Κηδεύτηκε ο συνδικαλιστής (ΟΛΜΕ) εκπαιδευτικός Θεόφιλος Σακαλίδης
Φίλε και συνάδελφε Θεόφιλε,

Πριν από λίγες μόλις μέρες με απερίγραπτη θλίψη σου είπαμε το στερνό αντίο.

Φίλοι, συνάδελφοι και συναγωνιστές, με σύμπασα την παρουσία του κόσμου που σε συνόδευσε στην τελευταία κατοικία, σου απευθύναμε το ύστατο χαίρε.
Είμασταν όλοι εκεί, φίλοι, συμπατριώτες και συνάδελφοι στη σύναξη, την εκφορά, τη συγκέντρωσή σου, σαν σε συνέλευση βουβή με πένθος βαρύ για την πρόωρη και με σπουδή αμετάκλητη αποχώρησή σου από τα εγκόσμια και τη ζωή. Από τον κοινωνικό και συλλογικό βίο και το στίβο των δικαιωμάτων, των….

αγώνων, των αξιών και της ζωής, που εσύ ήξερες καλά και το ευ αγωνίζεσθαι και την τόσο απλόχερη προσφορά μέχρι το πεπρωμένο να κόψει αιφνίδια το νήμα του βίου σου.

Ως άνθρωπος με βαθιά επίγνωση του καθημερινού μόχθου και της βιοπάλης, με ανεπτυγμένη στο έπακρο την αίσθηση αλληλεγύης και με πηγαία συναισθήματα για τη ζωή και τον συνάνθρωπο, σε ευσθητοποιούσαν άμεσα οι δυσκολίες και τα ζητήματα των συναδέλφων. Ήξερες να δίνεις απλόχερα και να συνδράμεις πρόθυμα, να στηρίζεις και να ενθαρρύνεις, να συμβουλεύεις και να καθοδηγείς κάθε συνάδελφο και κάθε συναδέλφισσα που αντιμετώπιζε σοβαρά εργασιακά και προβλήματα. Όπως και στους μεγάλους κοινωνικούς και κλαδικούς αγώνες βρισκόσουν πάντα μπροστά στις επάλξεις. Πάλευες δυναμικά, χωρίς συμβιβασμούς και με πειθώ για τα δίκαια των καθηγητών και της δημόσιας εκπαίδευσης. Χωρίς υπολογισμούς και διακρίσεις.
Ήξερες με μοναδικό τρόπο, φίλε και συνάδελφε Θεόφιλε Σακαλίδη είτε μέσα από την ομοσπονδία των καθηγητών, είτε μέσα από τους θεσμούς εκπροσώπησης των συμφερόντων και των δικαιωμάτων των εργαζομένων να εργάζεσαι άοκνα, να αγωνίζεσαι, ουσιαστικά, και αποτελεσματικά για τα δίκαια των εκπαιδευτικών και το δημόσιο σχολείο.
Έφυγες πολύ βιαστικά Θεόφιλε. Ποιός ξέρει, ίσως για να προλάβεις τον αγαπημένο σου αδελφό. Έφυγες όμως με το μέτωπο ψηλά και τιμημένο. Και οι απαρηγόρητοι γονείς σου να είναι σίγουροι ότι ο σεβασμός και η αξιοπρέπεια πρέπουν στην προσωπικότητά σου και στο όνομά σου και θα συντροφεύουν παντοτινά τη θύμησή σου.
Εμείς είμασταν όλοι εκεί-και τόσοι άλλοι νοερά- για το στερνό σου κατευόδιο, τον τελευταίο αποχαιρετισμό, αγαπημένε Θεόφιλε. Αποχαιρετισμό βαθιά πένθιμο για τον αδόκητο χαμό σου.
Και είμασταν όλοι εκεί για να σου πούμε με άφατη οδύνη, από εδώ, από αυτή τη χώρα των βροτών: καλό παράδεισο στο μακρυνό σου ταξίδι στην ατελεύτητη χώρα των μακάρων.
