Εὐάγγελος Στ. Πονηρός Δρ Θ., Μ.Φ.
Σχολικός σύμβουλος Πειραιῶς, Δ΄ Ἀθηνῶν, Κυκλάδων
Ὄχι στή νόθευση τοῦ ὀρθοδόξου μαθήματος θρησκευτικῶν
Τό ἔχουμε ἐπισημάνει πολλές φορές, ἀλλά παρ΄ ὅλα αὐτά κάποιοι κύκλοι δέν φαίνονται νά τό κατανοοῦν: τό νά διδάσκονται τά παιδιά μας τό ὀρθόδοξο χριστιανικό μάθημα θρησκευτικῶν εἶναι δικαίωμα κατοχυρωμένο ἀπό τό Σύνταγμα τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας, τίς διεθνεῖς συμβάσεις, τίς ἀποφάσεις τῶν ἑλληνικῶν δικαστηρίων.
Τυχόν ἀπαγόρευση ἤ νόθευσή του θά σήμαινε καταπάτηση τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων τῶν παιδιῶν μας. Ἡ ἁπλή αὐτή ἀλήθεια θά ἔπρεπε νά εἶχε γίνει κατανοητή τόσο ἀπό τό σύνολο τοῦ πολιτικοῦ κόσμου, ὅσο καί ἀπό ὅλους ἀνεξαιρέτως τούς θεολόγους. Βεβαίως ἡ πλειοψηφία τῶν Ἑλλήνων πολιτικῶν, ὅπως καί ἡ συντριπτική πλειοψηφία τῶν Ἑλλήνων θεολόγων ἔχει δηλώσει, ὅτι ἀναγνωρίζει καί ὑποστηρίζει τήν ἀλήθεια αὐτή.
Ἀντιθέτως μία μερίδα τοῦ πολιτικοῦ κόσμου δηλώνει πρόθυμη νά ἀλλάξει τόν χαρακτήρα τοῦ μαθήματος καί μία ὀλιγάριθμη ὀμάδα θεολόγων δημιούργησε καί ἐπιχειρεῖ νά ἐπιβάλει ἀκατάλληλα προγράμματα θρησκευτικῶν γιά τό δημοτικό, τό γυμνάσιο, τό λύκειο.
Τά προγράμματα αὐτά, γιά τά ὁποῖα ἔχουμε ἤδη δημοσιεύσει ἐκτενεῖς ἀρνητικές κριτικές, εἶναι πολυθρησκειακά, δέν εἶναι κἄν δυνατόν νά ὀνομασθοῦν θρησκειολογικά. Δέν ἐνημερώνουν ἁπλῶς γιά τίς βασικές δοξασίες διαφόρων θρησκειῶν, αὐτό γίνεται καί μέ τό ἤδη καθιερωμένο μάθημα θρησκευτικῶν, ἀλλά διδάσκουν σέ κάθε μάθημα ταυτοχρόνως ἕξι – ἑπτά θρησκεύματα, συχνά ὑπό παραπειστικούς τίτλους. Ἐάν δέ τελικά ἐπιβληθοῦν, θά ἔχουν ὡς ἀποτέλεσμα νά ἐπιφέρουν τρομερή σύγχυση στά παιδιά μας, τά ὁποῖα θά εἶναι ὑποχρεωμένα νά ὑφίστανται ἕνα ἀξεδιάλυτο πολυθρησκειακό μεῖγμα ἀπό τήν τρυφερή ἡλικία τῶν ὀκτώ ἐτῶν μέχρι καί τήν ἐνηλικίωσή τους. Ἀκόμη στά προγράμματα αὐτά ἔχει παντελῶς περιφρονηθεῖ ἡ ἱστορική σειρά τῶν γεγονότων καί ἄν ἐπιβληθοῦν, τότε τά παιδιά μας δέν θά μάθουν ποτέ, ἄν προηγήθηκε χρονολογικά ὁ Μωυσής ἤ ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος, ὁ μέγας Βασίλειος ἤ ὁ Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός – θά κυριαρχεῖ στή μνήμη τους ἕνα ἀξεδιάλυτο κουβάρι «γνώσεων». Πολλά καί σημαντικά θέματα ὀρθοδόξου χριστιανικῆς πίστεως καί ζωῆς, τά ὁποῖα ἐπί γενεές γενεῶν τά διδάσκονταν τά παιδιά τῆς Ἑλλάδας, ἔχουν παραλειφθεῖ ἀπό τά προγράμματα αὐτά. Σοβαρά θεολογικά σφάλματα τά καθιστοῦν ἀκατάλληλα γιά ὀρθοδόξους χριστιανούς μαθητές. Δέν εἶναι π.