στην καρδιά του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης. Η κυβέρνηση, αφού πέρασε στα ψιλά η πρώτη ανακοίνωση του μέτρου, ανοίγει τώρα σιγά σιγά τα χαρτιά της, αποκαλύπτοντας τις πραγματικές της προθέσεις: την προώθηση ενός ακόμα εργαλείου ιδιωτικοποίησης και ταξικής διαφοροποίησης στο εκπαιδευτικό μας σύστημα.

Αρχικά, επιχειρήθηκε να παρουσιαστεί το Διεθνές Απολυτήριο (ΔΑ) ως «ευκαιρία» για μαθητές που θέλουν να σπουδάσουν στο εξωτερικό, ώστε να μην αναγκάζονται να φοιτήσουν σε ιδιωτικά σχολεία(!) Πολύ σύντομα, όμως, έγινε ξεκάθαρο ότι ένας βασικός στόχος είναι οι μαθητές αυτοί, πέρα από την πρόσβαση στα ιδιωτικά πανεπιστήμια του εξωτερικού, να αποκτούν και προνομιακή πρόσβαση στα δημόσια πανεπιστήμια της χώρας, χωρίς να υποβληθούν στη διαδικασία των πανελλαδικών εξετάσεων!

Δώρο στα ιδιωτικά συμφέροντα και εργαλείο κατηγοριοποίησης και υποβάθμισης των σχολείων

Με την καθιέρωση του ΔΑ, θεσμοθετείται για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες η είσοδος στα δημόσια πανεπιστήμια με κριτήρια πέρα από τις πανελλαδικές εξετάσεις. Και ποιοι ωφελούνται; Οι σχολάρχες των ιδιωτικών σχολείων των οποίων οι μαθητές θα αποκτούν πρόσβαση στα δημόσια πανεπιστήμια μέσω του ΔΑ, παρακάμποντας τις πανελλαδικές εξετάσεις. Είναι προφανές ότι αυτή η κίνηση αποτελεί ένα τεράστιο δώρο στα ιδιωτικά σχολεία και τους επιχειρηματίες της εκπαίδευσης, ενισχύοντας την ήδη υπάρχουσα ταξικότητα στο εκπαιδευτικό σύστημα, που έχει αυξηθεί ραγδαία με τα μέτρα της κυβέρνησης της ΝΔ εδώ και 5 χρόνια.

Τα συνεχή δώρα στους επιχειρηματίες στην ιδιωτική εκπαίδευση είναι ένας λόγος που εξηγεί γιατί τον τελευταίο καιρό funds και μεγάλοι όμιλοι, που διαχειρίζονται δις ευρώ κι έχουν μεγάλη γνώση της αγοράς, τοποθετούν τα χρήματά τους στην Ελλάδα προβαίνοντας σε επιθετικές εξαγορές ιδιωτικών σχολείων που παρέχουν προγράμματα ΔΑ.

Επιπλέον, το ΔΑ ανοίγει τον δρόμο για διαφοροποιημένα προγράμματα σπουδών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, που θα οδηγούν και σε διαφοροποιημένη πρόσβαση στα πανεπιστήμια. Τα σχολεία που θα προσφέρουν ΔΑ – αρχικά τα «πρότυπα» σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη – θα λειτουργήσουν ως μοχλός πίεσης για τη διάδοση αυτών των προγραμμάτων και σε άλλες περιοχές, δημιουργώντας ένα εκπαιδευτικό τοπίο δύο ταχυτήτων. Στην πραγματικότητα το διπλό σχολικό δίκτυο (ΓΕΛ –ΕΠΑΛ) θα γίνει τριπλό, μια και θα υπάρξουν και τα σχολεία «αριστείας» για λίγους που θα οδηγούν στο IB και τα σχολεία για τους πολλούς, που θα συνεχίσουν να περνούν από τη δοκιμασία των πανελλαδικών. Η διαφοροποίηση των σχολείων, η κατηγοριοποίησή τους, αλλά και η υποβάθμιση των περισσότερων από αυτά, είναι κεντρικός στόχος της πολιτικής της κυβέρνησης. Σε αυτόν αποσκοπεί η αξιολόγηση, αλλά και αυτόν θα εξυπηρετεί με τον καλύτερο τρόπο η ύπαρξη σχολείων με διαφορετικό πρόγραμμα και διαφορετική πρόσβαση στα πανεπιστήμια.

