ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ – ΕΕ – ΔΝΤ – ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ – ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΜΕ ΑΓΩΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΤΩΡΑ!
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ μπροστά στις απαιτήσεις και τις πιέσεις των Ευρωπαίων για το κλείσιμο της β΄ αξιολόγησης και σε πλήρη συμφωνία με δανειστές, ΣΕΒ και τους υπόλοιπους εργοδοτικούς φορείς, ετοιμάζει νέο γύρο λεηλασίας και αντεργατικών μέτρων. Τα μέτρα που προωθούν σαρώνουν όσες εργατικές και λαϊκές κατακτήσεις απέμειναν από την πολιτική των προηγούμενων μνημονίων. Ταυτόχρονα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ προετοιμάζει το 4ο κατά σειρά Μνημόνιο με τη συμμετοχή και του ΔΝΤ. Η «δίκαιη ανάπτυξη», που υπόσχονται, σημαίνει νέα κέρδη για τους πλούσιους, βάθεμα της φτώχειας, μεγαλύτερη ανεργία, ελαστική απλήρωτη εργασία και εργασιακό μεσαίωνα χωρίς καθόλου συνδικαλιστικά δικαιώματα και προστασία για τους πολλούς.
Η «διαπραγματευτική γραμμή» της κυβέρνησης και οι απαιτήσεις του κουαρτέτου δεν αφήνουν καμία αμφιβολία για το νέο γύρο κοινωνικής λεηλασίας που ετοιμάζουν. Νέος«υποκατώτατος μισθός» των 200 και 300 ευρώ για τους νεοεισερχόμενους στην εργασία αλλά και για όσους ήδη δουλεύουν με λιγότερα από τον υπάρχον κατώτατο μισθό. Κατάργηση των τριετιών και όλων των μισθολογικών ωριμάνσεων. Πίσω από τις διακηρύξεις της κυβέρνησης για τη δήθεν επαναφορά των ΣΣΕ κρύβεται η γενική κατάργηση τους όπως απαιτεί το κουαρτέτο.
Ταυτόχρονα προετοιμάζουν ομαδικές απολύσεις και “shorttimework”, δηλ. «δουλειά» έως και μια ώρα ημερησίως με αντίτιμο ένα «κουπόνι κοινωνικής στήριξης». Η κυβέρνηση χορηγεί το επίδομα εργασίας στους εργοδότες(!!) για να προσλαμβάνουν απλήρωτο εργατικό δυναμικό.
Η κυβέρνηση σχεδιάζειτο νέο συνδικαλιστικό νόμο που περιορίζει δραστικά το δικαίωμα στην απεργίακαι τη συλλογική διεκδίκηση. Επαναφέρει το αντιδημοκρατικό μέτρο του lock–out, της εργοδοτικής ανταπεργίας και αντεκδίκησης. Επιπλέον ανοίγει το δρόμο για νέες συνδικαλιστικές διώξεις. Αυτονόητο είναι πως δε θα μένουν απροστάτευτοι οι «Παναγόπουλοι» και κάθε λογής κυβερνητικοί και εργοδοτικοί συνδικαλιστές.
Για το Δημόσιο απαιτούν μόνιμο σύστημα απολύσεων χρησιμοποιώντας τα ίδια επιχειρήματα με τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Με εργαλείο την αξιολόγηση μεθοδεύουν απολύσεις, τη μισθολογική καθήλωση αλλά και νέες μειώσεις, ενεργοποιώντας και τον περίφημο δημοσιονομικό «κόφτη». Το καθεστώς της αδιοριστίας παγιώνεται και στη θέση της σταθερής και μόνιμης εργασίας μπαίνει κάθε μορφή ελαστικής απασχόλησης. Η φοροληστεία δεν έχει τελειωμό αφού ανάμεσα στα άλλα, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να μειώσει ακόμα περισσότερο το αφορολογητο όριο στα 5000 ευρώ.
