Ένας δάσκαλος ήθελε να διδάξει μία φορά στους μαθητές του την αξία της ομαδικότητας. Έτσι, μία ημέρα, πήγε στην τάξη του για το μάθημα των μαθηματικών χωρίς όμως να έχει πάρει μαζί του τα τρίγωνα και τους χάρακες, μόνο τα βιβλία του.

Γράφει η ΜΑΡΙΑ ΣΚΑΜΠΑΡΔΩΝΗ


-Δυστυχώς, τους είπε, παρέλειψα να φέρω σήμερα τα όργανα για το μάθημα. Τα βιβλία είναι μεν πολύτιμα, αλλά χρειάζεται και ο χάρακας για να το συμπληρώσει.
Τότε, τους πρότεινε να κάνουν μάθημα γεωγραφίας. Όμως, τότε διαπίστωσε πως δεν είχε μαζί του το χάρτη των χωρών.
-Δυστυχώς, δεν έχω μαζί μου το χάρτη. Θα θέλατε να κάνουμε ένα μάθημα ιστορίας;
-Οι μαθητές συμφώνησαν, αλλά διαπίστωσαν πως τότε δεν είχαν μαζί τους το βιβλίο και δε θα μπορούσαν να παρακολουθήσουν το μάθημα.
Τότε, ο δάσκαλος πήρε το λόγο και είπε:
-Έτσι είμαι και εμείς, παιδιά μου. Χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλο για να μπορέσουμε να κάνουμε τον κόσμο αυτό καλύτερο. Άλλη χρησιμότητα έχει ο πίνακας, άλλη ο χάρτης, άλλη το βιβλίο, άλλη η κιμωλία. Όμως, δεν μπορεί το ένα να μείνει μακριά από το άλλο…