Δεν θα παραλείψουμε όμως να σε αποχαιρετήσουμε, και εμείς και τόσο πολλοί άλλοι, ακόμη και μέ τα πολύ γλαφυρά και πλήρως αντιπροσωπευτικά λόγια του Βασίλη Τράντου κατά την εξόδιό σου ακολουθία:
Επικήδειος λόγος στον Θεόφιλο Σακαλίδη
(10 Νοεμβρίου 2014)
Φίλε, συνάδελφε και σύντροφε Θεόφιλε,
Χρέος πικρό και δύσκολο πέφτει βαρύ στους ώμους μου, να σου απευθύνω τον ύστατο χαιρετισμό εκ μέρους των φίλων και συναδέλφων σου. Βρισκόμαστε εδώ γύρω σου η οικογένειά σου, οι συγγενείς, οι συμπατριώτες σου, οι φίλοι σου και οι συνάδελφοί σου, μια συγκέντρωση μεγάλη, μια συνέλευση, όπως αυτές που τόσο αγαπούσες, αλλά με πένθος βαρύ για την απώλειά σου και με οδύνη βαθιά για τον αδόκητο χαμό σου.
Αγαπημένε φίλε,
Δεν είναι ώρα για πολλά και μεγάλα λόγια. Θα πω μόνο ότι σήμερα φεύγει από την εκπαιδευτική οικογένεια ένας συνειδητός εργάτης, ένας έντιμος αγωνιστής, ένας σπουδαίος δημοκράτης, ένας λαμπρός πατριώτης. Είμαστε βέβαιοι πώς θα το ήθελες κι εσύ να σε αποχαιρετήσουμε με τον πιο απλό και σεμνό τρόπο, γιατί ξέρουμε πως εσύ που έζησες με τη σοφία της απλότητας, με τη φωτιά της μάχης και με τη δίψα της δικαιοσύνης, τιμούσες τον λακωνικό τρόπο έκφρασης και ζωής. Σταράτα και καθαρά λόγια, δυναμικά και έντιμα έργα, παλληκαρίσια και κοφτερή σκέψη, τολμηρή και πρωτοπόρα στάση ζωής. Αυτές είναι οι πολύτιμες παρακαταθήκες που αφήνεις πίσω σου.
Φίλτατε Θεόφιλε,
Παιδί της Καλλιθέας και της Ελασσόνας, παιδί του αγώνα και της δουλειάς από τα γεννοφάσκια σου, μπήκες επάξια στην εκπαιδευτική οικογένεια και είχες μια σημαντική επαγγελματική και κοινωνική ζωή. Πάντοτε σεμνός, ουσιαστικός, βαθιά συναισθηματικός, ακριβοδίκαιος και ενθουσιώδης, πάντοτε ένας άνθρωπος με σταθερές ιδεολογικές αρχές και οράματα. Πάντοτε μαχητής στις επάλξεις της ζωής και της κοινωνίας. Ένας ενεργός πολίτης, ένας πρωταγωνιστής στα κοινωνικά και πολιτικά δρώμενα, μια ηγετική φυσιογνωμία, ένας μπροστάρης που ενέπνεε και συσπείρωνε γύρω από το λόγο και τη δράση του με πάθος και όραμα. Γιατί η πολιτική σκέψη και η συνδικαλιστική δράση, σύντροφε Θεόφιλε, ήταν ο χτύπος της καρδιάς σου. Κι αν λείπει η δυνατή φωνή σου από ανάμεσά μας σήμερα, η σιωπή σου –το ίδιο βροντερή και εύγλωττη– μας στέλνει το μήνυμα για την αξία που έχει ο έντιμος αγώνας, τη σπουδαιότητα να μάχεσαι για τα ιδανικά σου, το μήνυμα της ελπίδας για ένα καλύτερο αύριο.
