05-11-14 Απομαγνητοφώνηση Ομιλίας Ανδρέα Λοβέρδου Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων στην Ολομέλεια του Εθνικού ...

Απομαγνητοφώνηση Ομιλίας Ανδρέα Λοβέρδου Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων στην Ολομέλεια του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας

Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, αισθάνομαι ιδιαίτερη τιμή που απευθύνομαι σ’ εσάς σήμερα στη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας, την πρώτη μετά από 3 χρόνια, όπως ο Πρόεδρος, ο κ. Κάτσικας ήδη ανέφερε.
Έχουμε συζητήσει στο πλαίσιο του επιτελικού οργάνου που διοικεί το Υπουργείου και συγκροτείται από τους Γενικούς Διευθυντές του Υπουργείου, τις περιπτώσεις των Υφυπουργών και του Υπουργού που είναι κάθε φορά εδώ και κάποιων συνεργατών, έχουμε συζητήσει ότι υπάρχει η ανάγκη ενός επαναπροσδιορισμού της σύνθεσης του οργάνου αυτού, όχι για ν’ αφαιρεθούν μέλη αλλά για να προστεθούν.
Χρειαζόμαστε οπωσδήποτε τη φοιτητική παρουσία, λυπούμεθα που η εσεε και η ΕΦΕΕ δε συγκροτούνται σε όργανα. Θα ξεκινήσουμε έναν κύκλο συζητήσεων μήπως καταφέρουμε στους μήνες που έρχονται, αν όχι να συγκροτηθούν τα όργανα αυτά τα τριτοβάθμια των φοιτητών σε Σώματα αλλά εν πάση περιπτώσει να μας στέλνουν εκπροσώπους, γιατί χρειάζεται η φωνή τους εδώ, όπως επίσης μας έχει δηλωθεί και η διάθεση πολλών άλλων φορέων να είναι εδώ και θα τα ζυγίσουμε, θα τα σταθμίσουμε κι επειδή όπως ξέρετε η συμμετοχή στο ΕΣΥΠ προϋποθέτει νομοθετική ρύθμιση, θα προβούμε στις ανάλογες συμπληρώσεις.
Λόγου χάριν, για να γίνει κατανοητή η σημασία αυτού που λέω, πέραν της φοιτητικής συμμετοχής, νοούμε ότι η συμμετοχή των εκπροσώπων των πειραματικών σχολείων που είναι μια εξαιρετικά καλή εμπειρία στο πλαίσιο του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος είναι απαραίτητη.
Επιτρέψτε μου να πάμε ως εξής τις εργασίες μας: Είμαστε σήμερα εδώ σε ολομέλεια. Θα κάνω μια εισήγηση επί των γενικών θεμάτων της παιδείας και της εκπαίδευσης, της εκπαίδευσης και της παιδείας. Θα έχω μια ειδική αναφορά στην Πρωτοβάθμια για την οποία θα συγκαλέσουμε μέσα στο Νοέμβριο το Τμήμα του ΕΣΥΠ, το επιμέρους Συμβούλιο που αφορά την Πρωτοβάθμια και τη Δευτεροβάθμια.
Η συνεδρίαση αυτή του οργάνου για την οποία σήμερα δίνεται το πλαίσιο, το πολιτικό και εκπαιδευτικό πλαίσιο, η συνεδρίαση αυτή θα γίνει μέσα στο Νοέμβριο. Θα ξεκινήσει ένας κύκλος συζητήσεων με τις συνεδριάσεις του Τμήματος του Συμβουλίου του Εθνικού Συμβουλίου, Πρωτοβάθμιας – Δευτεροβάθμιας, με μια λογική διαλόγου που θα έχει τέλος και το τέλος αυτό θα υπάρξει τον Ιανουάριο.
Η διαβούλευση πρέπει πάντα να έχει χρονοδιάγραμμα. Ν’ αρχίζει για να τελειώσει. Όχι ν’ αρχίζει για την τηλεόραση και να μην τελειώνει ποτέ. Και στη συνέχεια, ανάλογα με τις αποφάσεις που θα λάβουμε εδώ, θ’ ασκήσουμε τη νομοθετική μας πρωτοβουλία. Τότε, θα συνέλθει εκ νέου η Ολομέλεια του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας για να τοποθετηθεί πάνω την εισήγηση του Υπουργείου και στις εισηγήσεις μελών του Εθνικού Συμβουλίου, του Τμήματος περί Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης ή αν όπως στοχεύουμε, την εισήγηση του Τμήματος προς την Ολομέλεια του ΕΣΥΠ.
Θα ήταν ευκταίο κ. Πρόεδρε να είχαμε αυτή την επιτυχία. Επειδή η εποχή είναι συγκρουσιακή, εκφράζω μια ευχή και μια ελπίδα και τίποτα περισσότερο. Είναι ανοιχτός ο διάλογος και ανοιχτές οι διαφορές.
Κυρίες και κύριοι, η εκπαίδευση, η μόρφωση των πολιτών και εν τέλει η παιδεία, αποτελούν αναμφισβήτητα μαζί με την προστασία της δημόσιας υγείας, τις θεμελιώδεις υποχρεώσεις μιας σύγχρονης και δημοκρατικής πολιτείας, καθώς και την κορυφαία απόδειξη της ύπαρξης κοινωνικού κράτους. Ή υπάρχουν αυτά και υπάρχει κοινωνικό κράτος, ή δεν υπάρχουν τ’ αγαθά αυτά, προστατευόμενα από την πολιτεία και το κοινωνικό κράτος είναι ανύπαρκτο, ή έχει υποστεί ρωγμές και ρήγματα.
Η εκπαίδευση, η μόρφωση, η παιδεία, καθορίζουν σε πολύ μεγάλο βαθμό τη συνείδηση και τις συμπεριφορές των ανθρώπων και επηρεάζουν όλες τις κοινωνικές και πολιτικές τους λειτουργίες, ατομικές ή συλλογικές, από το σεβασμό και τη στάση απέναντι στους άλλους ανθρώπους, απέναντι στον άλλον, στον έτερο, έως και την οικονομική ανάπτυξη.
Η εκπαίδευση, η μόρφωση, η παιδεία, αυτό το τρίπτυχο δε θα κουραστούμε να το επαναλαμβάνουμε στο Υπουργείο Παιδείας, όσο είμαστε εμείς ως πολιτική ηγεσία εδώ, η εκπαίδευση λοιπόν, η μόρφωση, η παιδεία, αποτελούν ύψιστο καθήκον της πολιτείας απέναντι στους πολίτες, το οποίο για να εκπληρωθεί απαιτούνται χρήματα, πόροι. Αλλά αυτό που λείπε σήμερα πιο πολύ από τους πόρους και η διαμόρφωση συνειδήσεων και νοοτροπίας που θα προστατεύουν και θα στηρίζουν τις σχετικές προσπάθειες.
Εμείς οι σύγχρονοι Έλληνες, εν μέσω μιας αδυσώπητης κρίσης, αντιλαμβανόμαστε πόσο απαραίτητοι είναι οι οικονομικοί πόροι για τη στήριξη της εκπαίδευσης και στους εβδομαδιαίους διαλόγους με όλους τους φορείς που έχουμε είναι το πρώτο θέμα, είναι το διαρκές θέμα αυτό. Λοιπόν, χρηματοδότηση, πόροι, προϋπόθεση της εκπαίδευσης άρα προϋπόθεση της παιδείας, μα ταυτόχρονα να συνειδητοποιούμε εμείς οι Έλληνες μέσα στην κρίση πόσο απαραίτητη είναι και η αγάπη για τα δημόσια αγαθά.
