: Σε συνέχεια της προηγούμενης απόφασής μας έχουμε να δηλώσουμε τα εξής : α. Το υπουργείο Παιδείας, εν μέσω μιας πρωτοφανούς κρίσης παράγει πολιτική, μια πολιτική που την θεωρούμε αντιεκπαιδευτική και αντιλαϊκή , γιατί αφενός υποτιμά τα τεχνικά προβλήματα με τις ποικίλες πλατφόρμες του – προβλήματα που δεν είναι απλά τεχνικά, αλλά βαθύτατα ταξικά και πολιτικά – και αφετέρου τη δυνατότητα πρόσβασης όλων των παιδιών και των εκπαιδευτικών σε αυτές.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΚΑΙ ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ
ΣΥΡΟΥ – ΤΗΝΟΥ – ΜΥΚΟΝΟΥ

Στην πράξη καλλιεργεί το δόγμα της “ατομικής ευθύνης”, που συμπυκνώνεται στο εμείς προσπαθούμε (ως υπουργείο), οι εκπαιδευτικοί δεν μπορούν, δεν ξέρουν και δε θέλουν. Συγχρόνως προσπαθεί να κρύψει τη γύμνια των πολιτικών των μνημονίων, με την υποχρηματοδότηση της παιδείας και την υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου, την εκκωφαντική απουσία της Ε.Ε απ’ τις πραγματικές ανάγκες των λαών της και τον νεοφιλελεύθερο ρόλο του ΟΟΣΑ, που μέχρι χθες θεωρούσε ότι το κύριο πρόβλημα του ελληνικού σχολείου είναι τα μετρήσιμα δεδομένα. To εκπαιδευτικό τους μοντέλο είναι απλά σε κρίση και κατάρρευση . Αυτή είναι η αλήθεια και όχι ο βαθμός εμβάθυνσης της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης.

Την ίδια στιγμή, καλλιεργούν με πλάγιους τρόπους τον κοινωνικό αυτοματισμό και προσπαθούν να επιβάλλουν την άποψη ότι φταίνε οι εκπαιδευτικοί για την υπάρχουσα κατάσταση . Υποτιμούν ή καλύτερα αδιαφορούν το τι σημαίνει το 95% των παιδιών σε όλη την Ευρώπη να ζει σε συνθήκες εγκλεισμού, χωρίς επαφές, πέρα από τις οθόνες των ποικίλων εταιριών και με τις οικογένειές τους στο φάσμα της οικονομικής κατάρρευσης . Το τελευταίο που αναμένουν τα παιδιά είναι η ύλη, τα τυποποιημένα φυλλάδια και τα θέματα των πανελλαδικών εξετάσεων. Πόσο μάλλον τις πλατφόρμες e-class, e-me.

β. Είναι κοινότυπα, αυτονόητα για τους εκπαιδευτικούς της τάξης, αλλά οφείλουμε να τα επαναλάβουμε :
1. Τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει την παιδαγωγική πράξη και σχέση . Η διδασκαλία και η μάθηση είναι μια ζωντανή ανοικτή και απρόβλεπτη διαδικασία, επαφής, διαλόγου και συλλογικής ανατροφοδότησης διδασκόντων και διδασκομένων . Η χρήση της νέας τεχνολογίας είναι διδακτικό μέσο (όπως ένας παραδοσιακός χάρτης), όχι παιδαγωγική πράξη και συλλογικό νόημα για διδάσκοντα και διδασκόμενο
2. Εκπαιδευτικοί, οικογένειες και παιδιά δεν ζουν σε ένα τεχνολογικό παράδεισο κοινωνικά απροσδιόριστο, σαν σε ταινία επιστημονικής φαντασίας. Αλήθεια, για ένα ζευγάρι εκπαιδευτικών με δύο παιδιά πόσες συσκευές χρειάζονται για την υλοποίηση της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης ; Παιδιά από οικογένειες με βαθύτατα κοινωνικά προβλήματα, με ελλιπή φοίτηση στο προϋπάρχον σχολείο με ποιους όρους και προϋποθέσεις θα συμμετέχουν στο νέο ψηφιακό περιβάλλον του υπουργείου; Στις δύσκολες και πρωτόγνωρες αυτές συνθήκες προτεραιότητά μας είναι να σταθούμε δίπλα στα παιδιά ή απλά να συμμορφωθούμε στις προτάσεις του υπουργείου, λαμβάνοντας μέρος σε επικοινωνιακού τύπου παιχνίδια; Η σημερινή συγκυρία απαιτεί να είμαστε σοβαροί και υπεύθυνοι, αλλά δυστυχώς το υπουργείο δεν είναι .

