Πολλά ακούω και λιγότερα βλέπω αυτό τον καιρό για τις επιλογές Διευθυντών Σχολικών Μονάδων.

Κάτι αλλάζει φέτος, κάτι σημαντικό.

Κόπηκε επιτέλους η περιβόητη «συνέντευξη» που πολλές φορές αποτέλεσε ασανσέρ επιλογής, αλλά και δεξαμενή ψήφων για συγκεκριμένες παράταξης.

Ήλθε η ώρα του Συλλόγου Διδασκόντων να πάρει απόφαση…

Σημαντικό!

Ιερό δικαίωμα αυτό της επιλογής.

Μιας επιλογής που θα κρίνει πολλά…

Και όταν η υποψηφιότητα είναι μια και «εγώ διαφωνώ;» με ρωτούν συνάδελφοι.

Εκεί υπάρχει το λευκό ή το άκυρο…

Ακούω για «αγκωνιές» υποψηφίων και εντάσεις;

Γιατί συνάδελφοι υποψήφιοι;

Είναι καλό να είσαι Διευθυντής Σχολείου, εφόσον το επιθυμείς, αλλά καλύτερο να είσαι δάσκαλος τάξης.

Πιστέψτε με…

(Υ.Γ. Διαβάστε προσεκτικά το κείμενο από τη φωτογραφία που δημοσίευσε ο συνάδελφος Ανδρέας Θάνος και το σχόλιο του: «Ά Δημοτικού…. Παιδική καρδιά, όσο πιο μικρό το σώμα τόσο μεγαλύτερη!»! Είναι μεγάλη υπόθεση να είσαι δάσκαλος…)