Η σημασία της αυτογνωσίας, της ομοψυχίας και της προσήλωσης στη συλλογική προσπάθεια, αλλά και η συλλογική απόφαση, που δυστυχώς δεν υπάρχει αλλά που πρέπει να τη διεκδικούμε, να δώσουμε όλοι μαζί τη μάχη υπέρ βωμών και εστιών.
Είναι αλήθεια αυτό που είπε ο κ. Κάτσικας στην αρχή, συνεδριάζουμε σήμερα μετά από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα 3 και πλέον ετών ως ΕΣΥΠ στην ευρεία του σύνθεση. Το όργανο αυτό θεσμοποιήθηκε με τέτοιο τρόπο ώστε να εκπροσωπεί με πληρότητα τον εκπαιδευτικό χώρο της χώρας. Δεν το κάνει, χρειάζεται μια μικρή βελτίωση. Θα την κάνουμε. Βρίσκονται εδώ εκπρόσωποι των κομμάτων. Όχι όλων, αλλά των περισσοτέρων. Νομίζω ότι λείπει ένα κόμμα του Εθνικού Κοινοβουλίου.
Κοινωνικοί εταίροι: Δεν είναι όλοι. Ένας εξ αυτών έκανε ανακοίνωση άρνησης συμμετοχής με σκεπτικό. Είναι όμως πολλοί άλλοι εδώ. Τους θέλουμε όλους. Θα το διεκδικήσουμε και θα πετύχουμε πολλά περισσότερα αποτελέσματα. Είμαστε απολύτως βέβαιοι στο βαθμό που καταφέρουμε να πείσουμε ότι εδώ είναι χώρος διαβούλευσης για αποφάσεις και όχι για δημόσιες σχέσεις.
Βρίσκονται εκπρόσωποι της Διοίκησης, αυτοί είναι εδώ, των Πανεπιστημίων, είναι εδώ, των ΤΕΙ, είναι εδώ. Το Εθνικό Συμβούλιο στη σύλληψή του είναι η προσπάθεια αποτύπωσης στην πράξη, της μεθοδολογικής αρχής της συνεργασίας, της αλληλοενημέρωσης και της ενδελεχούς ανταλλαγής απόψεων με σκοπό να διαμορφωθούν τεκμηριωμένες και άρα ισχυρές και εφαρμόσιμες αποφάσεις από τους έχοντες την ευθύνη των αποφάσεων και της πολιτικής εποπτείας της παιδείας.
Ως πολιτική ηγεσία του Υπουργείου, από την πρώτη στιγμή που αναλάβαμε αξιοποιούμε και αξιοποιήσαμε όλους τους θεσμούς διαβούλευσης που ήδη υφίστανται. Όχι μόνο γιατί είμαστε υποχρεωμένοι από το νόμο αλλά γιατί πιστεύουμε σ’ αυτές τις διαδικασίες. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι δε χωρούν πλέον κομματικές συντεχνιακές ή και προσωπικές προσεγγίσεις. Όλοι μαζί μπορούμε. Καθένας μόνος του δε μπορεί τίποτα.
Όλοι μαζί μπορούμε, πάμε πάντα με το βλέμμα στραμμένο στο συλλογικό συμφέρον, μπορούμε όλοι μαζί να δίνουμε σωστές λύσεις. Αυτό βέβαια σε καμία περίπτωση δε σημαίνει πως εμείς ως ηγεσία δεν αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας και πως θέλουμε ν’ αποφύγουμε τα μεγάλα βάρη της παιδείας εν μέσω οικονομικής κρίσης διαιρώντας τις ευθύνες. Όχι. Εκ του Συντάγματος, η κυβέρνηση που έχει την εμπιστοσύνη της Βουλής έχει την αποφασιστική αρμοδιότητα και για το πεδίο της παιδείας.
Θα την ασκήσουμε αυτή μας την αρμοδιότητα. Όμως θα την ασκήσουμε συνεργατικά και σταθμίζοντας όπως το κάναμε μέχρι στιγμής, με τον καλύτερο τρόπο την άποψη όλων. Όποιος έχει αντίρρηση γι’ αυτό, ότι αυτό έχει γίνει, αρκεί να κοιτάξει τα πρακτικά της Βουλής.
Ήδη έχουμε μια εμπειρία 4 μηνών, είμαστε οι τρεις Υπουργοί οπωσδήποτε δυο φορές την εβδομάδα στη Βουλή. Οπωσδήποτε δυο φορές την εβδομάδα στη Βουλή. Έχουμε ενεργοποιήσει σε βαθμό υπερβολής την Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων. Αύριο ας πούμε έχουμε μια ακόμη συνεδρίαση. Και ανταποκρινόμενοι πλήρως στις συνταγματικές μας υποχρεώσεις, είμαστε στη Βουλή συνεχώς για ενημέρωση, για κοινοβουλευτικό έλεγχο, για νομοθετικό έργο.
Ήμαστε κι οι τρεις Βουλευτές και όχι Υπουργοί τον προηγούμενο χρόνο και ήμαστε συνυπεύθυνοι των διαμαρτυριών όλης της Βουλής για την απουσία της κυβέρνησης. Τώρα εδώ ίσως έχουμε περάσει και τα όρια συμμετοχής.
Στο Υπουργείο επίσης, σε εβδομαδιαία βάση, όχι τακτική απλώς, εβδομαδιαία, συναντιόμαστε με θεσμικούς φορείς και συνδικαλιστικές ηγεσίες. ΔΟΕ, ΟΛΜΕ, π.χ. ΠΟΣΔΕΠ όχι όσο πρέπει, μερικοί μαζεύτηκαν. Αλλά πάντως η συνάντηση έχει γίνει.
Συμβούλια Πανεπιστημίων, Πρυτανίες, Πρυτάνεις Πανεπιστημίων, Προέδρους ΤΕΙ, πρωτοβάθμιους συλλογικούς φορείς ή Επαγγελματικές Ενώσεις. Επαναλαμβάνω, πρωτοβάθμιους συλλογικούς φορείς. Και ενεργοποιούμε σήμερα το ΕΣΥΠ στη διευρυμένη του σύνθεση.
Ταυτοχρόνως ενημερώνουμε, το είπα και στην αρχή, πως θα συγκαλέσουμε μέσα στο Νοέμβριο -αυτό που υπάρχει στην εισήγηση, δεν είναι έπεα πτερόεντα- και το Συμβούλιο του ΕΣΥΠ που αφορά την Πρωτοβάθμια και τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
Ο διάλογος αυτός πιστεύουμε, ακόμα κι όταν δεν καταλήγουμε στα ίδια συμπεράσματα, ή διαφωνούμε σε συνολικές και επιμέρους εκτιμήσεις, έχει ήδη αποδώσει. Και έχουμε λύσει προβλήματα ή αποφύγει κινδύνους. Η έντιμη για παράδειγμα, εφαρμογή του νόμου για τις μετεγγραφές των φοιτητών, όπως αυτή εξειδικεύθηκε με νομοθετικές παρεμβάσεις μας ήταν καρπός αυτού του διαλόγου με τις Πρυτανικές Αρχές και τις Αρχές των ΤΕΙ, τους Προέδρους των ΤΕΙ τρεις ολόκληρους μήνες, σε κάθε εβδομάδα. Έτσι φτάσαμε σε μια έντιμη εφαρμογή, που δυσκολεύει ορισμένα Τμήματα Πανεπιστημίων, δεν τα καταστρέφει όμως.
