Πραγματοποιήθηκε, με εξαιρετική επιτυχία, το συνέδριο που συνδιοργάνωσαν η ΔΟΕ και το Ι.Π.Ε.Μ.-Δ.Ο.Ε. την Τρίτη 22 και την Τετάρτη 23 Μαΐου 2018 στη Θεσσαλονίκη, με τίτλο «2χρονο δημόσιο, υποχρεωτικό νηπιαγωγείο στον δρόμο των κοινωνικών αναγκών και των οραμάτων μας».
Στις εργασίες του συνεδρίου συμμετείχαν με πολύ ενδιαφέρουσες εισηγήσεις οι Καθηγητές Πανεπιστημίου Γιώργος Γρόλλιος (Καθηγητής στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης), Δόμνα Κακανά (Καθηγήτρια στο Τμήμα Επιστημών Προσχολικής Εκπαίδευσης και Αγωγής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης), Μαρία Παπανδρέου (Επίκουρη Καθηγήτρια στο Τμήμα Επιστημών Προσχολικής Εκπαίδευσης και Αγωγής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης), Θωμάς Μπάκας (Αναπληρωτής Καθηγητής Εκπαιδευτικής Πολιτικής και Διοίκησης της Εκπαίδευσης στο Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων), Βασίλειος Οικονομίδης (Αναπληρωτής Καθηγητής στο Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Κρήτης), Νικόλαος Ζαράνης (Αναπληρωτής Καθηγητής στο Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Κρήτης) και Χρήστος Τουρτούρας (Επίκουρος Καθηγητής στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης), ενώ την επιστημονική επιτροπή αποτελούσαν οι: Πρόεδρος Ευφημία Τάφα (Κοσμήτορας Σχολής Επιστημών Αγωγής και Καθηγήτρια στο Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Κρήτης ) και μέλη Νίκος Παπαδάκης (Καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης), Γεώργιος Μανωλίτσης (Αναπληρωτής Καθηγητής στο Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Κρήτης), Πετρούλα Τσοκαλίδου (Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στο Τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης), Σπύρος Σούλης (Αναπληρωτής Καθηγητής στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων), Θεόδωρος Ελευθεράκης (Επίκουρος Καθηγητής στο Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Κρήτης) (μέλη).
Χαιρετισμό απεύθυναν οι: Βαγγέλης Γαβριελάτος (εκπρόσωπος της Εκπαιδευτικής Διεθνούς- Education International, Φίλιος Φυλακτού (Πρόεδρος Παγκύπριας Οργάνωσης Ελλήνων Δασκάλων), Γιάννης Πάιδας (πρόεδρος Α.Δ.Ε.Δ.Υ.), Νίκος Παπαχρήστος (πρόεδρος Ο.Λ.Μ.Ε.) και Χαράλαμπος Κόκκινος (εκπρόσωπος ΕΝ.Π.Ε.) ενώ συμμετείχαν στα στρογγυλά τραπέζια του συνεδρίου εκτός από τους πανεπιστημιακούς δασκάλους που ήταν εισηγητές και εκπρόσωποι της Α.Σ.Γ.Μ.Ε και της Π.Ο.Σ.Γ.Κ.Α.μΕ.Α.. Αρνητικές εντυπώσεις δημιούργησε η απουσία εκπροσώπου της Κ.Ε.Δ.Ε. (η οποία προτιμά, φαίνεται, τους μονολόγους ψεύδους και λάσπης κατά του δημόσιου νηπιαγωγείου καθώς μάλλον αντιλαμβάνεται ότι τα επιχειρήματά της δεν είναι τόσο στέρεα για ένα ακροατήριο στο οποίο μεταξύ των άλλων υπάρχουν και πανεπιστημιακοί δάσκαλοι) αλλά και της Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α., που είχαν προσκληθεί να συμμετέχουν στα στρογγυλά τραπέζια και να εκθέσουν τις απόψεις τους. Δεν παραβρέθηκαν επίσης εκπρόσωποι του Τμήματος προσχολικής αγωγής, της σχολής επαγγελμάτων υγείας και πρόνοιας του ΑΤΕΙ Θεσσαλονίκης οι οποίοι δήλωσαν αδυναμία λόγω άλλων υποχρεώσεων. Έχει, πάντως, ιδιαίτερη αξία η σαφής τοποθέτηση του εκπροσώπου της Ένωσης Περιφερειών υπέρ της 2χρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης στο δημόσιο νηπιαγωγείο.
