Οι γονείς συχνά προβληματίζονται για το μέχρι ποια ώρα πρέπει να επιτρέπουν στα παιδιά τους να επιστρέφουν στο σπίτι το βράδυ. Είναι μια απόφαση που δεν έχει μια απόλυτη απάντηση, καθώς εξαρτάται από την ηλικία, την ωριμότητα, το περιβάλλον και τις δραστηριότητες του παιδιού. Από τη μία πλευρά, οι γονείς θέλουν να εξασφαλίσουν την ασφάλειά του, από την άλλη, όμως, δεν θέλουν να του στερήσουν την κοινωνική ζωή και την ανεξαρτησία που χρειάζεται για να εξελιχθεί.
Δείτε Πότε πρέπει να βάζουμε όρια στα παιδιά; Μέχρι ποιου σημείου;
Η ηλικία και η ωριμότητα είναι καθοριστικοί παράγοντες. Ένα παιδί δέκα ετών έχει σαφώς διαφορετικές ανάγκες και όρια από έναν δεκαεξάχρονο έφηβο. Οι μεγαλύτεροι έφηβοι μπορούν να διαχειριστούν καλύτερα την αυτονομία τους, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι είναι εξίσου υπεύθυνοι. Κάποιοι ακολουθούν τους κανόνες με συνέπεια, ενώ άλλοι χρειάζονται περισσότερη καθοδήγηση για να μάθουν να κρίνουν σωστά τους κινδύνους.
Η φύση της εξόδου παίζει επίσης ρόλο. Μια σχολική εκδήλωση ή μια βραδινή έξοδος με φίλους σε ασφαλές περιβάλλον διαφέρει από μια βόλτα χωρίς σαφές πρόγραμμα. Οι γονείς πρέπει να γνωρίζουν πού βρίσκεται το παιδί τους, με ποιον είναι και τι δραστηριότητες περιλαμβάνει η έξοδος. Η εμπιστοσύνη δεν σημαίνει άγνοια, αλλά μια σχέση επικοινωνίας που επιτρέπει στο παιδί να αισθάνεται ανεξάρτητο, αλλά και προστατευμένο.
Επιπλέον, η περιοχή διαμονής της οικογένειας επηρεάζει την απόφαση. Σε μια μικρή πόλη, ίσως είναι ασφαλές για ένα μεγαλύτερο παιδί να κυκλοφορεί ως αργά, ενώ σε μια μεγαλούπολη οι κίνδυνοι είναι διαφορετικοί. Επίσης, η διαθεσιμότητα ασφαλών μεταφορικών μέσων και η δυνατότητα να επιστρέψει το παιδί με ασφάλεια στο σπίτι είναι παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη.
Σε πρακτικό επίπεδο, για παιδιά 10-12 ετών, η επιστροφή στο σπίτι δεν θα πρέπει να ξεπερνά τις 9 το βράδυ, εκτός αν πρόκειται για κάποια ειδική περίσταση. Για εφήβους 13-15 ετών, μια λογική ώρα επιστροφής μπορεί να είναι γύρω στις 10-11, ενώ για μεγαλύτερους εφήβους 16-18 ετών, η ώρα επιστροφής εξαρτάται από τη δραστηριότητα και μπορεί να καθορίζεται σε συνεννόηση με τους γονείς.
Το σημαντικότερο είναι να υπάρχουν ξεκάθαροι κανόνες και επικοινωνία. Όταν οι γονείς εξηγούν στο παιδί γιατί ορίζουν ένα συγκεκριμένο ωράριο και δεν επιβάλλουν αυθαίρετους περιορισμούς, εκείνο είναι πιο πιθανό να σεβαστεί τα όρια και να δείξει υπευθυνότητα. Αν το παιδί αποδειχθεί αξιόπιστο, οι γονείς μπορούν σταδιακά να του επιτρέψουν μεγαλύτερη ευελιξία, δίνοντάς του την ευκαιρία να διαχειριστεί την ελευθερία του με μεγαλύτερη υπευθυνότητα.
Δείτε Βιντεοπαιχνίδια: Πόση ώρα πρέπει να αφήνω το παιδί να παίζει;
Δεν υπάρχει μια ενιαία λύση που να ταιριάζει σε όλες τις οικογένειες, καθώς κάθε παιδί είναι διαφορετικό και κάθε γονέας καλείται να προσαρμοστεί στις ανάγκες και τις συνθήκες του σπιτιού του. Αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία δεν είναι η ακριβής ώρα επιστροφής, αλλά η σχέση εμπιστοσύνης που χτίζεται ανάμεσα στους γονείς και τα παιδιά. Όταν ένα παιδί νιώθει ότι το εμπιστεύονται, αλλά και ότι υπάρχουν ασφαλή όρια για την προστασία του, τότε δεν βλέπει τους κανόνες ως περιορισμό, αλλά ως μια βάση που του επιτρέπει να μεγαλώσει με σιγουριά και αυτοπεποίθηση.