Επειδή ζούμε εποχές γενικής σύγχυσης, μην ξεχνάμε ότι το μέγιστο, αδιάβλητο, αμερόληπτο κριτήριο αξιολόγησης είναι οι μονάδες μετάθεσης, τα λεγόμενα μόρια.Μέτρο και σταθμό , αδιαφιλονίκητου κύρους, δείκτης ανυστερόβουλης προσφοράς.
Όχι αυτός που παραγεμίζεται με οικογενειακά γενετικά, παραγωγικά,δεδομένα ή μεταπτυχιακά αμφιβόλου προέλευσης και ποιότητας αλλά αυτός που σχετίζεται με υπηρεσίες σε παραμεθόριες περιοχές, δυσπρόσιτα σχολεία, πονεμένες περιφέρειες, αντισταθμιστικές εσχατιές.
Να επαινεθεί επιτέλους ο εκπαιδευτικός που δεν έγλειψε για να είναι κοντά στη μαμά και στον μπαμπά, αυτός που δαπάνησε χρήματα για μετακομίσεις, ενοικιάσεις και κάθε λογής μεταφορές.Όλα τα άλλα είναι κουραφέξαλα, προφάσεις εν αμαρτία.Όλα φαίνονται σε μια στήλη που μας συνοδεύει σε κάθε τοποθέτησή μας και επιγράφεται:μόρια δυσμενών συνθηκών.Αυτό τα λέει όλα .Πόσα στερήθηκες και πόσα έδωσες και πού τα έδωσες.Αυτός είναι ο τίτλος τιμής του εκπαιδευτικού , όχι τα δοτά σεμινάρια, οι ξηρές καινοτόμες δράσεις, η ικανότητα τεκνοποίησης, η ευμάρεια για απόκτηση μεταπτυχιακών και διδακτορικών, τα ΑΣΕΠ απλής επιλογής από μια μεγάλη γκάμα προσφερόμενων.
Τιμή στον εκπαιδευτικό που συντροφιά του είχε τον τσοπάνο της ορεινής Κορινθίας, τον καλόγερο της Χοζοβιώτισσας, τον ψαρά των Λειψών, το ξεροβόρι του Αιγαίου, το μαθητή αγρίμι που πρέπει να ” μερέψει”, τον πατέρα -αφέντη, τη μαθήτρια υποψήφια νύφη από τα 13 της.
Και που άντεξε, παλεύοντας με τα θεριά….
ΧΡΗΣΤΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Καθηγητής 1ου Γυμνασίου Σπάρτης
Μέλος ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Πρόγραμμα Πανελληνίων 2025