Ανοιχτή Επιστολή Μαθητών Καλλιτεχνικού Σχολείου Ηρακλείου

Όλο το σχολείο είναι σοκαρισμένο από την Παρασκευή 11/04, όταν η διευθύντρια μας, κ. Καλουδιώτη, ανακοίνωσε την παραίτησή της. Τα συναισθήματα μας ανάμικτα. Απογοήτευση, θυμός, λύπη, αλλά και κατανόηση. Μπορούμε να αντιληφθούμε τους λόγους της παραίτησής της και τη στηρίζουμε. Όμως δεν παύουμε να λυπόμαστε και να πονάμε. Διότι, αν δεν υπήρχε η συγκεκριμένη διευθύντρια δε θα είχαμε το σχολείο που έχουμε τώρα, αφού εκείνη μαζί με κάποιους ανθρώπους, καθηγητές, μαθητές και γονείς, έστησαν τελικά ένα σχολείο τριακοσίων ατόμων από συντρίμμια.

Έχει σταθεί στο πλάι μας σε όλες τις δυσκολίες και τις στεναχώριες πάνω από όλα σαν δικός μας άνθρωπος και όχι ως απλός δάσκαλος. Μας δίνει πάντα αφορμές να αγωνιζόμαστε και να διεκδικούμε αυτά που δικαιωματικά μας ανήκουν. Με αυτό τον τρόπο έχει διαμορφώσει τις ζωές μας. Μας έμαθε να παλεύουμε για αυτό το σχολείο, να το αγαπήσουμε παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε και ακόμα αντιμετωπίζει. Επομένως, συνέβαλε στο να δημιουργηθεί ένα σχολείο που διδάσκει αξίες και αλλάζει τις ζωές μας καθημερινά και για μας αυτό αποτελεί πραγματική αξιολόγηση.

Αλλά τώρα εξαιτίας της αξιολόγησης και της αυτοαξιολόγησης του Υπουργείου Παιδείας η κ. Μαρία αναγκάστηκε να παραιτηθεί. Γιατί αν δεν παραιτούνταν θα πρόδιδε αυτά που πρεσβεύει, αυτά που μας διδάσκει τόσο καιρό. Έχει την πλήρη υποστήριξη, λοιπόν, των μαθητών αφού ξέρουμε πως κάνει το ηθικά σωστό και δε θα σταματήσει ν’ αγωνίζεται παρά τις δυσκολίες. Όμως δε μπορούμε να καταλάβουμε, τον λόγο που το υπουργείο Παιδείας, επιβάλλει στους διευθυντές αυτή τη διαδικασία. Αναρωτιόμαστε πώς μπορεί κάποιος διευθυντής να κάνει την αξιολόγηση, γνωρίζοντας πως άνθρωποι πιθανά ν’ απολυθούν, εξαρτώμενοι από την κρίση του; Στο κάτω-κάτω ο καλύτερος κριτής των εκπαιδευτικών δεν είναι οι ίδιοι οι μαθητές οι οποίοι μπορούν έχουν άποψη για τον καθηγητή; Το ερώτημα μας προς όλη την κοινωνία είναι το εξής: Άραγε έχει αξιολογηθεί ποτέ το ίδιο το Υπουργείο για τα λάθη του; Παράδειγμα, φέτος μας έφερε καθηγητές παραμονή του Πάσχα , η σίτιση διακόπηκε , οι μαθητές της Α λυκείου δίνουν εξετάσεις χωρίς ακόμα να γνωρίζουν τον τρόπο , οι Πανελλήνιες αλλάζουν δομή και οι μαθητές των ειδικών κατηγοριών δεν γνωρίζουν τι μέλει γενέσθαι.

Το σύστημα της αυτοαξιολόγησης για μας είναι άδικο, δεν εφαρμόζεται με σκοπό τη βελτίωση, αλλά την κατηγοριοποίηση των σχολείων με κριτήριο τις υποδομές και τον εξοπλισμό αντί για τη δημιουργικότητα και το έργο που έχει προσφέρει το κάθε ένα. Πολλοί θα αναρωτηθείτε «γιατί να έχουμε άποψη εμείς, αφού είμαστε απλοί και ανίκανοι να κατανοήσουμε τη λειτουργία του συστήματος όντας μαθητές». Φτάσαμε στο σημείο μετά την παραίτηση της διευθύντριας μας, να διαβάσουμε το σχετικό νομοσχέδιο. Καλό θα ήταν να διαβαστεί από όλη την κοινωνία. Εμείς λοιπόν επιλέγουμε να μην είμαστε όπως εκείνοι οι Υπουργοί που υπέγραφαν Μνημόνια χωρίς να τα έχουν διαβάσει. Γιατί πέρα από απλοί μαθητές είμαστε και μαθητές με συνείδηση και επίγνωση της τωρινής κατάστασης , που νοιάζονται για τους καθηγητές και το σχολείο τους και θα τα υπερασπιστούν.

Θέλουμε να πούμε στην κ. Καλουδιώτη ένα μεγάλο ευχαριστώ. Έχει αγγίξει τις ψυχές μας, και έχει οξύνει την κριτική μας σκέψη. Είμαστε καλύτεροι και περήφανοι. Περήφανοι για το θάρρος της και ευγνώμονες για την προσφορά της σε αυτό το σχολείο. Τέλος, υποσχόμαστε σε όλους, όπως εκείνη μας δίδαξε, θα σταθούμε όρθιοι για να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα και δε θα εγκαταλείψουμε την προσπάθεια για τη βελτίωση και την ομαλή λειτουργία του Καλλιτεχνικού Σχολείου παρά τη συνεχή απαξίωση που δεχόμαστε από ένα σύστημα που μας καταδικάζει. Ακολουθούν οι υπογραφές όλων των μαθητών του σχολείου.