χ. δυνατόν νά διδάσκονται τά παιδιά μας, ὅτι ἡ μουσουλμανική σαρία εἶναι ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ. Τά ἱστορικά σφάλματα τά ὁποῖα περιέχουν τά προγράμματα αὐτά εἶναι ἐξ ἴσου σημαντικά. Τά παιδαγωγικά σφάλματα ἐπίσης δέν λείπουν, μολονότι οἱ δημιουργοί τους πιστεύουν ὅτι τά δημιουργήματά τους ἐναρμονίζονται μέ τά πλέον σύγχρονα πορίσματα τῆς παιδαγωγικῆς ἐπιστήμης! Γιά ὅλους αὐτούς τούς λόγους εἶναι ἀδύνατον τά προγράμματα αὐτά νά ἀναπτύσσουν τή θρησκευτική συνείδηση τῶν ὀρθοδόξων χριστιανῶν μαθητῶν, ἡ ὁποία συνείδηση δέν εἶναι ἄλλη ἀπό τήν ὀρθόδοξη χριστιανική, γι΄ αὐτό καί κρίνονται ἀπολύτως ἀντισυνταγματικά.
Ἐπανειλημμένως ἔχουμε δημοσιεύσει καί τό ἑξῆς ἐπιχείρημα, τό ὁποῖο οἱ δημιουργοί τῶν ἐν λόγῳ προγραμμάτων δέν φαίνονται νά λαμβάνουν ὑπ΄ ὄψη, μολονότι οὐδέποτε ἐπιχείρησαν νά τό ἀνασκευάσουν: γιατί δέν ἐπιχειρεῖται ἡ ταυτόχρονη, ἐντός τοῦ ἰδίου μαθήματος, διδασκαλία τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας μαζί μέ ἄλλες ἔξι ἤ ἑπτά; Διότι ἁπλούστατα θά ἐπέλθει σύγχυση. Τό ἴδιο θά συμβεῖ καί στήν προκειμένη περίπτωση, ὅμως ἡ σύγχυση δέν θά εἶναι μόνο διανοητική, ἀλλά σέ ὅλους τούς τομεῖς τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου, διότι ἡ πίστη καθορίζει καί ἐπηρεάζει ὁλόκληρη τήν ἀνθρώπινη ὑπαρξη.
Εἶναι ἐξ ἄλλου ἀδιαμφισβήτητο γεγονός, ὅτι θετικές κριτικές ἔχουν λάβει τά προγράμματα αὐτά μόνο ἀπό τούς δημιουργούς τους. Ἔχουν ὅμως λάβει πλεῖστες ὅσες πολυσέλιδες ἀρνητικές κριτικές ἀπό πολλούς καθηγητές πανεπιστημίου, σχολικούς συμβούλους, διδάκτορες θεολογίας, ἀλλά καί ἁπλούς μάχιμους θεολόγους καθηγητές. Τό σύνολο δέ τῶν ἀρνητικῶν κριτικῶν ἔχει σχηματίσει δύο ὀγκώδεις τόμους, πράγμα πρωτοφανές στά χρονικά τῆς ἑλληνικῆς παιδείας! Τούς τόμους αὐτούς ἔχει παραδώσει ἡ Πανελλήνια Ἕνωση Θεολόγων τόσο στήν ἡγεσία τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας, ὅσο καί στήν ἡγεσία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Τί δηλώνει τό γεγονός αὐτό; Ὅτι ὁ κλάδος τῶν θεολόγων τά ἔχει μελετήσει καί ἐν τέλει ἀπορρίψει ὡς παντελῶς ἀκατάλληλα.
