Δείτε την ύλη των πανελλαδικών εξετάσεων του 2017

Την ύλη για τις της ερχόμενης σχολικής χρονιάς καθορίζει με απόφασή του ο υπουργός Παιδείας.

Ειδικότερα η απόφαση του υπουργού Παιδείας καθορίζει την εξεταστέα ύλη για το έτος 2017 για τα μαθήματα που εξετάζονται πανελλαδικά για την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση αποφοίτων Γ’ τάξης Γενικού Λυκείου ως εξής:

Γ’ ΤΑΞΗ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ Α. ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

• Νεοελληνική Γλώσσα

• Ιστορία

• Μαθηματικά και Στοιχεία Στατιστικής

• Βιολογία ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ (Γενικής Παιδείας) Στην εξεταστέα ύλη του μαθήματος της Νεοελληνικής Γλώσσας της Γ’ τάξης Ημερησίου Γενικού Λυκείου περι-λαμβάνεται η ύλη των σχολικών εγχειριδίων:

1. Έκφραση-Έκθεση Τεύχος Γ’ της Γ’ τάξης Γενικού Λυκείου των Χ. Τσολάκη κ.ά., εκτός από τα εξής:

• Η ενότητα: Η πειθώ στο δικανικό λόγο

• Η ενότητα: Η Ιστορία του δοκιμίου

• Το κεφάλαιο: Ερευνητική Εργασία

2. Έκφραση-Έκθεση για το Γενικό Λύκειο – Θεματικοί Κύκλοι των Α, Β, Γ τάξεων Γενικού Λυκείου των Γ. Μανωλίδη κ.ά.

3. Γλωσσικές Ασκήσεις για το Γενικό Λύκειο των Γ. Κανδήρου κ.ά. Στόχος της αξιολόγησης του μαθητή στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Γλώσσας είναι γενικότερα η συνολική αποτίμηση των γλωσσικών του δεξιοτήτων (ως πομπού και ως δέκτη).

Συγκεκριμένα:

Ι. ΔΙΑΒΑΖΩ / ΚΑΤΑΝΟΩ ΚΑΙ ΓΡΑΦΩ

1. Ο μαθητής απαντά γραπτά σε ερωτήσεις που αφορούν ένα κείμενο.

α) Όσον αφορά το περιεχόμενο ενός κειμένου, επιδιώκεται ο μαθητής να είναι σε θέση να κατανοεί το περιεχόμενο του κειμένου, και συγκεκριμένα:

• να διακρίνει:

– τους τρόπους πειθούς (επίκληση στη λογική, επίκληση στο συναίσθημα του δέκτη, επίκληση στο ήθος, επίκληση στην αυθεντία)

– τα μέσα πειθούς (επιχειρήματα, τεκμήρια κ.ά.)

– το είδος της συλλογιστικής πορείας (παραγωγική-επαγωγική) μιας παραγράφου ή ενός κειμένου

• να διακρίνει τους τρόπους και τα μέσα πειθούς:

– στη διαφήμιση

– στον πολιτικό λόγο

– στον επιστημονικό λόγο

• να αξιολογεί τα μέσα πειθούς, και συγκεκριμένα:

– να ελέγχει την αλήθεια, την εγκυρότητα και την ορθότητα ενός επιχειρήματος

– να ελέγχει την αξιοπιστία των τεκμηρίων

• να διακρίνει την πειθώ από την προπαγάνδα

• να διακρίνει το είδος του δοκιμίου, με βάση:

– την οργάνωση / δομή (συνειρμική-λογική)

– το σκοπό (απόδειξη μιας θέσης – ελεύθερος στοχασμός)

– την οπτική (υποκειμενική-αντικειμενική)

– τη γλώσσα του (ποιητική, αναφορική λειτουργία) κ.ά.

• να αναγνωρίζει ορισμένα χαρακτηριστικά του δοκιμίου, όπως είναι ο υποκειμενισμός, ο αντιδιδακτισμός, ο κοινωνικός χαρακτήρας, ο εξομολογητικός τόνος κ.ά.

• να διακρίνει το δοκίμιο από άλλα συγγενή είδη του λόγου, όπως το άρθρο και την επιφυλλίδα

• να εντοπίζει σε ένα κείμενο (δοκίμιο/άρθρο /επιφυλλίδα κ.ά.):

– το θέμα

– την άποψη του συγγραφέα

– τα μέσα πειθούς που χρησιμοποιεί για να τεκμηριώσει την άποψή του

– τις προτάσεις του για την αντιμετώπιση του προβλήματος κ.ά.

• να διακρίνει σε ένα κείμενο το καίριο και το ουσιώδες από τη λεπτομέρεια και το επουσιώδες.

β) Όσον αφορά την οργάνωση / δομή ενός κειμένου επιδιώκεται ο μαθητής να είναι σε θέση:

• να εντοπίζει τα βασικά μέρη (πρόλογο, κύριο μέρος, επίλογο) ενός κειμένου

• να χωρίζει το κείμενο σε παραγράφους/νοηματικές ενότητες

• να αναγνωρίζει τα μέσα με τα οποία επιτυγχάνεται η συνεκτικότητα και η συνοχή ενός κειμένου (διαρθρωτικές λέξεις, φράσεις κ.ά.)

