Πόλεμος μεταξύ αληθείας και ψεύδους με μέθοδον «μελάνης»
Σε κάθε εποχή διεξάγεται ένας μυστικός η και φανερός πόλεμος ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι, ανάμεσα στην αλήθεια και στο ψευ­δος, ανάμεσα στον Χριστό και στο Διάβολο με τα εκούσια και ακούσια όργανά του.
Ειδικά σήμερα, με την έκρηξι της τεχνολογίας και των μέσων επικοινωνίας, γραπτών, προφορικών η ηλεκτρονικών η αλήθεια παλεύει με το ψεύδος σε ένα εντελώς καινοφανές για τα ανθρώπινα πράγματα πεδίο. Από μυριάδες μέσα κυκλοφορεί μέγα πλήθος από φανερά η συγκεκαλυμμένα ψεύδη. Μεγιστοποιούνται η ελαχιστοποιούνται μικρά και ασήμαντα πρόσωπα η γεγονότα. Πολλά αληθή περιστατικά καλύπτονται κάτω από βουνά ασημάντων πληροφοριών, με αποτέλεσμα κανείς να δυσκολεύεται να αναζητήση και να ανεύρη την χρυσή αλήθεια, που είναι «δυσθήρατος η αλήθεια͵ πανταχόθεν ημίν εξιχνευτέα» (Μεγάλου Βασιλείου).
Μέσα σ’ αυτό το εκρηκτικό πλαίσιο κατακλυσμού πληροφοριών πρέπει να διαλάμπη ως αστραπή η Ευαγγελική αλήθεια του Κυρίου με την Ορόδοξο Παράδοσι και την βροντερή δύναμί της. Η Εκκλησία δεν κρύβεται από αυτή την παλαίστρα του λόγου. Εισέρχεται και καταθέτει τον Αγιοπνευματικό λόγο και καταγγέλλει κάθε ψεύδος. Αναφέρεται ότι κατά τα πρωτοχριστιανικά χρόνια ένας Άγιος Απολογητής προεφήτευε ότι η Εκκλησία θα γράφη την ιστορία της με το «Αίμα» των παιδιών της, καθώς ξεκίνησε με το Αίμα του Κυρίου Ιησού. Στη συν­έχεια, θα γράφη την ιστορία της με τα «Δάκρυα», τουτέστιν, με τους νηπτικούς αγώνες των Ασκητών και Μοναχών, που θα διεξάγουν τον αγώνα της συνειδήσεως. Θάρθη όμως εποχή, που η Εκκλησία θα γράφη την ιστορία της με το «Μελάνι», δηλαδή με τα βιβλία και τα γραπτά κείμενα. Αυτή η μέθοδος θα έχη τεράστια βαρύτητα, λέγει ο Απολογητής, διότι θα τροφοδοτή την ιστορία του «Αίματος» και των «Δακρύων». Σήμερα η μέδοδος με το «Μελάνι», συμπληρώνεται με την μέθοδο των «Ερτζιανών Κυμάτων» και των «Ηλεκτρονικών Στοιχείων», τα οποία η Εκκλησία μάλλον λίαν πλημμελώς χρησιμοποιεί μέχρι αυτή την στιγμή. Δυσ­τυχώς ολόκληρος η Εκκλησία της Ελλάδος, η πιο οργανωμένη Ορθόδοξος Εκκλησία δεν έχει ένα τηλεοπτικό σταθμό δορυφορικής λήψεως, ενώ υπάρχουν εκδότες που έχουν ανοίξει πολλούς τηλεοπτικούς σταθμούς.
Είναι προφανές ότι η Εκκλησία οφείλει και τα δύο παραρτήματα της μεθόδου της «Μελάνης» να τα υιοθετήση άμεσα και να τα χρησιμοποιήση για τον Ευαγγελισμό της Γης που βρίσκεται στο σκοτάδι της ειδωλολατρίας και της αθείας. Προσ­έτι να τα επιστρατεύση εις τον αγώνα του Επαν-Ευαγγελισμού των κάθε είδους παραπλανημένων αιρετικών της Υφηλίου με το λαμπρό φως της αληθείας της Ορθοδοξίας.
Η μικρή αλλά ιστορική μας φωνή υψώνει το λάβαρον της Ορθοδοξίας
Η μικρή μας εφημερίδα εργάζεται για μεγάλες ιδέες και περίλαμπρα πράγματα. Αγωνίζεται για την αλήθεια του Ι. Ευαγγελίου και της Ιεράς Παραδόσεως. Καταφλέγεται από την αγάπη προς την Ορθοδοξία. Με την Χάρι του Κυρίου, επί δεκαετίες πολεμά το ψεύδος και τις Σατανικές μεθοδείες. Είναι επόμενο λοιπόν να δέχεται και τα βέλη των ανθρώπων που δεν εργάζονται εις τον δρομο της Ορθής πίστεως, η από εκείνους που νομίζουν ότι προσωπικώς θίγονται από τον αγώνα του Ο.Τ..