Ο χαιρετισμός του εκπροσώπου της Education International Βαγγέλη Γαβριελάτου (πρώην Προέδρου της Ομοσπονδίας των Εκπαιδευτικών της Αυστραλίας και επικεφαλής της εκστρατείας της Ε.Ι. για την καταπολέμηση της ιδιωτικοποίησης στην εκπαίδευση) καθήλωσε τους συνέδρους. Έκανε εκτενή αναφορά στην παγκόσμια κερδοσκοπική επιχείρηση για «τη διάλυση των παραδοσιακών εκπαιδευτικών συστημάτων, την εμφάνιση και εξάπλωση ιδιωτικών, εταιρικών και κερδοσκοπικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, με τη συνεχιζόμενη εμπορευματοποίηση και η ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης, …κάτι που διακυβεύει τη δημόσια διακυβέρνηση της εκπαίδευσης, αποτελεί απειλή για μαθητές και εκπαιδευτικούς και απειλεί την ποιοτική δημόσια εκπαίδευση …» και στην προσπάθεια της Ε.Ι. να δημιουργήσει ένα παγκόσμιο κίνημα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης. Τέλος χαιρέτισε, ως μεγάλη επιτυχία του εκπαιδευτικού κινήματος τη θεσμοθέτηση της 2χρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης, τονίζοντας ότι «η ολοκληρωμένη και ποιοτική εκπαίδευση που παρέχει το δημόσιο νηπιαγωγείο, μπορεί να συμβάλει σημαντικά στη σωματική, ψυχοκινητική, γνωστική, κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού».
Όλοι οι ομιλητές και οι συμμετέχοντες στα στρογγυλά τραπέζια αλλά και οι συνάδελφοι – σύνεδροι, μέσα από τις διαφορετικές προσεγγίσεις – τοποθετήσεις τους ανέδειξαν τη σημασία της προσχολικής εκπαίδευσης στην ανάπτυξη των παιδιών και τους λόγους που συνηγορούν στην υποστήριξη της διετούς υποχρεωτικής φοίτησης, δίνοντας έμφαση τόσο σε αυτούς που αφορούν την προσωπική ανάπτυξη (νοητική, κοινωνική ανάπτυξη, ευχερέστερη σχολική πορεία κ.ά.) κάθε παιδιού όσο και σε αυτούς που αφορούν θέματα εκπαιδευτικής πολιτικής και αντιμετώπισης των εκπαιδευτικών ανισοτήτων (παιδιά από ειδικές ομάδες πληθυσμού κλπ.).
Αναδείχτηκαν:
Η ανάγκη για ένα σχολείο που θα καλλιεργεί το συνεργατικό πνεύμα, θα αφήνει χώρο στη φαντασία και τη δημιουργικότητα, θα ενώνει τη θεωρία με την πράξη, θα συγκροτείται στην έννοια της εργασίας και θα είναι προσαρμοσμένο στη ζωή, τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα των νηπίων, των παιδιών και των εφήβων που καλείται να διαπαιδαγωγήσει και να εκπαιδεύσει, με ενιαίο τρόπο σε όλο το εύρος του.
Το ζητούμενο να συμβάλλει η εκπαίδευση στην κατεύθυνση της ολόπλευρης ανάπτυξης των ανθρώπων ως προσωπικοτήτων και κοινωνικών ενεργητικών υποκειμένων και όχι να γίνει μια υπηρεσία προς πώληση σε πελάτες, που από μικρή ηλικία θεωρούνται καταναλωτές και στόχοι του μάρκετινγκ.
