του Χρήστου Χατζηχρήστου
Αποφασίστε: Παιδεία ή training;
Ο τίτλος δεν είναι σχήμα λόγου, αλλά κυριολεξία: Η προχειρότητα, η αυθαιρεσία, η στείρα επανάληψη και «εφεύρεση» ηλίθιων στην ουσία τους «τεχνικών», χωρίς καμιά παιδαγωγική ή μορφωτική στόχευση, η τρανταχτή ασέβεια στον κόπο και στο άγχος των παιδιών, η υπονόμευση της προσπάθειας των δασκάλων για ουσιαστική εννοιολογική κατανόηση, όλα αυτά που χαρακτήριζαν την αχαρακτήριστη «τράπεζα», που στήθηκε πέρυσι, απεικονίζονται με τον πιο άμεσο τρόπο στα θέματα των φετινών Πανελλαδικών στα Μαθηματικά, ιδιαίτερα της Κατεύθυνσης.
Πέρα από τα θέματα καθαυτά, χαρακτηριστικό της προχειρότητας και της ασέβειας προς την προσπάθεια των παιδιών κατά κύριο λόγο, αλλά και των δασκάλων και των βαθμολογητών, είναι ο τραγέλαφος της μοριοδότησης. Για παράδειγμα, υποερώτημα που αναλύεται σε 4 ή 5 στοιχεία, που πρέπει να βρεθούν (και το οποίο άλλες χρονιές μπορεί να κάλυπτε και μισό θέμα), μοριοδοτείται με 3 μόρια! Πιο εμφανής δεν μπορεί να γίνει όχι μόνο η παιδαγωγική, αλλά και η τεχνική ανεπάρκεια των συγκροτούντων την Κ.Ε.Ε.
Τα φετινά θέματα Μαθηματικών Κατεύθυνσης δηλώνουν με τον διαυγέστερο τρόπο ότι ο θεσμός των Πανελλαδικών Εξετάσεων, ειδικά στα Μαθηματικά, μετατρέπεται σε πεδίο διαστροφικού «ανταγωνισμού» ανάμεσα στους μεγαλοφροντιστές, όπως εκφράζονται από τον ΟΕΦΕ, και στους μηχανισμούς που τροφοδοτούν και στελεχώνουν την Κ.Ε.Ε.. Ο «ανταγωνισμός» αυτός (που στην ουσία είναι ανατροφοδότηση) έχει σαν θύματα τα παιδιά και τις οικογένειές τους και μεγάλο κερδισμένο την τεράστια βιομηχανία των φροντιστηριακών οργανισμών και των μεγαλοϊδιωτικών εκπαιδευτηρίων (όπου δεν λείπουν και οι περιπτώσεις, που ξεπλένεται μαύρο χρήμα).
Δεν ανοίγω καν συζήτηση για την εξέταση των Μαθηματικών της (κατ’ όνομα μόνο πλέον) Γενικής Παιδείας, όπου έχει παγιωθεί τα τελευταία χρόνια η πλήρης ανισοτιμία σε βάρος των παιδιών που επιλέγουν το μάθημα, και μάλιστα όσων προέρχονται από τη Θεωρητική Κατεύθυνση, που αποχτά διαστάσεις συνταγματικής παραβίασης.
Από όλη αυτή την κατάσταση τρίβουν τα μάτια τους τα παιδιά και τα χέρια τους όλοι αυτοί οι επιτήδειοι, που ενώ για τέσσερα χρόνια χειροκροτούσαν και υλοποιούσαν το κλείσιμο σχολείων και τη διάλυση Σχολών ανά το Πανελλήνιο, τώρα τελευταία έχουν «ξεσηκωθεί», γιατί φοβούνται μην πέσει μπαλτάς στα άνομα προνόμιά τους.
Όσοι παρακολουθούμε εδώ και πολλά χρόνια τον Αριστείδη Μπαλτά μέσα από τα κείμενα, τις διαλέξεις, τις ακαδημαϊκές – παιδαγωγικές του δραστηριότητες, μπορούμε να γνωρίζουμε ότι οι αντιλήψεις του είναι ριζικά αντίθετες με τις μεθοδεύσεις αυτές. Από την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας δεν απαιτείται φυσικά μόνο μάχη αντιλήψεων, αλλά και λήψη πρακτικών μέτρων κατά όλων αυτών που (ως «νέοι» ή παλιοί Μαυρογιαλούροι) υπονομεύουν και προβοκάρουν οποιαδήποτε προσπάθεια θετικών αλλαγών στην ελληνική Παιδεία.
Προσωπικά, στην παρούσα φάση, δεν ενδιαφέρομαι τόσο για το αν θα δουλεύω 18 ή 20 ώρες την εβδομάδα, ούτε για το πότε ακριβώς θα ξαναπάρω πίσω κλεμμένα από το μισθό μου χρήματα, και πολύ λιγότερο με ενδιαφέρει αν θα πληρώνομαι σε δραχμές ή σε ευρώ. Αυτό που άμεσα με ενδιαφέρει είναι να σταματήσει η διάλυση του Δημόσιου Σχολείου σε βάρος της ιδιωτικής βιομηχανίας εκπαίδευσης. Να σταματήσει η υπονόμευση της παιδαγωγικής μου δραστηριότητας. Να πάψω να μετατρέπομαι σε συνένοχο και εκτελεστή μιας διαδικασίας που συνδράμει στην παραγωγή άκριτων, ανέμπνευστων και άβουλων πλασμάτων, ως προϊόντων με ημερομηνία λήξης από την ελληνική εκπαίδευση.
Και, ναι, απαιτώ επιτέλους να πεταχτούν έξω από το χώρο της Δημόσιας Παιδείας και των θέσεων – κλειδιών αυτοί που υπηρετούν δόλιες επιδιώξεις, και, όσοι από αυτούς έχουν ανομήσει, έχουν άμεσα ή έμμεσα κερδοσκοπήσει ή χρηματιστεί μέσα σε αυτό το κύκλωμα, να πληρώσουν το τίμημα.
Τελειώνοντας, να διευκρινίσω ότι η παραίνεση του υπότιτλου (αποφασίστε: Παιδεία ή training;) δεν απευθύνεται μόνο στους πολιτικούς υπεύθυνους, αλλά κατά βάση στην κοινωνία των απλών πολιτών και στους γονείς.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΑΤΖΗΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