Άννα Παππά
δασκάλα-συγγραφέας
δασκάλα-συγγραφέας
Είμαστε, πολλές φορές, άδικοι απέναντι στα παιδιά.
Είτε είμαστε δάσκαλοι, είτε είμαστε γονείς, συγγενείς ή μέλη της ίδιας κοινότητας, έχουμε ένα κοινό χαρακτηριστικό: είμαστε άδικοι απέναντι στα παιδιά.
Ζητάμε από τα παιδιά να τηρούν τις υποχρεώσεις τους, να κινούνται μέσα στα προκαθορισμένα, από εμάς, πλαίσια, να διακρίνονται σε κάθε τους δραστηριότητα, όμως ποτέ δεν ρωτήσαμε τι ζητούν τα παιδιά από μας.
Τι νομίζεται λοιπόν ότι ενδιαφέρουν περισσότερο τα παιδιά;
Είτε είμαστε δάσκαλοι, είτε είμαστε γονείς, συγγενείς ή μέλη της ίδιας κοινότητας, έχουμε ένα κοινό χαρακτηριστικό: είμαστε άδικοι απέναντι στα παιδιά.
Ζητάμε από τα παιδιά να τηρούν τις υποχρεώσεις τους, να κινούνται μέσα στα προκαθορισμένα, από εμάς, πλαίσια, να διακρίνονται σε κάθε τους δραστηριότητα, όμως ποτέ δεν ρωτήσαμε τι ζητούν τα παιδιά από μας.
Τι νομίζεται λοιπόν ότι ενδιαφέρουν περισσότερο τα παιδιά;
Για περισσότερο από τριάντα χρόνια με βασανίζει το ερώτημα αυτό. Στην αρχή κάθε σχολικής χρονιάς ήθελα να ζητήσω από τους μαθητές μου να μου δώσουν συμβουλές για το πώς θα είμαι καλύτερη δασκάλα. Δεν το έκανα ποτέ. Ούτε στο τέλος της χρονιάς τους ρώτησα να μου πουν ποιες ήταν οι πιο ευτυχισμένες στιγμές της χρονιάς που πέρασε και γιατί οι στιγμές αυτές ήταν πράγματι ευτυχισμένες.
Το έκανα όμως φέτος.
Το έκανα και η αίθουσα έγινε αμέσως ήσυχη για πολύ ώρα, περισσότερη από όση, αρχικά, υπολόγισα. Τα χαμόγελα στα πρόσωπά τους αντικατόπτριζαν τις ευχάριστες εμπειρίες που είχαν να θυμηθούν και είχαν πολλές. Τόσες πολλές που έγραψαν τόσα όσα δεν έγραψαν άλλη φορά.
Μετά από την ανάγνωση όλων των απαντήσεων θα ήθελα να σας αναφέρω όλες τις ιδέες που καταγράφηκαν. Ιδέες που ήταν τόσο διαφορετικές αλλά και τόσο ίδιες, και ένα ήταν το συμπέρασμα ή καλύτερα το μήνυμα:
Τα μικρά πράγματα είναι που κάνουν τη διαφορά μέσα στην τάξη. Αυτά είναι που θυμούνται τα παιδιά. Αυτά είναι που έχουν σημασία.
Το έκανα και η αίθουσα έγινε αμέσως ήσυχη για πολύ ώρα, περισσότερη από όση, αρχικά, υπολόγισα. Τα χαμόγελα στα πρόσωπά τους αντικατόπτριζαν τις ευχάριστες εμπειρίες που είχαν να θυμηθούν και είχαν πολλές. Τόσες πολλές που έγραψαν τόσα όσα δεν έγραψαν άλλη φορά.
Μετά από την ανάγνωση όλων των απαντήσεων θα ήθελα να σας αναφέρω όλες τις ιδέες που καταγράφηκαν. Ιδέες που ήταν τόσο διαφορετικές αλλά και τόσο ίδιες, και ένα ήταν το συμπέρασμα ή καλύτερα το μήνυμα:
Τα μικρά πράγματα είναι που κάνουν τη διαφορά μέσα στην τάξη. Αυτά είναι που θυμούνται τα παιδιά. Αυτά είναι που έχουν σημασία.
Εδώ είναι λοιπόν και παρατίθενται τα11 πιο σπουδαίαπράγματα που προέκυψαν από την ενδιαφέρουσα καταγραφή των μαθητών.
Να μας λέτε καλημέρα κάθε πρωίΚάθε πρωί να μας εύχεστε να έχουμε μία καλή ημέρα, και όταν σχολάμε να μας λέτε αντίο και ένα «τα λέμε αύριο».
Να μας χαμογελάτεΌταν μας κοιτάτε αφήστε μας να δούμε τη χαρά στα μάτια σας!
Δώστε μας λίγη προσοχήΚαθίστε και μιλήστε μαζί μας, ιδιωτικά, προσωπικά, ακόμη και για λίγα δευτερόλεπτα.
Ονειρευτείτε μαζί μαςΒοηθήστε μας να ονειρευτούμε πράγματα που θέλουμε να κάνουμε και όχι μόνον αυτά που πρέπει να κάνουμε. Ονειρευτείτε μαζί μας!