Δηλώνουμε ότι δεν πολεμούμε και δεν αντιτιθέμεθα σε κανένα πρόσωπο. Κάνουμε ότι μπορούμε, για να κηρύξουμε Χριστόν Εσταυρωμένον και να προβάλλουμε το Ορθόδοξον φρόνημα. Η μικρή μας αλλά ιστορική φωνή δεν έχει κύριο χαρακτηριστικό μόνον τον αντιοικουμενισμό. Όχι! Αυτό αποτελεί ένα υποσύνολο στο μεγάλο σύνολο του Ορθοδόξου φρονήματος. Η σημαία που υψώνουμε είναι της Ορθής πίστεως, της Ιεράς Παραδόσεως, των Ορθών δογμάτων, της Ορθής Ηθικής, των Ιερών Μυστηρίων, κ.τ.λ.. Προσέτι δε υψώνουμε και το λάβαρο της συνεχείας του Ευσεβούς Ορθοδόξου Ελληνισμού. Οι δικοί μας Πατέρες και οι Ήρωές μας ηκολούθησαν τα βήματα του Κυρίου Ιησού, ταυτίσθησαν με την πορεία του Χριστιανισμού και κατόπιν με τον δύσκολο δρόμο της Ορθοδοξίας. Αυτά είναι τα καταπιστεύματα της ελαχίστης αυτής υπάρξεως που ονομάζεται Ο.Τ..

Δεν είμαστε αλάθητοι, διότι μόνον ένας αλάθητος (!) υπάρχει, ο Πάπας, καθώς και μερικοί άλλοι που νομίζουν ότι έχουν τις ίδιες δυνατότητες. Αλάθητος είναι μόνον η Εκκλησία, η Ορθόδοξος Εκκλησία.

Πρόθεσί μας είναι με τις μικρές μας δυνάμεις να πολεμούμε τους εξωτερικούς εχθρούς της Εκκλησίας, αιρετικούς, αθέους, υλιστές, κλέφτες, απατεώνες κ.τ.λ.. Αλλά, και, ανάλογο χρέος έχουμε να είμαστε ξάγρυπνοι πολέμιοι εναντίον των «λύκων», που με ένδυμα προβάτου εισήλθαν στην ποίμνη της Εκκλησίας και λυμαίνονται των προβάτων. Άπαντες οι μεγάλοι Πατέρες τονίζουν αυτό το εσωτερικό πρόβλημα, που το προεφήτευσε ο ίδιος ο Κύριος και το ετόνισε ιδιαιτέρως ο Απόστολος των Εθνών Παύλος. Πολλά γράφει γι’ αυτή την πληγή της Ορθοδοξίας ο Ιερός Χρυσόστομος, ο δε Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος τονίζει ότι «Ο Διάβολος πολεμά την Εκκλησία απ’ έξω, οι δε κακοί Επίσκοποι από μέσα». Και αλλαχού αφυπνιστικά σημειώνει: «Εν εκτρέπου μοι, τους κακούς επισκόπους, /Μηδέν φοβηθείς του θρόνου την αξίαν. /Πάντων το ύψος, ουχί πάντων δ’ η χάρις./ Το κώδιον πάρελθε, τον λύκον βλέπε. /Μη τοις λόγοις με πείθε, τοις δε πράγμασι…». Δηλαδή, « ένα πράγμα διώξε μακρυά μου, τους κακούς Επισκόπους. / Μη φοβάσαι την αξία του θρόνου. / Το ύψος της δόξης είναι για όλους, αλλά όχι και η χάρις. / Το δέρμα του προβάτου να αποφεύγης, λύκον να βλέπης./ Μη με πείθης με τα λόγια αλλά με τα πράγματα».

Εμείς όλα αυτά ούτε τα αγνοούμε ούτε τα παραβλέπουμε, αλλά προσπαθούμε με όση μικρή δύναμι διαθέτουμε να επιτελέσουμε το καθήκον της φανερώσεως και εξουδετερώσεως των φερόντων «κώδιον» (δέρμα προβάτου).

Η συνέντευξις προς τον Πατριάρχην Κωνσταντινουπόλεως
Σε αυτό το πλαίσιο και για να είμαστε τίμιοι απέναντι στους αναγνώστες μας αλλά και προς τους απανταχού Ορθοδόξους, οι οποίοι εδώ και δεκαετίες σκανδαλίζονται από κινήσεις μελών του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως εζητήσαμε καθηκόντως συνέντευξι από τον Πατριάρχη. Μας εζητήθη να αποστείλουμε τις ερωτήσεις. Μετά από μεγάλη περίσκεψι και συμβουλάς Πατέρων και αδελφών απεστείλαμε τις ακόλουθες ερωτήσεις:

«Α) Ποιά είναι τα δογματικά όρια της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας (μυστήρια, συμπροσευχαί κ.λπ.) και ο κανονικός ρόλος των Προκαθημένων εντός Αυτής;

Β) Επηρεάζεται το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως από την διένεξι της Ρωσίας με τις ΗΠΑ και την Τουρκία λόγω των γεγονότων στην Μέση Ανατολή; π.χ. το ζήτημα της Σχολής της Χάλκης.