Με ακριβώς το ίδιο σκεπτικό και με σκοπό τη μεγαλύτερη διασφάλιση της πολυπόθητης συνέχειας στην άσκηση πολιτικής, αλλά και την αξιοποίηση της πείρας των διατελεσάντων Υπουργών Παιδείας θεσμοθετήσαμε το σχετικό όργανο, το Συμβούλιο των πρώην Υπουργών Παιδείας, ψηφίστηκε από τη Βουλή αυτό, το οποίο θα συνεδριάσει πολύ σύντομα με αντικείμενο τις διαρθρωτικές αλλαγές στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση.
Μόλις συνεδριάσει το Συμβούλιο του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας για την Πρωτοβάθμια και τη Δευτεροβάθμια, θα συγκληθεί και το Συμβούλιο των πρώην Υπουργών Παιδείας. Δεν κάνει χρήση η Ελλάδα του θεσμού των μόνιμων υπηρεσιακών Υπουργών ή Υφυπουργών, που προβλέπει το Σύνταγμα έχουν δυσπιστία τα Κόμματα, γι’ αυτό οι πρώην Υπουργοί μπορούν να βοηθήσουν.
Λένε ότι λόγω της έκτασης του Υπουργείου Παιδείας το καταλάβει καλύτερα ένας Υπουργός όταν φεύγει. Αφού το καταλάβει καλύτερα όταν φεύγει, ας έρθει στο Συμβούλιο αυτό, να μας μεταφέρει το καταστάλαγμα της εμπειρίας, τη γνώση που ήρθε μετά, όπως στην Ελλάδα συνηθίζεται να λέγεται.
Ολοκληρώνοντας τις σκέψεις αυτές κυρίες και κύριοι θέλω να τονίσω πως βασική αρχή της παρούσας πολιτικής ηγεσίας, των δύο Υφυπουργών και εμού, αποτελεί η συνέχιση των αλλαγών που συντελέστηκαν το 2010 και μετά από τους προκατόχους μας. Κατηγορηθήκαμε για το αντίθετο, αλλά οι κατηγόριες ήταν είτε αφελείς, είτε άστοχες, είτε σκόπιμες.
Στηρίζουμε την ουσία των αλλαγών που έγιναν στη Τριτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και παρεμβαίνουμε διορθωτικά μόνο σε προβλήματα που ανακύπτουν στην πράξη. Αντίθετα θα επικεντρώσουμε όλες τις προσπάθειές μας στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, εκεί όπου διαμορφώνονται οι σύγχρονοι πολίτες.
Σε κάθε περίπτωση πάντως και σε συμφωνία με τη μέθοδο της πλήρους, εξαντλητικής αλλά και ταυτόχρονα χρονοδιαγεγραμμένης και αποτελεσματικής διαβούλευσης που ακολουθούμε, έχουμε δηλώσει πως δεν πρόκειται να αιφνιδιάσουμε ούτε την εκπαιδευτική κοινότητα, ούτε τις ελληνικές οικογένειες και έτσι ακριβώς πράττουμε.
Λίγα λόγια για τη Μεταλυκειακή και Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Εξειδικεύοντας την πολιτική μας θέση, που ήδη προαναφέρθηκε και τη στάση μας να μην θίγουμε πρόσφατες διαρθρωτικές αλλαγές αλλά να τους επιτρέπουμε να δοκιμαστούν στην πράξη, οι παρεμβάσεις μας στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση είναι και θα είναι μόνο διορθωτικές. Εφαρμόζουμε δηλαδή το Νόμο 4009/2011. Παραδείγματα αποτελούν οι προσπάθειές μας να αποκτήσουν τα Ιδρύματα Οργανισμούς, έλεος, αλλά ακόμη δεν έχουν αποκτήσει.
Είμαστε στις καταληκτικές μέρες, 15 Νοεμβρίου έχουν τελική προθεσμία για κατάθεση τελικών κειμένων τα Ιδρύματα, υπερβαίνοντας τη διελκυστίνδα πρυτανικές Αρχές, Συμβούλια, τώρα που οι άνθρωποι που ενσαρκώνουν τους φορείς είναι σε συνεννόηση.
Είναι λοιπόν οι Οργανισμοί ένα παράδειγμα εφαρμογής του Νόμου, η απόλυτη εφαρμογή των ρυθμίσεων για τις διαγραφές των λιμναζόντων φοιτητών και έτσι την κατοχύρωση επιτέλους του λεγομένου κύκλου σπουδών που τόσο πολύ αυστηρά αξιολογείται από τους διεθνείς αξιολογητές και πέρα αυτών των δύο παραδειγμάτων με βάση την ίδια μεθοδολογική αρχή να μην αλλάζεις αυτά που έκαναν οι προηγούμενοι, κινηθήκαμε διορθωτικά στον υφιστάμενο νόμο για τις μετεγγραφές στην προσπάθειά μας να μπορέσουν να λειτουργήσουν σωστά τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, αλλά ταυτόχρονα να προστατευτούν και οι οικογένειες οι οποίες πράγματι αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες, εν μέσω οικονομικής κρίσης.
Και ακόμη αξίζει να αναφερθεί πως από την 1η Ιανουαρίου του 2015, η συγκρότηση μεταπτυχιακών προγραμμάτων ανήκει ως αρμοδιότητα στα ΑΕΙ. Έφυγε από το Υπουργείο Παιδείας. Αφαιρέσαμε τη γραφειοκρατική έγκριση του Υπουργείου Παιδείας. Αρκεί βέβαια να υπάρχει η σχετική αξιολόγηση της ΑΔΥΠ.
Εν κατακλείδι ως προς τα ΑΕΙ η πολιτεία θα περιοριστεί μόνο να αξιολογεί και να χρηματοδοτεί. Όλα τα άλλα σταδιακά θα τα περάσουμε και θα προλάβουμε να το κάνουμε αυτό, στα ίδια τα Ιδρύματα.
Στην ίδια κατεύθυνση και με την ίδια λογική απελευθερώσαμε και ο νόμος θα ψηφιστεί περίπου στις 25 Νοεμβρίου, είναι ήδη στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων και αύριο το μεσημέρι γίνεται η δεύτερη συζήτηση, με την ίδια λοιπόν λογική απελευθερώσαμε την έρευνα από την Ενιαία Αρχή Πληρωμών αφαιρώντας και πάλι εμπόδια γραφειοκρατίας και προσδίδοντας ευχέρειες και ευκαιρίες στην έρευνα εντός και εκτός των ΑΕΙ, σε ερευνητικά κέντρα αλλά και στα ΑΕΙ.
Τέλος υποστηρίξαμε το αυτοδιοίκητο των ΑΕΙ και από ένα τρίτο εξωγενή παράγοντα. Τι λέει το άρθρο 16 του Συντάγματος; Ποια είναι η κατασταλαγμένη εμπειρία; Το άρθρο 16 του Συντάγματος καθορίζει και προστατεύει το αυτοδιοίκητο των Πανεπιστημίων. Έναντι ποίων; Έναντι ποίου; Της εξουσίας κυρίες και κύριοι, της κρατικής εξουσίας. Του Υπουργού παιδείας, της Κυβέρνησης. Στην πράξη αυτό το σεβόμαστε και το διευρύνουμε, μεταφέροντας αρμοδιότητες εκεί.
Εμφανίστηκε όμως τον τελευταίο καιρό τα τελευταία χρόνια μια κακή μεταπολιτευτική συνήθεια: να παραβιάζεται το αυτοδιοίκητο των ΑΕΙ από κοινωνικούς χώρους. Ενώ το κράτος απέχει και φροντίζει να ολοκληρώσει την αποχή του να την κάνει πλήρη, το αυτοδιοίκητο παραβιάζεται από περαστικούς, από απόλυτες μειοψηφίες, που ανοίγουν την πόρτα και μπαίνουν, καταστρέφοντας πολλές φορές. Αυτό τελείωσε.
