Αγαπητοί κύριοι, Η επίσημη θέση του Παναναπηρικού Συλλόγου Υποστήριξης και Ακτιβισμού υπέρ των Δικαιωμάτων των Αναπήρων «ΣΥΝΗΓΟΡΟΙ ΤΩΝ – ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ», για την οποία έχουμε ενημερώσει, με την επιστολή μας, στις 2.12.2018, με θέμα:

Σύλλογος «ΣΥΝΗΓΟΡΟΙ ΤΩΝ ΑΜΕΑ-ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ»

«Δεκαπέντε Αιτήματα για τα Δικαιώματα των αναπήρων, αρκετά από τα οποία παραβιάζονται από το Κράτος»,την Κυβέρνηση και την ΕΣΑμεΑ, εν όψει 3ης Δεκεμβρίου 2018, Παγκόσμιας Ημέρας των Αναπήρων, είναι ότι στο Δημόσιο θα πρέπει να προσλαμβάνονται ως μόνιμοι υπηρεσιακοί υπάλληλοι κατά προτεραιότητα τα άτομα με χρόνιες και ισόβιες αναπηρίες που επιφέρουν περιορισμένες δυνατότητες για επαγγελματική απασχόληση ενώ οι παθήσεις τους δεν επιδέχονται περαιτέρω διόρθωσης ή βελτίωσης.

Δηλαδή, να λαμβάνονται υπόψη τόσο οι διατάξεις του ν.2643/98, χρόνια πάθηση με αναπηρία από 50% και άνω, όσο και το στοιχείο της μόνιμης αναπηρίας, που όμως, στο κείμενο της διαβούλευσης, δεν φαίνεται να λαμβάνεται υπόψη ο ν. 2643/98, παρά μόνο το στοιχείο της μόνιμης αναπηρίας, σε πλήρη αντίθεση με τις προκηρύξεις του , για τις οποίες έχουμε εκφραστεί υποστηρίζοντας ότι κατά αυθαίρετο κι αναιτιολόγητο τρόπο δεν λαμβάνουν υπόψη όλες τις διατάξεις του ν. 4440/2016, άρθρο 25, οι οποίες παραπέμπουν στον νόμο του ΑΣΕΠ (Ν.2190/1994) κι από εκεί στον Ν.2643/98. Ο λόγος είναι, όπως έχουμε επισημάνει στο αίτημά μας, ότι η Υπουργική Απόφαση που ορίζει τα δικαιολογητικά αναπηρίας δεν λαμβάνει πλήρως τις διατάξεις του ν.4440/2016 και πιο συγκεκριμένα τις προϋποθέσεις που θέτει ο ν. 2643/98, αφού ο νόμος περί ΑΣΕΠ παραπέμπει στον ν. 1648/86. *

* Ο Ν. 1648/86 αντικαταστάθηκε από τον Ν. 2643/98 που διόρθωσε τα ελαττώματα του προηγούμενου.

Πέραν όμως από το πρόβλημα που έχουμε επισημάνει για την ορθή εφαρμογή των διατάξεων του Ν.4440/2016, διαπιστώνουμε με λύπη μας ότι στο κείμενο του προτεινόμενου νομοσχεδίου της Δημόσιας Διαβούλευσης στο Σύστημα Διορισμού Εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, που λαμβάνει χώρα στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Παιδείας, δεν λαμβάνονται υπόψη τα ΑμεΑ με ποσοστό αναπηρίας από 50% έως 66%, δηλαδή δεν ακολουθούνται οι διατάξεις του Ν.4440/2016, – πράγμα που αποτελεί άνιση μεταχείριση μεταξύ αναπήρων – δεν λαμβάνονται υπόψη ούτε οι αναπηρίες του Ν. 2643/98*, οι οποίες είναι οι επιστημονικώς μελετημένες παθήσεις που έχουν κριθεί ότι επιφέρουν περιορισμένες δυνατότητες για επαγγελματική απασχόληση και αυτός είναι και ο βασικός λόγος που πιστεύουμε ότι πρέπει να έχουν την προτεραιότητα στον τομέα της απασχόλησης, των μόνιμων διορισμών και των προσλήψεων.
* ΚΥΑ, υπ’ αριθμ. Φ. 80100/οικ. 41847/2496 (ΦΕΚ Β’ 3451/2018), Πίνακας Χρόνιων Σωματικών ή Πνευματικών ή Ψυχικών Παθήσεων ή Βλαβών που ταυτόχρονα επιφέρουν περιορισμένες δυνατότητες για επαγγελματική απασχόληση, αποκλειστικά για τις ανάγκες του ν.2643/1998 (Α΄220).