Γ) Η πολυμορφία της εκκλησιαστικής οργανώσεως του Ελληνικού Κράτους (έξι διοικητικά συστήματα) είναι σύμφωνη με το Κανονικό Δίκαιο και με τον Κανόνα «τα εκκλησιαστικά δει τοις πολιτικοίς συμμεταβάλεσθαι»; Ο Σεβ. Νέας Σμύρνης εις την εισήγησίν του εις την Ιεραρχίαν τον Νοέμβριον του 2015 εσημείωσε ότι δημιουργούνται ποιμαντικά προβλήματα καθώς η Εκκλησία της Ελλάδος δεν δύναται να απευθύνεται εις όλην την επικράτειαν της Χώρας.

Δ) Πως θα εφαρμοσθούν αι αποφάσεις της λεγομένης «Μεγάλης Συνόδου» αφ’ ης στιγμής Ιεράρχαι και Καθηγηταί διαπιστώνουν την έλλειψι κανονικών προϋποθέσεων συγκροτήσεώς της, ενώ παραλλήλως διακυβεύεται η ενότητα της Εκκλησίας (Σχίσμα, διακοπή μνημοσύνου κ.λπ.);»

Αναμέναμε ότι εντός ολίγων ημερών θα εγίνετο δεκτό το αίτημά μας καθώς ο Πατριάρχης καθημερινώς δίδει συνεντεύξεις και φωτογραφίζεται με ποδοσφαιριστάς, αθλητάς, ηθοποιούς, ετεροδόξους και αλλοθρήσκους, παρουσιαζόμενος σε πολλά Ελληνικά, Τουρκικά και διεθνή Μέσα Ενημερώσεως. Όμως αντί αποδοχής του λογικού, θεολογικού και αυτονοήτου αιτήματός μας ελάβαμε την ακόλουθον απάντησι:

«Αγαπητέ κύριε Τραμπούλη
Κατ Ἐντολὴν της Αυτού Θειοτάτης Παναγιότητος του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, σας μεταβιβάζω τας πατρικάς Του Ευχάς και σας πληροφορώ ότι οι ερωτήσεις σας δεν θα απαντηθούν.
Με τις προσωπικές μου ευχές για Σας και την οικογένειά Σας
Μετά τιμής
Πρωτοπρεσβύτερος Δοσίθεος Αναγνωστόπουλος»

Δυστυχώς δεν ετηρήθη ούτε ο τύπος… Δεν απήντησε ο ίδιος ο Πατριάρχης, ούτε Επίσκοπος, ούτε ο Πρωτοσύγκελλος, ούτε ο Αρχιγραμματεύς αλλά απλώς ένας πρωτοπρεσβύτερος, ο οποίος δεν υπογράφει ούτε με την ιδιότητά του ως υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου, σχεδόν τελευταίος τη τάξει, όταν σε καθημερινές εκδηλώσεις αποστέλλονται Ιεράρχες του Πατριαρχείου. Ο Πατριάρχης ηθέλησε έτσι να υποβιβάση τον Ο.Τ., λησμονών όμως ότι περιφρονεί χιλιάδας Ορθοδόξους ανά την οικουμένη, οι οποίοι εναπέθεταν τις ελπίδες τους σε μία Ορθόδοξη δημόσια τοποθέτησι για όλα τα ζητήματα, που το τελευταίο διάστημα συγκλονίζουν την Εκκλησίαν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Κάθε κληρικός και Επίσκοπος οφείλει πάντοτε με ταπείνωσι να είναι πρωτίστως «διάκονος» των «ελαχίστων» αδελφών του, αναγνωστών του Ο.Τ., διότι και γι’ αυτούς σταυρώθηκε ο Κύριος. Σπουδαιότερον όμως είναι όχι ότι δεν απαντά στον ευσεβή λαό, αλλά ότι δεν απαντά στα ίδια τα καίρια ερωτήματα. Διατί; Μήπως απαντούν τελικώς, αι πράξεις του και τα γραφόμενά του; Μήπως η σιωπή δηλώνει ενοχή; Ευχόμεθα να έχη καλήν απολογίαν προς τον Κύριον, όταν θα εκζητήση από αυτόν την Παρακαταθήκην, την οποίαν του ενεπιστεύθη.
Διευθυντής Συντάξεως
ΓΕΩΡΓΙΟΣ Κ. ΤΡΑΜΠΟΥΛΗΣ