ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Συνέντευξη του ΥΠΑΙΘ, Α.Λοβέρδου στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ και στο δημοσιογράφο Παύλο Τσίμα
Ο κ.Λοβέρδος τοποθετήθηκε για τα εξής θέματα:
Για το αν είχε αποτέλεσμα η λογική του φόβου από την ενδεχόμενη εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ:
Κατ’ αρχάς υπήρχε ένας εξτρεμισμός στην προπαγάνδα αυτή και παρομοιάστηκε ως εκφοβισμός των πολιτών και μάλιστα αδικαιολόγητος. Κατέληξε αυτό πιστεύω σ’ ένα βαθμό να ερεθίσει και κάποιους στην αντίθετη κατεύθυνση όμως. Άλλο η καταγραφή των κινδύνων και άλλο η κινδυνολογία. Η πολιτική επικοινωνιακή αυτή της Νέας Δημοκρατίας, εκτιμώ ότι εκλήφθηκε ως κινδυνολογία. Αλλά αυτό αλλοίωσε την υποχρέωση που έχουμε όλοι να καταγράφουμε τους κινδύνους. Κι εμείς ως ΠΑΣΟΚ προσπαθήσαμε και προσπαθούμε αυτές τις τελευταίες ημέρες να καταγράφουμε τους κινδύνους, αλλά να μη μας εκλαμβάνει ο άλλος ως ένα κόμμα το οποίο κινδυνολογεί για ν’ αποσπάσει ψήφους. Έχει διαφορά.
Η εκτίμησή μου είναι ότι υπάρχουν κίνδυνοι. Ο πιο πιθανός όμως δεν είναι να μας διώξουν από το ευρώ ή να πτωχεύσουμε, να περάσουμε στη δραχμή, αυτός είναι ο έσχατος κίνδυνος. Προηγούνται άλλοι κίνδυνοι, δηλαδή να υπάρξει μια πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ κατά τις διακηρύξεις του, αυτό να οδηγήσει σε σύγκρουση με την Ευρωπαϊκή Ένωση και σε πολιτική κρίση την Ελλάδα. Αυτό θεωρώ πιθανότερο να συμβεί.
Αν μπορεί να αλλάξει το κλίμα:
Δεν το ξέρω, φαίνεται να έχει κριθεί γιατί παγιώνονται οι συσχετισμοί, αλλά από τη στιγμή που αυτό είναι αναπόφευκτο θεωρώ, αν είναι, εγώ δεν είμαι ούτε δημοσκόπος αλλά κι εγώ ως πολιτικός στη Β’ Περιφέρεια των Αθηνών που κατεβαίνω, καταλαβαίνω την πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ στην Περιφέρειά μου που υπήρχε και το 2012 άλλωστε.
Λέω λοιπόν ότι εκείνο που είναι σημαντικότερο, είναι να ενισχυθούν τα κόμματα που έχουν τη δική μας δύναμη, κι εμείς ιδιαίτερα, το ΠΑΣΟΚ, ούτως ώστε και να επηρεάσει την κυβέρνηση αυτού του τόπου με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο τη Δευτέρα και ν’ αποτελέσει έναν άξονα σταθερότητας.
Για τον σχηματισμό κυβέρνησης:
Κατ’ αρχάς υπάρχει το ενδεχόμενο της αυτοδυναμίας ενός κόμματος, οπότε τελειώνει η συζήτησή μας.
Εάν αυτό το παρακολουθήσει και μετεκλογικά σχηματίζει κυβέρνηση και πορεύεται προς τη ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ένωση αν εφαρμόσει αυτά τα οποία λέει. Εκτιμώ ότι θα τα εφαρμόσει αυτά που λέει, αυτή είναι η εκτίμησή μου. Ότι δε θα κάνει στροφή δηλαδή. Και άρα θα έχουμε συντομότατα πολιτική κρίση και άρα θα έχουμε συντομότατα πολιτικές αλλαγές. Αλλά αυτές είναι εκτιμήσεις δικές μου που δεν είναι υποχρεωμένος ο καθένας να τις σεβαστεί.
Πάμε τώρα στην περίπτωση που δεν έχουμε αυτοδυναμία. Εκεί είναι απαραίτητες ορισμένες αποσαφηνίσεις πολιτικών από τη Δευτέρα. Γιατί αν δεν έχουμε αυτοδύναμη κυβέρνηση κατά το Σύνταγμα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όπως είναι γνωστό δε διορίζει τον αρχηγό του πρώτου κόμματος για Πρωθυπουργό αλλά του δίνει απλώς εντολή να διερευνήσει αν μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση, τη λεγόμενη «διερευνητική εντολή».
