Η Υπουργός Παιδείας αγνόησε προκλητικά τα ερωτήματα και αναλώθηκε σε ένα crescento υπεράσπισης της κυβερνητικής πολιτικής στην εκπαίδευση σε όλα τα επίπεδα, αναφέρουν οι Παρεμβάσεις Κινήσεις Συσπειρώσεις Π.Ε σε ανακοίνωση τους.
Η ανακοίνωση:
Το Δελτίο τύπου που εξέδωσε το υπουργείο παιδείας για τη συνάντηση της Τρίτης 2-3-21 της πολιτικής ηγεσίας του με το Δ.Σ. της ΔΟΕ παραπληροφορεί ψευδολογώντας: «Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου συζήτησε με τις αντιπροσωπείες της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ και ως προς την εξέλιξη της διαδικασίας αξιολόγησης των εκπαιδευτικών μονάδων, όπως αυτή προβλέπεται στον ψηφισθέντα νόμο 4692/2020 για την Αναβάθμιση του Σχολείου».
Στην πραγματικότητα ως Παρεμβάσεις Κινήσεις Συσπειρώσεις ξεκαθαρίσαμε εξ αρχής ότι το Δ.Σ. της ΔΟΕ θέτει ως προϋπόθεση για οποιαδήποτε συζήτηση με την πολιτική ηγεσία να δοθούν απαντήσεις σε τρία βασικά ζητήματα:
- Μετά τη συντριπτική αντίθεση του κλάδου στην εφαρμογή της Υ.Α. για την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου της σχολικής μονάδας που δηλώθηκε με το ποσοστό συμμετοχής του 97% και πλέον των εκπαιδευτικών στην απεργία –αποχή που κήρυξε η Ομοσπονδία και την απαίτηση για απόσυρση του ν. 4692 και της Υ.Α., εάν προτίθεται να το πράξει.
- Μετά την επίσης συντριπτική συμμετοχή του 95% του κλάδου στην αποχή από τις ψευδοεκλογές για την εκλογή αιρετών εκπροσώπων στα Υπηρεσιακά Συμβούλια, την απονομιμοποίηση των «αποτελεσμάτων», την απαίτηση για ακύρωση όλων των διαδικασιών που ακολουθεί το Υπουργείο για τη λειτουργία των υπηρεσιακών συμβουλίων, κατάργηση της τροπολογίας για τις ηλεκτρονικές «εκλογές» και του άρθρου 123 και παράταση της θητείας των μόνων αναγνωρισμένων αιρετών του κλάδου από τις εκλογές του 2018 και τη διεξαγωγή δια ζώσης εκλογών, όταν το επιτρέψουν οι υγειονομικές συνθήκες, εάν προτίθεται να το πράξει.
- Ποιες ενέργειες έχει δρομολογήσει το Υπουργείο ώστε να ανοίξουν άμεσα τα σχολεία με όλες τις προϋποθέσεις και τα μέτρα υγειονομικής προστασίας μαθητών και εκπαιδευτικών που απαιτεί η Ομοσπονδία και το εκπαιδευτικό κίνημα για την ασφαλή λειτουργία τους και για την προστασία των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητ(ρι)ών.
Η Υπουργός Παιδείας αγνόησε προκλητικά τα ερωτήματα και αναλώθηκε σε ένα crescento υπεράσπισης της κυβερνητικής πολιτικής στην εκπαίδευση σε όλα τα επίπεδα.
Ως Παρεμβάσεις καταθέσαμε επιτακτικά την κριτική μας σε όλα τα ζητήματα (λειτουργία των σχολείων μέσα στην πανδημία, απεργία –αποχή και απόσυρση του ν. 4692 και της Υ.Α. γαι την αξιολόγηση των σχολικών μονάδων , ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, «εκλογές» και λειτουργία υπηρεσιακών συμβουλίων, θέματα της δίχρονης προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης, διορισμοί εκπαιδευτικών – προσοντολόγιο, τρίμηνες συμβάσεις, διακοπή σχολικών γευμάτων, εσωτερικός κανονισμός λειτουργίας, κ.λ.π.), την κριτική και την αποφασιστική παρέμβαση του εκπαιδευτικού κινήματος για την ακύρωση στην πράξη της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής της κυβέρνησης, τις διεκδικήσεις του για την υπεράσπιση του δημόσιου σχολείου, των δικαιωμάτων των μαθητ(ρι)ών και των εκπαιδευτικών και τη δήλωση ότι ο αγώνας μας θα συνεχιστεί με νέες νικηφόρες μάχες.
