Κύριοι κύριοι Καθηγητές
Εν μέσω των κινητοποιήσεων και των εξελίξεων που αφορούν το σχέδιο Αθηνά και ειδικότερα το τμήμα Πληροφορικής του ΤΕΙ Λάρισας, λαμβάνω το θάρρος να ζητήσω λίγο από τον πολύτιμο χρόνο σας προκειμένου να ακουστούν οι επιπτώσεις το σχεδίου, από μια άλλη οπτική γωνία, αυτής του γονέα σπουδαστή που φοιτά στο τμήμα σας.
Πέρα από κάθε αμφιβολία είναι ΛΑΘΟΣ η μεταφορά του τμήματός σας στο ΤΕΙ Λαμίας. Δεν θα αναπτύξω περαιτέρω επιχειρήματα στη βάση των ακαδημαϊκών κριτηρίων όπως εσείς πολύ σωστά εκθέσατε στις επιστολές σας προς τον υπουργό, στον τύπο και την ιστοσελίδα του τμήματος ( Αλήθεια, για πιο λόγο περιορίζεται η ενημέρωση για τις εξελίξεις σε τοπικό επίπεδο;)
Δεν είμαι κάτι περισσότερο από ΓΟΝΙΟΣ. Δεν ανήκω σε καμιά πολιτική παράταξη, δεν ψηφίζω με παρωπίδες, αναδεικνύω και εξυψώνω αυτόν που νοιάζεται, που ενδιαφέρεται για το καλό και το δίκαιο του τόπου και στέκομαι αντίθετος σε κάθε έναν που κινείται με συμφέρον και παραλογισμό, σε κάθε έναν που έστω και αν έχει το δίκαιο με το μέρος του, ΦΟΒΑΤΑΙ να υψώσει το ανάστημά του και να παλέψει.
Είμαι μόνο ένας ΓΟΝΙΟΣ. Και στη δωρεάν παιδεία πλήρωνα αδρά για να κάνει το παιδί μου φροντιστήρια, να μπει σε μια σχολή που θα ανοίξει τους ορίζοντές του, θα διευρύνει τον τρόπο σκέψης του, θα μάθει περισσότερα για αυτό που αγαπά, μια επιστήμη σύγχρονη και επίκαιρη όσο ποτέ, με πιθανότητες να του εξασφαλίσει δουλειά στο μέλλον. Δυστυχώς τα οικονομικά της οικογένειας δεν επιτρέπανε να φύγει το παιδί μου εκτός Λάρισας, οπότε σκεφτείτε τη χαρά μας όταν μάθαμε ότι πέρασε Λάρισα. Στην πορεία, μιλώντας με γνωστούς, η χαρά μας έγινε μεγαλύτερη όταν μάθαμε για την ποιότητα των σπουδών που παρέχει το τμήμα πληροφορικής στη Λάρισα και πραγματικά η ίδια χαρά και ικανοποίηση πολλαπλασιάστηκε όταν άρχισαν οι σπουδές και με την πρόοδο διαπιστώναμε μαζί με το παιδί ότι οι άνθρωποι εκεί πραγματικά δούλευαν. Γιατί λοιπόν να γκρεμιστεί όλο αυτό;
Με την πρόταση του σχεδίου Αθηνά, όλο αυτό που στήθηκε με χρόνια δουλειάς απο τους εργαζομένους εκεί πάει στράφι και εξανεμίζεται η χαρά που σας περιέγραψα. Απο τη μια στιγμή στην άλλη μεταμορφωθήκαμε όλοι στην οικογένεια. Τί ρόλο καλούμαι τώρα να παίξω?