Αναθέστε μας καθήκοντα που να μας προκαλούνΑναθέστε μας δύσκολα πράγματα, αλλά μην μας αφήνετε μόνους. Δείξτε μας πώς να τα χειριστούμε, διδάξτε μας τι και πώς πρέπει να κάνουμε και εμείς θα το κάνουμε.
Ρωτήστε μας για μαςΡωτήστε μας πώς περάσαμε το Σαββατοκύριακο, τι παιχνίδι παίξαμε, σε ποια μέρη πήγαμε. Δείξτε ότι νοιάζεστε για τη ζωή μας.
Δώστε μας λίγο χρόνοΔώστε μας χρόνο να σκεφτούμε, δώστε μας χρόνο να ονειροπολήσουμε, χρόνο να δράσουμε πάνω σε κάτι που μας ευχαριστεί.
Ενημερώστε μαςΠείτε μας τι μπορούμε να κάνουμε καλά και τι όχι. Δώστε μας χρόνο να βελτιωθούμε, θέλουμε να βελτιωθούμε.
Αφήστε μας να κάνουμε ερωτήσειςΑκόμη και αν οι ερωτήσεις είναι εκτός θέματος, επιτρέψτε μας να ρωτήσουμε. Τότε θα καταλάβετε ότι θέλουμε να μάθουμε, ότι υπάρχουν πράγματα που μας ενδιαφέρουν. Αφήστε μας να σας παραθέσουμε τις προοπτικές μας. Δώστε μας την ευκαιρία να σας πούμε τι μας απασχολεί και όχι μόνο τι ξέρουμε.
Δώστε μας θάρροςΉρθαμε σε σας γεμάτοι όρεξη να μάθουμε. Κρατήστε ζωντανό το ενδιαφέρον μας. Δώστε φτερά στον ενθουσιασμό μας.
Εμπιστευτείτε μαςΔώστε μας ευκαιρίες και ας είναι απαιτητικές. Θα τα καταφέρουμε, αρκεί να μην μας αποτρέψετε να κάνουμε αυτό που μπορούμε να κάνουμε και που ξέρετε ότι είμαστε ικανοί να το κάνουμε καλά. Αλλά και αν δεν μπορούμε, υποσχόμαστε ότι θα προσπαθήσουμε μέχρι να μπορέσουμε.
Να μας χαμογελάτεΌταν μας κοιτάτε αφήστε μας να δούμε τη χαρά στα μάτια σας!
Δώστε μας λίγη προσοχήΚαθίστε και μιλήστε μαζί μας, ιδιωτικά, προσωπικά, ακόμη και για λίγα δευτερόλεπτα.
Ονειρευτείτε μαζί μαςΒοηθήστε μας να ονειρευτούμε πράγματα που θέλουμε να κάνουμε και όχι μόνον αυτά που πρέπει να κάνουμε. Ονειρευτείτε μαζί μας!
Αναθέστε μας καθήκοντα που να μας προκαλούνΑναθέστε μας δύσκολα πράγματα, αλλά μην μας αφήνετε μόνους. Δείξτε μας πώς να τα χειριστούμε, διδάξτε μας τι και πώς πρέπει να κάνουμε και εμείς θα το κάνουμε.
Ρωτήστε μας για μαςΡωτήστε μας πώς περάσαμε το Σαββατοκύριακο, τι παιχνίδι παίξαμε, σε ποια μέρη πήγαμε. Δείξτε ότι νοιάζεστε για τη ζωή μας.
Δώστε μας λίγο χρόνοΔώστε μας χρόνο να σκεφτούμε, δώστε μας χρόνο να ονειροπολήσουμε, χρόνο να δράσουμε πάνω σε κάτι που μας ευχαριστεί.
Ενημερώστε μαςΠείτε μας τι μπορούμε να κάνουμε καλά και τι όχι. Δώστε μας χρόνο να βελτιωθούμε, θέλουμε να βελτιωθούμε.
Αφήστε μας να κάνουμε ερωτήσειςΑκόμη και αν οι ερωτήσεις είναι εκτός θέματος, επιτρέψτε μας να ρωτήσουμε. Τότε θα καταλάβετε ότι θέλουμε να μάθουμε, ότι υπάρχουν πράγματα που μας ενδιαφέρουν. Αφήστε μας να σας παραθέσουμε τις προοπτικές μας. Δώστε μας την ευκαιρία να σας πούμε τι μας απασχολεί και όχι μόνο τι ξέρουμε.
Δώστε μας θάρροςΉρθαμε σε σας γεμάτοι όρεξη να μάθουμε. Κρατήστε ζωντανό το ενδιαφέρον μας. Δώστε φτερά στον ενθουσιασμό μας.
Εμπιστευτείτε μαςΔώστε μας ευκαιρίες και ας είναι απαιτητικές. Θα τα καταφέρουμε, αρκεί να μην μας αποτρέψετε να κάνουμε αυτό που μπορούμε να κάνουμε και που ξέρετε ότι είμαστε ικανοί να το κάνουμε καλά. Αλλά και αν δεν μπορούμε, υποσχόμαστε ότι θα προσπαθήσουμε μέχρι να μπορέσουμε.