και : Αρχής γενομένης της προηγούμενης σχολικής χρονιάς, η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, πάντα σε σύμπνοια με την συνολική κυβερνητική πολιτική, θέσπισε μια εκπαιδευτικούς, ακόμη πιο ελάστική από το ήδη υπάρχον καθεστώς ανασφάλειας, τα τρίμηνα.

Αν και η πρόφαση ήταν η πανδημία, φαίνεται πως οι τριμηνίτες εκπαιδευτικοί ήρθαν για να μείνουν. Ακόμα και για την κάλυψη των κενών λόγω covid, είναι απαράδεκτο να μιλάμε για τέτοιο πόλεμο στα εργασιακά μας δικαιώματα. Εν έτει 2021, που η παιδεία θα έπρεπε να είναι ο πιο σημαντικός πυλώνας του κράτους μας, βλέπουμε να προσλαμβάνονται εκπαιδευτικοί για τρεις μήνες και να μετακινούνται από σχολείο σε σχολείο, να καλύπτουν τρύπες ως αναλώσιμα αντικείμενα.
Με δικαιολογία την πανδημία, ενώ ακούσαμε για προσλήψεις ενός μεγάλου αριθμού τριμηνιτών, δεν υπάρχει κάποια ενημέρωση για τρέξιμο κανονικής φάσης ή ειδικής πρόσκλησης, την ίδια ώρα που πολλά παιδιά από την αρχή της χρονιάς δεν έχουν το εκπαιδευτικό προσωπικό που χρειάζεται για να κυλάει ομαλά η εκπαιδευτική διαδικασία, με τελευταίο τροχό της αμάξης να αποτελεί η ειδική αγωγή.

Σε πολλές περιοχές, απουσιάζουν εκπαιδευτικοί, όχι επειδή αρνήθηκαν να προσληφθούν σε κάποια μακρινή περιοχή, όπως πρόχειρα δικαιολογήθηκε η Υπουργός, αλλά επειδή δεν έγινε ποτέ πρόσληψη. Τα στοιχεία υπάρχουν και είναι εύκολο να δει κανείς πόσες ανακλήσεις έγιναν.
Ο νέος κρατικός προϋπολογισμός έχει ψηφιστεί, μάλιστα γίνεται ιδιαίτερη μνεία σε προσλήψεις εκπαιδευτικών και περιμένουμε να το δούμε στην πράξη άμεσα. Μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί γίνονται έρμαιο στη διαχείριση του Υπουργείου, όμως είναι αδύνατον να γίνεται η παιδεία θύμα των πολιτικών ορέξεων. Είναι αναγκαίο να γίνει άμεσα κανονική φάση προσλήψεων, ώστε να καλυφθούν τα κενά που υπάρχουν απ ‘ άκρη σε άκρη της χώρας. Επίσης, κάθε σχολικό έτος προβλέπονται δύο ειδικές προσκλήσεις και μέσα Γενάρη δεν είδαμε ούτε μία.