ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΜΙΝΑ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

Το δικό μας εργαστήριο δεν έφερνε χρήματα. Βοηθούσαμε τον κόσμο όμως, φροντίζαμε για την κοινωνική ευαισθησία των φοιτητών, για το πώς θα συμβάλουν στην αγωγή υγείας του πληθυσμού”. Έτσι έλεγε στην “Α” η Χαρούλα Κωλέτση – Κουνάρη, αναπληρώτρια καθηγήτρια του Οδοντιατρικού Τμήματος του ΕΚΠΑ και διευθύντρια -μέχρι πρότινος- του “Εργαστηρίου Προληπτικής και Κοινωνικής Οδοντιατρικής”, που καταργήθηκε.

Καθηγητές, φοιτητές, επιστημονικό και υποστηρικτικό προσωπικό του εργαστηρίου με επιστολή τους στην διοίκηση της σχολής και του τμήματος είχαν καταγγείλει την πρόταση κατάργησής του, που ήρθε σαν κεραυνός εν αιθρία από τη διοίκηση του τμήματος, χωρίς σχετική εισήγηση, όπως έλεγαν. Χαρακτήριζαν δε την κατάργηση ως “κατάφωρη αδικία και ενέργεια προδήλως αντιεκπαιδευτική και αντιδεοντολογική”.

Η συμβολή του εργαστηρίου υπήρξε μεγάλη, όχι μόνο στη διεύρυνση της αντίληψης των φοιτητών για τον κοινωνικό ρόλο της ιατρικής. Οι φοιτητές έρχονταν παράλληλα σε επαφή με ευάλωτες ομάδες πληθυσμού ενημερώνοντας για θέματα Υγείας και παρέχοντας προληπτικές υπηρεσίες οδοντιατρικής. “Οι φοιτητές μαθαίναμε να λαμβάνουμε υπόψη τα πολιτισμικά χαρακτηριστικά του πληθυσμού, την ανισότητα που διέπει σήμερα τη στοματική Υγεία. Δεν μέναμε μόνο στα σφραγίσματα και τις θεραπείες”, ανέφερε στην “Α” η Μαρία, φοιτήτρια του τμήματος.

“Κατάργηση του εργαστηρίου θα σημάνει ιστορική υπαναχώρηση για την Οδοντιατρική Σχολή Αθήνας και τον ρόλο που καλείται να διαδραματίσει στη χώρα μας, ιδίως στο κοινωνικό πεδίο, τη στιγμή μάλιστα που προωθείται από το υπουργείο Υγείας η περαιτέρω θεσμική ενδυνάμωση της ήδη αναγνωρισμένης ειδικότητας Κοινωνικής Ιατρικής / Δημόσιας Υγείας”, τόνιζαν, εξάλλου, στην κοινή επιστολή τους οι άνθρωποι εκείνοι που έτρεχαν το εργαστήριο.

Σήμερα, λοιπόν, η Προληπτική Οδοντιατρική παραμένει μόνο ως μάθημα, ως γνωστικό αντικείμενο. Αν και στην εισήγηση για τη γενική συνέλευση που πήρε την απόφαση για την κατάργηση του εργαστηρίου γίνεται επίκληση λόγων κόστους, το εργαστήριο αυτό λειτουργούσε με ελάχιστα έξοδα. Δεν είχε εξάλλου κλινική. Μεγάλη όμως ήταν η ερευνητική του παραγωγή. Πολλές και σοβαρές μελέτες για τη στοματική Υγεία στην Ελλάδα από το 1980.

“Η Οδοντιατρική Σχολή, μέσα στα τελευταία 8 χρόνια, έχει χάσει σχεδόν το 30% των μελών ΔΕΠ της και μάλιστα σε κάποιους χώρους ασύμμετρα”, την ώρα που είναι “μηδενική η χρηματοδότηση από την πολιτεία”, αναφέρεται χαρακτηριστικά στην εισήγηση. Σημειωτέον, αυτή δεν δόθηκε παρά λίγα λεπτά πριν την έναρξη της γενικής συνέλευσης, “κατά παραβίαση της δεοντολογίας”, όπως καταγγέλλεται στην επιστολή καθηγητών και φοιτητών του εργαστηρίου, και μετά από παρέμβαση των πρυτανικών αρχών. Με την ίδια εισήγηση καταργείται και η Κλινική Νοσοκομειακής Οδοντιατρικής…