Επίσης, δεν κατανοούμε τι απέγιναν εκείνα τα κοινωνικά κριτήρια, που υπήρχαν στις προηγούμενες διατάξεις, και πιο συγκεκριμένα:

«Η αναπηρία 67% και άνω (μόνιμη για τους διορισμούς) εφόσον η αναπηρία δεν οφείλεται σε κανένα ποσοστό σε ψυχικές διαταραχές ή η πάθηση από ομόζυγη μεσογειακή αναιμία ή σκλήρυνση κατά πλάκας ή δρεπανοκυτταρική – μικροδρεπανοκυτταρική αναιμία»

Δηλαδή, στα ξαφνικά, δεν λαμβάνονται υπόψη οι εκπαιδευτικοί ΑμεΑ με μη μόνιμες παθήσεις που ανήκουν στην κατηγορία της μεσογειακής αναιμίας και της σκλήρυνσης κατά πλάκας ενώ εκτοπίζονται χωρίς καμία εξήγηση!

Συμπέρασμα: Τόσο άστατη νομοθεσία δεν έχουμε ξαναδεί ποτέ ως τώρα!

Φυσικά, δεν μπορούμε να μην νοιαζόμαστε τους εκπαιδευτικούς με αναπηρίες που έχουν προσφέρει, με μόχθο και μέσα από ταλαιπωρίες, πολλά χρόνια έως τώρα, τις υπηρεσίες τους στην Ειδική Αγωγή.

Ας μπούμε στη θέση τους, για να καταλάβουμε ότι τώρα, δραματικά σοκαρισμένοι, διαπιστώνουν ότι τα μόρια από τις προϋπηρεσίες τους χάνουν τελείως την αξία τους κι ότι πετιούνται στον Καιάδα της ανεργίας, αφού πολλοί από αυτούς είτε δεν έχουν μόνιμη αναπηρία είτε έχουν μία από τις νεότερες 140 μη αναστρέψιμες παθήσεις, που όμως δεν έχουν προσαρμοστεί στις αποφάσεις αναπηρίας τους από τα ΚΕΠΑ, αφού τα ΚΕΠΑ δεν ικανοποιούν τα αιτήματά τους για αναθεώρηση της αναπηρίας τους έτσι ώστε να προσαρμοστεί στον νεότερο πίνακα με τις 140 μη αναστρέψιμες παθήσεις!

Εξαίρεση αποτελεί μόνο η περίπτωση των συνταξιούχων ασφαλισμένων στο ΕΤΕΑΕΠ που δικαιούνται εφάπαξ παροχή, αφού μόνο γι’ αυτούς έχει προβλεφθεί η εγκύκλιος του Υπουργείου Εργασίας,Φ.30221/45686/Δ.16/1128/2018, Αντιμετώπιση περιπτώσεων συνταξιούχων με απόφαση αναπηρίας ορισμένου χρόνου των οποίων οι παθήσεις περιλαμβάνονται σε νεότερους πίνακες παθήσεων, που καθιστούν την αναπηρία επ’ αόριστον, ΑΔΑ 7Ζ5Ο465Θ1Ω-Χ41, – δηλαδή άλλη μια κατάφωρη άνιση μεταχείριση μεταξύ αναπήρων!

Επειδή, όπως και να το κάνουμε, υπάρχει ένας πίνακας (ΚΥΑ, υπ’ αριθμ. Φ. 80100/οικ. 41847/2496, ΦΕΚ Β’ 3451/2018), επιστημονικά μελετημένος, ο οποίος ανανεώνεται κατά καιρούς, με αυτές τις παθήσεις που έχουν κριθεί ότι επιφέρουν περιορισμένες δυνατότητες για επαγγελματική απασχόληση και αυτός είναι και ο λόγος που πιστεύουμε ότι πρέπει να έχουν την προτεραιότητα, βεβαίως θα πρέπει να προβλέπεται ίση ή και σπουδαιότερη προτεραιότητα και στις μόνιμες αναπηρίες όταν έχουμε να κάνουμε με μόνιμους διορισμούς με τη βασική προϋπόθεση να είναι ικανά για εκπαιδευτικό έργο, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να αποκλείονται τα κοινωνικά κριτήρια και στα ΑμεΑ που δεν έχουν μόνιμη αναπηρία, που όμως δεν θα έπρεπε να αποκλείεται από τις προσλήψεις των αναπληρωτών, εφόσον είναι άτομα ικανά για εκπαιδευτικό έργο.

Αυτή η αντιμετώπιση εκ μέρους του Υπουργείου Παιδείας παραπέμπει ξεκάθαρα σε άνιση μεταχείριση μεταξύ των αναπήρων, δεν μπορούμε να το δεχτούμε.

Δεν κατανοούμε με κανέναν τρόπο το να μην δίνεται προτεραιότητα για μόνιμες προσλήψεις στο Δημόσιο, όσον αφορά στον ν. 4440/2016, στη χρονιότητα και στη μονιμότητα των αναπηριών, ενώ στις μόνιμες προσλήψεις εκπαιδευτικών στο Δημόσιο λαμβάνεται υπόψη μόνο η μονιμότητα στην αναπηρία, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι χρόνιες παθήσεις του ν. 2643/98, αυτό δεν το χωράει ο νους μας…

Για όλους τους παραπάνω λόγους, όσον αφορά τις προσλήψεις και τους διορισμούς των εκπαιδευτικών, αιτούμαστε:

1. Το απαιτούμενο ποσοστό για τα ΑμεΑ να είναι τουλάχιστον 50% ενώ για τους συγγενείς το 67%, προς ευθυγράμμιση με την υπάρχουσα νομοθεσία περί προσλήψεων (προσλήψεις βάσει του Ν. 2190/94, δηλαδή μέσω ΑΣΕΠ και προσλήψεις βάσει του Ν. 2643/98).

