Ο 11χρονος Αμίρ Χουσέιν Ιμέντια από το Αφγανιστάν δεν παρέλασε τελικά κρατώντας την ελληνική και αντ’ αυτού του έδωσαν να κρατήσει την ταμπέλα με το όνομα του σχολείου.

Πριν από λίγες μέρες είχε κυκλοφορήσει η ιστορία του μικρού Αμίρ και της οικογένειάς του καθότι η είχε βγάλει το όνομά του και ο ίδιος θα γινόταν ο πρώτος Αφγανός (και μουσουλμάνος) που θα παρέλαυνε κρατώντας τη σημαία «με τα όμορφα χρώματα» όπως την είχε αποκαλέσει. Η είδηση έκανε το γύρο του ελληνικού διαδικτύου ξεκινώντας άλλη μία από αυτές τις ανούσιες αντιπαραθέσεις για το ποιος αξίζει ή δεν αξίζει, πρέπει ή δεν πρέπει να κρατάει την ελληνική σημαία.

Στη μαθητική , ωστόσο, ο μικρός Αμίρ δεν πήρε στα χέρια του τη σημαία αφού αυτή δόθηκε σε έναν άλλο μαθητή του 6ου δημοτικού σχολείου Δάφνης. Θέλοντας να μάθω τι ακριβώς συνέβη, συναντήθηκα για λίγα λεπτά με την οικογένεια του Αμίρ το μεσημέρι του Σαββάτου σε μία μικρή πλατεία στο κέντρο της Αθήνας, κάτω από την Αχαρνών. Αυτός και τα δύο μικρότερα αδέρφια του φορούσαν ακόμα τα ρούχα της παρέλασης και στα χέρια τους κρατούσαν μικρές ελληνικές σημαίες.

Με τη βοήθεια διερμηνέα ρώτησα τη μητέρα του, Άρεζο τι ακριβώς είχε συμβεί και γιατί ο γιος της δεν είχε κρατήσει τελικά τη σημαία.  Όπως μου εξήγησε, αρχικά την πήραν τηλέφωνο και την ενημέρωσαν ότι στην κλήρωση είχε βγει του όνομα του γιου της. «Μίλησα με την υπηρεσία (σ.σ εννοεί την Ύπατη Αρμοστεία καθώς η οικογένειά της βρίσκεται στην Αθήνα με το πρόγραμμα προσωρινής στέγασης προσφύγων) και τους είπα ότι είμαι πολύ χαρούμενη. Η υπηρεσία μου είπε ότι το παιδί μου θα πρέπει να πάει και στην εκκλησία και εγώ τους είπα ότι δεν έχω πρόβλημα. Εμείς σεβόμαστε τον Χριστό και την Παναγία. Όμως, με πήραν τηλέφωνο την ίδια μέρα και μου είπαν έχει ακυρωθεί το παιδί μου και δεν θα είναι σημαιοφόρος».

Στη συνέχεια, σύμφωνα τουλάχιστον με τα όσα υποστηρίζει η μητέρα του Αμίρ, έγινε νέα κλήρωση και στη θέση του βγήκε άλλος μαθητής. Όταν τη ρώτησα πώς δικαιολογήθηκε αυτή η απόφαση, η απάντησή της ήταν λακωνική αλλά σαφής: «Δεν μας είπαν γιατί». Φεύγοντας, ο μικρός Αμίρ καθόταν ακόμη στο παγκάκι. Του ζήτησα μόνο να μου πει αν στεναχωρήθηκε που δεν κατάφερε να παρελάσει με τη σημαία. Με κοίταξε, περίμενε να μεταφράσει την ερώτησή μου ο διερμηνέας και μου είπε απλώς ένα «ναι». Έπειτα μου χαμογέλασε και άρχισε να ανεμίζει τη μικρή του σημαιούλα.
Προσπαθήσαμε να επικοινωνήσουμε με τον διευθυντή του δημοτικού σχολείου προκειμένου να μάθουμε τη δική του άποψη για το συγκεκριμένο θέμα αλλά λόγω της ημέρας δεν κατέστη εφικτό. Θα επανέλθουμε, αν και εφόσον, υπάρξει δήλωσή του.


Φωτογραφία: ΑΠΕ-ΜΠΕ ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΜΒΥΣΗΣ