«Όταν έχεις διακίνηση ναρκωτικών είναι δυνατόν να εξαρτάται η επέμβαση της αστυνομίας από την απόφαση ενός οργάνου που έχει τη δυσκολία να συγκληθεί; Αυτά τα πράγματα μας φαίνονται αδιανόητα» δήλωσε στον ΣΚΑΪ ο πρύτανης του ΑΠΘ
«Το ν/σ δεν είναι καλή εξέλιξη για ΑΕΙ, δεν προσφέρει προοπτική, και προκαλεί αναστάτωση στον τρόπο που λειτουργούμε». Με αυτά τα λόγια αναφέρθηκε στο νομοσχέδιο για την Παιδεία ο πρύτανης του ΑΠΘ Περικλής Μήτκας.
Όπως εξήγησε σε συνέντευξή του στον ΣΚΑΪ, αντιρρήσεις για το νομοσχέδιο έχουν εκφράσει η σύγκλητος του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, η πρυτανεία και η Σύνοδος των Πρυτάνεων, ωστόσο δεν έγιναν αποδεκτές από τον υπουργό Παιδείας Κωνσταντίνο Γαβρόγλου.
Ο κ. Μήτκας εξήγησε ότι στο θέμα του ασύλου συμφώνησαν όλα τα πανεπιστήμια, αλλά ο υπουργός Παιδείας επέμεινε. «Ζητήσαμε να παραμείνει η διάταξη για το άσυλο ως έχει, και να παρεμβαίνει η αστυνομία όποτε τελούνται παραβατικές πράξεις, δηλαδή να ισχύει στο πανεπιστήμιο ό,τι ισχύει σε όλη την επικράτεια με σεβασμό στην ελεύθερη διακίνηση των ιδεών» εξήγησε. «Όταν έχεις διακίνηση ναρκωτικών είναι δυνατόν να εξαρτάται η επέμβαση της αστυνομίας από την απόφαση ενός οργάνου (σ.σ πρυτανικό συμβούλιο με εκπρόσωπο φοιτητών) που έχει δυσκολία να συγκληθεί; Αυτά τα πράγματα μας φαίνονται αδιανόητα» τόνισε.
Γαβρόγλου: «Θα ξαναμπεί μια τάξη με βάση τους ακαδημαϊκούς κανόνες»
Ο πρύτανης του ΑΠΘ πρόσθεσε ότι με το ν/σ ο τρόπος που λειτουργούν τα ερευνητικά και τα μεταπτυχιακά προγράμματα γίνεται πολύ πιο δύσκολος και πολύπλοκος και με πολύ μεγαλύτερο έλεγχο από το υπουργείο Παιδείας, κάτι που αντιβαίνει και στο αυτοδιοίκητο των πανεπιστημίων. «Αλλάζει η λειτουργία του ΑΕΙ χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος και κέρδος. Ο τρόπος εκλογής πρυτάνεων και αντιπρυτάνεων είναι τελείως λάθος» σημείωσε.
Ο Περικλής Μήτκας απηύθυνε μάλιστα έκκληση στο πολιτικό προσωπικό: «Ψηφίστε κάτι, ό,τι νομίζετε για το δημόσιο πανεπιστήμιο, αλλά μη το αλλάζετε κάθε χρόνο… Αφήστε το για δέκα χρόνια για να μπορούμε να σχεδιάσουμε μια στρατηγική. Ενώ περνάμε μια κατάσταση διαρκούς υποχρηματοδότησης και υποστελέχωσης πάνω σε αυτό έρχονται διαρκείς αλλαγές στον τρόπο που λειτουργούμε… Πόσο να αντέξει αυτός ο οργανισμός;».