Καί ὅμως οἱ δημιουργοί τους ἀπτόητοι ἐπιθυμοῦν νά τά ἐπιβάλουν στά σχολεῖα τῆς ἑλληνικῆς δημοκρατίας. Μέ ποιά δικαιολογία; Ὅτι τάχα ἡ ἐφαρμογή τῶν προγραμμάτων αὐτῶν θά ἐκμηδενίσει τίς ἀπαλλαγές ἀπό τό μάθημα!!! Πιό φρικτή ἀνακρίβεια δέν ἔχουμε ποτέ ἀκούσει ἀπό τότε πού ἀποκτήσαμε τήν αἴσθηση τῆς ἀκοῆς!!! Γιά τό ζήτημα αὐτό ἔχουμε ἤδη ἐξηγήσει ἐπανειλημμένως, πλήν ὅμως οἱ δημιουργοί τῶν προγραμμάτων δέν τό ἔλαβαν ὑπ΄ ὄψη, ὅτι οἱ ἀλλόθρησκοι γονεῖς καί μαθητές δέν νοιάζονται ἐάν τό μάθημα τῶν θρησκευτικῶν περιλαμβάνει καί στοιχεῖα ἀπό τή δική τους πίστη ἤ καί ἀπό πολλές καί διάφορες ἄλλες. Θέλουν ἀκραιφνές μάθημα γιά τή δική τους πίστη, οἱ μουσουλμάνοι μουσουλμανικό, οἱ ἰσραηλίτες ἰσραηλιτικό κ.ο.κ., καί ἐφ΄ ὅσον δέν τό ἔχουν, θά ἐξακολουθοῦν νά ἀπαλλάσσονται τόσο ἀπό τό ὀρθόδοξο χριστιανικό μάθημα, ὅσο καί ἀπό τό πολυθρησκειακό. Καί ὄχι μόνο θά ἐξακολουθοῦν νά ἀπαλλάσσονται οἱ ἀλλόθρησκοι ἀπό τό πολυθρησκειακό μάθημα, ἀλλά θά ἀποκτήσουν καί οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοί πλῆρες καί ἀναφαίρετο δικαίωμα ἀπαλλαγῆς ἀπό αὐτό, διότι ὅπως ἔχουμε ἤδη ἀποδείξει τό μάθημα αὐτό θά εἶναι ἀντισυνταγματικό καί παντελῶς ἀκατάλληλο νά ἀναπτύξει τή θρησκευτική τους συνείδηση. Τοῦ δικαιώματος ἀπαλλαγῆς ἀπό τό πολυθρησκειακό μάθημα θά κάνουν ὁπωσδήποτε χρήση οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοί, ὅπως ἔχει ἤδη δηλωθεῖ πολλές φορές δημόσια ἀπό πολλούς. Θά προκληθεῖ δηλαδή οὐσιαστική κατάργηση τοῦ μαθήματος καί ὑπεύθυνοι θά εἶναι ὅσοι δημιούργησαν καί προωθοῦν τά προγράμματα αὐτά!
Καί ὅσο συμβαίνουν ὅλα αὐτά τά εὐτράπελα, κανένας δέν διανοεῖται νά ἀφαιρέσει τό δικαίωμα τῶν μουσουλμάνων μαθητῶν τῆς ἑλληνικῆς Θράκης νά ἀπολαμβάνουν μουσουλμανικό μάθημα στά δημόσια σχολεῖα! Καί μαλιστα δημιουργεῖται εἰδικό πρόγραμμα στή Θεολογική Σχολή τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, τό ὁποῖο θά καταρτίζει καθηγητές οἱ ὁποῖοι θά διδάσκουν τή μουσουλμανική πίστη στά παιδιά αὐτά. Γιατί νά ἰσχύσουν στήν Ἑλληνική Δημοκρατία δύο μέτρα καί δύο σταθμά; Δέν εἶναι οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοί ἰσότιμοι Ἕλληνες πολίτες, ὥστε νά δικαιοῦνται τά παιδιά τους τό ὀρθόδοξο χριστιανικό μάθημα θρησκευτικῶν, ὅπως δικαιοῦνται οἱ μουσουλμάνοι τῆς ἑλληνικῆς Θράκης τό μουσουλμανικό;
Γιατί νά στερηθοῦν τά παιδιά μας τά ἀνθρώπινα δικαιώματά τους; Ὅποιος ἀφαιρεῖ ἀπό τόν ἄλλον τά ἀνθρώπινα δικαιώματά του, τόν καθιστᾶ ἐν τέλει δοῦλο. Τά παιδιά μας δέν θά γίνουν δοῦλοι, ἐνῷ τό ἑλληνικό κράτος πλησιάζει νά συμπληρώσει διακόσια ἔτη ὑπάρξεως. Θά ἀγωνισθοῦμε μέ κάθε νόμιμο μέσο γιά νά προστατεύσουμε τά δικαιώματα τῶν παιδιῶν μας. Θά ἀγωνισθοῦμε μέ συνεχή ἐνημέρωση τόσο τῶν ὑπευθύνων, ὅσο καί τοῦ συνόλου τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ. Καί ἄν ἐπιχειρηθεῖ ἐπιβολή στά σχολεῖα τῶν παιδιῶν μας τῶν ἀκατάλληλων προγραμμάτων γιά τά ὁποῖα ἤδη μιλήσαμε, θά προσφύγουμε στή δικαιοσύνη, ἡ ὁποία ἔχει ἐπανειλημμένως δικαιώσει τούς ὀρθοδόξους χριστιανούς στήν Ἑλλάδα. Οἱ Ἕλληνες ὀρθόδοξοι θεολόγοι καθηγητές, γονεῖς καί μαθητές δέν θά ὑποχωρήσουν ποτέ μέχρι τήν τελική δικαίωση, διότι δέν εἶναι καιροσκόποι, ἀργυρώνητοι καί προδότες.