Αναφορικά με την αξιολόγηση του εκπαιδευτικόυ έργου της σχολικής μονάδας, η Υπουργός ξεδίπλωσε τη ρητορική της κυβέρνησης και του Υπουργείου υπογραμμίζοντας ότι η αξιολόγηση του σχολείου και του εκπαιδευτικού περιλαμβάνεται στο προεκλογικό πρόγραμμα της ΝΔ και για την κυβέρνησή της είναι «αυτονόητο και χρήσιμο εργαλείο». Δεν δήλωσε καμία πρόθεση να καταργήσει τον ν. 4692 και την Υ.Α. Αντίθετα επέδειξε αυταρχισμό και αδιαλλαξία ως εκπρόσωπος της πολιτικής του φτηνού και κατηγοριοποιημένου σχολείου της αγοράς. Του σχολείου της κατακερματισμένης γνώσης, των δεξιοτήτων και της επιλεκτικής «αριστείας», της πειθάρχησης και της τιμωρίας. Ένα σχολείο χωρίς παιδαγωγική ελευθερία, και δυνατότητες συλλογικής έκφρασης και δράσης, υποταγμένο και ενοχικό, με εκπαιδευτικούς ανταγωνιστικούς και αναλώσιμους.
Η πολιτική ηγεσία του ΥΠΑΙΘ με εμφανή πανικό και πολιτική υπεροψία εξακολουθεί να αρνείται πεισματικά και να αντιληφθεί τη βαρύτητα, τη σημασία και την οριστικότητα του καθολικού ΟΧΙ της εκπαίδευσης απέναντι στα σχέδιά της. Τόσο το χειρότερο για αυτήν και για ολόκληρο το κυβερνητικό επιτελείο! Ωστόσο από πλευράς μας, ως Παρεμβάσεις, δηλώσαμε ότι η μαχόμενη εκπαίδευση απέρριψε με καθολική συμμετοχή στην απεργία – αποχή την αξιολόγηση. Το κεφάλαιο αυτό έκλεισε οριστικά και δείχνει εκκωφαντικά και την απάντηση που θα λάβει αν τολμήσει να θεσμοθετήσει την ατομική αξιολόγηση.
Δύο είναι τα απανωτά χτυπήματα που πιστοποιούν διπλή ήττα σε βασικά εργαλεία της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής της, γεγονός που της επισημάναμε με έντονη υπoγράμμιση: πρώτον, η συμμετοχή του 95% του κλάδου στην αποχή από τις ψευδοεκλογές για την εκλογή αιρετών εκπροσώπων στα Υπηρεσιακά Συμβούλια μαζί με την πλήρη απονομιμοποίηση από τον κλάδο των εκπαιδευτικών των «αποτελεσμάτων» και όλων των διαδικασιών που ακολουθεί το Υπουργείο για τη λειτουργία των υπηρεσιακών συμβουλίων και δεύτερον η συντριπτική συμμετοχή των εκπαιδευτικών στην προκηρυγμένη απεργία – αποχή από κάθε διαδικασία αξιολόγησης.
Για την ασφαλή λειτουργία – επαναλειτουργία των σχολείων δεν παρουσίασε κανένα απολύτως σχέδιο. Κουβέντα για μείωση του αριθμού των μαθητ(ρι)ών στα τμήματα, για επιπλέον προσλήψεις εκπαιδευτικών και εξεύρεση αιθουσών. Για μόνιμο και επαρκές προσωπικό καθαριότητας, συστηματική ιχνηλάτιση με δωρεάν επαναλαμβανόμενα τεστ σε μαθητ(ρι)ές και εκπαιδευτικούς, εμβολιασμός των εκπαιδευτικών κατά προτεραιότητα. Αντίθετα επέρριψε την ευθύνη κουνώντας το δάχτυλο στους εκπαιδευτικούς που δεν ανταποκρίθηκαν επαρκώς (!) στις πλατφόρμες που άνοιξαν για δειγματοληπτικά τεστ, επειδή αδυνατούσαν να εμφανιστούν στα ελάχιστα κέντρα που έχουν οριστεί από τον ΕΟΔΥ σε ώρα εργασίας τους και διανύοντας τεράστιες αποστάσεις. Επέδειξε κυνική απαξίωση απέναντι στα σοβαρά ελλείματα στο επίπεδο παροχής του μορφωτικού αγαθού την περίοδο της πανδημίας με τα σχολεία κλειστά, υπεραμυνόμενη μάλιστα των αποτελεσμάτων της τηλεκπαίδευσης ως επαρκών για την πρόοδο του σχολικού προγράμματος, την κάλυψη της ύλης και του μαθησιακού αποτελέσματος.
