Το Σχέδιο Νόμου για τις νέες δομές υποστήριξης του εκπαιδευτικού έργου στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση – Τι προβλέπει για τις σε

Στο τέλος της υποπαρ. Θ.12 της παρ. Θ΄ του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012 (Α΄222) προστίθεται, από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του ανωτέρω νόμου, περίπτωση 5 ως εξής:

«Οι χορηγηθείσες έως την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου και μη ανακληθείσες για οιοδήποτε λόγο άδειες διδασκαλίας, ανεξαρτήτως εάν ανανεώθηκαν μετά την έκδοσή τους, ισχύουν μέχρι την 31.12.2018, οπότε οι δικαιούχοι οφείλουν να προβούν σε αναγγελία σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσης υποπαραγράφου.»

Με τις διατάξεις των υποπαραγράφων Θ.12., Θ.13 και Θ.14 της παραγράφου Θ’ του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012 (Α’ 222) καταργήθηκε το καθεστώς προηγούμενης διοικητικής άδειας για τη διδασκαλία σε φροντιστήρια και κέντρα ξένων γλωσσών, καθώς και για την κατ’ οίκον διδασκαλία και αντικαταστάθηκε από το καθεστώς αναγγελίας του ν. 3919/2011 (Α’ 32). Ελλείψει μεταβατικών διατάξεων, η Αυτοτελής Διεύθυνση Ιδιωτικής Εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων κατέστη αποδέκτης ερωτημάτων για το αν οι έχοντες λάβει άδεια πριν την ψήφιση του ν. 4093/2012 (Α’ 222) οφείλουν να προβούν σε αναγγελία. Με την προτεινόμενη διάταξη του άρθρου 114 υιοθετείται η ορθή ερμηνευτική εκδοχή σύμφωνα με την οποία οι χορηγηθείσες άδειες διδασκαλίας εξακολουθούν και μετά τον ν. 4093/12 (Α’ 222) να ισχύουν. Επιπλέον, δεδομένου ότι κατά παγία διοικητική πρακτική η εφαρμογή της ετήσιας ανανέωσης των αδειών που προέβλεπε η παρ. 6 του ά. 70 του ν. 2545/1940 (Α’ 287) είχε περιέλθει από καιρό σε αχρησία, με αποτέλεσμα τα αποκεντρωμένα αρμόδια όργανα του Υπουργείου να μην προβαίνουν σε ανανέωση επί δεκαετίες, με την προτεινόμενη

διάταξη ορίζεται ότι οι χορηγηθείσες άδειες διδασκαλίας ισχύουν ακόμη και αν ουδέποτε ανανεώθηκαν, καθώς κατά παγία αρχή του δημοσίου δικαίου δεν πλήττονται κεκτημένα δικαιώματα από οικείο πταίσμα της διοίκησης. Τέλος, οι έχοντες ήδη άδεια οφείλουν να προβούν σε αναγγελία μέχρι την 31.12.2018, εντός ευλόγου δηλαδή χρονικού διαστήματος, για λόγους ελέγχου από την αρμόδια αρχή ότι οι έχοντες άδεια συνεχίζουν να πληρούν τις προϋποθέσεις του νόμου.