Ἐπειδή δέ πληροφορηθήκαμε, ὅτι θά δημιουργηθεῖ ἀπό τό ὑπουργεῖο παιδείας εἰδική ἐπιτροπή, ἡ ὁποία θά ἀσχοληθεῖ μέ τό μάθημα τῶν θρησκευτικῶν, θά ἐρωτήσουμε κατ΄ ἀρχήν γιατί ἀπαιτεῖται ἡ συγκρότηση ἐπιτροπῆς εἰδικά γιά τό μάθημα αὐτό καί ὄχι γιά ὅλα τά ἄλλα μαθήματα. Κατόπιν ὀφείλουμε νά τονίσουμε ὅτι τέτοια ἐπιτροπή δέν θά ἔχει κανένα κύρος ἐάν δέν συμμετέχουν σέ αὐτήν καί ἐκπρόσωποι τῆς Πανελλήνιας Ἑνώσεως Θεολόγων, διότι αὐτή ἐκπροσωπεῖ τόν κλάδο τῶν θεολόγων καθηγητῶν, ἀφοῦ ἔχει ἀρκετές χιλιάδες ἐνεργά μέλη. Δέν θά ἦταν δηλαδή ποτέ δυνατόν ὁ κλάδος τῶν θεολόγων καθηγητῶν νά ἐκπροσωπηθεῖ ἀπό ἕνα κάποιο σύλλογο, ὁ ὁποῖος ἀριθμεῖ ἐλάχιστες δεκάδες μέλη, οὔτε ἀπό σύλλογο ὁ ὁποῖος δέν ἔχει ὡς μέλη του μόνο θεολόγους.
Στόν χῶρο τῆς παιδείας, καί μάλιστα τῆς ἑλληνικῆς παιδείας, ἡ ὁποία εἶναι ἡ μητέρα τῆς παγκόσμιας παιδείας, δέν εἶναι δυνατόν νά ἰσχύσει τό «οὐ μέ πείσῃς κἄν μέ πείσῃς» συνεπικουρούμενο ἀπό τό «ἀπεφασίσαμεν καί διατάσσομεν». Ἡ παιδεία ὑπηρετεῖ ἀνθρώπινα δικαιώματα, διέπεται ἀπό νόμους καί ἐπιστημονική δεοντολογία καί γι΄ αὐτό ὁποιαδήποτε αὐθαιρεσία εἰς βάρος τῶν παιδιών μας θά γίνει ἀμέσως ἀντιληπτή καί θά πυροδοτήσει ἀγωνιστική δράση.
Ἄς ἔχουν λοιπόν ὑπ΄ ὄψη τους, ὅσοι ὀνειρεύονται νά ἐπιβάλουν στά παιδιά μας νόθευση τῆς ὀρθόδοξης χριστιανικῆς παιδείας, ὅτι τό ἐγχείρημα αὐτό δέν θά εἶναι ἁπλό καί εὔκολο, διότι θά προσκόψει στήν ἀντίσταση τοῦ ὀρθοδόξου χριστιανικοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ. Ἄς ἔχουν ἐπίσης ὑπ΄ ὄψη, ὅτι ὅποιος τόλμησε νά τά βάλει μέ τήν ὀρθόδοξη χριστιανική πίστη, εἴτε εἰδωλολάτρης αὐτοκράτορας λεγόταν αὐτός, εἴτε αἱρετικός λαοπλάνος, εἴτε εἰκονομάχος αὐτοκράτορας, εἴτε τύραννος τοῦ εἰκοστοῦ αἰῶνος, ἐν τέλει ζημιώθηκε αὐτός ὁ ἴδιος χωρίς νά κατορθώσει νά τή ζημιώσει στό ἐλάχιστο.