Σχετικά με τα υπόλοιπα ζητήματα που της θέσαμε σημειώνουμε: τον προγραμματισμό του κραυγαλέα αναντίστοιχου με τις πραγματικές ανάγκες αριθμού των 5.250 (!) διορισμών Γεν. Αγωγής μέχρι το Σεπτέμβριο και άλλων τόσων τη μεθεπόμενη χρονιά έναντι των 50.000 αναπληρωτ(ρι)ών που υπηρετούν φέτος στην εκπαίδευση. Η εκπαιδευτική κοινότητα γνωρίζει ότι οι χιλιάδες πραγματικές ανάγκες δεν καλύφθηκαν. Κανένα χρονοδιάγραμμα δημοσιοποίησης των πινάκων δεν ανακοινώνεται ούτε αλλαγές στο σύστημα διορισμών για τη φετινή χρονιά. Παράλληλα το επαίσχυντο προσοντολόγιο δεν μπορούν ούτε να το διαχειριστούν . Η Υπουργός Παιδείας τήρησε επίσης σιγή ιχθύος στο ερώτημά μας για απόσυρση της Υ.Α. για τη 10λεπτη παράταση του ωραρίου των νηπιαγωγείων και των νηπιαγωγών, για την απόσυρση του ΦΕΚ για τον εσωτερικό κανονισμό της σχολικής μονάδας και για την κριτική μας για το προσοντολόγιο των απολύσεων και τους διορισμούς σε ποσότητα δείγματος.
Το παιχνιδάκι «δεν ακούω δεν καταλαβαίνω» το έπαιξε και όταν επιμείναμε να δεσμευτεί ότι θα παρατείνει τις συμβάσεις όλων των τριμηνιτών μέχρι το τέλος της χρονιάς και ότι θα καταργήσει αυτή την επαίσχυντη μορφή ελαστικής εργασίας που «ήρθε για την περίοδο της πανδημίας και άλλα έκτακτα συμβάντα».
Σημειώνουμε επίσης την κατηγορηματική άρνησή της περί σχεδιασμών του Υπουργείου Εργασίας για την ενοποίηση δομών της Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης, κρατώντας πολύ μικρό καλάθι, δεδομένης της τάσης ενοποίησης και ενιαιοποίησης της βρεφικής- παιδικής φροντίδας και μέριμνας με την προσχολική αγωγή και εκπαίδευση σε ευρύ φάσμα χωρών και στην Ελλάδα και της συνολικότερης αναδιάρθρωσης της εκπαίδευσης στην κατεύθυνση του τρίπτυχου Αποδιάρθρωση- Ευελιξία- Ιδιωτικοποίηση με δούρειο ίππο την Προσχολική Αγωγή και Εκπαίδευση σύμφωνα και με τις θέσεις που διατυπώνουν στα κείμενά τους οργανισμοί που διαμορφώνουν ή αρθρώνουν λόγο ως προς την εκπαιδευτική πολιτική (Ευρωπαική ‘Ενωση, ΟΟΣΑ, ΙΕΠ, ΣΕΒ) και τη νέα πρόταση της Πρυτανείας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Κρατάμε ακόμη τη διαβεβαίωση με το πάντα ασφαλές « στόχος μας είναι…» ότι τον ερχόμενο Σεπτέμβριο θα υπάρχει καθολική εφαρμογή της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης σε όλους τους δήμους της χώρας παραπέμποντας ωστόσο στους δήμους για την ευθύνη της υλοποίησης και την ποιότητα των υποδομών.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Είναι σίγουρο ότι η πρώτη μεγάλη μάχη ενάντια στην αξιολόγηση έληξε με τη δική μας νίκη, τη νίκη της μαχόμενης εκπάιδευσης και την ήττα της Κεραμέως και των μεθοδεύσεών της.
