Διαμαντοπούλου: “Πρόσκληση για τσάι” ο εθνικός διάλογος για την Παιδεία

Στην ανάγκη ίδρυσης από μηδενικής βάσεως ενός χώρου ευρωπαϊκού, μεταρρυθμιστικού, που θα απαντά στα μεγάλα ζητήματα της δημοκρατίας και της παραγωγής και θα ενώνει τις διάσπαρτες δυνάμεις του κέντρου, αναφέρεται σε συνέντευξή της στην “Εφημερίδα των Συντακτών” η Άννα Διαμαντοπούλου. Παράλληλα, τονίζει ότι η διαχωριστική γραμμή στην πολιτική βρίσκεται ανάμεσα στις μεταρρυθμίσεις “που οργανώνουν το κράτος, την οικονομία, την παραγωγή και το κράτος δικαίου”.

Για την εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, η κ. Διαμαντοπούλου κάνει λόγο για “θετική εξέλιξη” και εκτιμά ότι “μία συνεπής πορεία του προς το Κέντρο, με μεταρρυθμίσεις και ευρωπαϊκό προσανατολισμό, είναι βέβαιο ότι θα επηρεάσει όλα τα κόμματα, μη εξαιρουμένων και των κομμάτων της κυβέρνησης”.

Όσον αφορά στο ασφαλιστικό, η κ. Διαμαντοπούλου τονίζει ότι κυβέρνηση και αντιπολίτευση “οφείλουν να συμφωνήσουν σε μια ασφαλιστική μεταρρύθμιση που θα εστιάζει στο συμφέρον των εργαζομένων και της νέας γενιάς”, ωστόσο εκτιμά ότι το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό θα υπερψηφιστεί, καθώς “οι κοινοβουλευτικές ομάδες των ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ είναι αποφασισμένες να διατηρήσουν τα κόμματά τους στην εξουσία ανεξαρτήτως επιλογών”.

Επίσης, αναφέρει ότι μια οικουμενική κυβέρνηση θα είχε νόημα “εάν υπήρχε μια διευρυμένη συμφωνία, πέρα από το Μνημόνιο, που θα οδηγούσε σε ένα εθνικό σχέδιο τριετίας, με στόχο την επαναφορά της χώρας στην κανονικότητα και την ανάπτυξη, επεξεργασμένο από κοινού από τα κομματικά επιτελεία, σε μια λογική ‘υπέρ πάντων η πατρίς”.

Τέλος, για τον εθνικό διάλογο για την Παιδεία, η πρώην υπουργός σχολιάζει ότι εξελίσσεται σε “πρόσκληση για τσάι στα κομματικά γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ”, καθώς η κυβέρνηση δεν έχει καταθέσει κάποια πρόταση τη στιγμή που κατατίθενται νομοσχέδια και περνούν Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου σαρωτικών αλλαγών, εκτός διαλόγου.

Επίσης, αναφέρει ότι η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας μέχρι σήμερα έχει καταργήσει επιμέρους άρθρα σε μεταρρυθμιστικούς νόμους, που αφορούν όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, “με αποτέλεσμα να υπονομεύεται το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο”.