• να επισημαίνει τους τρόπους με τους οποίους οργανώνονται οι παράγραφοι π.χ. με αιτιολόγηση, με σύγκριση και αντίθεση, με ορισμό, με διαίρεση, με παράδειγμα κ.ά.

• να διακρίνει την οργάνωση/δομή ενός κειμένου (λογική ή συνειρμική οργάνωση, παραγωγική ή επαγωγική συλλογιστική πορεία κ.ά.).

γ) Όσον αφορά τη γλώσσα ενός κειμένου (λεξιλόγιο, στίξη, μορφοσυντακτικά φαινόμενα, γλωσσικές ποικιλίες, λειτουργίες της γλώσσας, ύφος κ.ά.) επιδιώκεται ο μαθητής να είναι σε θέση:

• να εντοπίζει και να αιτιολογεί επιλογές του πομπού οι οποίες αφορούν τη χρήση:

– ενεργητικής ή παθητικής φωνής

– συγκεκριμένου ρηματικού τύπου (προσώπου/χρό-νου/έγκλισης)

– μακροπερίοδου ή μη λόγου

– παρατακτικού ή υποτακτικού λόγου

– ρηματικών ή ονοματικών συνόλων

– αναφορικής ή ποιητικής λειτουργίας της γλώσσας

– των σημείων της στίξης

– λόγιων ή λαϊκών λέξεων, ειδικού λεξιλογίου, όρων κ.ά.

• να αιτιολογεί την ορθογραφία λέξεων

• να ερμηνεύει λέξεις

• να αξιολογεί την ακρίβεια και τη σαφήνεια του λεξιλογίου

• να βρίσκει συνώνυμα, αντώνυμα, ομόρριζα, να αντικαθιστά λέξεις ή φράσεις του κειμένου με άλλες, να σχηματίζει με ορισμένες λέξεις φράσεις ή περιόδους λόγου κ.ά.

• να χαρακτηρίζει το ύφος του κειμένου, λαμβάνοντας υπόψη την επικοινωνιακή περίσταση (σκοπό, δέκτη, είδος λόγου κ.ά.).

2. Ο μαθητής – με βάση συγκεκριμένο κείμενο – παράγει γραπτό κείμενο. Συγκεκριμένα, επιδιώκεται ο μαθητής να είναι σε θέση:

• να πυκνώνει ένα κείμενο, να κάνει την περίληψή του

• να δίνει τίτλο στο κείμενο ή πλαγιότιτλους σε παρα-γράφους/νοηματικές ενότητες ενός κειμένου

• να οργανώνει το διάγραμμα του κειμένου

• να αναπτύσσει ένα κειμενικό απόσπασμα (μια φράση ή ένα επιχείρημα του κειμενογράφου)

• να ανασκευάζει τα επιχειρήματα του κειμενογράφου και να αναπτύσσει την αντίθετη άποψη

• να μετασχηματίζει ένα κείμενο π.χ. από ένα επίπεδο ύφους σε άλλο κ.ά.

ΙΙ. ΓΡΑΦΩ Ο μαθητής παράγει κείμενο, ενταγμένο σε επικοινωνιακό πλαίσιο, το θέμα του οποίου σχετίζεται άμεσα ή έμμεσα με οικείους θεματικούς κύκλους από τη γλωσσική διδασκαλία. Από τα διάφορα είδη γραπτού λόγου δίνεται έμφαση στην παραγωγή κριτικού-αποφαντικού λόγου, δηλαδή στην παραγωγή κειμένου στο οποίο κυριαρχούν η πειθώ, η λογική οργάνωση, η αναφορική λειτουργία της γλώσσας, π.χ. άρθρου, επιστολής, γραπτής εισήγησης κ.ά. Στο πλαίσιο της παραγωγής κειμένου θα πρέπει να επιδιώκεται από τον μαθητή:

Α. Ως προς το περιεχόμενο του κειμένου

• η συνάφεια των εκτιθέμενων σκέψεων με τα ζητούμενα του θέματος

• η επαρκής τεκμηρίωση των σκέψεών του με την παράθεση κατάλληλων επιχειρημάτων

• η ανάπτυξη όλων των θεματικών κέντρων

• η πρωτοτυπία των ιδεών

• ο βαθμός επίτευξης του στόχου που επιδιώκεται με το παραγόμενο κείμενο κ.ά.

Β. Ως προς την έκφραση/μορφή του κειμένου

• η σαφής και ακριβής διατύπωση

• ο λεκτικός και εκφραστικός πλούτος

• η επιλογή της κατάλληλης γλωσσικής ποικιλίας ανάλογα με το είδος του κειμένου

• η τήρηση των μορφοσυντακτικών κανόνων

• η ορθογραφία και η σωστή χρήση των σημείων στίξης κ.ά.

