Σε κάθε εργασιακό χώρο, μέγιστο κριτήριο για τις υπηρεσιακές αλλαγές αποτελούν τα χρόνια υπηρεσίας του εργαζόμενου και οι μονάδες μετάθεσης, τα γνωστά μόρια , που αυτός κατέχει.
Δυστυχώς, αυτό έχει ανατραπεί στα σχολεία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης με τον ακόλουθο στρεψόδικο τρόπο:
Όσο πιο γρήγορα ένας συνάδελφος έχει πάρει οργανική θέση σε ένα γυμνάσιο ή λύκειο της χώρας , τόσο περισσότερο στο απυρόβλητο υπηρεσιακών ανακατατάξεων βρίσκεται!!! Εξωφρενικό!!!
Παραδείγματος χάριν:Φιλόλογος με 60 μόρια και 17 χρόνια υπηρεσίας(σήμερα) που τοποθετήθηκε οργανικά το 2006 σε ένα σχολείο θεωρείται “παλιότερος” και “θωρακισμένος” , εν όψει υπεραριθμιών, κλεισίματος σχολείων, μειώσεων ωρών φιλολογικών μαθημάτων και λοιπά σε σχέση με φιλόλογο με 230 μόρια, 25 χρόνια υπηρεσίας(σήμερα) που τοποθετήθηκε οργανικά, στο ίδιο σχολείο, το 2010!!!
Μάλλον μόνο στην Ελλάδα συμβαίνει το παραπάνω παράδοξο:Νέοι συνάδελφοι να καπαρώνουν τις οργανικές και να αυτοχρίζονται παλιοί , με μοναδικό κριτήριο το πότε πήγαν στο συγκεκριμένο σχολείο, και όχι τη συνολική τους προσφορά, υπηρεσία .Μόνο σε αυτήν τη χώρα αγνοείται το rotation των δυσπρόσιτων, οι πολλές μονάδες μετάθεσης και τα πολλά χρόνια υπηρεσίας αυτού που απλά επιλέγει να τοποθετηθεί οργανικά αργότερα ,στο σχολείο που ανέφερα παραπάνω,από κάποιον άλλο που δεν διήλθε τα παραπάνω εργασιακά στάδια και τις ταλαιπωρίες που συνεπάγονται.
Ευελπιστώ σε ταχεία άρση της συγκεκριμένης ασυμβατότητας και αποκατάσταση της εργασιακής τάξης ως προς τις υπηρεσιακές μεταβολές με τα μοναδικά, δίκαια , απρόσβλητα κριτήρια ΤΗΣ ΣΥΝΟΛΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ ΜΕΤΑΘΕΣΗΣ που χαρακτηρίζουν τον κάθε συνάδελφο.
ΧΡΗΣΤΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Καθηγητής 2ου Γυμνασίου Σπάρτης