Η Βουλή ήταν πολύ αποφασιστική απέναντι σε αυτό και το Υπουργείο Παιδείας πολύ αποφασιστικό στα πρόσφατα γεγονότα του ΕΚΠΑ. Όποιος μπαίνει στο Πανεπιστήμιο χωρίς να έχει δικαίωμα, το καταλαμβάνει χωρίς συλλογικές αποφάσεις με πλειοψηφίες, επειδή έτσι θέλει για να επιβάλλει τις απόψεις του, προσβάλλει τη νομιμότητα αλλά και τη συνταγματική νομιμότητα, το άρθρο 16 του Συντάγματος. Η μεταπολιτευτική Ελλάδα έζησε αυτή την παρεξήγηση: να καταλύεται το αυτοδιοίκητο των Πανεπιστημίων από τραμπούκους, από περαστικούς, από ετσιθελικούς που εκλαμβάνουν το δημόσιο χώρο, ως προσωπικό ιδιωτικο-πολιτικό τους χώρο. Αυτό θα τελειώσει.
Γι’ αυτό η στήριξή μας στον κ. Φορτσάκη ήταν ολοκληρωτική. Και δεν ήταν μόνο φραστική και να προσέξετε αυτή τη φράση μου σας παρακαλώ πολύ, να της δώσετε σημασία.
Βασικό μας μέλημα από εδώ και πέρα είναι να στηρίξουμε την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση να αποκτήσει τα χαρακτηριστικά που θα μας οδηγήσουν σε ανώτερες θέσεις στις παγκόσμιες κατατάξεις. Έχουμε ήδη πολύ καλά Τμήματα Πανεπιστημίων. Αιφνιδιάστηκα όταν όχι το Μετσόβιο Πολυτεχνείο, αλλά συναντώντας τον Πρύτανη και τους Κοσμήτορές του την προηγούμενη Δευτέρα, τα Τμήματα και όχι ενιαία το Ίδρυμα του Μετσοβίου που έχουν προοδεύσει, μου έδειξαν πίνακα κατατάξεων δικών τους που τα φέρνουν στις πρώτες δεκάδες της παγκόσμιας κατάστασης των Πολυτεχνείων. Στις πρώτες δεκάδες κυρίες και κύριοι!
Θα σεβαστούμε τη ποιότητα αυτή και θα προσπαθήσουμε να τη βοηθήσουμε απέχοντας από διοικητικές παρεμβάσεις. Απαιτούμε όμως επαναλαμβάνω να απέχουν όλοι, όπως το κράτος θέλει να απέχει από αυτού του είδους την απομείωση της διοικητικής αυτοτέλειας των Πανεπιστημίων. Δεν μιλάμε για αυτονομία, η Βουλή ψηφίζει. Αλλά η διοικητική αυτοτέλεια είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη και κανένας από εδώ και πέρα δεν πρόκειται να την αγγίξει.
Δίνουμε έμφαση στην εξωστρέφεια των εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων με την ανάπτυξη προπτυχιακών και μεταπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών στην αγγλική γλώσσα με δίδακτρα που θα απευθύνονται σε αλλοδαπούς φοιτητές αρχικά στον τουρισμό και τις φιλοσοφικές Σχολές. Ο Νοέμβριος είναι μήνας εξαγγελιών. Έχουμε προχωρήσει πάρα πολύ και με τις φιλοσοφικές Σχολές όπου μία εξ αυτών κατέθεσε και πρόγραμμα τετραετούς κύκλου σπουδών και μένει να το εγκρίνουμε ψηφίζοντας και σχετική νομοθετική ρύθμιση στη Βουλή.
Ανακοινώνουμε μέσα στο Νοέμβριο δυο Τμήματα τουρισμού σε μέρη που αποτελούν τουριστικούς προορισμούς το Πανεπιστήμιο Αιγαίου και στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Περιμένουμε βέβαια τις αποφάσεις των αρμοδίων οργάνων των Πανεπιστημίων και τα Τμήματα αυτά θα απευθύνονται σε αλλοδαπούς εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης φοιτητές με δίδακτρα και η διδασκαλία θα γίνεται στην αγγλική.
Ακούστε ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα που σημαίνει και ένα αναγκαίο έπαινο προς το Πολυτεχνείο της Κρήτης. Μεταπτυχιακό Τμήμα στα αγγλικά, απευθυνόμενο σε ξένους σε αλλοδαπούς για τον ορυκτό πλούτο για 20 θέσεις κατέθεσαν υποψηφιότητες 90 φοιτητές μεταπτυχιακοί. Και ρωτώντας τον Πρύτανη του Πολυτεχνείου Κρήτης από πού προέρχονται αυτοί, μου είπε ότι η πλειοψηφία τους προέρχεται από την Αφρική. Αυτή η συζήτηση έγινε στην πρόσφατη συνάντηση με την ηγεσία του Πολυτεχνείου Κρήτης στο Ηράκλειο την περασμένη εβδομάδα.
Υπάρχουν όχι ενδείξεις, αποδείξεις για τη δυνατότητα εξωστρέφειας της ελληνικής πανεπιστημιακής ή της ελληνικής Τριτοβάθμιας εν γένει κοινότητας. Θα στηρίξουμε όλες σας τις προσπάθειες. Όποιο Πανεπιστήμιο ή όποιο ΤΕΙ κάνει τέτοιου είδους τμήμα, θα πριμοδοτηθεί με προσωπικό και με χρήματα. Είναι η ώρα για την εξωστρέφεια αυτή.
Εκπρόσωποι των συντονιστικών των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ θα συνοδεύσουν την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου σε αποδοχή πρότασης του Κινέζου Υπουργού Παιδείας στην Κίνα στις αρχές Δεκεμβρίου. Είναι υπογραμμισμένη πολιτική μας θέση η εξωστρέφεια. Θα την στηρίξουμε όσο γίνεται περισσότερο.
Η Ελλάδα έχει το προνόμιο ενός ιδιαίτερου εκπαιδευτικού προϊόντος λόγω της ιστορίας της και της γεωγραφικής της θέσης και αυτό το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα θα το αξιοποιήσουμε στο έπακρο.
Όμως, πέραν της τριτοβάθμιας υπάρχει και η μεταλυκειακή μη τριτοβάθμια εκπαίδευση και κατάρτιση. Και είναι ακόμα μια διάσταση αυτή στην οποία δίνουμε προσοχή. Καταθέτουμε στο Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας, καταστατικές αρχές πολιτικής που επιτρέπουν διάλογο, διαφωνία ή συμφωνία. Και η μεταλυκειακή μη τριτοβάθμια, είναι μια αξιοποιήσιμη εκπαιδευτική δύναμη.
Στο πλαίσιο αυτό με το Υπουργείο Εργασίας διαμορφώνουμε πρόγραμμα αντίστοιχο των ευρωπαϊκών, εμπλέκοντας ενεργά τους εργοδότες και συνταιριάζοντας τη διδασκαλία στην τάξη με την πρακτική άσκηση, σε πραγματικό χώρο απασχόλησης. Ταυτοχρόνως, προσαρμόζουμε στη νομοθεσία τη λειτουργία των ΙΕΚ και των Κολεγίων αναγνωρίζοντας τα επαγγελματικά τους δικαιώματα, τα επαγγελματικά δικαιώματα των πτυχιούχων τους αλλά και προσδίδοντας τα χαρακτηριστικά της νομιμότητας και της διαφάνειας στη λειτουργία του χώρου ώστε ν’ αποτελέσει κι αυτός παράγοντα εξωστρέφειας.