Τονίζουμε προς πάσα κατεύθυνση και σε κάθε συνάδελφο / ισσα, ότι τίποτα από όσα προυείνονται για την τηλεκπαίδευση δεν είναι υποχρεωτικό. Κάθε προσπάθεια χειραγώγησης του κλάδου προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις θα μας βρει απέναντι . Ο κάθε εκπαιδευτικός με αίσθηση ευθύνης προς την τάξη του να διαμορφώσει τους όρους της παιδαγωγικής επικοινωνίας με τα παιδιά του.

γ. Θεωρούμε προκλητικό, ιδιωτικές εταιρίες να στέλνουν μηνύματα και μάλιστα σε ξένη γλώσσα στους Έλληνες εκπαιδευτικούς . Ποια είναι αυτή η Cisco Webex που μας στέλνει μηνύματα ; Ποιοι είναι οι ιδιοκτήτες της ; Ποιοι νομιμοποίησαν τον ρόλο της στη δημόσια εκπαίδευση και ποιο είναι το τίμημα που πληρώνει ο ελληνικός λαός για τις προσφορές της;

Την επόμενη μέρα επιχειρούν τη διαμόρφωση, προφανώς, ενός σχολείου επιχειρηματικού, με τον δάσκαλο φοβισμένο, υπό τη διαρκή απειλή της μείωσης μισθού, των διαρκών αξιολογήσεων και της επιτήρησης του εκπαιδευτικού του έργου. Δεν θα τους περάσει.

Και εμείς ; Εμείς, συναδέλφισσες/ οι με τα παιδιά μας, στηρίζουμε, μ’ όλες μας τις δυνάμεις, το δημόσιο σχολείο, στηρίζουμε τους μαθητές μας, πέρα και ενάντια σε κάθε κυβερνητική χειραγώγηση .
Ως Δ.Σ καλούμε τους συναδέλφους / ισσες να οργανώσουν τη δουλειά τους με τον τρόπο που εκείνοι θεωρούν καταλληλότερο και πιο αποτελεσματικό. Κάθε σχολείο ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΝΑ ΕΠΙΛΕΓΕΙ τα μέσα, τα εργαλεία, τους τρόπους αλλά και το περιεχόμενο που θα αξιοποιήσει γνωρίζοντας καλύτερα τις ανάγκες και τις δυνατότητες των μαθητών του. Ο σκοπός είναι να διασφαλίζεται η καλύτερη λειτουργία των διδακτικών/ μαθησιακών παρεμβάσεων, η αντιμετώπιση των περιπτώσεων μαθητών που στερούνται των μέσων αλλά και η ενιαία λειτουργία του σχολείου, απέναντι σε πολιτικές που επιδιώκουν την κατηγοριοποίηση των εκπαιδευτικών, των μαθητών και των σχολείων μας . Σε αυτή την κατεύθυνση μπορούν να αξιοποιηθούν για παράδειγμα, οι ιστοσελίδες των σχολείων, οι ιστοσελίδες των τάξεων, διάφορες δωρεάν εφαρμογές τηλεπικοινωνίας, η επικοινωνία με email κλπ. Γιατί το ζήτημα είναι πρωτίστως κοινωνικό και παιδαγωγικό, ζήτημα ουσίας και ποιότητας του εκπαιδευτικού μας ρόλου, ιδίως στους κοινωνικά ευάλωτους μαθητές μας και εντέλει ζήτημα ουσιαστικού περιεχομένου του παιδαγωγικού μας έργου, και όχι τεχνολογικό ή επικοινωνιακό.

Συναδέλφισσες / οι ,

Να σταθούμε όρθιοι, δίπλα στην κοινωνία και δίπλα στη νέα γενιά. Καμιά γραφειοκρατικοποίηση, καμιά διεκπεραίωση, αλλά και καμιά υποταγή/ συναίνεση. Παραμένουμε δάσκαλοι / ες, παραμένουμε ενεργοί/ ες . Δεν αναστέλλουμε τους αγώνες μας ως εργαζόμενοι . Παλεύουμε μαζί με τους γιατρούς και τους νοσηλευτές των νοσοκομείων μας για δημόσια υγεία, για μαζικούς διορισμούς σε αυτήν, για να σπάσει η πολιτική των δημοσιονομικών περικοπών, γιατί σήμερα αποκαλύπτεται το δίκιο των κοινωνικών δικαιωμάτων και αναγκών της εργαζόμενης πλειοψηφίας.

Για τις ζωές μας, για τα παιδιά.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Πρόγραμμα Πανελληνίων 2025