Για να τον χρίσει Πρωθυπουργό και να του δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, πρέπει τα κόμματα που είναι στη Βουλή να κάνουν δημόσιες δηλώσεις, ότι θα στηρίξουν αυτή την κυβέρνηση ή ότι θα φερθούν με τον Α’ ή με τον Β΄ τρόπο. Από τις δηλώσεις τους ο Πρόεδρος να κάνει μια πρόσθεση, να δει αν βγαίνουν 151 Βουλευτές και αν αυτό συμβαίνει, να ορκίσει τον αρχηγό του κόμματος αυτού Πρωθυπουργό και να του δώσει την εντολή να σχηματίσει κυβέρνηση.
Αν αυτό γίνει, η κυβέρνηση που υπάρχει στη Βουλή, πάει στη Βουλή για να ζητήσει την πλειοψηφία, όχι την απόλυτη. Σ’ αυτή τη φάση αρκεί και η σχετική. Αλλά για να τον διορίσει Πρωθυπουργό πρέπει να έχει την ασφάλεια της απόλυτης πλειοψηφίας. Άρα αυτός ο αρχηγός πρέπει να έχει πει τι θα κάνει και τα κόμματα να έχουν τοποθετηθεί δημοσίως. Είναι δύσκολο μ’ ένα αόριστο πρόγραμμα, συγκεχυμένο, ασαφές όπως είναι το σημερινό, όπου δε λες πού θα βρεις λεφτά, όπου κάθε στέλεχός σου λέει ό,τι γουστάρει, που κάθε ένας εκτιμά πως θέλει τη δική σου συμπεριφορά, που υπάρχει δηλαδή μια ασάφεια.
Με τέτοια ασάφεια και με κλείσιμο ματιού δε θα σου πει κανένα κόμμα «προχώρα». Γιατί τουλάχιστον εμείς ως ένα κόμμα έμπειρο και σοβαρό, έχουμε ταλαιπωρηθεί τόσο πολύ με τα βάρη που σηκώσαμε επί 5 χρόνια και φαντάζομαι ότι είναι πάρα πολύ λογικό να σκέφτεται κανείς πως με γενικολογίες και με κλεισίματα ματιού δε θα ταλαιπωρηθούμε γιατί η χώρα θα βρει τοίχο, αρκετά. Θα πρέπει να είναι πολύ σαφής ο πρώτος για να υπάρξει συνεργασία.
Για τις εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ στα θέματα Παιδείας:
Η Τομεάρχης Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ είπε ορισμένα πολύ ωραία πράγματα για την παιδεία..
Ότι δε θα κάνει ΑΣΕΠ για να πάρει καθηγητές, ότι θα καταργήσει το Ν.4009, ότι θα επαναφέρει το πολιτικό άσυλο. Λες και με τη νέα διάταξη περί ασύλου στο Πανεπιστήμιο υπάρχει ευταξία. Τίποτα δεν υπάρχει. Όποιος θέλει κάνει ό,τι θέλει και έγινε μεγάλη προσπάθεια για να λειτουργήσει η Πρυτανία του Πανεπιστημίου Αθηνών πριν από λίγους μήνες, την οποία προσπάθεια στήριξε το Υπουργείο Παιδείας μ’ όλες του τις δυνάμεις.
Παρ’ όλα αυτά επιμένουν στο παλιό καθεστώς. Λένε ορισμένα πράγματα για την τεχνική εκπαίδευση στο πρόγραμμά τους, στην επαγγελματική εκπαίδευση, που είναι τραγικά.
Για την τρίτη θέση που διεκδικεί το ΠΑΣΟΚ:
Τα λέω όλα αυτά για να σας πω ότι ναι μεν η μία σκέψη λέει «πήγαινε μόνος σου να μην έχουμε καμία ευθύνη, να σπάσεις τα μούτρα σου με τα ψέματα που έχεις πει», κι αυτό είναι μια αντίδραση αυθόρμητη, η εύλογη σκέψη νομίζω, ότι πρέπει να καταλήξει στη στάση του ψηφοφόρου να ενισχύει τα μικρά κόμματα ούτως ώστε ακρότητες αυτού του επιπέδου να μη γίνουν πράξη.
Η συμφωνία άλλωστε των κομμάτων για την παροχή εμπιστοσύνης, για το να επιτύχεις ανοχή, δηλαδή ένα κόμμα μπορεί να μην έρθει στη Βουλή στην ψήφο εμπιστοσύνης και να διευκολύνει την πλειοψηφία μ’ αυτό τον τρόπο. Δε θα κριθούν αυτά από τις επιμέρους υπερβολές που μπορεί να λέει το πρώτο κόμμα, θα κριθούν από 6-7 βασικά σημεία που σχετίζονται με την παραμονή στο ευρώ, με τις πολιτικές που δε θα σπάσουν τη διαπραγμάτευση, άρα θα οδηγήσουν την Ελλάδα στο κενό από πλευράς εξεύρεσης πόρων κτλ. Δηλαδή σε πολύ βασικά πράγματα θα συμφωνήσεις.