-Του δυνατού, που πρέπει να δώσει κουράγιο και να απαλύνει την απόγνωση του παιδιού του, που κάποιοι με παράλογες αποφάσεις θέλουν να του στερήσουν το κλίμα ασφάλειας που ένιωθε, που πρέπει να πει στο παιδί του ότι κάποιοι αποφάσισαν να του στερήσουν όλα αυτά για τα οποία πάλεψε και πέτυχε; Τι μήνυμα περνάει αυτό στο παιδί μου για τη ζωή του; Ότι πρέπει να βάζουμε στόχους, να προσπαθούμε να τους πετύχουμε και όταν τους πετυχαίνουμε μπορεί ο οποιοσδήποτε να έρθει και με παραλογισμό εκμεταλλευόμενος τις πολιτικές του διασυνδέσεις έχει δικαίωμα να τα ακυρώσει όλα; Πως να του πω ότι ανταμείβονται όσοι δουλεύουν; Πως να μη φερθεί με ανάλογο τρόπο όταν βρεθεί το ίδιο σε κάποια θέση εξουσίας και έχει υφισταμένους; Τέτοια παραδείγματα θέλουμε να δίνουμε στα παιδιά μας;
– Όπως η πλειοψηφία των Ελλήνων, δυσχεραίνομαι να συντηρώ δυο σπίτια. Πρότειναν να μεταφερθεί το τμήμα στη Λαμία. Πόσους φοιτητές μπορεί να φιλοξενήσει μια μικρή πόλη ξαφνικά; Ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης καθορίζει τις τιμές στην αγορά. Αν λοιπόν εκτοξευτεί η ζήτηση διαμερισμάτων στη Λαμία τί θα γίνει με τα ενοίκια; Πως εγώ θα εξοπλίσω ένα ακόμη νοικοκυριό, πως θα το βάψω και θα το καθαρίσω, πως θα πληρώνω τα ταξίδια και τη διαμονή σε ξενοδοχεία κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας του διαμερίσματος, πως θα πληρώσω εγγυήσεις και συνδέσεις για νερό, ΔΕΗ, αέριο κλπ; Πού θα βρω τα μεροκάματα που θα χάσω για να βρω το σπίτι και να το προετοιμάσω; Πως θα βρω ένα ακόμη κονδύλι για να ζήσει το παιδί μου εκεί; Η Λαμία δεν διαθέτει ούτε φοιτητικές εστίες ούτε λέσχες για τη σίτιση των σπουδαστών. Πού θα βρω τα χρήματα όταν μου μειώνουν συνεχώς το εισόδημα, όταν πληρώνω όλο και περισσότερους φόρους; Τί να μου κάνει η οικονομική βοήθεια που τάζει ο υπουργός όταν ξέρω ότι στην άριστη των περιπτώσεων δεν θα φτάνει ούτε για την εγγύηση του ενοικίου;
-ΥΠΗΡΧΕ η επιλογή του να μη νοικιάσουμε σπίτι στη Λαμία. Το ερευνήσαμε και αυτό. Είναι σίγουρο ότι κάθε νοήμων άνθρωπος μπορεί να αντιληφθεί τις επιπτώσεις που θα έχει στην ψυχολογία και τις αντοχές ενός νέου ανθρώπου να πηγαινοέρχεται καθημερινά.
Να αγοράσουμε ένα αυτοκίνητο; Με τί χρήματα; Πως θα πληρώσω κι άλλα τέλη και άλλες βενζίνες; Πως θα βγάλω εγώ ως ΓΟΝΙΟΣ το παιδί μου στην εθνική οδό καθημερινά να οδηγεί 146 χμ να πάει στη Λαμία και άλλα τόσα να επιστρέψει; Ποιός από αυτούς που προτείνανε το σχέδιο υπολόγισε τις πιθανότητες ατυχημάτων και απώλειας ζωών νέων ανθρώπων; Τα δρομολόγια του ΟΣΕ – μόνο πέντε την ημέρα, θα συμπέσουν με τις ώρες παρακολούθησης μαθημάτων και εργαστηρίων; Τί ώρα θα πρέπει να αναχωρεί το παιδί το πρωί για τα πρωινά μαθήματα και τί ώρα θα επιστρέφει το βράδυ; Να σημειωθεί ότι συμφοιτητές του παιδιού μου έρχονται στο ΤΕΙ Λάρισας από γύρω περιοχές, τα παιδιά αυτά που δεν είναι από Λάρισα πόσο περισσότερο θα επιβαρυνθούν; Ποιά ελληνική οικογένεια στη σήμερα μπορεί να πληρώνει 29 ευρώ καθημερινά ΜΟΝΟ για τη μετακίνηση μέχρι το Λιανοκλάδι; Και από εκεί και έπειτα; Επιπλέον χρήματα για μετακίνηση προς και από το ΤΕΙ, το φαγητό του, το νερό του τον καφέ του;
Και η μετακίνηση με το ΚΤΕΛ – μόνο πέντε δρομολόγια – είναι δυσβάσταχτη, με το εισιτήριο να κοστίζει 27 ευρώ! Σε κάθε περίπτωση είναι ταξίδι δίωρο προς Λαμία και άλλο τόσο για την επιστροφή. Πού θα βρει την αντοχή ένας σπουδαστής να ταξιδεύει το λιγότερο 5 ώρες καθημερινά (μαζί με αναμονές και μετακινήσεις εντός πόλης), να παρακολουθεί μαθήματα, να διαβάζει, να εκπονεί εργασίες και το κυριότερο να προλαβαίνει να ζήσει; Θέλουμε νέους που δεν έχουν μια ισορροπημένη ζωή; Πώς θα εξελιχθούν αυτά τα παιδιά στο μέλλον; Με τι κουράγιο να δημιουργήσουν και να δουλέψουν για τη δική τους προκοπή και το καλό του κοινωνικού συνόλου και της ελληνικής οικονομίας;
Θα υποκλιθώ και θα υποστηρίξω τον οποιοδήποτε μου απαντήσει εύλογα σε αυτά τα ερωτήματα.
Μετά τιμής
ΓΟΝΙΟΣ