Ο νέος Υπ. Παιδείας και μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου του ιδρύματος Λάτση, κ. Γαβρόγλου, συνεχίζει όλα τα μέτρα του κ. Φίλη για το δημόσιο σχολείο, που βιώνουμε στις πλάτες μας εκπαιδευτικοί και μαθητές και κάνει σαφές πως το τριετές στρατηγικό σχέδιο για την Παιδεία θα κινηθεί στα πλαίσια των βαθιά νεοσυντηρητικών αντιδραστικών πορισμάτων του «εθνικού διαλόγου» Λιάκου – Γαβρόγλου. Η τοποθέτησή του «..ας μη φοβόμαστε να πούμε τη λέξη αξιολόγηση. Μη φοβόμαστε να πούμε τη λέξη συντεχνία…» είναι δηλωτική των προθέσεών του. Επιδιώκει να επαναφέρει την αξιολόγηση και να συγκρουστεί ευθέως με το εκπαιδευτικό κίνημα κατηγορώντας το για άλλη μία φορά ως συντεχνία, προκειμένου να είναι αυτός ο Υπουργός που θα καταφέρει να επιβάλλει την αξιολόγηση και που δεν μπόρεσαν να επιβάλλουν οι προκάτοχοί του. Τα περί μη τιμωρητικής αξιολόγησης, όσο αυτός θα είναι υπουργός, είναι απλά υποκρισία και ψέμα. Εξάλλου κανείς Υπουργός δεν είχε ισχυριστεί το αντίθετο.
Ο ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ ΣΕ ΔΙΑΤΕΤΑΓΜΕΝΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ μαζί με το ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΠΟΤΑΜΙ ευθυγραμμίζονται στην εφαρμογή του συνόλου των αντιδραστικών μέτρων. Αποδέχονται πλήρως το πλαίσιο ΕΕ – ΔΝΤ – ΟΟΣΑ. Οι αντιπολιτευτικές κορώνες αφορούν από τη μια στο ποιος θα διαχειριστεί πιο αποτελεσματικά αυτή την πολιτική και από την άλλη να πείσουν το λαό πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
Κυβέρνηση και κουαρτέτο θέλουν να κλείσουν τα μέτρα ως τις 5/12. Η συμμετοχή στην ΑΠΕΡΓΊΑ στις 24/11 πρέπει να αποτελέσει ένα βήμα στην αναγκαία αγωνιστική πανεργατική κλιμάκωση ως απάντηση στη νέα αντιλαϊκή επίθεση της κυβέρνησης. Τώρα απαιτείται ο κοινός αγωνιστικός βηματισμός των εργαζόμενων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, των ανέργων, της νεολαίας και όλων των πληττόμενων κομματιών της κοινωνίας.
Ο παλιός και νέος κυβερνητικός συνδικαλισμός (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ) μετατρέπεται στον πιο πιστό υπηρέτη της κυβερνητικής πολιτικής, βάζοντας πλάτη στην εργοδοτική ασυδοσία. Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία της ηγεσίας της ΑΔΕΔΥ αρνήθηκε να μπει έγκαιρα στην ανάπτυξη και κλιμάκωση των αγωνιστικών κινητοποιήσεων και παρά την πρόταση των Παρεμβάσεων για απεργιακή κλιμάκωση από τις αρχές Οκτώβρη έφτασε να προκηρυχτεί απεργία 24/11. Η πλειοψηφία του Δ.Σ της ΟΛΜΕ αρνήθηκε από την αρχή της χρονιάς να βάλει σχέδιο αγωνιστικής προετοιμασίας του κλάδου και συνειδητά τήρησε την αναμονή περιμένοντας πότε οι ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ θα προκηρύξουν πανεργατική απεργία!. Αρνήθηκε να πάρει οποιαδήποτε πρωτοβουλία συνεννόησης με Ομοσπονδίες και σωματεία του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα για πραγματικό συντονισμό των συνδικάτων και των αγώνων των εργαζομένων. Η ηγεσία της ΓΣΕΕ πιστή στη γραμμή της «εθνικής διαπραγμάτευσης» με κυβέρνηση – ΣΕΒ παραδίδει το λαό αφοπλισμένο στους δυνάστες του. Η χωριστή προκήρυξη απεργιακής κινητοποίησης στον ιδιωτικό τομέα για τις 8/12 παρά την ήδη αποφασισμένη πανδημοσιοϋπαλληλική κινητοποίηση για της 24/11, διασπά την εντότητα των εργαζομένων και υποσκάπτει τη δυνατότητα ανάπτυξης ενός μαζικού πανεργατικού κινήματος αντίστασης και πάλης.