Τα ΙΕΚ και Κολέγια που εκπαιδεύουν αλλοδαπούς στη Θεσσαλονίκη, σήμερα το κάνουν αυτό και με μεγάλη επιτυχία, συνθέτουν μια καλή πρακτική που πρέπει να τη στηρίξουμε, να την αναπτύξουμε και να τη διευρύνουμε. Υπουργείο, ΔΟΑΤΑΠ. Πρέπει να βοηθήσουμε σ’ αυτή την κατεύθυνση. Και ήδη έχουμε κάνει τις σχετικές προσπάθειες.
Στηρίζουμε αυτή τη μορφή της εκπαίδευσης, όχι αυτούς που κοροϊδεύουν την ελληνική πολιτεία. Όχι αυτούς που διαφημίζονται με τα χρήματα των φορολογουμένων και του ΙΚΑ στις τηλεοράσεις και αποκτούν προσβάσεις. Αυτούς θα τους διαλύσουμε. Με όλους τους άλλους όμως θέλουμε συνεργασία. Οι περισσότεροι είναι στον καλύτερο δρόμο, οι συντριπτικά περισσότεροι.
Τρεις τέσσερις διαμορφώνουν λανθασμένη εντύπωση γι’ αυτού του είδους την εκπαίδευση. Θα στηρίξουμε τη διαφάνεια και τη νομιμότητα, θα στηρίξουμε και αυτή τη μεταλυκειακή τριτοβάθμια εκπαιδευτική διαδικασία.
Στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση τώρα, μέλημά μας είναι τ’ ανοιχτά σχολεία. Ανοιχτά σχολεία με όσο το δυνατόν λιγότερα κενά. Υπάρχουν κενά. Ξεκινήσαμε τη χρονιά αγωνιζόμενοι να είναι τα βιβλία στη θέση τους. Ήταν. Να έχουμε επάρκεια, όχι πληρότητα κυρίες και κύριοι.
Οι συνδικαλιστικοί φορείς που μιλούν για 10.000 κενά περίπου, έχουν δίκιο. Είναι όμως τα κενά όταν τ’ αντιμετωπίζεις από την άποψη της πληρότητας. Δε μπορούμε. Δεν έχουμε χρήματα. Εμείς στοχεύσαμε στην επάρκεια και την πετύχαμε. Όμως στην εξέλιξη της χρονιάς διαμορφώνεται άλλο πρόβλημα.
Δάσκαλοι και καθηγητές ζητούν συνταξιοδοτήσεις. Δεν τις υπογράφω. Θα μείνουν εκεί. Να τις είχαν ζητήσει μέχρι 31/8 που είχαν δικαίωμα. Αποσπάσεις σε φορείς γιατί εμείς τροφοδοτούμε 192 φορείς με εκπαιδευτικό προσωπικό. Αν δεν υπήρχε το Υπουργείο Παιδείας και οι καθηγητές κι οι δάσκαλοι δε θα υπήρχε Εθνική Βιβλιοθήκη. Και φέτος που μεταφέρεται η Εθνική Βιβλιοθήκη στο φαληρικό Δέλτα, αποκτώντας πραγματικά η χώρα για πρώτη φορά Εθνική Βιβλιοθήκη, κατά κυριολεξία, από 30 αποσπασμένους εκπαιδευτικούς πέρυσι τους πήγαμε σε 50.
Αυτοί οι 20 λείπουν από την τάξη. Θα πάρουμε πίσω περίπου 200 απ’ αυτούς, απ’ όλη τη χώρα. Δε θα υπογράψουμε τις συνταξιοδοτήσεις και πάλι όμως υπάρχουν κενά σε φιλολόγους. Ως προς αυτό το θέμα τα παιδιά και οι εκπαιδευτικοί έχουν δίκιο. Αύριο θ’ ανακοινώσουμε ένα μέτρο προς συζήτηση ώστε να ληφθεί η σχετική απόφαση μέχρι τις 15 Νοεμβρίου για συνδρομή στην ανάγκη αυτή, με εκπαιδευτικό κόσμο με τρόπο αδάπανο. Γιατί δεν έχουμε πιστώσεις, δεν έχει ευχέρεια η κυβέρνηση να μας δώσει άλλες θέσεις και πρέπει να λειτουργήσουμε εκ των ενόντων.
Υπάρχουν κενά. Η αλήθεια είναι ένα, ο κυνισμός είναι δύο. Δε θέλουμε να είμαστε κυνικοί, θέλουμε να παλέψουμε να λέμε την αλήθεια και ν’ ακουγόμαστε σαν ειλικρινείς πολιτικοί επειδή δίνουμε τον αγώνα για να μειώσουμε το πρόβλημα. Αλλά τα κενά που δημιουργούν κενά και στην εκπαιδευτική και νοητική διαδικασία δεν πρέπει ν’ αυξάνονται με καταλήψεις που γίνονται για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Η ηγεσία του Υπουργείου, όλη η ηγεσία και ο Υπουργός και οι δυο Υφυπουργοί, στις δημόσιες παρεμβάσεις τους είπαν «ναι» στις κινητοποιήσεις, είναι δικαίωμα. Δε μπορούμε ν’ αφαιρέσουμε δικαιώματα. Αλλά υπάρχουν και νόμοι που λένε ότι πάνω από 3 μέρες εφαρμόζεται η νομοθεσία και τα κενά καλύπτονται. Η δημιουργία κενών από έλλειψη προσωπικού δημιουργεί τάση προς τα φροντιστήρια. Η δημιουργία περαιτέρω κενών και από πρακτικές που δε μπορούν να πληγώνουν την εκπαιδευτική διαδικασία, οδηγούν περισσότερο κόσμο προς τα φροντιστήρια.
Πρέπει αυτό το θέμα να κλείσει. Και, κυρίες και κύριοι, για να κλείσει μ’ έναν τρόπο οριστικό, δίνουμε τη μάχη να φύγει η εκπαίδευση από το λόγο 1 προς 10. Ο κ. Κυριαζής είναι εδώ, είναι αυτός που αν το πετύχουμε θα του το οφείλουμε, είναι ο άνθρωπος που θα οφείλουμε την υπέρβαση του 1 προς 10. Αισιοδοξούμε, έχει κάνει μια εκπληκτική μελέτη για την κατάσταση στη Δευτεροβάθμια και Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση προς την κυβέρνηση και προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Η διαβούλευση την οποία ο ίδιος κάνει είναι σ’ εξέλιξη και έχουμε ελπίδες. Θα είμαστε στην ευχάριστη θέση στο Τμήμα του Συμβουλίου μας για Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, ν’ ανακοινώσουμε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ. Οι κλήσεις, οι αξιολογήσεις και οι τελικές αποφάσεις είναι θέμα των επομένων ημερών ή και μιας ή δυο εβδομάδων. Κύριε Κυριαζή, θα έχετε την ευχέρεια να τα πείτε καλύτερα απ’ όσο εγώ τα λέω, όταν θ’ αναπτυχθεί η συζήτηση.
Θ’ απορροφηθούν βέβαια πρώτοι εκείνοι που περιμένουν να προσληφθούν από το διαγωνισμό του 2008. Δεν έχουμε σκοπό κυρίες και κύριοι ν’ αλλάξουμε το σύστημα των πανελλαδικών εξετάσεων.
Κύριε Κόκκινε, κ. Πρόεδρε, καλώς ορίσατε. Αυτό είναι μεγάλη στιγμή για μας, η ΔΟΕ είναι εδώ και χαιρόμαστε πάρα πολύ και για εσάς προσωπικά αλλά και για την Ομοσπονδία που εκφράζετε.