Ότι η 2χρονη δημόσια, δωρεάν, υποχρεωτική προσχολική αγωγή και εκπαίδευση, αποτελεί αναγκαία και αναντικατάστατη συνθήκη για την ομαλή μετάβαση των νηπίων στο δημοτικό. Η διαδικασία αυτή δεν μπορεί να υποκατασταθεί από κανένα πλαίσιο εκτός εκπαιδευτικής διαδικασίας και είναι απαραίτητο να πραγματοποιηθεί μέσω αναλυτικών προγραμμάτων στη βάση ενιαίας λογικής.
Το γεγονός ότι στο δημόσιο νηπιαγωγείο διασφαλίζεται ομοιογένεια και δομημένο πρόγραμμα και ότι είναι πολύ θετική η όσο το δυνατόν ταχύτερη απομάκρυνση του νηπίου από ανοργάνωτα περιβάλλοντα.
Ο αντισταθμιστικός ρόλος του νηπιαγωγείου που είναι, ίσως, ο σπουδαιότερος ρόλος του, ειδικά σε περίοδο βαθιάς και παρατεταμένης κρίσης η οποία δημιουργεί συνθήκες ραγδαίας επιδείνωσης σε κάθε έκφανση κοινωνικού βίου. Ο δημόσιος και αντισταθμιστικός του ρόλος είναι το αντίβαρο σε όλα τα εμπόδια που θέτουν οι δυσμενείς οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες, έτσι ώστε τα νήπια παρά τις δυσκολίες να μπορούν να έχουν μια όσο το δυνατόν ομαλή και άρτια υποστήριξη και εκπαίδευση.
Το γεγονός ότι η ειδική αγωγή και εκπαίδευση των νηπίων με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, βρίσκει την πλέον κατάλληλη έκφραση εξειδικευμένης υποστήριξης και εκπαίδευσης μέσα στο δημόσιο νηπιαγωγείο και αυτό, όπως τόνισε η εκπρόσωπος της Π.Ο.Σ.Γ.Κ.Α.μ.Ε.Α., πρέπει να αποτελεί αδιαπραγμάτευτο στόχο της πολιτείας η οποία οφείλει να συνδράμει και να ενισχύει συνεχώς με κάθε τρόπο αυτόν τον ρόλο του νηπιαγωγείου.
Η ανάγκη αποτελεσματικής αντιμετώπισης του άγχους των γονέων που συνίσταται στην εξασφάλιση της ένταξης των παιδιών τους σε ένα δημόσιο δωρεάν σχολείο (με 2χρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και εκπαίδευση) όπου θα υπάρχουν οι υποδομές – υποστηρικτικές, κτιριακές – οι οποίες κρίνονται απαραίτητες και βασικός πυλώνας υλοποίησης μιας ποιοτικής προσχολικής εκπαίδευσης καθώς και όλο το απαραίτητο εκπαιδευτικό και υποστηρικτικό προσωπικό, δίχως όμως την επίκληση σε ελλείψεις (που πρέπει η πολιτεία να αποδείξει πως έχει την πολιτική βούληση να αντιμετωπίσει) ως άλλοθι αδράνειας και μετάθεσης στο μέλλον της υποχρεωτικότητας της φοίτησης των νηπίων στα νηπιαγωγεία.
Ο κομβικής σημασίας (και η αναγνώριση του ρόλου) του «έμψυχου υλικού», των νηπιαγωγών, που αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο κάθε ουσιαστικής προσπάθειας.
Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. ευχαριστεί θερμά όλους όσους συνέβαλαν στην πραγματοποίηση του επιτυχημένου, και μεγάλης σημασίας για τη δημόσια εκπαίδευση, συνεδρίου. Τα κεντρικά συμπεράσματά του και το σύνολο των τοποθετήσεων που πραγματοποιήθηκαν καθώς και του προβληματισμού που αναπτύχθηκε, αποτελούν ήδη πολύτιμο όπλο στον αγώνα μας για την υπεράσπιση του δημόσιου, δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης και την άμεση-καθολική θεσμοθέτηση της 2χρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης, στο δημόσιο νηπιαγωγείο από νηπιαγωγούς.