Αποστάγματα σοφιας του Οδυσσέα Ελυτη

ποιητές, μέλος της λογοτεχνικής γενιάς του ’30.

• Χαράξου κάπου με οποιονδήποτε τρόπο και μετά πάλι σβήσου με γενναιοδωρία…
• Και η Ποίηση πάντοτε είναι μία όπως ένας είναι ο ουρανός. Το ζήτημα είναι από πού βλέπει κανείς τον ουρανό. Εγώ τον έχω δει από καταμεσίς της θάλασσας.
• Για να πατάς στέρεα στη γη, πρέπει το ένα πόδι σου να είναι έξω από τη γη.
• Όταν η συμφορά συμφέρει, λογάριαζέ την για πόρνη.
• Αλλά με τις ξόβεργες μπορεί να πιάνεις πουλιά, δεν πιάνεις ποτέ το κελαηδητό τους. Χρειάζεται η άλλη βέργα, της μαγείας, και ποιος μπορεί να την κατασκευάσει αν δεν του ’χει από μιας αρχής δοθεί;
• Αλλά κάτεχε ότι μονάχα κείνος που παλεύει το σκοτάδι μέσα του θά’ χει μεθαύριο μερτικό δικό του στον ήλιο.
• Από τον Θεό τραβιέται ο άνθρωπος όπως ο καρχαρίας από το αίμα.
• Κι έναν πόντο πιο ψηλά να πάτε, άνθρωποι, ευχαριστώ θα σας πει ο Θεός.
• Το άπειρο υπάρχει για μας όπως η γλώσσα για τον κωφάλαλο.
• Ο ήλιος σκάει μέσα μας κι εμείς κρατάμε την παλάμη στο στόμα έντρομοι.
• Αρκετά λατρέψαμε τον κίνδυνο κι είναι καιρός να μας το ανταποδώσει.
• Ήρθαν ντυμένοι “φίλοι” αμέτρητες φορές οι εχθροί μου το παμπάλαιο χώμα πατώντας.
• Μια νομοθεσία εντελώς άχρηστη για τις Εξουσίες θα ‘τανε αληθινή σωτηρία
• Η αλήθεια βγαίνει χυτή σαν το νιόκοπο άγαλμα, μόνον μέσ’ από τα καθάρια νερά της μοναξιάς· κι η μοναξιά της πένας είναι από τις πιο μεγάλες.
• Πιάσε το ΠΡΕΠΕΙ από το ιώτα και γδάρε το ίσαμε το πι
• Ένας «Αναχωρητής» για τους μισούς είναι, αναγκαστικά, για τους άλλους μισούς, ένας «Ερχόμενος».
• Πάντα πάντα περνάς τη φωτιά για να φτάσεις τη λάμψη
• Το παν είναι η ρότα σου κόντρα στην κοινωνία ετούτη.
• Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.
• Τα τρία Τ της επιτυχίας: Ταλέντο, Τόλμη, Τύχη.
• Πιάσε το ΠΡΕΠΕΙ από το ιώτα και γδάρε το ίσαμε το πι.
• Είναι διγαμία ν’ αγαπάς και να ονειρεύεσαι.
• Ναι, ο Παράδεισος δεν ήταν μια νοσταλγία. Ούτε, πολύ περισσότερο, μια ανταμοιβή. Ήταν ένα δικαίωμα.
• Την αλήθεια την «φτιάχνει» κανείς ακριβώς όπως φτιάχνει και το ψέμα
• Η λύπη ομορφαίνει επειδή της μοιάζουμε.
• Τρώγε την πρόοδο και με τα φλούδια και με τα κουκούτσια της.
• Βαρύς ο κόσμος να τον ζήσεις, όμως για λίγη περηφάνια το άξιζε.
• Το «κενό» υπάρχει όσο δεν πέφτεις μέσα του.
• Στην κακή μοιρασιά πάντοτε ο Θεός ζημιώνεται.
• Κάνε άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά.
• Όταν ακούς «τάξη», ανθρωπινό κρέας μυρίζει.
• Μέσα στη θλίψη της απέραντης μετριότητας, που μας πνίγει από παντού, παρηγοριέμαι ότι κάπου, σε κάποιο καμαράκι, κάποιοι πεισματάρηδες αγωνίζονται να εξουδετερώσουν τη φθορά