Βαριές είναι οι ευθύνες του ΠΑΜΕ για αυτή την εξέλιξη. Δεν ψήφισε στη ΓΣΕΕ την απεργία 8/12, αλλά αποδέχτηκε το σχεδιασμό της ηγεσίας της και άλλαξε τις αποφάσεις εργατικών κέντρων, Ομοσπονδιών και σωματείων για απεργία στις 24/11. Πίσω από τις «ταξικές κορώνες» κρύβει τη μετατροπή του για μια ακόμα φορά σε ουραγό της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας της ΓΣΕΕ υποσκάπτοντας ακόμα περισσότερο τη δυνατότητα ανάπτυξης ενιαίου πανεργατικού αγώνα. Η στάση αναμονής που καλλιεργεί εντείνει το κλίμα της απογοήτευσης ενώ δίνει το περιθώριο όλων των πρωτοβουλιών στην κυβέρνηση. Είναι ακόμα νωπές οι οδυνηρές συνεπειες από τη στάση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ στη μάχη του ασφαλιστικού. Οι δυνάμεις του ΜΕΤΑ παρά τις λεκτικές διαφοροποιήσεις στη ΓΣΕΕ ψήφισαν την απεργία για 8/12 μαζί με ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ.
ΔΕ ΘΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗ ΧΑΡΗ
Η συμμετοχή στην απεργία στις 24 Νοέμβρη όλων των εργαζομένων στο Δημόσιο τομέα αλλά και όσων σωματείων του Ιδιωτικού έχουν αποφασίσει τη συμπόρευση, πρέπει να είναι μαζική και αγωνιστική. Καλούμε όλες τις πραγματικά ταξικές δυνάμεις να εργαστούν με πείσμα και επιμονή στα σωματεία τους για τη μαζικότερη συμμετοχή στην απεργία στις 24 Νοέμβρη. Η απεργία αυτή πρέπει να σηματοδοτήσει το πρώτο βήμα. Απαιτείται αγωνιστική κλιμάκωση το επόμενο διάστημα. Με ευθύνη της ΟΛΜΕ να προκηρυχθούν έκτακτες ΓΣ των ΕΛΜΕ για την οργάνωση πολύμορφων κλιμακούμενων αγωνιστικών κινητοποιήσεων. Το εκπαιδευτικό κίνημα αξιοποιεί την εμπειρία των προηγούμενων χρόνων που με σκληρούς αγώνες κατάφερε να βάλει φραγμό σε σοβαρές πλευρές της πολιτικής των μνημονίων και που τώρα τις επαναφέρουν προσπαθώντας να πάρουν ρεβάνς.
Παλεύουμε για αυξήσεις στους μισθούς. Επαναφορά του ωραρίου. Κάλυψη όλων των κενών με μόνιμους μαζικούς διορισμούς. Όχι στις απολύσεις και την ελαστική εργασία. Όχι στην ευελιξία και την κινητικότητα. Μείωση των μαθητών στα τμήματα. Ενιαίο, δημόσιο ,δωρεάν 12χρονο σχολείο για όλα τα παιδιά . Όχι στο αντιδραστικό σχέδιο της κυβέρνησης για το δημόσιο σχολείο για λίγους και εκλεκτούς. Παιδεία, υγεία και όλα τα κοινωνικά αγαθά δημόσια και δωρεάν για όλους.
Οι εκπαιδευτικοί μαζί με τους εργαζόμενους, τη νεολαία, τους άνεργους και τα πληττόμενα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να συμβιβαστούν με την πολιτική των μνημονίων παλιών και νέων.
Μπορούμε να ανατρέψουμε τη
βάρβαρη και αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ.
Κανείς δεν είναι δυνατότερος από τον οργανωμένο και αποφασισμένο λαό!
Στις 24 Νοέμβρη Απεργούμε!
Όλοι στον αγώνα!