Ένας δάσκαλος που άφηνε τα παιδιά να ονειρεύονται. Αυτός ήταν ο ριζοσπάστης Γάλλος παιδαγωγός Σελεστέν Φρενέ (1896-1966) ο οποίος αφιέρωσε τη ζωή του στην οικοδόμηση του δημόσιου σχολείου, του «σχολείου του λαού».
Πότε μπορεί αυτό να πραγματοποιηθεί;
Τώρα. Σήμερα.
Περιττή η αναμονή της κατάλληλης ή μεγάλης επαναστατικής στιγμής – αυτό άλλωστε είναι που καθιστά τον Φρενέ και το έργο του ξεχωριστούς.
«Ήταν το αποτέλεσμα της τυχαίας συνάντησης μιας ομάδας ανθρώπων με κοινούς προβληματισμούς, ιδέες και προτάσεις για το δημόσιο σχολείο, το οποίο διαπνέεται από τις αρχές της παιδαγωγικής του Σελεστέν Φρενέ.
Γιατί «Σκασιαρχείο»;
Η παιδαγωγική ομάδα “Σκασιαρχείο” έχει στόχο τη διάδοση της παιδαγωγικής Φρενέ, ως στοιχείο εμπλουτισμού του αναλυτικού προγράμματος και όχι στοχεύοντας στη δημιουργία εναλλακτικών σχολείων», συνεχίζει η κ. Λάχλου.«Το σχολείο οφείλει να ευνοεί την ελευθερία της μάθησης στο πλαίσιο μιας ομάδας, δίνοντας έτσι έμφαση στην καλλιέργεια της ιδιότητας του πολίτη μέσα από μια δημοκρατική και “συνεταιριστική” οργάνωση της σχολικής ζωής, όπως εκφράζεται με τα συμβούλια των μαθητών που συγκαλούνται τακτικά. Τα παιδιά αναλαμβάνουν ευθύνες και ρόλους – το πότισμα των λουλουδιών του σχολικού κήπου, την ανακύκλωση, τον εμπλουτισμό της βιβλιοθήκης της τάξης με βιβλία που τους ενδιαφέρουν.
Εργαλεία της ελεύθερης έκφρασης και επικοινωνίας αποτελούν η σχολική εφημερίδα ως συλλογικό έργο, η αλληλογραφία μεταξύ τάξεων, η δημιουργία Μικρών Βιβλίων αλλά και ο κινηματογράφος, με τους μαθητές να δημιουργούν τις δικές τους ταινίες μικρού μήκους.Συνεργάζονται με τους δασκάλους για να κάνουν την κοινωνία δικαιότερη, πιο αλληλέγγυα, χωρίς διακρίσεις ή βία. Όλες οι αξίες ενσωματώνονται στη σχολική ζωή, αποτελώντας βίωμα και όχι απλή γνώση, με προοπτική τη δημιουργία μιας κοινωνίας χειραφετημένων και όχι παθητικών ανθρώπων».
Γιατί η παιδαγωγική Φρενέ αποκτά σήμερα μεγάλη σημασία; Σύμφωνα με την κ. Λάχλου, «βιώνοντας την κρίση της κοινωνίας και της οικογένειας, ο μαθητής έχει περισσότερο από ποτέ ανάγκη τον δάσκαλο κοντά του προκειμένου να αναπτύξει όχι μόνο τις γνωστικές αλλά και τις κοινωνικοσυναισθηματικές του δεξιότητες, καθώς τα οικονομικά προβλήματα έχουν κάνει τις οικογένειες πιο εσωστρεφείς».
Επιπλέον, υπάρχει και ο διεθνής αντίκτυπος, αφού υπάρχει η δυνατότητα να μιλήσουμε για τα σχολεία που δεν έχουν οι πόλεις που βομβαρδίζονται, όπως το Κομπάνι.