Το σκισμένο βιβλίο είναι μόνο σκισμένο βιβλίο;

Γράμμα σε έναν μικρό φίλο που έσκισε το βιβλίο του

Του Νίκου Τσούλια

Φίλε μου…

Ας σκεφτούμε… Οι περισσότερες πράξεις μας και ενέργειές μας δεν εκδηλώνουν το πώς βλέπουμε τον κόσμο, δεν εκφράζουν τον χαρακτήρα μας και την ψυχική μας διάθεση, δεν αποτυπώνουν τη νοοτροπία μας και τον τρόπο της σκέψης μας;

Για να σκεφτούμε…. Όταν σκίζουμε ένα βιβλίο, είναι απλώς η καταστροφή ενός υλικού αντικειμένου; Φυσικά και όχι, γιατί το βιβλίου δεν είναι το χαρτί και ό,τι πιάνουμε με τα χέρια μας. Είναι το περιεχόμενό του και το μήνυμά του. Είναι πνευματικό αγαθό! Καταστρέφοντας ένα βιβλίο είναι σαν απαγορεύουμε στον συγγραφέα να μας πει την άποψή του για ένα θέμα.

Ας προχωρήσουμε. Αλλά το βιβλίο δεν είναι το βασικό εργαλείο για το σχολείο σε κάθε εποχή; Θα μπορούσε να υπάρχει σχολείο και εκπαίδευση χωρίς αυτό; Μπορεί κανένας να φανταστεί έναν κόσμο χωρίς βιβλία;

Για να προβληματιστούμε… Ποιος θα μπορούσε να φτιάξει τη ζωή του, να δημιουργήσει το μέλλον του χωρίς τα βιβλία και τη γνώση που κουβαλάνε; Μπορούμε να φανταστούμε τη ζωή μας χωρίς Γράμματα;

Για να αναρωτηθούμε… Όλοι μας έχουμε επαφή με τα βιβλία. Στα σπίτια μας, αρκετοί είμαστε πάνω από τα βιβλία ώρες και ώρες. Γιατί; Δεν νιώθουμε ότι με τα βιβλία και με το διάβασμά τους γνωρίζουμε τον Κόσμο μα και, το πιο σημαντικό, τον εαυτό μας; Όταν διαβάζουμε, δεν κάνουμε διάλογο με το συγγραφέα αλλά και με τον εαυτό μας; Δεν νιώθουμε μια ξεχωριστή γλύκα ομορφιάς, όταν διαβάζουμε ένα καλό βιβλίο, ένα μυθιστόρημα, ένα παραμύθι, ένα διήγημα;

Υπάρχει όμως και κάτι άλλο. Ο συμβολισμός! Ξέρεις ποιοι και γιατί κατέστρεφαν και έκαιγαν τα βιβλία που τα εχθρεύονταν; Οι Ναζί και τα αυταρχικά καθεστώτα. Ένας ποιητής είχε πει τότε. «Αν κάπου καίνε τα βιβλία, μετά θα κάψουν και ανθρώπους». Και ξέρετε ποια ήταν η συνέχεια. Οι Ναζί έκαναν το Ολοκαύτωμα! Ξέρετε γιατί το έκαναν; Γιατί δεν ήθελαν την ελευθερία της σκέψης! Αλλά μπορεί ένας άνθρωπος να νοηθεί ως άνθρωπος αν δεν μπορεί να σκέπτεται ελεύθερα, να έχει τη δική του άποψη, να σχεδιάζει και να ονειρεύεται το μέλλον του όπως αυτός το θέλει;

Φυσικά, φίλε μου δεν έχει καμιά σχέση με αυτά. Αλλά δεν πρέπει να αναρωτηθείς το εξής; Αν σκίζαμε όλοι τα βιβλία, για οποιοδήποτε λόγο, δείχνοντας έχθρα ή αποστροφή προς αυτά, τι κοινωνίες θα φτιάχναμε;

Να σου πώς τη δική μου γνώμη και απλά σκέψου μήπως κάτι από αυτά έχει αξία και προβληματίσου.
Αν αγαπάς το βιβλίο, αγαπάς τον εαυτό σου, γιατί το μέλλον σου είναι «γραμμένο» με Γράμματα. Χωρίς γνώσεις μπορεί να σταθεί κάποιος σήμερα στη ζωή με δημιουργικότητα και με αισιοδοξία;

Τρεις είναι – κατά τη γνώμη μου – οι αξίες στη ζωή, που δίνουν και το περιεχόμενό της και το νόημά της: Η Αγάπη, η Αρετή και η Γνώση. Και τα βιβλία δεν καλλιεργούν μόνο τη Γνώση μα και το συναίσθημά μας και την ψυχή μας.

Αγάπησε τα βιβλία και το διάβασμα και η ζωή θα σου είναι γενναιόδωρη, θα σου δώσει περισσότερα από όσα ονειρευτείς, θα νιώθεις την ομορφιά της ζωής και του εαυτού σου.