Γ. Ως προς τη δομή/διάρθρωση του κειμένου

• η λογική αλληλουχία των νοημάτων

• η συνοχή του κειμένου (ομαλή σύνδεση προτάσεων, παραγράφων και ευρύτερων μερών του κειμένου)

• η ένταξη του κειμένου στο ζητούμενο επικοινωνιακό πλαίσιο κ.ά.

ΙΣΤΟΡΙΑ (Γενικής Παιδείας) Από το βιβλίο «Ιστορία του Νεότερου και του Σύγχρονου Κόσμου (από το 1815 έως σήμερα)» της Γ’ Τάξης Γενικού Λυκείου και Δ’ Τάξης Εσπερινού Γενικού Λυκείου, των Ιωάννη Κολιόπουλου, Κωνσταντίνου Σβολόπουλου, Ευάνθη Χατζηβασιλείου, Θεόδωρου Νημά, Χάριτος Σχολινάκη – Χελιώτη. ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Α. Η ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΝ 19ο ΑΙΩΝΑ (1815-1871)

1. Το Συνέδριο Ειρήνης της Βιέννης (1814-1815)

2. Τα εθνικά και φιλελεύθερα κινήματα στην Ευρώπη

3. Η Ελληνική Επανάσταση του 1821- Ένα μήνυμα ελευ- θερίας για την Ευρώπη ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ:

• Οργάνωση και έκρηξη της Επανάστασης,

• Η επανάσταση στις Ηγεμονίες,

• Η εδραίωση της επανάστασης,

• Οι πρώτες αντιδράσεις στην επανάσταση,

• Η εξέλιξη της Επανάστασης

4. Το ελληνικό κράτος και η εξέλιξή του (1830-1881)

5. Το Ανατολικό Ζήτημα και ο Κριμαϊκός Πόλεμος

6. Η Βιομηχανική Επανάσταση ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Β. ΑΠΟ ΤΟΝ 19ο ΣΤΟΝ 20ο ΑΙΩΝΑ (18711914)

1. Η ακμή της ευρωπαϊκής αποικιοκρατίας

3. Προσπάθειες για τον εκσυγχρονισμό της Ελλάδας

4. Εθνικά κινήματα στη Νοτιοανατολική Ευρώπη

5. Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι (1912-1913)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ. Ο Α’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΜΕΣΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Δ. Η ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΥ

1. Η δεκαετία 1920-1930 2. Εσωτερικές εξελίξεις στην Ελλάδα (1923-1930)

3. Η διεθνής οικονομική κρίση και οι συνέπειές της

4. Η Ελλάδα κατά την κρίσιμη δεκαετία 1930-1940 ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Ε. Ο Β’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ:

2. Η επικράτηση της Γερμανίας στην ηπειρωτική Ευρώπη και η επέκταση του πολέμου (1939-1942)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ. Ο ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗΣ (Γενικής Παιδείας) Από το βιβλίο “Μαθηματικά και Στοιχεία Στατιστικής” της Γ’ τάξης Γενικού Λυκείου των Λ. Αδαμόπουλου κ.ά.

Κεφάλαιο 1 Διαφορικός Λογισμός Παρ. 1.1. Συναρτήσεις. Παρ. 1.2. Η έννοια της παραγώγου. Παρ. 1.3. Παράγωγος συνάρτησης. Παρ. 1.4. Εφαρμογές των Παραγώγων, χωρίς το κριτήριο της 2ης παραγώγου.

Κεφάλαιο 2 Στατιστική Παρ. 2.1 Βασικές έννοιες Παρ. 2.2 Παρουσίαση Στατιστικών Δεδομένων, χωρίς την υποπαράγραφο «Κλάσεις άνισου πλάτους». Παρ. 2.3 Μέτρα Θέσης και Διασποράς, χωρίς τις υπο-παραγράφους «Εκατοστημόρια», “Επικρατούσα τιμή” και «Ενδοτεταρτημοριακό εύρος».

Κεφάλαιο 3 Πιθανότητες Παρ. 3.1 Δειγματικός Χώρος-Ενδεχόμενα. Παρ. 3.2 Έννοια της Πιθανότητας.

Παρατηρήσεις

Η διδακτέα-εξεταστέα ύλη θα διδαχτεί σύμφωνα με τις οδηγίες του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων. Τα θεωρήματα, οι προτάσεις, οι αποδείξεις και οι ασκήσεις που φέρουν αστερίσκο δε διδάσκονται και δεν εξετάζονται. Οι εφαρμογές και τα παραδείγματα των βιβλίων δεν εξετάζονται ούτε ως θεωρία ούτε ως ασκήσεις, μπορούν, όμως, να χρησιμοποιηθούν ως προτάσεις για τη λύση ασκήσεων ή την απόδειξη άλλων προτάσεων.

Οι τύποι 2 και 4 των σελίδων 93 και 94 του βιβλίου «Μαθηματικά και Στοιχεία Στατιστικής» θα δίνονται στους μαθητές τόσο κατά τη διδασκαλία όσο και κατά την εξέταση θεμάτων, των οποίων η αντιμετώπιση απαιτεί τη χρήση τους.