Και στο βάθος ακόμα μεγαλύτερη ιδιωτικοποίηση

Η κυβέρνηση δεν θα σταματήσει εδώ. Το ΔΑ παρέχεται και από σχολεία του εξωτερικού, των οποίων οι μαθητές είναι δεδομένο ότι θα μπορούν να εισαχθούν και αυτοί σε ελληνικά πανεπιστήμια με το απολυτήριο τους – άλλωστε δεν θα μπορεί να γίνει αλλιώς. Φυσικά, δύσκολα θα πετύχει η κυβέρνηση τον υποτιθέμενο στόχο να φέρει στην Ελλάδα χιλιάδες φοιτητές του εξωτερικού. Όμως η ύπαρξη της δυνατότητας αυτής, αλλά και της εισαγωγής φοιτητών μέσα από μια διαδικασία στενά συνδεδεμένη με την ιδιωτική εκπαίδευση, θα ανοίξει την όρεξη για τη δημιουργία προγραμμάτων στα αγγλικά (για όποιον θέλει) στα πανεπιστήμια τα οποία θα συνοδεύονται από δίδακτρα. Ήδη κάποια πανεπιστήμια έχουν πειραματιστεί με τέτοια προγράμματα στα προπτυχιακά και ας μην ξεχνάμε ότι ήδη τα δίδακτρα έχουν γενικευθεί στα μεταπτυχιακά. Γιατί να μην γίνει άμεσα το βήμα και στα προπτυχιακά; Άλλωστε έρχεται και αναθεώρηση του συντάγματος…
Εξάλλου, οι προαναφερθείσες εξαγορές των ιδιωτικών σχολείων από τα funds του εξωτερικού προφανώς συνδέονται και με την προοπτική ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων με «οχήματα» τα σχολεία αυτά.

Όλα τα παραπάνω συνοδεύονται από μια θρασύτατη προπαγάνδα περί «διόρθωσης αδικιών». Η κυβέρνηση και τα συμφέροντα που εξυπηρετεί προσπαθούν να παρουσιάσουν το ΔΑ ως μέσο «ισότητας», ενώ στην πραγματικότητα αυτό που επιτυγχάνεται είναι η διεύρυνση των ανισοτήτων. Στην κοινωνία μας δεν αδικούνται αυτοί που μπορούν να πληρώσουν δεκάδες χιλιάδες ευρώ για τις σπουδές τους. Ας σταματήσει αυτό το νεοφιλελεύθερο παραμύθι, ότι δηλαδή οι παροχές στους φτωχότερους καταπιέζουν τους πιο πλούσιους! Αυτοί που είναι πάντα στους αδικημένους είναι η πλειοψηφία των ανθρώπων που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουν για τις «ευκαιρίες» που παρέχει μη κυβέρνηση και οι νεοφιλελεύθεροι παράγοντες.

Αντί, λοιπόν, για πολιτικές που ενισχύουν τη δωρεάν και ισότιμη πρόσβαση στην εκπαίδευση, η κυβέρνηση – αντιμετωπίζοντας και την εκπαίδευση ως ένα ακόμη επιχειρηματικό πεδίο κι όχι ως κοινωνικό αγαθό – επιλέγει την εισαγωγή επιχειρηματικών πρακτικών και τη διόγκωση των ταξικών ανισοτήτων. Το ΔΑ θα λειτουργήσει ως ένας ακόμα μηχανισμός διεύρυνσης αυτών των ανισοτήτων στο δημόσιο σχολείο και έρχεται να το πλήξει ακόμη περισσότερο, όταν, θεωρητικά τουλάχιστον, αυτό έχει ως αποστολή να τις εξομαλύνει. Είναι ένα μέτρο που ένα ήδη ταξικό σύστημα, όπως είναι η επιλογή για τα πανεπιστήμια, θα το κάνει ακόμη ταξικότερο. Δεν είναι τυχαίο ότι η ανακοίνωση αυτού του μέτρου έρχεται στη φάση που η κύρια πρωτοβουλία της κυβέρνησης στην εκπαίδευση ήταν η νεοσυντηρητικού τύπου αυστηροποίηση του πλαισίου των ποινών – κυνήγι κινητών κλπ – αλλά και οι καταγγελίες, οι διώξεις κι οι προσαγωγές εκπαιδευτικών από την αστυνομία!… Ο νεοφιλελευθερισμός, ο νεοσυντηρητισμός και η επιχειρηματική λογική είναι όψεις του ίδιου νομίσματος που καταλήγουν και στον δραστικό περιορισμό των μορφωτικών δικαιωμάτων της νεολαίας, αλλά και των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών και των υπόλοιπων εργαζόμενων.

Καλούμε τα πρωτοβάθμια σωματεία και τις ομοσπονδίες της εκπαίδευσης να καταγγείλουν και να απορρίψουν την εισαγωγή του Διεθνούς Απολυτηρίου στα δημόσια σχολεία ως ένα ακόμη εργαλείο ταξικής διαφοροποίησης, αλλά και επίθεσης στη δημόσια εκπαίδευση.
Πανεκπαιδευτικός αγώνας για δημόσιο, δωρεάν και δημοκρατικό σχολείο για όλους!

Σχολείο χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Πρόγραμμα Πανελληνίων 2025