Γι’ αυτό η συνέχιση του και η κλιμάκωση του αγώνα μέσα από τους συλλόγους μας και τις συλλογικές διαδικασίες, που χάραξε το 97% και πλέον της συμμετοχής στην απεργία – αποχή, δίνοντας συντριπτικά πλήγματα στην πολιτική της κυβέρνησης για την εκπαίδευση, είναι αναγκαία όσο ποτέ. Καμιά ρωγμή, καμιά ταλάντευση δεν επιτρέπεται τώρα, τη στιγμή που το υπουργείο έχει βρεθεί απομονωμένο. Η μόνη επιλογή είναι ο ενιαίος, συλλογικός, ανυποχώρητος αγώνας!
Η κυβέρνηση πρέπει να λάβει ακόμα πιο ηχηρό και μαζικό μήνυμα αντίστασης.
Ούτε βήμα πίσω από τη μάχη για την ανατροπή της αξιολόγησης!
Μαζικά με απεργία – αποχή υπερασπίζουμε το Δημόσιο Δωρεάν Σχολείο
Δεν διαπραγματευόμαστε με το ΥΠΑΙΘ τους όρους επιβολής της αξιολόγησης που φέρνει λουκέτα στα σχολεία, φτώχεια και απολύσεις εκπαιδευτικών! Ανυποχώρητα συνεχίζουμε τον μαζικό αγώνα για να ανατραπεί όλο το πλαίσιο της αξιολόγησης, να μην προχωρήσουν τα σχέδια για την αυτονομία και αποκέντρωση της σχολικής μονάδας, να μην ανοίξει ο δρόμος για την ατομική αξιολόγηση του εκπαιδευτικού!
Οι 150.000 εκπαιδευτικοί στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπάιδευση, συσπειρωμένοι στα σωματεία τους και ταγμένοι στην απεργία – αποχή, οι χιλιάδες φοιτητές που αψηφούν τις κυβερνητικές απαγορεύσεις και διαδηλώνουν ενάντια στα αυταρχικά και αντιδραστικά μέτρα που επιχειρούν να χτυπήσουν τα πανεπιστήμια, επιβεβαιώνουν ότι ο χώρος της εκπαίδευσης είναι ένα καζάνι που βράζει. Παράλληλα δείχνουν ότι ο δρόμος για την ανατροπή των κυβερνητικών μέτρων περνά από τον ενιαίο και ανυποχώρητο πανεκπαιδευτικό αγώνα!
Καλούμε τη ΔΟΕ να αναλάβει άμεσα πρωτοβουλίες αγωνιστικής συμπόρευσης με τη ΟΛΜΕ ενάντια στην επιβολή της αξιολόγησης, αλλά και ευρύτερα με τους Φοιτητικούς Συλλόγους ενάντια στο σύνολο της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής!
Οι Σύλλογοι Πρωτοβάθμιας και οι ΕΛΜΕ μπορούν και πρέπει να προχωρήσουν σε ουσιαστικό συντονισμό της δράσης τους! Να οργανώσουν άμεσα τοπικές ενημερώσεις γονέων – μαθητών για τις επιδιώξεις του υπουργείου!
Πανεκπαιδευτικός ξεσηκωμός και διενέργεια συλλαλητηρίου στην ΑΘΗΝΑ και σε όλες τις πόλεις! Όλοι στα πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια την Τετάρτη 10 Μαρτίου!
Οργανωμένο απεργιακό βήμα σε όλη την Εκπαίδευση!
.
Οι μάχες για την υπεράσπιση του δημόσιου σχολείου, των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών μας και των εργασιακών μας διεκδικήσεων , την παιδαγωγική ελευθερία στο σχολείο και τη χαρά της παιδαγωγικής πράξης είναι μπροστά μας και θα τις δώσουμε εμείς.
Συνεχίζουμε τον αγώνα μας ενάντια στο σύνολο της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής, ενάντια στη συνολική επίθεση που δέχεται το δημόσιο σχολείο με Ενιαίο Πανεκπαιδευτικό Αγώνα!