Αυτό που κάναμε λοιπόν μέχρι τώρα στο σύστημα πανελλαδικών εξετάσεων, ήταν να προσθέσουμε την Πληροφορική ως εξεταζόμενο μάθημα -ο κ. Πρόεδρος είναι και Πρόεδρος της σχετικής Πρωτοβάθμιας- και τίποτε άλλο. Η σχετική νομοθετική πρόβλεψη πάει στη Βουλή αύριο το μεσημέρι. Μόνο για τια παιδιά που θέλουν να δώσουν Πληροφορική, μόνο γι’ αυτά.
Πέραν τούτου, δεν έχουμε καμία διάθεση ν’ ανατρέψουμε τον προγραμματισμό των μαθητών και των οικογενειών τους, το είπα και σήμερα το πρωί στην τηλεόραση, το λέμε συνέχεια, και ο αρμόδιος Υφυπουργός, ο κ. Δερμετζόπουλος μα κι εγώ. Η διαρθρωτική αλλαγή του νέου Λυκείου από την Τράπεζα Θεμάτων ως τα νέα βιβλία, θα εφαρμοστούν ώστε να φανούν στην πράξη αν είναι σωστά ή λάθος, να φανεί στην πράξη η χρησιμότητα, η δυναμική αλλά και το πρόβλημα που έχουμε, αν έχουμε πρόβλημα.
Τα θέματα της Τράπεζας Θεμάτων, ειρήσθω εν παρόδω, θα τα δώσουμε τώρα. Η σχετική διαμαρτυρία ήταν ευλογότατη την περσινή ακαδημαϊκή. Δόθηκαν μετά τις ευρωεκλογές, στις 27 Μαΐου για εξετάσεις που άρχισαν στις 29. Απαράδεκτο. Είχαμε και πρόταση να τα δώσουμε το Μάρτιο, για να επιτελούμε περισσότερο εκπαιδευτικό έργο που συντείνει στην ανάπτυξη κριτικού πνεύματος, τελικά αποφασίσαμε και ήταν και η πρόταση του κ. Γκλαβά από τι ΙΕΠ αυτή, να τα δώσουμε τώρα και θα τα δώσουμε κ. Γκλαβά. Δώσαμε της Α’ Λυκείου και την επόμενη εβδομάδα θα δώσουμε της Β’ Λυκείου. Για τη Γ’ δεν έχουμε ακόμα.
Ταυτοχρόνως παρεμβαίνουμε διορθωτικά από φέτος σε ορισμένα θέματα που έχουν να κάνουν, που σχετίζονται κυρίες και κύριοι, με την ελάφρυνση της εξεταστέας ύλης, από παντού παίρναμε τις σχετικές διαμαρτυρίες και ήταν πραγματικά συγκλονιστικό αυτό, να σου λένε μαθητές, δάσκαλοι και καθηγητές να μειωθεί η ύλη σε όλη τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, βάσει του διαλόγου, ξαναλέω με τους καθηγητές και τους γονείς.
Στόχος μας είναι η παιδεία και όχι κυρίες και κύριοι η συσσώρευσης τεράστιας ύλης η οποία εξωθεί τα παιδιά στην παπαγαλία και στα φροντιστήρια χωρίς πραγματικό αντίκρισμα.
Ερωτήθηκα από τα παιδιά στη Β’ Λυκείου του 1ου Πειραματικού Λυκείου της Τούμπας όπου έκανα μάθημα, πώς βλέπω τα φροντιστήρια. Και τους είπα ότι τα φροντιστήρια, γιατί η τάξη στην οποία ήμουν κυρίες και κύριοι ήταν παραδειγματική, ήταν για μένα μια πολύ μεγάλη έκπληξη, παιδιά 16-17 ετών με ωριμότητα μεγάλου ανθρώπου, με τα ελληνικά τους τέλεια.
Σημειώστε επίσης ότι σε όλη τη χώρα στα Δημοτικά Σχολεία που πηγαίναμε, στη Στ’ τάξη και ακούγαμε παιδιά να μιλούν χωρίς πια τοπικά γλωσσικά ιδιώματα. Τα παιδιά σε όλη τη χώρα μιλούν τα ίδια ελληνικά. Μάλιστα ρωτούσα: «Εσύ παιδί μου από πού είσαι;». Γιατί η προφορά ήταν αθηναϊκή, ήταν θεσσαλονικιώτικη. Δηλαδή ήταν πόλεις… «Από το χωριό τάδε» μου έλεγε.. «Ο μπαμπάς σου, η μαμά σου;». «Μένουμε εδώ». «Πού γεννήθηκες;». «Εδώ». «Πού πέρασες όλα τα χρόνια της ζωής σου;». «Εδώ».
Τα ίδια ελληνικά με τη Θεσσαλονίκη, με την Αθήνα, με το Βόλο, με την Πάτρα, με το Ηράκλειο, με όλη την Ελλάδα. Σε χωριουδάκι. Αυτό είναι επίτευγμα των δασκάλων και των καθηγητών και τους αξίζουν συγχαρητήρια.
Λοιπόν με ρώτησαν τα παιδιά «Τι γίνεται με τα φροντιστήρια» τους λέω «τα φροντιστήρια είναι και λίγο θέμα της ανταγωνιστικής διάθεσης των γονιών σας. Αν δεν υπήρχαν τα κενά και η πληθώρα της ύλης που δημιουργεί συνθήκες ράλι για τους εκπαιδευτικούς, θα έλεγα ότι οι γονείς σας είναι αδικαιολόγητοι». Αν άρουμε την ποσότητα της ύλης και τα κενά, απομειώνεται η ανάγκη φροντιστηρίων και θα καμφθεί αυτή η πρακτική, ως ακριβή και περιττή.
Εκτός όμως από την ανάγκη να συνειδητοποιήσουμε πως εκπαίδευση και παιδεία δεν ταυτίζονται, άλλη τόση είναι η ανάγκη να καταλάβουμε ότι υπάρχει ανάγκη όσμωσής τους στο πλαίσιο ενός εκπαιδευτικού συστήματος. Δυστυχώς στην Ελλάδα βιώνουμε μόνο τις διαφορές τους, εμείς είμαστε υπουργοί Εκπαίδευσης εδώ, το παλεύουμε να γίνουμε Υπουργοί Παιδείας. Το παλεύουμε.
Σήμερα είναι μια διαδικασία εκπαίδευσης, μόρφωσης, παιδείας. Το παλεύουμε κάθε μέρα. Κάθε μέρα οργανωτικά προβλήματα και οικονομικά προβλήματα. Όλος ο διάλογος αν δεν τον γυρίσουμε εμείς αλλιώς, πηγαίνει εκεί. Όμως εδώ είναι Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, δεν είναι Υπουργείο Εκπαίδευσης, είναι Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων.
Η εκπαίδευση παρέχει στους ανθρώπους μέθοδο, πληροφορίες, γνώσεις. Η παιδεία στηρίζεται στα παραπάνω αλλά δεν εξαντλείται σε αυτά. Μέσα από συγκεκριμένες δράσεις αποσκοπεί στη δημιουργία ολοκληρωμένων ανθρώπων, ελεύθερων, υπεύθυνων και ικανών να αποφασίζουν.
