Πίνακας περιεχομένων

Στη σύγχρονη οικογενειακή ζωή, ο ρόλος των γονέων έχει αποκτήσει πολλές νέες μορφές. Μία από αυτές, που συζητείται όλο και περισσότερο, είναι εκείνη των λεγόμενων «γονέων-ελικόπτερων». Ο όρος, παρότι ξεκίνησε από την αγγλόφωνη βιβλιογραφία, περιγράφει μια υπερβολικά παρεμβατική συμπεριφορά που αναγνωρίζεται πλέον και στην ελληνική πραγματικότητα.

Πρόκειται για γονείς που επιδιώκουν να έχουν συνεχή επίβλεψη, να παίρνουν αποφάσεις αντί για τα παιδιά τους και να προλαμβάνουν κάθε πιθανή αποτυχία ή δυσκολία. Όμως, αυτή η προσέγγιση συχνά φέρνει τα αντίθετα αποτελέσματα, περιορίζοντας την ωρίμανση και την αυτονομία των παιδιών.

Δείτε εδώ

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά ενός γονέα-ελικόπτερου

Οι γονείς-ελικόπτερα δεν αρκούνται στη συμβουλευτική παρουσία. Συχνά:

Αναλαμβάνουν να λύσουν προβλήματα που το παιδί μπορεί να διαχειριστεί μόνο του.

Παρεμβαίνουν σε κοινωνικές σχέσεις ή σχολικές καταστάσεις χωρίς να ερωτηθούν.

Εκφράζουν έντονη ανησυχία για την ασφάλεια ή την απόδοση του παιδιού.

Δυσκολεύονται να αποδεχτούν πως το παιδί μεγαλώνει και μπορεί να αναλάβει ευθύνες.

Αυτή η συμπεριφορά δεν αφορά μόνο τους γονείς μικρών παιδιών, αλλά εμφανίζεται και σε εφήβους ή ακόμα και σε φοιτητές και νέους εργαζόμενους.

Οι συνέπειες της υπερπροστατευτικότητας στα παιδιά

Η διαρκής παρέμβαση, όσο καλοπροαίρετη κι αν είναι, μπορεί να οδηγήσει σε:

Έλλειψη αυτοπεποίθησης και φόβο αποτυχίας.

Δυσκολία στη λήψη αποφάσεων.

Συναισθηματική εξάρτηση από τους γονείς.

Αργή ωρίμανση και δυσκολία προσαρμογής στην ενήλικη ζωή.

Τα παιδιά που μεγαλώνουν με τέτοια πρότυπα τείνουν να αισθάνονται ότι δεν τους έχει δοθεί ποτέ ο «χώρος» να δοκιμάσουν, να αποτύχουν και να μάθουν μέσα από την εμπειρία.

Τι είναι οι «Γονείς ελικόπτερα» – Πώς να τους αντιμετωπίσετε
Πώς να αναγνωρίσετε τέτοιες συμπεριφορές στους δικούς σας γονείς

Αν αναρωτιέστε αν οι γονείς σας ανήκουν στην κατηγορία των «ελικόπτερων», σκεφτείτε τα εξής:

Σας κάνουν συνεχώς ερωτήσεις για κάθε λεπτομέρεια της ζωής σας;

Απογοητεύονται ή θυμώνουν όταν δεν ακολουθείτε τις συμβουλές τους;

Παρεμβαίνουν ακόμα και χωρίς να τους το ζητήσετε;

Δυσκολεύονται να δεχτούν πως έχετε προσωπική ζωή ή δικαίωμα στη μυστικότητα;

Αν αναγνωρίζετε αυτά τα σημάδια, τότε ίσως ήρθε η ώρα να θέσετε κάποια όρια.

Δείτε ακόμη

Στρατηγικές για να αντιμετωπίσετε έναν γονέα-ελικόπτερο

Η διαχείριση μιας τόσο στενής και παρεμβατικής σχέσης δεν είναι εύκολη υπόθεση. Υπάρχουν όμως τρόποι να δημιουργήσετε χώρο για ανεξαρτησία χωρίς να καταστρέψετε τη μεταξύ σας σχέση.

1. Θέστε ξεκάθαρα όρια
Μιλήστε ανοιχτά για τις ανάγκες σας. Εξηγήστε ότι χρειάζεστε προσωπικό χώρο και πως η συνεχής εμπλοκή τους σας δυσκολεύει. Χρησιμοποιήστε ήρεμο τόνο και τονίστε ότι πρόκειται για μια φυσιολογική φάση μετάβασης προς την ανεξαρτησία.

2. Ενισχύστε την εμπιστοσύνη
Δώστε τους να καταλάβουν ότι είστε ικανοί να αναλάβετε ευθύνες. Μοιραστείτε τις επιτυχίες σας, αλλά και τον τρόπο που διαχειριστήκατε δύσκολες καταστάσεις. Έτσι θα μειώσετε το άγχος τους και θα τους κάνετε να νιώσουν πιο ασφαλείς.

3. Μην αντιδράτε με θυμό ή απότομες αποκοπές
Η απότομη αποστασιοποίηση μπορεί να τους κάνει να εντείνουν τον έλεγχο. Αντίθετα, προτιμήστε σταδιακή αλλαγή στη δυναμική της σχέσης, με διαλόγους που δείχνουν σεβασμό αλλά και σταθερότητα.

4. Υιοθετήστε νέα μοντέλα επικοινωνίας
Αντί να απαντάτε με ενοχλημένο ύφος ή να αποκρύπτετε πληροφορίες, προσπαθήστε να μιλάτε μαζί τους σαν ενήλικες προς ενήλικες. Ζητήστε τη γνώμη τους σε συγκεκριμένα θέματα, αλλά ξεκαθαρίστε πως η τελική απόφαση είναι δική σας.

Το να έχεις γονείς που ενδιαφέρονται είναι ευλογία – αλλά όταν η φροντίδα μετατρέπεται σε ασφυκτικό έλεγχο, τότε χάνεται η ουσία της σχέσης. Η αυτονομία είναι απαραίτητο συστατικό της προσωπικής εξέλιξης, και το να διεκδικήσεις τον χώρο σου δεν είναι πράξη απόρριψης αλλά πράξη ωρίμανσης.

Η κατανόηση, η υπομονή και ο σεβασμός προς όλους – τόσο προς τους γονείς όσο και προς τον εαυτό σου – είναι το κλειδί για μια πιο ισορροπημένη σχέση που επιτρέπει την ελευθερία χωρίς να κόβει δεσμούς.

Διαβάστε επίσης