2. Στους συγγενείς των ΑμεΑ να συμπεριληφθούν και όσοι έχουν τη δικαστική συμπαράσταση μαζί με την επιμέλεια αδελφού με ποσοστό αναπηρίας από 67% και άνω, προς ευθυγράμμιση με την υπάρχουσα νομοθεσία περί προσλήψεων (προσλήψεις βάσει του Ν. 2190/94, δηλαδή μέσω ΑΣΕΠ και προσλήψεις βάσει του Ν. 2643/98).

Επίσης, όπως ήδη γνωρίζετε, ο Ν.4440/2016, με το άρθρο 25, πρόσθεσε και τα τέκνα ατόμων με αναπηρία με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω, επομένως ζητάμε να συμπεριληφθούν κι αυτά.

3. Να ληφθούν υπόψη και τα ΑμεΑ που δεν έχουν μόνιμη αναπηρία. Επίσης, ζητάμε να ληφθούν ιδιαίτερα υπόψη και τα άτομα που έχουν πάθηση από ομόζυγη μεσογειακή αναιμία ή σκλήρυνση κατά πλάκας ή δρεπανοκυτταρική – μικροδρεπανοκυτταρική αναιμία, τα οποία συμπεριλαμβάνονταν στο προηγούμενο καθεστώς.

Βασική προϋπόθεση, να είναι άτομα ικανά για εκπαιδευτικό έργο και ιδιαίτερα εκείνα που έχουν προϋπηρεσία ως αναπληρωτές εκπαιδευτικοί.

4. Να υπάρχουν κοινωνικά κριτήρια, με δίκαιη κλιμάκωση στα μόρια: α) για τα άτομα χωρίς μόνιμη αναπηρία, β) για τα άτομα με χρόνιες παθήσεις του Ν.2643/98 και γ) για τα άτομα με μόνιμες αναπηρίες και φυσικά για τους συγγενείς τους.
Προτείνουμε, επίσης, να καλυφθούν με ποσόστωση 20% οι θέσεις εκπαιδευτικών για την Ειδική Αγωγή, όπως και οι θέσεις για ΕΕΠ και ΕΒΠ, σε ξεχωριστό πίνακα, όπως ίσχυε με το παλαιό καθεστώς.

5. Να προβλεφθεί γενική αντιμετώπιση περιπτώσεων ΑμεΑ με απόφαση αναπηρίας ορισμένου χρόνου των οποίων οι παθήσεις περιλαμβάνονται σε νεότερους πίνακες παθήσεων, που καθιστούν την αναπηρία επ’ αόριστον, έτσι ώστε να μπορέσουν να αναθεωρήσουν τις αποφάσεις αναπηρίας τους.

6. Κατά την τοποθέτηση/διορισμό να λαμβάνεται υπόψη ο τόπος κατοικίας των ΑμεΑ. Έτσι δεν θα χρειάζεται να γίνεται ολόκληρη μετακόμιση δική τους, της οικογένειάς τους ή /και των συνοδών τους προκειμένου να εργαστούν σ’ αυτό που σπουδάσανε με τόσες θυσίες κι αγαπούν. Άλλωστε, όλοι οι εκπαιδευτικοί έχουν σχολικές μονάδες στον τόπο κατοικίας τους που στελεχώνονται πάλι από τους ίδιους ή συναδέλφους, αναπληρωτές, που έρχονται ανά την Ελλάδα.

Σε περίπτωση που δεν υπάρχει διαθέσιμη σχολική μονάδα στον τόπο κατοικίας τους να τοποθετούνται σε κάποια εκπαιδευτική υπηρεσία π.χ. τύπου ΚΕΣΥ (πρώην ΚΕΔΔΥ) ή στο γραφείο της οικείας διεύθυνσης πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης ή δευτεροβάθμιας, αντίστοιχα, όπου θα μπορούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους χωρίς να χρειαστεί να βρεθούν σε κάποιο απομακρυσμένο μέρος χωρίς νοσοκομειακή περίθαλψη.

Τέλος, να μην τοποθετούνται σε πολλαπλές σχολικές μονάδες που έχουν ως αποτέλεσμα πολλές μετακινήσεις, τη σωματική κι όχι μόνο, κόπωση, που συνεπάγονται εμπόδια στις ήδη υπάρχουσες δυσκολίες τους.

Με εκτίμηση
O Πρόεδρος Η πληρεξούσια Γεν. Γραμματέας
Ανδρέας Μπαρδάκης Μαρία Χοϊμπού