Προσπαθούμε να λειτουργήσουμε στα όρια του κεντρικού μα στόχους για λιγότερη ποσότητα ύλης, αλλά περισσότερη παιδεία. Και εγκαινιάσαμε φέτος τις δράσεις του κοινωνικού σχολείου. Παλεύουμε οι δράσεις αυτές να πάνε σε όλη τη χώρα. Δρούμε παράλληλα με τα μαθήματα, λίγες φορές και μέσα σε αυτά στη γυμναστική, προσπαθώντας να διαμορφώσουμε ολοκληρωμένους ανθρώπους ολοκληρωμένες προσωπικότητες, μέσα από σωστότερη πληροφόρηση και ανάπτυξη διαφορετικών πτυχών του χαρακτήρα των μαθητών.
Οι δράσεις του κοινωνικού σχολείου εντάσσονται στο σύνολο της σχολικής κοινότητας και δεν αποτελούν μεμονωμένες προσπάθειες τα λεγόμενα πιλοτικά προγράμματα. Όπου ακούτε «πιλοτικό πρόγραμμα» να κρατάτε μικρό καλάθι. Είναι κάτι που θέλουμε να κάνουμε, αλλά καταφέρνουμε να το κάνουμε σε πέντε σχολεία και λέμε πιλοτικά, για να το δείξουμε. Τα σχολεία όμως είναι 13.330. Όταν μιλάμε για καθολικές δράσεις πρέπει να έχουμε αυτό τον αριθμό για να λειτουργούμε στα όρια της ισότητας που επιβάλλει το Σύνταγμα.
Στο τέλος του σχολικού έτους οι δράσεις της άθλησης θα έχουν περάσει και στα 13.330 σχολεία. Είναι υπόσχεση που ήδη εφαρμόζουμε. Οι δράσεις της προστασίας των παιδιών από το διαδίκτυο θα έχουν περάσει και στα 13.330 σχολεία. Να δυο καθολικές δράσεις στο πλαίσιο του κοινωνικού σχολείου.
Διατροφή. Άθληση διατροφή σημαίνει αυτοεκτίμηση, σημαίνει υγεία, ενημέρωση για μολυσματικές ασθένειες, για σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα. Χτες ήμουν παρών σε σχετικό μάθημα του κ. Ασκητή στο Περιστέρι, ήταν μυσταγωγικό για τους γονείς. Μυσταγωγικό. Οι γονείς ρουφούσαν την πληροφόρηση, ρωτούσαν. Θέλουμε να το κάνουμε όσο μπορούμε περισσότερο αυτό.
Άλλες δράσεις του κοινωνικού σχολείου πάνε στους μαθητές (άθληση), άλλες πάνε στους γονείς για να πάνε στους μαθητές. Γιατί δεν έχουμε τη δυνατότητα για ορισμένα ευαίσθητα θέματα όπως είναι η σεξουαλική αγωγή να έχουμε εκπαιδευτικό προσωπικό που μπορεί να διεκπεραιώσει μια τέτοια λειτουργία. Εκεί πάμε στους γονείς, είναι καλύτεροι ιμάντες μεταφοράς της συγκεκριμένης πληροφόρησης ή και της γνώσης.
Μέχρι το τέλος της χρονιάς θα έχουμε 1.500 Σχολές γονέων σε λειτουργία. Κάθε χρόνο θα προσθέτουμε 1.500. Όπως είπε ο Πρόεδρος του ΥΠΕΠ κάποια στιγμή η ρόδα θα κυλήσει και αν η ρόδα κυλήσει θα συνεχίσει να κυλά.
Είμαι στο τέλος αλλά τώρα είναι το σημαντικότερο και το προοπτικό.
Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση.
Κύριοι Πρυτάνεις, κύριοι Πρόεδρο ΤΕΙ, κύριοι πρόεδροι φορέων, κύριοι εκπρόσωποι Κομμάτων, συνδικαλιστικών φορέων πιστεύουμε ότι όλες οι προσπάθειες πρέπει να επικεντρωθούν στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Άλλοι Υπουργοί άλλες πολιτικές ηγεσίες άλλες Κυβερνήσεις επικεντρώθηκαν στο Πανεπιστήμιο, που όσο σύνηθες κι αν είναι αυτό, αυτό ακούγεται επικοινωνιακά, στο Λύκειο που όταν λένε Λύκειο εννοούν πανελλαδικές εξετάσεις οι άνθρωποι τουλάχιστον, εμείς θέλουμε να πάμε στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση.
Στο άκουσμα αυτής μας της πρόθεσης σας μιλώ ειλικρινά από όλη την Ελλάδα κυρίως από γονείς ακούστηκαν φωνές επιδοκιμασίας. Θα προσπαθήσουμε να αλλάξουμε τα πράγματα και τις καταστάσεις στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση καθώς εκεί διαμορφώνεται ο χαρακτήρας και η προσωπικότητα του ανθρώπου, εκεί διαπαιδαγωγείται ο πολίτης και αποκτά πέρα από δεξιότητες και καθοριστικές για την ποιότητα της ζωή του συνήθειες και συμπεριφορές.
Εκεί συντελούνται και τα πρώτα άλλα πολύ ουσιαστικά βήματα της εθνικής κατάρτισης. Να το επαναλάβω: τα πρώτα, αλλά πολύ ουσιαστικά βήματα της εθνικής κατάρτισης. Δηλαδή της αυτογνωσίας που προϋποτίθεται της κατανόησης του άλλου, του εταίρου, δηλαδή της ουσιωδέστερης λειτουργίας για τους Έλληνες και τις Ελληνίδες στην ενωμένη Ευρώπη. Δεν μπορείς ποτέ να καταλάβεις τον άλλον αν δεν ξέρεις ποιος είσαι εσύ. Και σε μια διεθνοποιημένη ή ευρωπαϊκοποιημένη ελληνική κοινωνία αυτό είναι απαραίτητο.
Η εθνική κατάρτιση βρίσκεται σε μειονεκτική θέση παρ’ ότι υπάρχει πολύς βεμπαλισμός γι’ αυτό κομματικός, πολλές φορές ατομικός στην πράξη τα αποτελέσματα είναι μηδαμινά. Οι ιδεολογικοί μηχανισμοί του κράτους είναι χονδροειδείς, η εκπαίδευση στερείται των κατάλληλων μέσων και όμως ξαναλέω και συγκρατήστε το: η γνώση του άλλου προϋποθέτει αυτογνωσία. Αλλιώς δεν καταλαβαίνεις ποιος είναι αυτός που σου μιλά.
Για να κάνουμε το σχολείο μας ουσιαστικότερο και ελκυστικό και να αποκαταστήσουμε τη σημασία της γνώσης που σήμερα εξασθενεί περιθωριοποιούμενοι από την άμετρη πληροφόρηση, οφείλουμε να μειώσουμε την ύλη των μαθημάτων. Σε πρώτη φάση απαλείφοντας μέρη της, χοντροπιά αυτό αλλά αναγκαία παρέμβαση και σε δεύτερη φάση συμπυκνώνοντάς την ίσως με τη συγγραφή κάποιων νέων βιβλίων. Και αυξάνοντας ταυτόχρονα την ενασχόληση με ζητήματα που ολοκληρώνουν την προσωπικότητα του μαθητή της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης δημιουργική απασχόληση, άθληση, αισθητική αγωγή. Όχι καλλιτεχνικά, αισθητική αγωγή, δυνατότητα αξιολόγησης του ωραίου από το άσχημο. Έτσι η Ισπανία έγινε όμορφη χώρα. Από μια χώρα μαύρη και άραχνη που ήταν τη δεκαετία του ’70 και στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Γιατί απέκτησαν οι μαθητές μέσα από το σχολείο τους αίσθηση του ωραίου, έλεγαν «αυτό είναι ωραίο και αυτό δεν είναι».
