Τη δυνατότητα να ενταχθούν στους πίνακες μόνιμων διορισμών ακόμα και ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί μελετά η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας. Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, το πρωτοφανές αυτό μέτρο ήδη βρίσκεται στο τραπέζι της συζήτησης ενόψει της ανακοίνωσης του νέου συστήματος διορισμού των εκπαιδευτικών και, αν υλοποιηθεί, όχι απλώς θα επιφέρει μεγάλες ανατροπές στους πίνακες των διοριστέων, αλλά θα ξεσηκώσει την εκπαιδευτική κοινότητα και τις χιλιάδες των δημοσίων εκπαιδευτικών, που ύστερα από τόσα χρόνια αδιοριστίας θα διαγωνιστούν με ακόμη πιο σκληρούς όρους για μια χούφτα μόνιμες θέσεις, αν και εφόσον προκηρυχθούν.
Σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πληροφορίες, η βάση του σκεπτικού είναι η προσπάθεια αντιμετώπισης του κύματος των απολύσεων στην ιδιωτική εκπαίδευση. Το εν λόγω «άνοιγμα» θα αφορά τους εκπαιδευτικούς που έχουν απολυθεί ή έχασαν τη δουλειά τους λόγω λουκέτου στα ιδιωτικά σχολεία που υπηρετούσαν.
Ακόμα κι έτσι, όμως, όπως ορισμένα στελέχη του υπουργείου αναγνωρίζουν, ο αριθμός των διοριστέων ιδιωτικών εκπαιδευτικών δεν μπορεί να υπολογιστεί, καθώς βασική παράμετρος είναι το βάθος χρόνου των απολύσεων ή των λουκέτων (βλ. προϋπηρεσία), όπως και η έκταση του φαινομένου την οποία κανείς δεν είναι σε θέση να γνωρίζει, ειδικά μετά την αποδέσμευση των ιδιωτικών σχολείων από την εποπτεία του υπουργείου Παιδείας και τις σχετικές υποχρεώσεις ενημέρωσης, για τι όποιες μεταβολές στη λειτουργία τους.
Ολα αυτά τα δεδομένα σε συνάρτηση με τον μικρό αριθμό των διορισμών που θα πραγματοποιηθούν –αν και εφόσον, φυσικά, εγκριθούν– δημιουργούν ξαφνικά μια εκρηκτική κατάσταση στον χώρο της Παιδείας.
«Μαζεύουμε ένα ένα τα μόρια στις εσχατιές και μετράμε ένα ένα τα χρόνια για να αποκτήσουμε προϋπηρεσία και ξαφνικά θα κατρακυλήσουμε στους πίνακες κατάταξης, για να πάρουν τις θέσεις μας όσοι υπηρετούσαν δίπλα στα σπίτια τους;» έλεγαν, χαρακτηριστικά χθες εκπαιδευτικοί, δίνοντας ταυτόχρονα το στίγμα της «πολεμικής» ατμόσφαιρας που θα δημιουργηθεί ακαριαία, αν τυχόν δρομολογηθεί το μέτρο.
Αυτή την εβδομάδα θα πραγματοποιηθεί η κρίσιμη συνάντηση της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας με τον υπουργό Οικονομίας Γιώργο Σταθάκη, όπου θα διαπιστωθεί αν και πόσοι διορισμοί θα γίνουν.
Ρεαλιστικές προβλέψεις
Πάντως, ακόμα και για το ενδεχόμενο της έγκρισης ορισμένου αριθμού, ήδη οι πιο αισιόδοξες εκτιμήσεις, δεν ξεπερνούν τις 2.000 θέσεις με δεδομένες τις αρχικές προβλέψεις που έδιναν 2.000-2.500 θέσεις, πριν επέλθουν οι γνωστές ανατροπές.
Αυτές, λοιπόν, οι ρεαλιστικές προβλέψεις είναι που δημιουργούν το διχαστικό κλίμα, καθώς χιλιάδες εκπαιδευτικοί που βρίσκονται στην αναμονή τόσα χρόνια βλέπουν ότι οι ελπίδες τους περιορίζονται, όχι μόνον από τον μικρό αριθμό θέσεων, αλλά και από μια κατηγορία εκπαιδευτικών που ξαφνικά θα ενταχθεί με αξιώσεις στην κούρσα διεκδίκησης.
Η πολυετής προϋπηρεσία των –γι’ αυτόν τον λόγο– απολυμένων ιδιωτικών, θα τους εξασφαλίσει πολύ καλές θέσεις, καθώς η μικρότερη δεν είναι κάτω από έξι χρόνια και η μεγαλύτερη μπορεί να φθάνει τα 20 χρόνια.
Η ιδέα του μέτρου, βέβαια, δεν είναι άγνωστη. Πρόκειται για το περιεχόμενο της ρύθμισης που ίσχυε μέχρι το 2010, αλλά με περιορισμούς. Σύμφωνα μ’ αυτήν, όσοι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί απολύονταν από ιδιωτικά σχολεία ή έχαναν τη δουλειά τους λόγω κατάργησης των μονάδων αυτών, τότε είχαν το δικαίωμα να μπουν στον πίνακα των αναπληρωτών. Προβλεπόταν, ακόμα, η ένταξη και στους πίνακες μόνιμων διορισμών, αλλά βασική προϋπόθεση ήταν η επιτυχία στον ΑΣΕΠ. Τώρα δεν πρόκειται για επαναφορά, αλλά για πλήρη και άνευ περιορισμών διεύρυνση της διάταξης που –αν ισχύσει– αναμένεται να φέρει μεγάλες αλλαγές στην ανθρωπογεωγραφία των πινάκων μόνιμων διορισμών και αναπληρωτών (όσοι χάνουν τη μόνιμη θέση συνεχίζουν τη μάχη των μορίων).
Η θρυαλλίδα
Θα προκαλέσει όμως και ισχυρές αντιδράσεις στην εκπαιδευτική κοινότητα, όπου ήδη επικρατεί ένταση εξαιτίας των καθυστερήσεων και των παλινωδιών της κεντρικής διοίκησης σε κρίσιμα θέματα, όπως είναι οι προσλήψεις και οι διορισμοί. Δεν αποκλείεται αυτό το μέτρο να αποτελέσει τη θρυαλλίδα των εξελίξεων και να οδηγήσει σε αντίθετα, από τα προσδοκώμενα αποτελέσματα.
Ακόμα και η πιο καλόπιστη προσέγγιση της σκέψης της ηγεσίας του υπουργείου, θα σκόνταφτε στην αδιοριστία των τελευταίων ετών και την επιβαρυμένη κατάσταση στη δημόσια παιδεία η οποία δύσκολα αντέχει περαιτέρω επιβαρύνσεις. Αν υπήρχε μια κανονική ροή διορισμών κάθε χρόνο, θα επέτρεπε έναν προγραμματισμό που θα μπορούσε με ορθολογιστικούς όρους να ευνοεί όλο και περισσότερες κατηγορίες εκπαιδευτικών.
Τώρα, όμως, η πολυδιάσπαση του κοινωνικού χαρακτήρα του πολιτικού έργου της ηγεσίας του υπουργείου, περισσότερες πιθανότητες αποτυχίας και συνθήκες άνισης μεταχείρισης δημιουργεί, παρά εξομάλυνσης. Πόσα καρπούζια μπορούν να χωρέσουν στην ίδια μασχάλη;
Εφημερίδα των Συντακτών Αννα Ανδριτσάκη