Μέσα στον ετερογενή κόσμο των ποικίλων αξιών και πρακτικών, μέσα στην ανταγωνιστική αρένα ετερόκλητων ιδεολογιών και ποικιλόμορφων συγκρούσεων, πορεύτηκες με σταθερότητα και συνέπεια, χωρίς να ξεφύγεις από τον ανθρωπιστικό προσανατολισμό σου και τις βαθιές κοινωνικές ευαισθησίες σου. Η ώρα της συγκομιδής και της απολαβής για σένα που δούλεψες σκληρά, με ήθος, με συνέπεια και πάθος, ίσως να μην σε αντάμειψε όπως σου άξιζε, αλλά στη μνήμη και στην καρδιά των συναδέλφων και των φίλων σου έγινες η «φλεγόμενη βάτος» της προσφοράς, ο πυρσός της ανιδιοτέλειας και του ήθους, ο φάρος της εντιμότητας και του ατέρμονου αγώνα.
Στην κιβωτό της σύγχρονης εκπαιδευτικής οικογένειας, αλλά και στα μύχια της συνείδησής μας, έχεις κερδίσει επάξια μια ξεχωριστή θέση. Γιατί διέθετες έναν μοναδικό τρόπο να μπαινοβγαίνεις στα γεγονότα, «χωρίς το ρούχο σου να πιάνεται από τα κλαδιά που απλώνει γύρω μας η χρησιμοθηρία και ο τυχοδιωκτισμός». Είχες την ικανότητα να αξιολογείς με σοφία πρόσωπα και καταστάσεις, χωρίς να φθείρεσαι από τη σκουριά των πρόσκαιρων επιδιώξεων και του ταπεινού οφέλους.
Θα σε θυμόμαστε, πολύτιμε Θεόφιλε, και θα σε συναντούμε στο γενναίο χαμόγελο της τρυφερής και στοργικής συζύγου σου Γεωργίας, που σε συντρόφεψε με απαράμιλλη αφοσίωση, έτρεξε μαζί σου όλα αυτά τα χρόνια έναν μεγάλο μαραθώνιο και ελάφρυνε με τη μοναδική της δύναμη τα δύσκολα τελευταία σου βήματα προς το πεπρωμένο. Μας θλίβει όμως ιδιαίτερα η τραγική θέση των σεβάσμιων γονιών σου, του πατέρα και της μάνας σου, που η σκληρή μοίρα τούς έλαχε να αποχαιρετούν και τον δεύτερο γιο τους μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Ας ελαφρύνει τον πόνο τους η παρηγορητική βεβαιότητα, ότι τα παιδιά τους έφυγαν με τιμή και δόξα από τον πρόσκαιρο τούτο κόσμο. Εμείς πάντως, Θεόφιλε, οι συνάδελφοι και οι φίλοι σου, θα σε ξαναβρίσκουμε στους μπαξέδες της εκπαιδευτικής πράξης και των κοινωνικών αγώνων για μια καλύτερη ζωή, με δικαιοσύνη, με ισονομία και αξιοπρέπεια.
Φίλτατε Θεόφιλε,
Σήμερα που η ψυχή σου ανοίγει πανιά για το μεγάλο ταξίδι, σου λέμε ότι υπήρξες σπάνιος άνθρωπος, αξιαγάπητος γιος, υπέροχος σύζυγος, άξιος δάσκαλος και εργάτης της εκπαίδευσης, μοναδικός φίλος. Πάνω απ’ όλα, όμως, θα θυμόμαστε ότι ήσουν ένας γενναίος αγωνιστής, αθεράπευτα ιδεολόγος, τολμηρός της σκέψης, σμιλευτής της πράξης και συγκάτοικος των αετών. Γι’ αυτό και, όπως λέει ο ποιητής:
Γλυκά πυκνά η θύμηση,
Γλυκά πυκνά το δάκρυ,
Γλυκά πυκνά το χέρι σου,
Θα σπρώχνουν τη ζωή μας
Καλό σου ταξίδι Θεόφιλε, άξιε συνάδελφε και αξέχαστε φίλε.
________________________________________________
Και κλείνοντας αυτό τον εξόδιο Αποχαιρετισμό, μαζί με πολλούς φίλους και συντρόφους και με άπειρους συναδέλφους σου απευθύνουμε το έσχατο χαίρε:
Αντίο αγαπημένε αξέχαστε Θεόφιλε.
Θωμάς Ακρίτας
Σωφρόνης Ποντικάκης
Κυριάκος Σημαδόπουλος