Η σημασία της διάκρισης είναι η κορυφαία νοητική λειτουργία του ανθρώπου. Εμείς θέλουμε αυτή να είναι κτήμα του μαθητή από τα μικράτα του.
Αυτό είναι το θέμα κυρίες και κύριοι, αυτό είναι το θέμα της συνεδρίασης του Συμβουλίου Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης εκεί θα καταθέσουμε ως εισαγωγή στις εργασίες τις θέσεις και τις προτάσεις μας για το Δημοτικό σχολείο που χρειάζεται το εκπαιδευτικό μας σύστημα και η παιδεία μας. Ο διάλογος θα πρέπει να καταλήξει σε συμπεράσματα και προτάσεις προς τη Βουλή, ώστε αμέσως μετά να καταθέσουμε το σχετικό σχέδιο νόμου.
Στη χώρα μας ξέσπασε το 2009 -προσέξτε δεν δημιουργήθηκε το 2009, ξέσπασε το 2009- μια τεράστια οικονομική κρίση η οποία κυοφορείτο χρόνια, ξέσπασε τότε στα δικά μας χέρια ως πολιτική ηγεσία, ήμουν κι εγώ εκεί δυστυχώς και ανέδειξε όλα τα προβλήματα του κοινωνικού κράτους η κρίση αυτή, ειδικά του εκπαιδευτικού μας συστήματος.
Πριν η οικονομική ακμή μέσω των χρημάτων που διανέμονταν πελατειακά πολλές φορές, με ανορθολογικό τρόπο έκρυβε τα προβλήματα αυτά. Η υποχρηματόδηση όμως της εκπαίδευσης λόγω κρίσης τα εκτίναξε. Ενδεικτικά από το 2011 έως σήμερα κάθε ηγεσία του Υπουργείου και η δική μας διαχειρίζεται μειώσεις της χρηματοδότησης. Η συνολική μείωση είναι της τάξης του 30,75% που αντιστοιχεί σε μείωση πιστώσεων κατά περίπου 2 δις ευρώ. Οι αριθμοί είναι του κ. Κυριαζή δεν είναι δικοί μου. Όπως ο ίδιος μου λέει από 3,8% του ΑΕΠ πέσαμε το 1,8%. Ναι, σας ρωτώ δημοσίως θέμα, αυτό διαχειριζόμαστε.
Μας λένε «Δεν είναι καλή επιλογή αυτή» τους λέμε «ευχαριστούμε πολύ». Να αναρωτηθούν αυτοί οι οποίοι μας χρεώνουν αυτή την πολιτική επιλογή και δεν αναγνωρίζουν ότι είναι προσπάθεια εν μέσω κρίσης να δουν λιγάκι τη διαχείριση της κρίσης από τους Δήμους και τις Περιφέρειες που κέρδισαν Κόμματα της αντιπολίτευσης. Ας κάνουν μια διάγνωση τους πρώτους μήνες τι προϋπολογισμούς ψηφίζουν, τι δημοτικά τέλη υποβάλλουν. Άλλαξαν οι πολιτικές; Κύριε Πατούλη είστε εδώ, συνάδελφοί σας με τη δημαγωγία στο στόμα.
Δεν είναι επιλογή μας κυρίες και κύριοι αυτό, είναι μια κατάσταση που έφερε η κρίση. Μην μας χρεώνετε πολιτικές απομείωσης. Στόχοι μας είναι το 5% στην εκπαίδευση, δεν έχουμε τα χρήματα. Και εμείς διαχειριζόμαστε θεσμούς κοινωνικού κράτους στην εκπαίδευση της ακμής, εν μέσω οικονομικής παρακμής και κρατήσαμε τις δομές ανοιχτές με πάρα πολύ μεγάλη προσπάθεια. Αυτό είναι άθλος όλων των Υπουργών και των Υφυπουργών που πέρασαν από εδώ.
Οι υποχρεώσεις μας εν μέσω κρίσης πολλαπλασιάζονται από τα προβλήματα, χωρίς χρήματα. Και οι δυσκολίες γίνονται πολλές φορές ανυπέρβλητες. Ωστόσο με ορθή στοχοθέτηση, θάρρος, πίστη, συνεννόηση και γρήγορες και αποτελεσματικές κινήσεις, προσπαθούμε να πετύχουμε σημαντική αναβάθμιση, όσο γίνεται.
Έως σήμερα, παρά την επταετή και μεγάλη ύφεση επτά χρόνια ύφεσης από το 2008 σημειώστε το αυτό, διεθνής ύφεση και ελληνική ύφεση κρατήσαμε όρθιες τις δομές της εκπαίδευσης, χωρίς ανέξοδες όσο και ανεδαφικές υποσχέσεις κυρίες και κύριοι με πλήρη πλέον επίγνωση των δυσκολιών και των προκλήσεων, αλλά και με ακλόνητη αποφασιστικότητα για αξιοποίηση των ευκαιριών που ποτέ δεν έπαψαν να υπάρχουν, δίνουμε σήμερα τη μάχη μας με πίστη και περιμένουμε τη δημιουργική συμβολή όλων στο εθνικής σημασίας κοινό μας καθήκον.
Έχουμε τη σημερινή συνεδρίαση που σε ό,τι αφορά το Υπουργείο αυτά έχει να πει, θα σας ακούσουμε. Ο διάλογος θα είναι εξαντλητικός και όπως τον θέλετε, δεν έχουμε να προτείνουμε κάτι.
Άκουσα ότι ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ θέλει πριν να κάνει μια δήλωση, ευχαρίστως. Μέσα στο Νοέμβριο συνέρχεται επαναλαμβάνω το Τμήμα, το Συμβούλιο Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης το Τμήμα του ΕΣΥΠ, ο διάλογος ξεκινάει εκεί θα υπάρχει εισήγηση που θα εξειδικεύει αυτές τις καταστατικές σκέψεις για την Πρωτοβάθμια, θα σας διανεμηθεί η εισήγηση πριν, ώστε να προετοιμαστούν οι απαντήσεις, οι τοποθετήσεις, οι αντιρρήσεις, οι συμφωνίες, οι συναινέσεις και στη συνέχεια θα δουλεύουμε σε τακτά χρονικά διαστήματα με την κα Προϊόβολου επικεφαλής και μέσα με τέλος Ιανουαρίου μετά του Αγίου Ιωάννη εν πάση περιπτώσει θα αρχίσει να τρέχει ο καταληκτικός μας χρόνος, ώστε το Συμβούλιο αυτό να κατασταλάξει και να συνέλθει πάλι το Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας για να συζητήσει το πόρισμα.
Αν τω μεταξύ, ξέρω κ. Πρόεδρε υπάρχουν διαδικασίες σύγκλησης του Εθνικού Συμβουλίου από τα μέλη του;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το Συμβούλιο το συγκαλεί ο Πρόεδρος επομένως μπορώ να το συγκαλέσω.
Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Αν έχετε κάποιο άλλο λόγο να το συγκαλέσετε το κάνετε ελεύθερα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πολύ ευχαρίστως.
Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Οφείλω να σας πω ότι με τον κ. Πρόεδρο τον κ. Κάτσικα, δεν δέχτηκα να έχω ούτε πεντάλεπτη συνεργασία πριν τη συνεδρίαση. Θέλω κ. Πρόεδρε όλα να είναι αυθεντικά, τίποτε να μην ετεροκαθορίζεται, έχετε τις αρμοδιότητες που έχετε να τις ασκήσετε στο μέτρο της δικής σας ευθύνης και της κρίσης.
Αυτά είχα να πω κυρίες και κύριοι και σας ευχαριστώ πολύ που με ακούσατε με υπομονή.