Ό,τι λέμε τώρα, πηγάζει στο άρθρο 37 του Συντάγματος. Δηλαδή η θεσμική διαδικασία που προσανατολίζει και τις πολιτικές συμπεριφορές.
Η άποψη η δική μας είναι ότι θα προτείνουμε όπως και το 2012, κυβέρνηση οικουμενικής σύνθεσης. Δηλαδή όλα τα δημοκρατικά κόμματα να συμμετάσχουν, αυτό θα προτείνουμε.
Για την επόμενη μέρα του ΠΑΣΟΚ:
Δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την απόπειρα να ενωθούν οι δυνάμεις μας όλες. Ήδη έχουμε έναν μικρό επαναπατρισμό ψηφοφόρων από το κόμμα του κ. Παπανδρέου το οποίο δημοσκοπικά δεν περνά το 3% και άρα δημιουργούνται απογοητεύσεις εδώ κι εκεί, έχουμε μια μεγαλύτερη επιστροφή από ψηφοφόρους που πήγαιναν στη Νέα Δημοκρατία με τη σκέψη να μην έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτό μας κάνει ναι πιστεύουμε ότι είμαστε κοντά στο 6% αυτή τη στιγμή και θα ενισχυθούμε περισσότερο τις τελευταίες μέρες.
Δηλαδή είναι βάσιμος ο στόχος μας για τρίτο κόμμα, δεν είναι απλώς ένας στόχος για να μαζέψεις μια ψήφο παραπάνω.
Αφού συγκεντρωθούν προ των εκλογών κάποιες δυνάμεις πάλι σ’ εμάς, μετά τις εκλογές αμέσως, έχουμε υποχρέωση ν’ απευθύνουμε πρόσκληση ενότητας προς όλους της Κεντροαριστεράς.
Για την αποτυχία αυτών των προτάσεων ενότητας μέχρι σήμερα:
Ναι, αλλά τώρα οι εξελίξεις είναι πάρα πολύ πιο κρίσιμες και έντονες και η πολυδιάσπαση που έγινε πια ορατή σε όλους, νομίζω μας δημιουργεί την υποχρέωση να κάνουμε κάτι. Γιατί άλλο να σου φεύγουν ψηφοφόροι παντού και να είσαι ένας, όπως ήμαστε μετά το ’12, άλλο να είναι και το Ποτάμι και τώρα αυτό που έκανε ο Παπανδρέου. Δηλαδή τώρα έχουμε τρεις πολιτικούς σχηματισμούς και έχουμε τις δυνάμεις μας ακόμη και στο ΣΥΡΙΖΑ και στη Νέα Δημοκρατία.
Άρα, έχουμε την υποχρέωση μετά την πολυδιάσπαση πια και τυπικά να κάνουμε μια προσπάθεια δημιουργίας ενός φορέα ο οποίος θα πρωταγωνιστήσει στις πολιτικές εξελίξεις γιατί όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις πάμε και για διάψευση του αριστερού λαϊκισμού, της αριστερής δημαγωγίας.
Η βεβαιότητά μου για την αποτυχία του δημαγωγικού λόγου του ΣΥΡΙΖΑ είναι δεδομένη.
Εννοώ μετά τις εκλογές. Και τώρα μαθαίνω ότι στις γειτονιές της Β’ Αθηνών, οι φτωχοί άνθρωποι που απευθύνονται στο ΣΥΡΙΖΑ, λένε στους υποψηφίους τους «κοιτάξτε μη μας προδώσετε». Γιατί το λένε αυτό; Γιατί είναι πολλά τα λόγια που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, υπόσχεται τα πάντα, «ΣΥΡΙΖΑ δώστα όλα», είναι περίπου η τακτική του και αυτό το πράγμα δημιουργεί επιφύλαξη, ακόμα και στον ψηφοφόρο του.
Επειδή λοιπόν αυτά που λέει δε μπορεί να τα κάνει, επειδή ο κόσμος πηγαίνει εκεί γιατί βρίσκει καταφύγιο, όχι γιατί πιστεύει, θεωρώ ότι θα υπάρχει διαρροή, μαζική διαρροή ψηφοφόρων από το ΣΥΡΙΖΑ μετά, από τη Δευτέρα 26 του μηνός. Και γι’ αυτό πρέπει να υπάρχει ένας φορέας υποδοχής που θα δυναμώσει και θα γίνει πια το κεντροαριστερό κόμμα που ήταν.
Για το Δελτίο Τύπου πατήστε εδώ.